Lala
Lala ose Llalla (Persisht: لا لا, Turqisht: Lâlâ) ishte një titull në Perandorinë Osmane dhe Safevide.
Në traditën osmane, lalët ishin burrështetasit me përvojë që caktoheshin si kujdestarë të princërve të rinj (turqisht: Şehzade). Ndërsa ishin ende adoleshentë, princërit u dërguan në provinca (sancak) si guvernatorë provincë (turqisht: sancak beyi). Ata shoqëroheshin nga lalat e tyre që i stërvitnin për burrështetësi. Qëllimi i kësaj praktike ishte përgatitja e princërve për detyrën e ardhshme të regjencës. Më vonë, kur princi u fronëzua si sulltan lala e tij zakonisht promovohej të ishte vezir. Deri në sulltanin e 13-të Mehmet III (fundi i shekullit të 16-të) të gjithë sulltanët gëzonin një periudhë të guvernatorit provincial para sundimit të tyre. Sidoqoftë, sulltani i 14-të Ahmet I (1603–1617) i cili u fronëzua në adoleshencën e hershme pa një periudhë të guvernatorit provincial, e ndaloi këtë praktikë. Kjo nënkuptonte uljen e statusit të lalës.