Shihni burimin për Torino F.C.

{{Infobox football club
| clubname = Torino
| image = [[Skeda:Flag - Garnet with white bull.svg|170px]]
| current = 
| fullname = Torino Football Club S.p.A.
| nickname = ''il Toro'' (Demi)<br/>''i Granata'' (Granadat)
| founded = {{Start date and age|df=yes|1906|12|3}}, si ''Foot-Ball Club Torino'' <br> {{start date and age|df=yes|2005|9|1}}, si ''Torino Football Club'' <ref name=Storia>{{cite web|url=http://torinofc.it/storia|title=La storia del Torino FC|trans-title=Historia e Torino FC|website=torinofc.it|publisher=Torino F.C.|language=it|accessdate=12 janar 2014}}</ref><ref name="The reformation">{{cite web|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/2005/09/01/torino-finalmente-accordo-cairo-va-la.html|title=Torino, finalmente l' accordo a Cairo va la maggioranza|trans-title=Torino, më në fund marrëveshja në Kajro shkon te shumica|work=repubblica.it|publisher=La Repubblica|language=it|accessdate=1 maj 2014}}</ref>
| ground = Stadio Olimpico Grande Torino
| capacity = 27,958<ref name="osservatoriosport.interno.gov.it">{{cite web|url=http://www.osservatoriosport.interno.gov.it/allegati/stadi_serie_a.pdf|title=Kopje e arkivuar|language=it|url-status=dead|df=dmy-all|access-date=22 qershor 2019|archive-date=1 shtator 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150901114629/http://www.osservatoriosport.interno.gov.it/allegati/stadi_serie_a.pdf}}</ref>
| chairman = Urbano Cairo
| owner = UT Communication
| mgrtitle = Menaxheri
| manager = [[Marco Giampaolo]]
| league = [[Serie A]]
| season = [[Serie A 2023-24|2023-24]]
| position = [[Serie A]], Vendi 9
| website = http://torinofc.it/
| pattern_la1 = _torino1819h
| pattern_b1 = _torino1819h
| pattern_ra1 = _torino1819h
| pattern_sh1 = _torino1819h
| pattern_so1 = _torino1819h
| leftarm1 = 800000
| body1 = 800000
| rightarm1 = 800000
| shorts1 = FFFFFF
| socks1 = 000000
| pattern_la2 = _torino1819a
| pattern_b2 = _torino1819a
| pattern_ra2 = _torino1819a
| pattern_sh2 = _torino1819a
| pattern_so2 = _socks
| leftarm2 = FFFFFF
| body2 = FFFFFF
| rightarm2 = FFFFFF
| shorts2 = 55151a
| socks2 = FFFFFF
| pattern_la3 = _torino1819t
| pattern_b3 = _torino1819t
| pattern_ra3 = _torino1819t
| pattern_sh3 = _torino1819t
| pattern_so3 = _torino1819h
| leftarm3 = 000000
| body3 = 000000
| rightarm3 = 000000
| shorts3 = 000000
| socks3 = 000000
}}

'''Torino Football Club''' (<small>Italisht</small>: [[Gjuha italiane|[tɔˈrinɔ]]]), njohur zakonisht si '''Torino''' ose thjesht '''Toro''', është një klub profesionist [[futbolli]]stik [[italia]]n me seli në [[Torino]], Piemont, që luan në [[Serie A]].

Themeluar si ''Foot-Ball Club Torino'' më 3 dhjetor 1906, klubi pa pasur disa emra të ndryshëm; klubi i riemërua ''Associazione Calcio Torino'' nga viti 1936 e deri në vitin 1943 dhe 1959 e deri në vitin 1977, ''Torino FIAT'' në vitin 1944, ''Associazione Calcio Talmone Torino'' në sezonin 1958–59 dhe ''Torino Calcio'' nga viti 1977 deri në ditën kur klubi deklaroi falimentimin në vitin 2005. Klubi rifitoi të drejtat dhe titujt e fituar më parë, duke vazhduar si ''Torino Football Club''.

Brënda vendit, Torino është pothuajse një nga klubet më të suksesshme në Itali me shtatë [[Lista e kampionëve të futbollit italian|tituj të fituar]], duke fituar pesë prej tyre rresht nga viti 1942 e deri në vitin 1949, duke thyer rekordin e të gjitha kohërave, dhe sigurisht duke u bërë skuadra e parë italiane që fiton [[Dopieta (futboll)|dopietën]] e titujve. Klubi gjithashtu e ka fituar edhe [[Coppa Italia]]n për plot pesë herë, ku për herë të fundit e ka fituar në sezonin 1992–93, dhe [[Kupa Mitropa|Kupën Mitropa]] në vitin 1991. Në arenën ndërkombëtare, Torino ka qënë finaliste e [[UEFA Liga e Europës|Kupës UEFA]] në [[1991–92 Kupa UEFA|sezonin 1991–92]].

Në renditjen e vazhdueshme të Serie A, ku përfshihen të gjitha skuadrat që kanë luajtur të paktën një herë në elitë, Torino zë vendin e tetë, ku marrë pjesë në 70 nga 82 edicionet e zhvilluara.

==Historia==
===1887–1906: Themelimi===
Në qytetin e [[Torino]]s loja e futbollit kishte mbërritur në fundin e shekullit të nëntëmbëdhjetë, duke u prezantuar në fillim nga idustria [[Zvicra|Zvicerane]] dhe [[Gjuha angleze|Angleze]]. Nga viti 1897 ''Football & Cricket Club'' – klubi më i vjetër italian – ishte krijuar tashmë në kryeqytetin e [[Piemonti]]t, e ndjekur nga ''Nobili Torino'' në vitin 1889. Në vitin 1891, dy klubet [[Internazionale F.C. Torino|Internazionale Torino]] dhe [[F.B.C. Torinese|Football Club Torinese]] (që ishte themeluar në 1894) u bashkuan.<ref>{{cite web|url=http://www.comune.torino.it/archiviostorico/mostre/sport_2005/pdf/085-096.pdf|title=Calcio|trans-title=Futboll|publisher=Comune.torino.it|language=it|accessdate=22 shkurt 2019}}</ref><ref>{{cite web|url=http://faccedatoro.altervista.org/campionato-calcio/1906-fondazione-torino-football-club.html|title=Dicembre 1906 - Fondazione Torino Football Club|trans-title=Dhjetor 1906 - Themelimi i Torino Football Club|publisher=Facce da Toro|language=it|accessdate=22 shkurt 2019}}</ref>

[[Skeda:Alfred Dick.jpg|parapamje|majtas|[[Alfred Dick (sipërmarrës)|Alfred Dick]], themeluesi dhe presidenti i parë i Foot-Ball Club Torino.]]
Loja e re shpejt e zëvëndësoi lojën e [[Pallapugno]]s, gjë që solli krijimin e disa sektorëve të futbollit nga klubet sportive [[R.S. Ginnastica Torino|Ginnastica Torino]] dhe [[Juventus F.C.|Juventus]]. Më 8 Maj 1898, Internazionale Torino, Football Club Torinese dhe Ginnastica Torino, sëbashku me [[Genoa C.F.C.|Geanoan]] zhvilluan për herë të parë [[Serie A|Kampionatin Italian të Futbollit]] në fushën e [[Velodrome Humbert I|Velodrome Umberto I]] të Torinos, si pjesë e Ekspozita Ndërkombëtare për pesëmbëdhjetë vjetorin e lindjes së [[Statuto Albertino]]. Kampionati u fitua nga Genoa.

