Tehu

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Tehu i një shpate japoneze.

Një teh është pjesa e një mjeti, arme ose makinerie me një skaj që është projektuar për të shpuar, copëtuar ose gërvishtur sipërfaqe ose materiale. Tehet zakonisht bëhen nga materiale që janë më të forta se ato në të cilat do të përdoren. Historikisht, njerëzit kanë bërë tehe nga gurë të copëtuar si stralli ose obsidian, dhe nga metale të ndryshme si bakri, bronzi dhe hekuri. Tehet moderne shpesh bëhen prej çeliku ose qeramike. Tehet janë një nga mjetet më të vjetra të njerëzimit dhe vazhdojnë të përdoren për luftime, përgatitje ushqimore dhe qëllime të tjera.

Tehet punojnë duke përqendruar forcën në skajin e prerjes. Disa tehe, të tilla si ato të përdorura në thikat e bukës ose sharrat, janë të dhëmbëzuara, duke përqendruar më tej forcën në pikën e secilit dhëmb.

Shiko edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]