Kalpa Sūtra

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Hollësi e një gjetheje me Lindjen e Hyjnisë Mahavira (Tirthankara i 24të xhaine) nga Kalpa Sutra, rr. 1375-1400

  Kalpa Sūtra (sanskritisht: कल्पसूत्र ) është një tekst xhain që përmban biografitë e Tirthankarave xhaine, veçanërisht Parshvanathës dhe Mahavirës . [1] Tradicionalisht i atribuohet Bhadrabahu-t, që do ta vendoste atë në shekullin e 4-të pes, ndoshta ishte shkruar me shkrim 980 ose 993 vjet pas Nirvanës ( Moksha ) të Mahavirës.

Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Brenda gjashtë seksioneve të korpusit letrar xhain që i përkasin shkollës Svetambara, ajo klasifikohet si një nga Cheda Sūtrat. Kjo Sutra përmban histori të detajuara të jetës dhe, nga mesi i shekullit të 15-të, është ilustruar shpesh me pikturë në miniaturë. Kopjet më të vjetra të mbijetuara janë shkruar në letër në Indinë perëndimore në shekullin e 14-të. [ citim i nevojshëm ]

Kalpa Sutra i atribuohet Bhadrabahu-t, tradicionalisht thuhet se e ka kompozuar atë rreth 150 vjet pas Nirvāṇës ( samadhi ) të Mahavirës. Ai u përpilua ndoshta gjatë mbretërimit të Dhruvasenës, 980 ose 993 vjet pas vdekjes së Mahavirës. [2]

Rëndësia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Libri lexohet dhe ilustrohet në një festival tetë-ditor të Paryushanit nga murgjit xhainë për publikun e gjerë. Vetëm murgjit mund të lexojnë shkrimet e shenjta, pasi në xhainizëm, ky libër ka vlera shumë të larta shpirtërore.

Folio KalpasutraMahavira Nirvana . Vini re Siddhashila në formë gjysmëhëne, një vend ku të gjithë sidhat banojnë pas Nirvanës.

Përmbajtja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Kalpasutra përmend nëntë Gana dhe 11 GanadharaMahavirës . [3] Bhadrabahu përmendet si Ganadhara kryesore e Mahavirës. [3] Dishepulli i Bhadrabahu-t, Godasa, përmendet se ka themeluar degën Godasa Gana. [3]

  1. ^ Jacobi, Hermann (1884). Müller, F. Max (red.). Kalpa Sutra, Jain Sutras Part I, Sacred Books of the East. Vëll. 22. Oxford: The Clarendon Press. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Kailash Chand Jain 1991.
  3. ^ a b c Vyas 1995.