Letrat e Muhamedit drejtuar krerëve të shtetit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Letrat e Muhamedit drejtuar krerëve të shtetit janë letra diplomatike që raportohet se janë dërguar nga profeti islam Muhamed udhëheqësve politikë të botës, duke i ftuar ata në Islam. Muhamedi, sipas historiografisë islame, i dërgoi ambasadorë me letra të tilla perandorit romak të Lindjes Heraklius, Khosrov II të Persisë, mbretit Etiopian/Abisinian Negus Armah, Kirit të Egjiptit, mbretit vasal arab të Levantit ose Sirisë Bizantine dhe satrapit arab të Arabisë Lindore, si dhe disa prej despotëve fisnorë të Arabisë.[1][2][a]

Sipas Muhammed ibn Xherir al-Tabari në librin e tij Historia e Profetëve dhe Mbretërve, Muhamedi vendosi pas Traktatit të Hudejbijes (628) t'u dërgonte letra shumë sundimtarëve të botës, duke i ftuar ata në Islam.[4][5][6] Rrëfimi islam i disa prej këtyre letrave dhe marrja e tyre ka qenë çështje diskutimi.[7]

Letra e supozuar e dërguar nga Muhamedi perandorit Herakliut; riprodhim marrë nga Majid Ali Khan, Muhammad The Final Messenger Islamic Book Service, New Delhi (1998).

Letrat[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Te perandori bizantin[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Teksti i letrës drejtuar Herakliusit (arabisht: هِرَقْل, romanizuar: Hiraql), lexohet si vijon:[8][9][2]

Në emër të Zotit, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit
Nga Muhamedi, robi i Zotit dhe i dërguari i Tij deri te Herakliu, kreu i romakëve:
Paqja qoftë për ata që ndjekin rrugën e udhëzuar!
Pas kësaj, me të vërtetë unë ju thërras në thirrjen e paqes. Vendosni paqen dhe do të keni paqe. Zoti do ta shpërblejë shpërblimin tuaj dyfish. Por nëse ktheni shpinën, atëherë mëkatet e Arianëve (pakicës së krishterë) do të jenë mbi ju.
Pastaj: “O Njerëzit e Librit, ejani në një afat të barabartë mes nesh dhe jush, që të mos adhurojmë tjetër pos Allahut dhe t'i bëjmë shok Atij asgjë, e të mos e marrim njëri-tjetrin Zotërues përveç All-llahut. E nëse ata refuzojnë, atëherë thuaj: Dëshmoni se ne jemi paqebërës.” [Kur’an 3:64]
Vula: Muhamed, i Dërguari i Zotit

Sipas raporteve islame, Muhamedi dërgoi Dihyah al-Kalbi[8] për të çuar letrën te "Cezari" përmes qeverisë së Bosrës pas disfatës bizantine të Persianëve dhe ripushtimit të Jeruzalemit.[3][9][8] Burimet islame thonë se pasi iu lexua letra, atij i bëri aq shumë përshtypje, sa i dhuroi të dërguarit të letrës rroba dhe monedha.[10] Ndryshe, ai e vuri edhe në prehër.[3] Më vonë thuhet se ai i shkroi një zyrtari fetar në Romë për të konfirmuar nëse pretendimi i Muhamedit për profet ishte i ligjshëm dhe, pasi mori përgjigjen në letrën e tij, thirri asamblenë romake duke thënë: "Nëse dëshironi shpëtimin dhe rrugën ortodokse në mënyrë që perandoria juaj qëndroni të vendosur fort, pastaj ndiqni këtë profet", me refuzimin e këshillit.[10][11][3] Heraklius përfundimisht vendosi kundër konvertimit, por i dërguari u kthye në Medine me përgëzimet e perandorit.[12]

Te perandori sasanian[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Letra drejtuar Khosrov II (arabisht: كِسْرٰى, romanizuar: Kisrá) siç transmetohet nga historianët myslimanë, thotë kështu:

Në emër të Zotit, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit
Nga Muhamedi, i dërguari i Zotit te Khosrow, kreu i Persisë:
Paqja qoftë për atë që ndjek rrugën e udhëzuar, e beson Zotin dhe të dërguarin e Tij dhe dëshmon se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të vetëm që nuk ka shok dhe se Muhamedi është rob dhe i dërguar i Tij!
Dhe [prandaj] ju thërras në thirrjen e Perëndisë, [sepse] në fakt unë jam i dërguari i Perëndisë për njerëzimin në tërësinë e tij, "që ai të paralajmërojë këdo që është [shpirtërisht] gjallë dhe fjala [e Perëndisë] vërtetohet kundër jobesimtarët (d.m.th. ata që nuk besojnë në Zot).” [Kuran 36:70]
Pra, nënshtrohuni [Zotit] (d.m.th., përqafojeni Islamin) dhe jini të sigurt [nga humbja]. Por nëse refuzoni, atëherë me të vërtetë faji [i mashtrimit] të Zoroastrianëve ("Magëve") do të jetë mbi ju.<br<Vula: Muhamed, i Dërguari i Zotit

Sipas traditës myslimane, letra u dërgua përmes Abdullah as-Sahmi[a] dhe pasi e lexoi atë, Khosrow II e grisi dokumentin,[13] duke thënë: "Një skllav i dhimbshëm nga nënshtetasit e mi guxon të shkruajë emrin e tij para timit"[10] dhe urdhëroi Badhan, sundimtarin e tij vasal të Jemenit për të dërguar dy burra trima për ta identifikuar, kapur dhe sjellë këtë njeri nga Hexhazi (Muhamedi) tek ai. Kur Abdullah ibn Hudhafah es-Sahmi i tha Muhamedit sesi Khosrow ia kishte grisur letrën copa-copa, Muhamedi thuhet të ketë thënë, "Zoti [po ashtu] e copëtoftë mbretërinë e tij", ndërsa reagoi ndaj sjelljes së Cezarit duke thënë: "Zoti e ruajtë mbretëria."[14]