Në vitin 1900, Football Club Torinese u nda nga Internazionale Torino, por pika e vërtetë e kthesës për klubin arriti më 3 dhjetor 1906: në fabrikën e birrës Voigt (tani bari Normal), aleanca ishte krijuar me një grup të disidentëve të Juventusit, i udhëhequr nga financieri zviceran [[Alfred Dick (sipërmarrës)|Alfred Dick]], i cili nuk u pajtua me profesionalizmin e Juventusit. Takimi në fabrikë ishte programuar të zhvillohej në orën nëntë dhe do të merrnin pjesë 23 persona, me emrat: Alfred Dick, Giovanni Secondi, Fritz Bollinger, Eugenio De Fernex, Giuseppe Varetto, Enrico Debernardi, Arthur Rodgers, Federico Ferrari-Orsi, Fritz Roth, Carlo Pletscher, Carlo Dick, Hans Kaempfer, Oreste Mazzia, Paul Boerner, Ugo Muetzell, Robert Depenheuer, Alfredo Jaquet, C. Bart, O. Quint, I. Michel, I. Faelmdrich, A. Boulaz dhe Walter Streule.<ref>{{cite news|url=http://www.lifeinitaly.com/sport/history-italian-soccer.asp|title=Edoardo Bosio and Football in Turin|trans-title=Edoardo Bosio dhe Futbolli në Torino|publisher=Life in Italy|language=it|accessdate=1 gusht 2007}}</ref> Franz Schoenbrod, presidenti, nuk ishte prezent, me arkëtarin Luigi Custer, i cili ishte ulur rastësisht në vendin e tij. Gjatë kohës që nuk kishte ndërhyrë, Giacomo Zuffi, Gian Luigi Delleani, Vittorio Morelli di Popolo, Ademaro Biano, Ettore Ghiglione, Vittorio Berrà dhe [[Vittorio Pozzo]] kishin dhënë mbështjetjen e tyre për klubin.

Klubi i ri përdori ngjyra të reja, duke zgjedhur në fund granatën; një ngjyrë e kuqerremtë, e ngjashme me Burgonjën.

===1906–1915: Nga hapat e parë të Lufta e Madhe===
[[Skeda:Torinofc1907.jpg|parapamje|djathtas|Lojtarët e Torinos duke pozuar për një fotograf në vitin e largët 1906.]]
Ndeshja e parë zyrtare e klubit u luajt më 16 dhjetor 1906 në [[Vercelli]] kundër [[F.C. Pro Vercelli 1892|Pro Vercellit]], që u fitua 3–1 nga ''Granadat''. Torino kishte veshur fanella me ngjyrat e verdhë dhe të zezë të marrë nga [[F.B.C. Torinese|Football Club Torinese]]. Fotoja e parë historike e takimit të klubit portretizon një djalosh i cili ishte i destinuar të kishte një rol të rëndësishëm në historinë e futbollit italian, [[Vittorio Pozzo]].

[[Derby della Mole|Derby]] i parë u luajt një vit më vonë në [[Velodrome Humbert I|Velodrome Umberto I]], saktësisht më 13 janar 1907, ku ''Demat'' mposhtën [[Juventus F.C.|Juventusin]] 2–1. Torino e përsëriti suksesin duke fituar me rezultatin 4–1 një muaj më vonë dhe mori të drejtën për të hyrë në raudnin final të [[Serie A|Kampionatit Italian]], duke u renditur në vendin e dytë pas [[A.C. Milan|Milanit]]. Fusha e Torinos deri në vitin 1910 do të ishte Velodrome Umberto I.

Torino nuk mori pjesë në kampionation e vitin [[1908 Kampionati Italian i Futbollit|1908]] për shkak të një rregulli i cili kufizonte përdorimin e lojtarëve të huaj. Në vend të kësaj klubi luajti në dy turnamente popullore "të miturish": turneu i lakmuar "Palla Dapples" (një trofe argjendi me formën e një topi futbolli), e fituar kundër Pro Vercelli; dhe një tjetër [[Torneo Internazionale Stampa Sportiva|turne]] ndërkombëtarë i rëndësishëm i organizuar nga [[La Stampa]], që u zhvillua në [[Torino]] po në atë vit. Torino humbi në finale kundër skuadrës zvicerane [[Servette FC]].<ref>{{cite news|url=http://www.rsssf.com/tabless/stampa1908.html|title=Torneo Internazionale Stampa Sportiva 1908 (Torino)|publisher=RSSSF|language=it|accessdate=20 qershor 2007}}</ref>
 
Në vitin 1912 [[Vittorio Pozzo]] u bashkua n stafin teknik: me të në vitin 1914, Torino mori pjesë në një turne në [[Amerika e Jugut|Amerikën e Jugut]], duke i fituar të gjashta ndeshjet e zhvilluara kundër skuadrave të kalibrit të [[Kombëtarja argjentinase e futbollit|kombëtares argjentinase]] dhe [[Sport Club Corinthians Paulista|Corinthiansit]] të Brazilit.

Në vitin 1915 Torino humbi mundësinë për të fituar kampionatin e parë të vërtetë pas shpërthimit të [[Lufta e Parë Botërore|Luftë së Parë Botërore]]. Me një ndeshje për t'u luajtur, Torino (i 2ti) ishte dy pikë larg kryesuesve të Genoas. Në ndeshjen finale të kampionatit, Torino do të kishte mundësinë për të luajtur kundër tyre pasi kishte mposhtur ata në ndeshjen e parë 6–1. Në atë kohë, megjithëse në vite të ndryshme, katër vëllezër kishin luajtur për Torinon, Mossos-ët; një gjë që ishte shumë e përhapur në atë kohë.

===1919–1942: Ndeshja më e gjatë===

Pas luftës liga vazhdoi në tetor 1919. Si të gjithë skuadrat e tjera, Torino kishte humbur shumë nga lojtarët e saj për shkak të luftës. Rimëkëmbja ishte e vështirë pasi skuadra e mbylli në vendin e tretë grupin e Piemontit, mbrapa [[F.C. Pro Vercelli 1892|Pro Vercellit]] dhe [[Juventus F.C.|Juventusit]]. Madje edhe në sezonin 1920–21 nuk ekzistonte një ligë e vetme, por një seri e grupeve rajonale. Torino e përfundoi raundin gjysmë-final të Italisë veriore në barazim me [[A.S.D. Legnano Calcio 1913|Legnanon]].<ref name=Story>{{cite news|url=http://torinofc.it/en/storia|title=La Storia del Torino Fc|trans-title=Historia e Torino FC|website=torinofc.it|publisher=Torino F.C.|language=it|accessdate=5 nëntor 2014}}</ref> Ndeshja kundër tyre dukej të ishte ndeshja më e gjatë e futbollit italian; në fund të kohës së rregullt rezultati ishte 1–1; kjo më pas u ndoq nga dy kohë shtesë me nga 30 minuta secila, por në fund rezultati ishte ende i njëjtë. Gjygjtari vendosi që të kishte një kohë të tretë shtesë, por skuadrat pranuan në mënyrë reciproke që të mos të luanin më pas tetë minutave.

Në të njëzetat e hershme vëllezërit Martin, katër prej tyre, si Mossos-ët, filluan të luajë për Torinon. Martin II ishte vëllai më i talentuar dhe zhvilloi plot 359 paraqitje me Torinon. Në një ndeshje kundër [[Brescia Calcio|Brescias]] më 9 nëntor 1924, për të parën dhe të vetmen herë, të katërt vëllezërit Martin (Pietro, Cesare, Dario dhe Edmondo) luajtën sëbashku.<ref name=Story/> Më 7 prill 1922, Vittorio Pozzo u largua nga Torino për arsye personale dhe familjare, duke u zëvëndësuar nga Francesco Mosso.<ref name=Story/>

Në vitin 1924 Count Marone Cinzano u vendos presidenti i ri i Torinos dhe solli suksesin e parë në klub. Në verën e vitit 1925 ai solli [[argjentina]]sin [[Julio Libonatti]] te Torino (lojtari i parë i huaj që përfaqson [[Kombëtarja italiane e futbollit|kombëtaren italiane]]) dhe [[Adolfo Baloncieri]]. Në atë vit Torino e përfundoi e dyta grupin e saj mbrapa [[Bologna F.C. 1909|Bolonjës]], por Libonatti dhe Baloncieri e provuan shpejt vlerën e tyre duke shënuar 38 nga 67 golat e skuadrës. Në vitin tjetër mbërriti edhe [[Gino Rossetti]] nga [[Spezia Calcio|Spezia]] për shumën e 25,000 lira italiane.<ref name=Story /> Rossetti, sëbashku me Libonattin dhe Baloncierin, i dhanë janë të famshmes "trio e mrekullive", e pasuruar nga taktikat e zgjuara të trajnerit [[Tony Cargnelli]].<ref name=Story /> Sezoni i ardhshëm pa inaugurimin e [[Stadio Filadelfia]]: ngjarja u festua më 17 tetor 1928 me një fitore 4–0 kundër [[Fortitudo-Pro Roma S.G.S.|Fortitudo Romës]].<ref name=Story />

