Zeqir Zeqiri

Zeqir Zeqiri
Lindi	1891 Uglara, Gjilan
Vdiq	1969
Kombësia	Shqiptar

Zeqir Hysen Zeqiri (1891-1969) ishte një patriot dhe luftëtar shqiptar.

Jeta

Zeqir (Hysen) Zeqiri lindi në Uglar, Gjilan në vitin 1891 në një familje fshatare gjatë tërë jetës së vetë i ka kushtuar rëndësi të posaçme qështjes kombëtare. I njëjti qysh ne moshe te re se bashku me familjaret e vet loboi kunder shpërnguljes se pare ne Turqi dhe sipas ai ishte nder personat kyq qe ndikoi te prindrit dhe familjaret qe te mos leshohet Kosova. I njejti gjate periudhes 1912-1915 ishet zene rob nga Greqia ( pasi ne at kohe ishte ushtar tek Osmanlite-pushtues) Ne Periudhes e pas luftes se pare boterore I njejti eshte bashkepunëtor i patriotëve të njohur të kombit, ku ne oden e tij jane pajtuar shume gjaqe te Anamoraves. Per figuren e tij patriotike deshmojn edhe vizitat e shpeshta qe ne oden e tij I ka bere Hasan Prishtiname shoke.

Ne kohen e luftes se dyte boterore fshati Uglar ndahet nga dy pushtuesit dhe siq njihet Uglari ndahet ne mes pushtuesit Bullgar dhe atij Italian ( Shqiperia e madhe), apo siq njihej slogani i atëhershem “ Rrofte Shipnija e madhe me gjysen e Uglarit”. Familja Zeqiri shperngulet nga pjesa bullgare ne pjesen Italiane-Shqiptare dhe per nje periudhë jetojne ne Bukovike e mandej te Muhaxhert e Uglarit.

Duke qene Zeqiri nje atdhetar i pergjigjet thirrjes se vullnetarve dhe merr pjese se bashku me një numer te madh te atdhetarve ku udheheq nje grup prej 30-40 burra te devotshem ne Luftën e Raincës-Preshevës, më 18-19 shtator 1944, ku në natën e Festa e Bajramit, forcat shqiptare te udhëhequra nga Ramiz Cernica janë përleshur me ato çetniko-partizane, të cilat po tentonin të depërtonin nëpërmes Kosovës lindore, ku pati shumë të vrarë e të plagosur, Zeqiri ne kete lufte njihet per trimerin e tij se bashku me grupin e vet per mbrojtje te pikes strategjike te pjeses te ashtuqujatur Prroni.

• “Lufta e Bajramit në Preshevë dhe Moravicë ishtë një ndër ma të rreptat të bame në kufijtë e Kosovës, ndonjiherë. Numri i serbomaqedonasve që murën pjesë në këtë luftë ka qenë shumë i madh. Dikush mendon se kan qene afer 10.000. Robët e kesa luft than se nuk kanë qenë ma shumë se 13 brigada.Brigadat përbahëshin siç thashë prej serbëve të Vranjës,Anamoraves (Pasjan,Partesh, Budrike, Kllokot etj) Pçinjës dhe prej maqedonasve….Damet e tyre në njerëz dhe në material ishin të mëdha. Numri I te vrarve dhe te plagosurve nga ana serbo-maqedoni ishte mbi 1.000. Damin ma të madh e pësuan ata që u asgjasuen në Përronin e Raincës aty ku mbante vijen e frontit edhe Zeqir Zeqiri. Serbo-maqedonet e banë edhe nji të mirë, ata lanë qinda armë/pushkë e mitraloxa/, strajca dhe arka me municion dhe me bomba, mortaja, predha e tjera. Me armët e tyne edhe për 11 javë të plota u mbajtë fronti ne kete pike .

Gjate kësaj lufte i plagosur mbetet Zeqir / Hysen / Zeqiri i cili nga plaget e marr peson demtime ne pjeset gjenitale te trupit. Sipas tij e shokeve te tij plagosje ka ardhur nga nje bombe vetevrasese e nje oficeri qetnik i cili nuk deshi te zihet rob ( sipas Zeqirit ai ishte VOJVOD-titull I larte qetnik). Nga gjakderdhjet e medha shpeton pas ndihmes se Xhemailit nga Pogragja (me vone Haxhi Xhemaili)-nip i familjes. Nga i njëjti terhiqet nga Rainca deri ne Capar, ku me pas nga Capari ne Prizren e dergon Haki Xhymshiti ( Haki Capari) Transporti per Prizren ne Spitalin e asja kohe ( Spitali Italian i fashizmit) behet me qerre. Ne Prizren qendron afer tri jave ku arrihet te shpetohet jeta e tij edhe pse me shume veshtirsi.

Gjate 25 viteve te jetes pas plagosjes asnjeher nuk ka guxuar ta përmend kete qeshtje per shkaqe sigurije pasi partizanet paten vrare nje pjese te madhe me vone ne masakren e Gjilanit duke u hakmarr drejteperdrejte per luften e humbur ne Raince. I njejti me perkrahjen e bashkefshatarve angazhohen neper keshillat e fshatrave dhe nga komunistet mbetet e pazbuluar pjesemarrja e tij ne betejen Shqiptaro-Qetnike .

Zeqir Zeqiri pas plagosjen nuk ka pasur me femije (por ka pasur para plagosjes) dhe invalidetiti i tij eshte mbajtur fshehur edhe nga familjaret edhe nga shoket qe e ndihmuan ne dite e veshtira. Idealin per qeshtje kombetare pas tij e vazhduan edhe djemt dhe nipat e tij ku familjaret e tij njihen per atdhedashuri dhe përkushtim ndaj qeshtjes kombetare, e ne kete kuadër ne kohen e e UÇK shtepite e tyre ishin baze per guerilen dhe ilegalen gjate okupimit. Nga kjo familje kemi edhe sot Veterane luftëtar te UÇK-së qe me nder vazhduan rrugen e Zeqirit.