Këmarini

Këmarin
Këmarin
Komunë
Popullsia
• Gjithsej	7.208
Faqja zyrtare	www.comune.campomarino.cb.it

Këmarin, (Italisht: Campomarino) është një qytet i vogël në Provincën e Kampobasos të Rajonit të Molizes në Itali i cili është i banuar me arbëreshë.

Këmarini është një nga katër komunatat arbëreshe, së bashku me Munxhufunin, Portkanunin dhe Rurin të Provincës së Kampobasos, që ruan kulturën dhe gjuhën arbëreshe. Territori i Këmarinit ka qenë i banuar që nga shekujt e nëntëmbëdhjetë dhe tetëmbëdhjetë P.K. siç dëshmohet nga mbetjet e Arcoras zbuluar në vitin 1980. I shkatërruar disa herë gjatë pushtimeve barbare, ai ishte në gjendje të rritet për t'u bërë një qendër e madhe Lombarde dhe Normane. Në fillim të periudhës Anzhuine, vendi bënte pjesë në zotërimet e familjes Alneto. Në shekullin e pesëmbëdhjetë, ai u vu nën sundimin e Monfortes për t'iu dhuruar pastaj nga Cola Monforte Gjykatës Mbretërore. Tërmeti i vitit 1456 e dëmtoi rëndë qytetin dhe ai u bë pothuajse i braktisur. Në shekullin e pesëmbëdhjetë qyteti u rindërtua dhe ripopullua nga emigrantët shqiptarë, të detyruar të lënë atdheun e tyre për shkak të hzrjes së Perandorisë Osmane në Ballkan. Nga 1461-1470, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, heroi shqiptar Princ i Krujës, i dërgoi një forcë ekspeditëse prej rreth 5.000 shqiptarëve të udhëhequr nga nipi i tij Koiro Stres Balsha në ndihmë të Ferdinantit I të Aragoniës në luftën kundër Joan Anzhu. Koiro Stres Balsha mundi, më 18 gusht 1461, në Liqenin i Gjakut, të vendosura në mes grekëve dhe Troy Orsara e Pulias, partizanët e Gjonit të Anjou udhëhequr nga Piccinino. Popullsia, dhe gjithashtu Këmarini, pësoi atë që ishte atëherë historia e kolonive shqiptare në Itali, migrimi i tretë. Për shërbimet e kryera, iu dhanë Skenderbeut drejtat feudale të Monte Garganos, San Giovanni Rotondos dhe Tranit dhe iu lejua ushtarëve dhe familjeve të tyre për tu vendosur në territore të tjera. Kolonët shqiptarë jetuan në mënyrë paqësore për një kohë të gjatë me popullsinë lokale. Pas disa qeverive, midis të cilave spikat ajo e kontit Manelfrido e vitit 1503 pushteti i kaloi familjes Di Sangro, e cila ishte mbajtësja e fundit i qytetit para heqjes së feudalizmit. Fshati i Campomarino Lido është një vend për pushime që mburret me plazhet e shumta, fshati Cliternia Re, megjithatë, është i bazuar në një ekonomi kryesisht bujqësore.

Ky artikull me tematikë në lidhje me gjeografinë e Italisë është një faqe cung. Ju mund të ndihmoni Wikipedia-n duke e përmirësuar atë.