E udhëhequr nga Imre Schoffer, Torino fitoi ''[[Scudetto|Scudetton]]'' e parë më 10 korrik 1927 pas suksesit 5–0 kundër [[Bologna F.C. 1909|Bolonjës]]. Megjithatë, titulli u hoq më 3 nëntor 1927 për shkak të një ryshfeti që iu dha mjekut të Torinos dhe lojtari të Juventusit, [[Luigi Allemandi]], gjatë [[Derby della Mole|derbit]] të zhvilluar më 5 qershor 1927.<ref name="Skandali">{{cite web|url=https://gentlemanultra.com/2016/12/09/no-winner-the-allemandi-scandal-and-the-turin-derby-of-1927/|title=‘No winner’: The Allemandi Scandal and the Turin Derby of 1927|trans-title=‘Ska fitues’: Skandali Allemandi dhe derbi i Torinos i vitit 1927|publisher=The Gentleman Ultra|language=it|date=9 dhjetor 2016|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref> Ishte pothuajse fundi i sezonit ku gazeta milaneze "Lo Sport" publikoi lajmin e mashtrimit në favor të Torinos. Historia u morr vesh nga gazeta "Tifone" e Romës, dhe u zgjerua nga një gazetar që jetonte në të njëjtin hotel me Allemandin.<ref name="Skandali"/> Gjatë kohës që titulli i vitit 1927 ishte pa fitues, Allemandi u përjashtua përgjithmonë, pavarësisht se ai më vonë u falë dhe qëndroi një vit i pezulluar.<ref name=Story /><ref name="Skandali"/>

[[Skeda:Torino fc 1929.jpg|thumb|majtas|Torino gjatë një turi në Argjentinë në vitin 1929]]
Në sezonin e ardhshëm Torino u rikonfirmua si kampion i Italisë. Pas mos-quajtjes së Skudetos së parë, skuadra u përgjigj mirë nën drejtimin e Baloncierit, një udhëheqës natyral; disa nga rezultatet u bënë historike, psh si fitoret 11–0 kundër Brescias dhe [[S.S.C. Napoli|Napolit]] dhe fitorja 14–0 kundër [[A.C. Reggiana 1919|Reggianës]], të gjitha në "Filadelfia". "Trio e mrekullive" shënoi 89 gola ndërmjet tyre.<ref name=Story /> "Tringjyrëshi" i shumpritur, që Torino e fitoi më 22 korrik 1928 pas barazimit 2–2 kundër [[A.C. Milan|Milanit]], u festua në një tur të zhvilluar në [[Amerika e Jugut|Amerikën e Jugut]]. Më vonë, Count Marone Cinzano u largua; ai ishte tronditur shumë keq nga anullimi i titullit të fituar në vitin 1927.<ref name=Story />

Në vitet e hershme 1930' Torino pa një sërë ndyshimesh të presidentëve pas largimit të Cinzanos: Ferrari, Vastapane, Gervasio, Mossetto, Silvestri dhe Cuniberti.<ref name=Story /> Kjo ishte një periudhë paqëndrueshmërie gjë që u reflektua edhe në rezultatet mediokër të skuadrës në ligë:7ti në sezonin 1930–31, 8ti në sezonin 1931–32, 7ti në sezonin 1932–33, 12ti në sezonin 1933–34 dhe 14ti, një larg larg [[Serie B]], në sezonin 1934–35.<ref name=Story /> Ndërkohë, skuadrat e tjera filluan të zhvillojnë divizionet e të rinjëve. Në nder të [[Adolfo Baloncieri]]t, Torino vendosi t'ja dedikojë sektorin e të rinjëve atij: ''Balon boys''. Nga ky sektor dolën lojtarë si [[Raf Vallone]], [[Federico Allasio]], Giacinto Ellena dhe Cesare Gallea.

[[Skeda:Torinofc1936.jpg|thumb|djathtas|Formacioni i Torinos formation që fitoi edicionin e tretë të [[Coppa Italia]] në sezonin [[1935–36 Coppa Italia|1935–36]].]]
Duhet të vinte sezoni 1935–36 që klubi të fillonte ringjalljen: Torino luftoi për titull deri në mesin e raundit të dytë, por në fund [[Bologna F.C. 1909|Bolonja]] do të fitonte kampionatin, duke e mbyllur një pikë para [[A.S. Roma|Romës]]. Megjithatë, Torino u konsolidua me fitoren e tyre të parë në [[Coppa Italia]], një turnament i cili zhvillohej një herë në vit.<ref name=Story /> Aty, Torino mposhti [[A.C. Reggiana 1919|Reggianën]] 2–0, shkatërroi [[Calcio Catania|Catanian]] 8–2 (gjashtë gola nga [[Pietro Buscaglia]]) [[A.S. Livorno Calcio|Livornon]] 4–2 dhe mposhti [[ACF Fiorentina|Fiorentinën]] 2–0. Finalja pa Torinon të triumfonte me rezultatin 5–1 kundër [[U.S. Alessandria Calcio 1912|Alessandrisë]].

Në sezonin 1936–37 Torino u riemërua "Associazione Calcio Torino" për shkak të regjimit [[Fashizmi|fashist]] që nuk toleronte prezencën e fjalëve të huaja në atë kohë. Torino e mbylli sezonin 1937–38 në vendin e ulët të nëntë. Disa kënaqësi erdhën nga Coppa Italia, ku Torino u mposht vetëm në finale.<ref name=Story /> Në sezonin 1938–39 Torino përfundoi në vendin e 2të, mbrapa një [[Bologna F.C. 1909|Bolonje]] të fortë që triumfoi me katër pikë avantazh nga Torino. [[Hungarezët|Hungarezi]] [[Egri Erbstein]] u bë Drejtori Teknik i Torinos dhe trajneri i saj ishte [[Mario Sperone]]. "Balon Boys" vazhduan të prodhonin lojtarë për skuadrën e parë, siç ishin tre mesfushorët të cilët qëndruan në historinë e mesfushës si "gjashtë "L"-të": Allasio, Gallea dhe Ellena.<ref name=Story />

Në sezonin 1939–40 Torino përfundoi në vendin e pestë, megjithatëm, klubi do të shihte mbërritjen e rëndësishme të presidentit [[Ferruccio Novo]]. Kjo gjë solli një pikë kthyese, pasi Novo do të siguronte mbështetje financiare për klubin dhe do të shfaqte aftësi si një adminsitrator i përgjegjshëm. Me kontributet me vlerë nga [[Antonio Janni]], Giacinto Ellena dhe Mario Sperone, Novo do të ishte në gjëndje të krijonte një skuadër që më vonë do të njihej si "Grande Torino".<ref name=Story />

===1942–1949: Grande Torino===
{{Main|Grande Torino}}
[[Skeda:Grande Torino 1948 49.jpg|parapamje|majtas|Të ''Pathyeshmit'' e "Grande Torinos", fituesit e pesë titujve rresht të [[Serie A]].]]
Momenti më shkëlqyes, u përfaqsua nga ''Grande Torino'', një skuadër e pamposhtur, e cila fitoi pesë tituj rresht (nuk përfshihet ndërprerja e ligës në [[1944 Campionato Alta Italia]], ku [[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]] në vitin 2002 njohu [[Spezia Calcio|Spezian]] si fituesen e vetme) ndërmjet viteve 1942 dhe 1949, një [[Coppa Italia]] në vitin 1943 (dhe falë këtij suksesi, Torino u bë skuadra e parë italiane që fitonte të dy trofetë brënda vendit, "Skudeto-Coppa Italia"). Torino ishte shtylla e kombëtares italiane në ato vite, që aktivizonte dhjetë lojtarë në formacion te ''të kaltrit''.<ref name="Colombero, Pacifico 273"/>

