Vehbi Kikaj

Vehbi Kikaj (lindi më 1942, Lupç i Poshtëm dhe ndërroi jetë në vitin 1986, Prishtinë) ishte njëri nga shkrimtarët shqiptarë më të shquar dhe më të dashur për fëmijë. Ai shkroi rreth njëqind e tridhjetë poezi, shtatë tregime dhe një roman përgjatë tridhjetë viteve të krijimtarisë së pandërprerë letrare.

Vepra

Vjersha

• Gurrat (vjersha)
• Zogu i argjendtë (vjersha dhe prozë)
• Shtëpia ime ka sy (vjersha dhe prozë)
• Ecjen e mësoi prej lumit (vjersha)

Prozë

Në librat Zogu i argjendtë dhe Shtëpia ime ka sy, Vehbi Kikaj boton edhe shtatë proza, të cilave edhe vetë nuk u referohet si skica apo tregime:

• Dukati e Fjala
• Havakushi
• Drandafili im
• Tri gëzime
• Djaloshi i gurtë
• Princi i mjerë
• Në lundrën "Teuta"

Ndërsa poezitë janë me porosi domethënëse dhe kuptimplotë. Secila porosi ka një mësim të vlefshëm për jetën e përditshme. Disa nga veprat(poezitë) e tij janë:

•Shtëpia ime ka sy •Luante si qengj •Pemët në verë •Çdo të hajë kukulla e fushës etj.

Romani i tij i vetëm është:

• Sarajet e bardha.

Përkthimet e tij janë:

1. Çipolino nga Gianni Rodari përktheu Vehbi Kikaj; Selatin Ahmeti (ilustrimet)
2. Robinson Kruso nga Daniel Defoe përktheu Vehbi Kikaj
3. Pranë votrës nga Angel Karalijçev
4. Sikur të ishte hëna balonë nga Ivan Çekoviç përktheu Vehbi Kikaj; Qamil Batalli

Literature

• Arti i porosisë : Vepra letrare e Vehbi Kikajt nga Xhevat Syla; Agim Deva
• Përkimet e letërsisë gojore me poezinë e shkruar për fëmijë : Rexhep Hoxha, Vehbi Kikaj, Rifat Kukaj nga Leontina Gega (Musa)