Te mbreti aksumit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Letra e profetit Muhamed te an-Najjāshī (Armah, mbretit aksumit të Etiopisë/Abisinisë):

Në emër të Zotit, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit
Nga Muhamedi, i Dërguari i Zotit te En-Nexhashi, kreu i Abisinianëve:
Paqja qoftë për ata që ndjekin rrugën e udhëzuar!
Pas kësaj, me të vërtetë unë ju lëvdoj Perëndinë, por të Cilin nuk ka Zot, Mbretin, të Shenjtin, [Bërësit] Paqes, Besimdhënësin, Dhënësin e Sigurisë. Dhe unë dëshmoj se Jezusi, biri i Mërisë, është Shpirti i Zotit dhe Fjala e Tij që Ai e hodhi te Virgjëresha Mëri, e papërlyer [dhe] imune, dhe ajo ishte e mbarsur me Jezusin nga Fryma e Tij dhe goditja e Tij, ashtu si krijoi Adamin. me Doren e Tij. Dhe me të vërtetë ju thërras në Zotin e vetëm, pa asnjë shok [të adhuruar në adhurim] ndaj Tij, dhe respektim të bindjes së Tij, dhe që të më ndiqni mua dhe të besoni në atë që më erdhi, [sepse] unë, në të vërtetë, jam I Dërguar i Zotit dhe me të vërtetë të thërras ty dhe ushtritë e tua te Zoti, Zotëruesi i Fuqisë dhe Madhështisë.
Dhe kështu kam informuar dhe këshilluar sinqerisht. Pra pranoni këshillën time të sinqertë. "Dhe paqja për atë që ndjek rrugën e udhëzuar."
Vula: Muhamed, i Dërguari i Zotit

Shënime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ a b "I Dërguari dërgoi letra me shokët e tij dhe ua dërgoi mbretërve duke i ftuar ata në Islam. Ai dërgoi Diḥya b. Khalīfa al-Kalbi te Cezari, mbreti i Romakëve; Abdullah b. Ḥudhāfa te Chosroes, mbreti i Persisë; ʿAmyar b. al-Ḍamrī te Negus, mbreti i Abisinisë; Ḥāṭib b. Ebu Baltaʾa te aö-Muqwaqis, mbreti i Aleksandrisë;...al-ʿAlā' b. al-Ḥaḍramī te al-Mundhir b. Sāwā al-ʿrayn Abd ; Shujā' b. Vehb al-Asdi te el-Hārith b. Ebu Shimr al-Ghassānī, mbreti i kufirit romak." Guillaume, A. Jeta e Muhamedit.[3] p. 789

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Guillaume, Alfred (1967). The Life Of Muhammad: A Translation of Ishaq's Sirat Rasul Allah (në anglisht) (bot. 13th). Karachi: Oxford University Press. fq. 653. ISBN 0-19-636033-1. Marrë më 18 gusht 2021.
  2. ^ a b "In Pictures: Prophet Mohammed's letters that were sent to rulers". Al Arabiya English (në anglisht).
  3. ^ a b c d Guillaume, A. (1955). Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah - The Life of Muhammad Translated by A. Guillaume (në anglisht). Oxford University Press.
  4. ^ Lings, Martin (1994). Muhammad: His Life based on the earliest sources (në anglisht). Suhail Academy Lahore. fq. 260.
  5. ^ Khan, Dr. Majid Ali (1998). Muhammad The Final Messenger (në anglisht). Islamic Book Service, New Delhi, 110002 (India). fq. 250–251. ISBN 81-85738-25-4.
  6. ^ Haykal, Muhammad Husayn (1993). The Life of Muhammad (Translated from the 8th Edition By Ism'il Ragi A. Al Faruqi) (në anglisht). Islami Book Trust, Kula Lumpur. fq. 360.
  7. ^ Kaegi, Walter Emil (2003). Heraclius, emperor of Byzantium (në anglisht). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. ISBN 0-521-81459-6.
  8. ^ a b c "Sahih al-Bukhari 2940, 2941 - Fighting for the Cause of Allah (Jihaad) - كتاب الجهاد والسير". sunnah.com (në anglisht). Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). Marrë më 18 gusht 2021.
  9. ^ a b "Mishkat al-Masabih 3926 - Jihad - كتاب الجهاد". sunnah.com (në anglisht). Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). Marrë më 19 gusht 2021.
  10. ^ a b c Mubarakpuri, Safi ar-Rahman (2002). When the Moon Split (A Biography of Prophet Muhammad) (në anglisht). Darussalam Publications. ISBN 978-603-500-060-4.
  11. ^ "Sahih al-Bukhari 7 - Revelation - كتاب بدء الوحى". sunnah.com (në anglisht). Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). Marrë më 19 gusht 2021.
  12. ^ Mubârakpûrî, Safî-ur-Rahmân (2002). Sealed Nectar : Biography of the Noble Prophet (në anglisht). Medina, Saudi Arabia: Dar-Us-Salam Publications. ISBN 978-1-59144-071-0.
  13. ^ Kisra, M. Morony, The Encyclopaedia of Islam, Vol. V, ed. C.E. Bosworth, E. van Donzel, B. Lewis and C. Pellat, (E.J.Brill, 1980), 185.[1]
  14. ^ al-ʿAsqalānī, Ibn Ḥajar (1428). Fatḥ al-Bārī (në anglisht). Cairo.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Letrat_e_Muhamedit_drejtuar_krerëve_të_shtetit&oldid=2644832"