Kapiteni dhe udhëheqësi i padiskutueshëm ishte [[Valentino Mazzola]],<ref>{{cite web|url=https://storiedicalcio.altervista.org/blog/valentino-mazzola.html|title=MAZZOLA Valentino: l’uomo simbolo del Grande Torino|trans-title=Mazzola Valentino: njeriu simbol i Grande Torinos|publisher=Storie di Calcio|language=it|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> babai i [[Ferruccio Mazzola|Ferruccios]] dhe [[Sandro Mazzola|Sandros]], të cilët do të ndiqnin hapat e babait të tyre duke u bërë edhe ata futbollistë. Skuadra tipike ishte: Bacigalupo; Ballarin, Maroso; Grezar, Rigamonti, Castigliano; Menti, Loik, Gabetto, Mazzola, Ossola.<ref>{{cite web|url=http://www.ilgrandetorino.net/squadra.htm|title=La squadra|trans-title=Skuadra|publisher=Il Grande Torino|language=it|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> Cikli i fitoreve befasisht përfundoi më 4 maj 1949, kur avioni që po mbante të gjithë skuadrën, po rikthehej pas një miqësoreje të zhvilluar me Benficën në Lisbon, u përplas me kishën Basilica. Viktimat e aksidentit ishin e gjithë skuadra, lojtarët rezervë, dy ekzekutivë (Agnisetta dhe Civalleri), trajnerët [[Egri Erbstein]] dhe [[Leslie Lievesley]], masazhatorja Cortina dhe tre gazetarë, Luigi Cavallero, Renato Tosatti dhe Renato Casalbore.<ref>{{cite web|url=https://balkanweb.com/si-sot-68-vite-me-pare-tragjedia-ajrore-e-grande-torino-s-ekipi-qe-ndan-rekordet-me-inter-dhe-juventus/|title=Si sot 68 vite më parë tragjedia ajrore e “Grande Torino-s”. Ekipi që ndan rekordet me Inter dhe Juventus|publisher=BalkanWeb.com|language=sq|date=4 maj 2017|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref><ref>{{cite web|url=https://telesport.al/tragjedia-e-superga-s-belotti-lexon-emrat-e-torinos-se-madh-perpara-2000-tifozeve|title=Tragjedia e Superga-s, Belotti lexon emrat e Torinos së Madh përpara 2000 tifozëve|publisher=Telesport.al|language=sq|author=Albana Ruzi|date=4 maj 2017|accessdate=24 shkurt 2019}}{{Lidhje e vdekur}}</ref>

===1949–1988: Nga rënja te titulli===
[[Skeda:Pianelli e giocatori Torino.jpg|parapamje|djathtas|Presidenti i Torinos Orfeo Pianelli, arkitekti i rilindjes së Torinos më vitet 1960' dhe 1970', duke festuar [[Coppa Italia]] në sezonin 1970–71.]]
Vitet e vështira ndoqën klubin pas tragjedisë. Rënja e ngadaltë e çoi klubin në rënjen e klubit për herë të parë në [[Serie B]], gjë që i solli emrin klubit "Talmone Torino" në vitin [[1959–60 Serie A|1959]]. Qëndrimi në këtë ligë do të zgjaste vetëm një sezon, pasi klubi do të rikthehej në elitë në sezonin [[1960–61 Serie A|1960–61]]. Në vitin 1963 Orfeo Pianelli u vendos presidenti i ri. Për të rindërtuar skuadrën tifozët duhej të prisnin ardhjen e lojtarit që më vonë do të bëhej ikona e klubit: Gigi Meroni, me pseudonimin "Flutura Granada".<ref>{{cite web|url=https://www.lastampa.it/2015/10/15/sport/calcio/qui-toro/quarantotto-anni-fa-moriva-gigi-meroni-la-farfalla-granata-wI4OMn5UHaBTNQLL6KaTWL/pagina.html|title=Quarantotto anni fa moriva Gigi Meroni, la Farfalla granata|trans-title=Dyzetetetë vite më parë vdiq Gigi Meroni, flutura granada|publisher=La Stampa|language=it|author=Francesco Manassero|date=15 tetor 2015|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> Nga sezoni [[1964–65 Serie A|1964–65]] skuadra, e udhëhequr nga [[Nereo Rocco]], do të përfundonte në vendin e tretë.

Historia e Torinos me Meronin u mbyll tragjikisht më 15 tetor 1967. Lojtari i Torinos, pas fundit të ndeshjes së ligës kundër [[U.C. Sampdoria|Sampdorias]], gjatë kohës që po kalonte rrugën Corso Re Umberto I, u përplas dhe u vra nga një makingë që po e drejtonte Attilio Romero (i cili më vonë do të bëhej president i Torinos në vitet 2000–2005). Torino në atë kohë qëndroi si një nga yjet e Serie A dhe e mbylli sezonin në vendin e shtetë. Në atë sezon, Torino gjithashtu triumfoi edhe në Coppa Italia. Rikonstruksioni i një skuadre fituese, filloi me presidentin Pianellin, dhe do të vazhdonte në vitin 1971 me një tjetër sukses në Coppa Italia.

Në sezonin 1971–72 Torino arriti vendin e dytë, duke e mbyllur me vetëm një pikë më pak se "kushurinjtë" e Juventusit.<ref>{{cite web|url=http://www.calcio.com/campionato/ita-serie-a-1971-1972/|title=Serie A 1971/1972|publisher=Calcio.com|language=it|accessdate=24 shkurt 2019|archive-date=24 dhjetor 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20171224222247/http://www.calcio.com/campionato/ita-serie-a-1971-1972/|url-status=dead}}</ref> Nëpër tre sezonet e ardhshme Torino do të qëndronte mes skuadrave të para, si një fillim drejt rrugës së titullit të tyre të shtatë kampion.

[[Skeda:Pulici-Graziani Torino 1975-76.jpg|parapamje|majtas|[[Francesco Graziani]] dhe [[Paolo Pulici]], sulmi i Torinos në sezonin 1975–76.]]
Kampionati u fitua në sezonin 1975–76, pas një përmbysje horror kundër Juventusit, e cila në pranverë ishte pesë pikë para ''Demave Torinez''. Por pas tre humbjeve rresht të Bardhezinjëve, ku e dyta ishte në derbi, bëri që Torino ta parakalonte. Në ndeshjen e fundit Torino vinte me avantazhin e një pike, dhe deri në atë kohë, ishte gjithnjë fituese në shtëpi: Torino priti [[A.C. Cesena|Cesenën]] në Comunale, por nuk shkoi më shumë se një barazim me ta, por Juventusi do të dështonte në Perugia. Titulli u fitua me avantazhin prej dy pikëve kundër Juventusit, 27 vite pas tragjedisë së Supergës.

Kjo sfidë u përsërit edhe në sezonin e ardhshëm në një kampionat emocionues që e pa Torinon ta mbyllte me 50 pikë kundër 51 pikëve të Juventusit (një rekord në një ligë me gjashtëmbëdhjetë skuadra). Në vitin 1978, Torino e mbylli kampionatin sërisht në vendin e dytë (me pikë të barabarta me Vicenzën surprizuese të [[Paolo Rossi]]t), sërisht mbrapa Juventusit por më shumë e shkëputur; në vitet e tjera, gjatë kohës që ishte një nga skuadrat më të mira, për skuadrën pati një ulje të vogël dhe nuk ishte në gjëndje për të përsëritur këto rezultate, me përjashtim të vendit të dytë të arritur në sezonin 1984–85, mbrapa [[Hellas Verona F.C.|Veronës]] së [[Osvaldo Bagnoli|Bagnolit]]. Në sezonin 1987–88, Torino humbi një ndeshje play-off kundër Juventusit për kualifikimin në [[UEFA Liga e Europës|Kupën UEFA]].

===1988–2000: Udhëtimi në Evropë===
Në fund të sezonit 1988–89 Torino u rrëzua në [[Serie B]] për herë të dytë në historinë e klubit. Atë vit dukej se skuadra do të rigjenerohej, duke bërë një rikthim emocionues në Serie A pas sezonit 1989–90. Nën drejtimin e trajnerit [[Emiliano Mondonico]], skuadra u kualifikua në Kupën UEFA, duke u renditur para Juventusit, që në mënyrë surprizuese, qëndroi jashtë vropës për herë të parë pas njëzetetetë viteve (1963–1991).<ref name="Vitet 80"/> Fushata në Evropë gjatë sezonit 1991–92 ishte pothuajse e pandalshe: Torino arriti deri në finale duke eliminuar, përveç të tjerash, [[Real Madrid C.F.|Real Madridin]].<ref name="Vitet 80">{{cite web|url=http://torinofc.it/en/contenuto-storia/80s-and-final-against-ajax|title=The 80s and the final against Ajax|trans-title=Vitet 80të dhe finalja kundër Ajaxit|website=torinofc.it|publisher=Torino F.C.|language=en|accessdate=24 shkurt 2019|archive-date=19 gusht 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200819074911/https://torinofc.it/en/contenuto-storia/80s-and-final-against-ajax|url-status=dead}}</ref> Megjithatë, në finale përball Torino u pkundër një [[AFC Ajax|Ajaxi]] të përhumbur: ndeshja e parë në Torino u mbyll në barazim 2–2, kurse ndeshja e kthimit në [[Amsterdami|Amsterdam]] u mbyll në barazim pa gola gjë që i shpalli hollandezët kampion, pavarësisht se Torino goditi tre herë shtyllën dhe pati një kontakt të dyshimtë në zonën e penalltisë, gjë që irritoi trajnerin Mondonico.<ref name="Vitet 80"/> Sezoni në ligë do të konkretizohej me një vend të tretë.<ref name="Vitet 80"/>

Ndarja me fitoren qëndroi vetëm një vit larg, pasi në sezonin 1992–93 Torino do të fitonte për herë të pestë në historinë e saj [[Coppa Italia]]n duke mposhtur në finale Romën.<ref>{{cite web|url=http://www.calcio.com/campionato/ita-coppa-italia-1992-1993/|title=Coppa Italia 1992/1993|publisher=Calcio.com|language=it|accessdate=24 shkurt 2019|archive-date=10 nëntor 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20191110211443/http://www.calcio.com/campionato/ita-coppa-italia-1992-1993/|url-status=dead}}</ref> Edhe kjo do të ishte një tjetër finale emocionuese: pas fitores 3–0 nga Torino në ndeshjen e parë,<ref>{{cite web|url=http://www.calcio.com/cronaca_partita/coppa-italia-1992-1993-finale-torino-fc-as-roma/|title=Torino 3:0 Roma|publisher=Calcio.com|language=it|date=12 qershor 1993|accessdate=24 shkurt 2019|archive-date=17 nëntor 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20191117123723/http://www.calcio.com/cronaca_partita/coppa-italia-1992-1993-finale-torino-fc-as-roma/|url-status=dead}}</ref> në ndeshjen e kthimit Roma ishte në gjëndje të triumfonte 5–2,<ref>{{cite web|url=http://www.calcio.com/cronaca_partita/coppa-italia-1992-1993-finale-as-roma-torino-fc/|title=Roma 5:2 Torino|publisher=Calcio.com|language=it|date=19 qershor 1993|accessdate=24 shkurt 2019|archive-date=22 nëntor 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20191122024826/http://www.calcio.com/cronaca_partita/coppa-italia-1992-1993-finale-as-roma-torino-fc/|url-status=dead}}</ref> falë tre penalltive të dhuruara nga gjygjtari. Megjithatë, Torino u shpall kampioneve për shkak të rregullit të golave jashtë fushe. Torino e fitoi trofeun në të njëjtën mënyrë që Ajaxi e fitoi vitin e kaluar.

Torino e sapongjitur e [[Emiliano Mondonico|Mondonicos]] në sezonin 1990–91, ishte fituese e [[Kupa Mitropa|Kupës Mitropa]] në fund të sezonit, trofeu i parë ndërkombëtar i klubit.<ref>{{cite web|url=https://storiedicalcio.altervista.org/blog/torino-mitropa-cup-1991.html|title=1991: la Mitropa del Torino|trans-title=1991: Mitropa e Torinos|publisher=Storie del Calcio|language=it|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> Pas triumfit në Coppa Italia, klubi kaloi një periudhë të vështirë ekonomike. Duke ndryshuar presidentët dhe trajnerët, rezultatet e skuadrës u bënë edhe më negative: në vitin 1995 humbja 5–0 në derbi i kushtoi trajnerit [[Nedo Sonetti]] punën e tij, dhe në fund të sezonit skuadra ra në Serie B për herë të tretë në histori. Rikthimi në Serie A pas humbjes me penallti në play-off kundër Perugia në sezonin 1997–98 (3–5 me penallti në [[Reggio Emilia]], me Umbriansët që u kualifikuan në Serie A për herë të parë) erdhi në sezonin 1998–99, me një vend të dytë të arritur falë golave të [[Marco Ferrante]].

===2000–vazhdon: Rilindja pas falimentimit===

Torino e nisi sezonin 1999–00 me qëllimin për të ruajtur vendin e saj në Serie A, por më 7 maj 2000 humbi një ndeshje vendimtare 2–1 kundër [[U.S. Lecce|Lecces]] duke u rrëzuar sërisht në Serie B.<ref>{{Cite web|url=http://www.calcio.com/campionato/ita-serie-a-1999-2000/|title=Serie A 1999/2000|publisher=Calcio.com|language=it|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> Klubi më pas u ble nga Francesco Cimminelli, i cili vendosi Attilio Romeron si president dhe Luigi Simonin si trajner, por fillimi i sezonit pa Torinon të rrezikonte të rrëzohej në Serie C. Giancarlo Camolese, trajneri i të rinjëve, u bë trajneri i skuadrës së parë. Me tetë fitore rresht në shtëpi dhe dhjetë fitore jashtë fushe, Torino arriti të rikuperohej dhe ta mbyllte sezonin 2000–01 në vendin e parë me 73 pikë. Në sezonin [[2001–02 Serie A|2001–02]] Torino jo vetëm që siguroi mbijetesën por edhe u kualifikua në [[UEFA Kupa Intertoto|Kupën Intertoto]]. Rikthimi në Europë erdhi kundër austriakëve të [[SC Bregenz]], ku Torino i fitoi të dyja ndeshjet 2–1, përpara se të eleminohej nga spanjollët e [[Villarreal CF|Villarrealit]] me penallti (3–4). Në atë sezon ([[2002–03 Serie A|2002–03]]), Torino zhvilloi performancën më të keqe në Serie A duke e mbyllur e fundit, pasi ndryshoi katër trajnerë: Camolese, [[Renzo Ulivieri]], [[Renato Zaccarelli]] dhe [[Giacomo Ferri]]. Indetiteti i ''Torino Calcios'' u mbajt gjallë nga tifozët: unike në historinë e saj ishte një marshim popullor (50.000 njerëz Sipas organizatorëve), që më 4 maj 2003, si pasojë e një tjetër rënje në Serie B, do të marshonin në rrugët e kryeqytetit të Piemontis, duke filluar nga mbetjet e [[Stadio Filadelfia]]s, duke kaluar në frontin e pllakës përkujtimore të Gigi Meronit në Piazza San Karlo, dhe duke arritur në gurin e varrit të Grande Torinos të Supergas.

Sezoni [[2003–04 Serie B|2003–04]] në Serie B pa pjesmarrjen e 24 skuadrave (më e larta) me Torinon që e mbylli në një vend zhgënjyes të 12-të, me Ezio Rossin në stol. Në sezonin [[2004-05 Serie B|2004–05]], skuadra nën drejtimin e Zaccarellit, përfundoi në vendin e tretë pasi eleminoi [[Ascoli Calcio|Ascolin]] në play-off. Më 26 qershor 2005, Torino festoi kthimin në Serie A pasi mposhti [[A.C. Perugia Calcio|Perugian]]. Megjithatë, kjo kënaqësi nuk zgjati shumë: klubi ju mohua hyrja në Serie A pas borxheve të rënda të akumuluara gjatë administratave të kualuara (e fundit nën drejtimin e Cimminellit). Të detyruar për të pritur vendimin e apelit, u zbulua se Cimminelli nuk kishte paguar një pjesë të madhe të taksave të klubit në pesë vite dhe nuk arriti të depozitojë një garanci në [[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]] për shlyerjen e tyre. Vendimi i apelit ishte negativ; pas 40 ditësh të gjata Torino Calcio u konsiderua i papërshtatshëm për të marrë pjesë në [[Serie A]]. Në mënyrë të pashmangshme, pas 99 vitesh histori, falimentimi i ''Torino Calcios'' u lajmërua më 9 gusht 2005 dhe klubi pushoi së ekzistuari.<ref>{{cite news|url=http://books.google.com/books?id=zciHfn-5qSgC&pg=PA104|title=Passion in the Piazza|trans-title=Pasion në Piazza|last=Bourne|first=Peter|date=18 shtator 2009|publisher=Lulu.com|language=it|accessdate=20 qershor 2014|isbn=978-1-4116-8181-1|page=49}}</ref>

[[Skeda:RobertoMuzzi2.jpg|parapamje|upright=0.7|[[Roberto Muzzi]], protagonisti i rikthimit të klubit në elitë pas falimentimit të ''Torino Calcios''.]]
Si rezultat e kësaj situate të tmerrshme, një konsorcium i ri i biznesmenëve (kryesuar nga avokati Pierluigi Marengo) morën përgjegjsinë për rilindjen e një entiteti të ri profesional të njohur si i "Società Civile Campo Torino" (marrë nga emri i vjetër i [[Stadio Filadelfia]]). Konsorciumi paraqiti kërkesën për pranim te gjygjtari ''Lodo Petrucci'', që i garantoi regjistrimin në [[Serie B]]. Propozimi i parë ekonomik u vlerësua si e pamjaftueshme nga FIGC. Konsorciumi shtoi edhe sponsorizimin e SMAT-it (kompania që menaxhon furnizimin me ujë në [[Torino]]), duke kompletuar procesin burokratike. Më 16 gusht 2005, FIGC zyrtarisht besoi klubin e ri me gjithë titujt e "Torino Calcios". Klubi i ri rifilloi gjithçka nga zero, duke fituar barrën e rikrijimit të strukturës së kompanisë, si dhe lojtarët dhe punonjësit e klubit. Më 19 gusht 2005, në barin Norman (njohur më parë si "Birra Voigt", origjina e klubit), gjatë një konference për shtyp ku supozohej të shihej prezantimi i strukturës së kompanisë së re, u lajmërua se klubi do të shitej te botuesi dhe reklamuesi [[Urbano Cairo]], i cili një ditë më parë kishte prezantuar ofertën për të blerë klubin. Më 22 gusht, kur gjithçka dukej se ishte drejt përfundimit, Luke Giovannone, një sipërmarrës nga [[Ceccano]], që kishte kontribuar me 180,000 [[Euro|€]] për të ndihmuar Lodo Petruccin (i cili i garantoi atij 51% të aksioneve të Torinos së re), refuzoi ta shesë klubin. Në vazhdim të negociatave që përfshinë edhe kryetarin e Torinos Sergio Chiamparino, Giovannone ishte i përgatitur për ta shitur klubin më 24 gusht – por më pas ndryshoi mendjen, duke zemëruar tifozët. Duke u bërë gati për të ikur nga Torino, Giovannone ishte gjurmuar në një hotel në Moncalieri dhe rrethuar nga tifozët e klubit. Duke refuzuar të ndërmjetësohej me kryetarin e komunës, Giovannone u shoqërua nga policia dhe u largua nga qyteti.
 
Më 26 gusht, në takimin e aksionervëe të SCC Torino, shuma kapitale u rrit në 10 milion €. Më 31 gusht, Giovannone u dorëzua pas një procesi të gjatë të negociatave: Cairo u bë presidenti i dytë i Torinos së re më 2 shtator. Cario thirri menjëherë në detyrë si trajnerin e skuadrës [[Gianni De Biasi]]n duke formuar embrionin e parë të klubit.<ref>{{cite web|url=https://www.tuttomercatoweb.com/serie-b/de-biasi-nuovo-tecnico-del-torino-13624|title=De Biasi nuovo tecnico del Torino|trans-title=De Biasi trajneri i ri i Torinos|publisher=Tutto Mercato Web|language=it|author=Tommaso Veneri|date=1 shtator 2005|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> Torino u transformua nga S.R.L në S.p.A, me Carion i cili derdhi 10 milion € për kapitalin. Ribashkimi me "Torinon e vjetër" u kompletua më 12 korrik 2006 kur në një ankand falimentimi, Cario bleu të gjitha trofetë dhe reliket e Grand Torinos për 1.411.000 €, duke lejuar tifozët dhe përfaqësuesit e Torinos për të planifikuar festimet për njëqindvjetorin Torinos. Skuadra bëri debutimin e saj shtatë ditë pas firmosjes me Carion, duke u përforcaur nga disa blerje (ku disa prej tyre ishin blerë një natë para debutimit). Torino debutoi si vizitore 10 shtator 2005 kundër [[U.C. AlbinoLeffe]]s, duke fituar 1–0 falë golit të [[Enrico Fantini]]t. Ndeshja gjithashtu do të nxirrte në pah një lojtarë të ri të marrë nga [[Parma F.C.|Parma]], [[Alessandro Rosina]]. Në një kohë të shkurtër, Torino u përforcua sërisht me disa blerje në merkaton e dimrit duke e mbyllur sezonin në vendin e tretë gjë që i siguroi kualifikimin direkt në play-off. Aty fitoret kundër [[A.C. Cesena|Cesenës]] (1–1 dhe 1–0) dhe [[Mantova F.C.|Mantovës]] (2–4 dhe 3–1 pas kohës shtesë) siguruan rikthimin e Torinos në [[Serie A]] për sezonin [[2006–07 Serie A|2006–07]].
[[Skeda:AlessandroRosina.jpg|parapamje|majtas|[[Alessandro Rosina]].]]

Rikthimi në elitë u karakterizua me arritjet e [[Christian Abbiati]]t, [[Stefano Fiore]]s dhe Simone Barones. [[Gianni De Biasi]] u shkarkua përpara se sezoni të fillonte dhe u zëvëndësua nga [[Alberto Zaccheroni]],<ref>{{cite web|url=http://www.repubblica.it/2006/09/sezioni/sport/calcio/serie_a/de-biasi-esonerato/de-biasi-esonerato/de-biasi-esonerato.html|title=Torino, Cairo caccia De Biasi, Il nuovo allenatore è Zaccheroni|trans-title=Torino, Cairo gjuan De Biasin, trajneri i ri është Zaccheroni|publisher=Reppublica.it|language=it|location=Torino|date=7 shtator 2006|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> i cili e udhëhoqi Torinon në një pozicion komod në mes të tabelës deri në mesin e sezonit. Megjithatë, gjashtë humbje rresht i kushtuan Zaccheronit vendin e tij dhe De Biasi u ripunësua, i cili i siguroi mbijetesën klubin në javëne parafundit të sezonit.<ref>{{cite web|url=http://www.toronews.net/toro/l%C2%92uomo-della-svolta-gianni-de-biasi/?refresh_ce-cp|title=L'uomo della svolta: Gianni De Biasi|trans-title=Njeriu i kthesës: Gianni De Biasi|publisher=Toro News|language=it|date=19 mars 2007|accessdate=24 shkurt 2019|archive-date=19 gusht 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200819074911/https://www.toronews.net/toro/l%c2%92uomo-della-svolta-gianni-de-biasi/|url-status=dead}}</ref> I riu Alessandro Rosina ishte golashënuesi më i mirë i klubit në atë sezon. Në sezonin [[2007–08 Serie A|2007–08]], trajneri [[Walter Novellino]] u vendos në stol, por u shkarkua më 15 prill 2008 pas një serie rezultatesh negative.<ref>{{cite news|url=http://www.skysports.com/story/0,19528,11850_3430891,00.html|title=Torino sack Novellino|trans-title=Torino shkarkon Novellinon|publisher=Sky Sports|language=en|date=16 prill 2008|accessdate=16 prill 2008}}</ref> Me pesë ndeshje para fundit, De Biasi u rithirr, me Torinon që e mbylli në vendin e 15të. Golashënuesi më i mirë i Torinos ishte sërisht Rosina. Në sezonin e ardhshëm, pavarësisht shumë blerjeve ([[Rolando Bianchi]], [[Blerim Xhemaili]] dhe [[Ignazio Abate]]) Torino performoi dobët, me tre trajnerë të ndryshëm (De Biasi, Novellino dhe, më në fund, [[Giancarlo Camolese]]) që dështuan të shmangnin rënjen në [[Serie B]].

[[Skeda:AlessioCerci FInotti.jpg|parapamje|djathtas|[[Alessio Cerci]].]]
[[Stefano Colantuono]] u punësua si trajneri i ri pas rënjes. Pas një fillimi brilant të kampionatit, pjesa e dytë pa performanca në krizë të skuadrës gjë që solli mbërritjen e [[Mario Beretta|Mario Barettës]]. Megjithatë, situata nuk u përmirësua, dhe pas humbjes kundër [[A.S. Cittadella|Cittadellës]], Baretta u shkarkua. Colantuono u rithirr në vendin e tij. Ndërkohë, Cario emëroi [[Gianluca Petrachi]]n (i njohur për punën e tij te [[A.C. Pisa 1909|Pisa]]) si drejtorin e ri sportiv të Torinos. Në një periudhë prej dy javësh, Petrachi pothuajse e rivendosi skuadrën, duke larguar 10 lojtarë dhe duke blerë 12 të tjerë. Skuadra e re fitoi 42 pikë në pjesën e dytë të sezonit. Më 26 shkurt 2010, [[Urbano Cairo]] lajmëroi se ai zyrtarisht kishte nxjerrë klubin në shitje. Më 2 maj 2010, përmes një letre për tifozët, presidenti lajmëroi se ai nuk do të merrte pjesë në Meshën e Shenjtë vjetore te Superga në kujtim të "Grande Torinos", diçka që ai e kishte bërë gjithmonë që nga fillimi i mandatit të tij. Torino e përfundoi në vendin e 5të, duke u kualifikuar për në play-off. Aty, Torino eleminoi [[U.S. Sassuolo Calcio|Sassuolon]] në gjysmë-finale (1–1 në shtëpi; 2–1 jashtë), por humbi në finale kundër [[Brescia Calcio|Brescias]] (0–0 në shtëpi; 2–1 jashtë). Në sezonin e ardhshëm, Colantuono kaloi te [[Atalanta B.C.|Atalanta]], kurse [[Franco Lerda]] u emërua zëvëndësi i tij. Ai u lirua më 9 mars 2011, duke i hapur rrugë [[Giuseppe Papadopulo]]s, por më 20 mars, pas vetëm 11 ditëve, ai u shkarkua. Lerda u rikthye dhe nuk humbi deri në javën e fundit të sezonit, 0–2 kundër [[Calcio Padova|Padovës]], duke mos arritur dot zonën play-off dhe duke qëndruar në ligën e dytë për sezonin e tretë rresht.

Më 6 qershor 2011, klubi zyrtarisht lajmëroi se [[Giampiero Ventura]] do të ishte trajneri i ri i klubit para fillimit të sezonit [[2011–12 Serie B|2011–12]],<ref>{{Cite news|url=http://torino.repubblica.it/cronaca/2011/06/06/news/il_toro_sceglie_ventura_lui_il_nuovo_mister-17307850/|title=Il Toro sceglie Ventura, è lui il nuovo mister|trans-title=Toro zgjedh Venturën, ai është trajneri i ri|work=Torino.Repubblica.it|language=it|date=6 qershor 2011|accessdate=1 gusht 2013}}</ref> duke firmosur një kontratë një vjeçare me klubin.<ref>{{Cite news|url=http://www.toronews.net/?action=article&ID=22553|title=Ventura ha firmato, accordo per una sola stagione|publisher=ToroNews.net|language=it|date=6 qershor 2011|accessdate=2 shtator 2011}}</ref> Pas një sezoni të gjatë klubi u rikthye në Serie A më 20 maj 2012, duke mposhtur [[Modena F.C.|Modenën]] 2–0.<ref>{{Cite web|url=http://www3.lastampa.it/sport/sezioni/quitoro/articolo/lstp/454910/|title=Divertimento, dialogo e zero ansie Toro, la rivoluzione di mister libidine- LASTAMPA.it|publisher=La Stampa|language=it|url-status=dead|access-date=17 maj 2015|archive-date=25 maj 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120525101004/http://www3.lastampa.it/sport/sezioni/quitoro/articolo/lstp/454910/}}</ref> Torino e përfundoi sezonin me pikë të barabarta me [[Delfino Pescara 1936|Pescarën]], por kjo e fundit u shpall kampione për shkak të golavarazhit më të mirë. Në sezonin e ardhshëm në elitë, Torino siguroi matematikisht mbijetesën dhe qëndrimin në Serie A më 12 maj 2013 pas barazimit 1–1 jashtë fushe kundër [[A.C. Chievo Verona|Chievo Veronës]] dhe humbjes së [[U.S. Città di Palermo|Palermo]]s në [[Firenca|Firence]] kundër [[ACF Fiorentina|Fiorentinës]]. Sezoni [[2013–14 Serie A|2013–14]] do të ishte akoma më i mirë për klubin Granada, që e mbylli në vendin e shtatë duke u kualifikuar për në [[UEFA Liga e Evropës|Ligën e Evropës]] pas 12 vitesh mungesë:<ref>Torino e mbylli sezonin në vendin e shtatë dhe i mori kualifimin për në 2014–15 Ligën e Europës [[Parma F.C.|Parmës]] që e kishte mbyllur e gjashta, por ajo dështoi të merrte liçensën e [[UEFA|UEFA-s]] për shkaqe ekonomike, shiko. {{cite news|url=http://www.gazzetta.it/Calcio/Serie-A/29-05-2014/alta-corte-respinto-ricorso-parma-torino-europa-league-80787185344.shtml|title=Respinto il ricorso del Parma. Torino in Europa League. Ghirardi: "Calcio finito"|publisher=La Gazzetta dello Sport|language=it|author=Maurizio Galdi|accessdate=29 maj 2014}}</ref> yjet e këtij sezoni pozitiv ishin [[Alessio Cerci]] dhe [[Ciro Immobile]]; ky i fundit, me 22 gola u shpall golashënuesi më i mirë i Serie A, një titull që Torino nuk e kishte arkivuar që nga sezoni [[1977–78 Serie A|1977–78]] me [[Francesco Graziani]]n.<ref>{{cite news|title=MARCATORI – Immobile capocannoniere. Higuain quarto, Callejon sesto|publisher=Tutto Mercato Web|language=it|url=http://www.tuttomercatoweb.com/napoli/?action=read&idnet=dHV0dG9uYXBvbGkubmV0LTE5MzY1OA|accessdate=20 maj 2014}}</ref><ref>{{cite news|title=Cerci uomo-assist del 2013–14, batte tutti i record|url=http://www.corrieredellosport.it/calcio/assist/2014/05/19-361839/Cerci+uomo-assist+del+2013-14%252C+batte+tutti+i+record|publisher=Corriere dello Sport|language=it|accessdate=20 maj 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20140520220053/http://www.corrieredellosport.it/calcio/assist/2014/05/19-361839/Cerci+uomo-assist+del+2013-14%252C+batte+tutti+i+record|archive-date=20 maj 2014|url-status=dead}}</ref>

==Identiteti==
===Stema===
Në stemën e klubit të Torinos ka qënë përherë një dem i tërbuar, i cili është simboli i qytetit të [[Torino]]s.<ref name="toroshirts.it">{{cite web|url=http://www.toroshirts.it/it/seasons/|title=TOROshirts - La storia della maglia Granata|trans-title=Toroshirts - Historia e fanellës granata|publisher=Toroshirts.it|language=it|accessdate=22 shkurt 2019}}</ref> Stema aktuale e klubit është vendosur në sezonin 2005–06; stema e parë pas falimentimit të ''Torino Calcios''. "1906-ta" në anën e majtë të stemës është vendosur për të treguar vitin e themlimit të "Foot-Ball Club Torino".<ref name="toroshirts.it"/>

Në vitet 1980', stema e Torinos ishte në formë katrore me një dem të modeluar dhe me fjalët "Torino Calcio". Kjo stemë ende dashurohet nga tifozët, dhe në vitin 2013 ishte votuar nga lexuesit e ''[[Guerin Sportivo]]'' si stema më e bukur e të gjitha kohërave.<ref name=80s-logo>{{cite news|url=http://www.brand-identikit.it/it/articoli/football-logos.html|title=I migliori marchi delle società di calcio|trans-title=Stemat më të mirë të shoqërisë së futbollit|work=brand-identikit.it|language=it|accessdate=11 prill 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20160303224353/http://www.brand-identikit.it/it/articoli/football-logos.html|archive-date=3 mars 2016|url-status=dead}}</ref> Nga viti 1990 e deri në vitin e falimentimit, stema ishte ribërë si në kohërat e Grande Torinos, me një diferencë të madhe në krahun e djathtë ku në vend të shkonjave "T" dhe "C" (inicialet e Grande Torinos) ishin vendosur shkonjat "A", "C" and "T" (incialet e "Associazione Calcio Torinos").

===Ngjyrat===
Në vitet e hershme të krijimit të klubit, duke pasur parasysh nevojën për të vendosur ngjyrat përfundimtare të klubit, drejtuesit e saj vendosën ''granata'', një fjalë italisht për ngjyrën e kuqerremtë. Historia më e pranueshme për këtë ngjyrë është se ajo ngjyrë u vendos në nder të Dukës së Abruzzit dhe Shtëpisë së Savojës, të cilët, pas çlirimit fitimtar të [[Torino]]s nga francezët më 1706, vendosi një shami e ngjyrosur me gjak në nder të një të dërguarit të vrarë që solli lajmin e fitores.<ref>{{cite news|title=Il Toro compie 107 anni|trans-title=Demat mbushin 107 vjeç|url=http://www.buongiornobrasile.com/il-toro-compie-107-anni/|work=buongiornobrasile.com|language=it|accessdate=2 maj 2014|archive-date=2 maj 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20140502202717/http://www.buongiornobrasile.com/il-toro-compie-107-anni/|url-status=dead}}</ref> Histori të tjera, të konsideruara pak të besueshme, flasin për një nderim të themeluesit të klubit [[Alfredo Dick]], i cili ishte tifoz i skuadrës gjenoveze [[Servette FC]], ose për shkak të një aksidenti në larjen e tyre, ose histori të tjera të kopjimit të fanellave të skuadrave të tjera.<ref>{{cite book|last=Savorelli|first=Sergio Salvi, Alessandro|title=Tutti i colori del calcio : storia e araldica di una magnifica ossessione|trans-title=Të gjitha ngjyrat e futbollit : historia heraldike e një fiksimi të magjishëm|work=Le lettere|location=Firence|language=it|isbn=88-6087-178-6|edition=5. rist.|author2=Alessandro Savorelli|date=1 shkurt 2008}}</ref><ref name="nickname">{{cite news|url=http://www.uefa.com/teamsandplayers/teams/club=50029/profile/index.html|title=Torino F.C.|publisher=UEFA|language=it|accessdate=31 janar 2014}}</ref>

===Fanella===
Fanella e parë e "Foot Ball Club Torino", e përdorur disa ditë pas themelimit të klubit – në ndeshjen e parë të historisë së saj – kundër [[F.C. Pro Vercelli 1892|Pro Vercelli]], ishte e verdhë me viza të zeza që më parë ishte përdorur nga [[Internazionale F.C. Torino|Internazionale Torino]] dhe [[F.B.C. Torinese|Football Club Torinese]].

Pasi drejtuesit vendosën që ngjyra dalluese përfundimtare e klubit të ishte e kuqerremjta, uniforma tradicionale e Torinos është e përbërë me një bluze me ngjyrë të kuqerremtë dhe me të shkurtra të bardha (ndonjëherë edhe të kuqerremtë) dhe me çorape të zeza;<ref>{{cite news|url=http://www.tcsecologranata.it/torino_football_club_1906.html|title=TORINO FOOTBALL CLUB 1906|website=tcsecologranata.it|language=it|accessdate=1 maj 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20140502153733/http://www.tcsecologranata.it/torino_football_club_1906.html|archive-date=2 maj 2014|url-status=dead}}</ref> Megjithatë, në kohët e fundit, nuk kanë qënë të pazakonta rastet kur ekipi ka dalë në fushë me çorape të kuqerremta, si dhe, në mënyrë të përhershme me një bluzë komplet të kuqerremtë. Fanella e dytë ka qënë e bardhë me të shkurtra të kuqerremta, pavarësisht se ato ndonjëherë kanë qënë edhe të bardha.<ref name=uniform>{{cite news|url=http://www.passionemaglie.it/2013/07/maglie-torino-2013-2014-kappa-presentate-bormio/|title=Presentate a Bormio le maglie del Torino 2013–2014 firmate Kappa|trans-title=Prezantuar në Bormio fanella e Torinos 2013–2014 firmosur nga Kappa|publisher=Passionemaglie.it|language=it|accessdate=31 janar 2014}}</ref> Që nga viti 1953, fanella e dytë e Torinos ka qënë e bardhë me grup diagonalesh të kuqerremta; kjo uniformë është një nderim për [[Club Atlético River Plate]], pasi klubi argjentinas ka qënë historikisht afër Torinos pas tragjedisë së Supergës.<ref name=bourne2006>{{cite book|url=http://books.google.com.au/books?id=zciHfn-5qSgC&pg=PA114&lpg=PA114&dq=torino+fiorentina+friendship&source=bl&ots=nkCnsrQ6IF&sig=AxdVjKW1zqTeqBSqwixBWyBvMmc&hl=en&sa=X&ei=fKXrUo7gF8aEkQWP24DoDA&ved=0CFYQ6AEwBA#v=onepage&q=torino%20fiorentina%20friendship&f=false|title=Passion in the Piazza|trans-title=Pasioni në Piazza|publisher=Lulu.com|language=it|author=Peter Bourne|page=28|date=1 shkurt 2014}}</ref><ref name=Riverplate>{{cite web|url=https://www.taringa.net/+info/river-plate-y-torino-unidos-en-la-historia_htyv1|title=River Plate y Torino, unidos en la historia|trans-title=River Plate dhe Torino, të bashkuar në histori|publisher=taringa.net|language=it|accessdate=1 maj 2014|archive-date=22 janar 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200122191753/https://www.taringa.net/+info/river-plate-y-torino-unidos-en-la-historia_htyv1|url-status=dead}}</ref><ref name="rivershirt">{{cite news|url=http://sport.notizie.it/dramma-river-plate-piange-anche-il-torino|title=Dramma River Plate: piange anche il Torino|trans-title=Drama e River Plate: qan edhe Torino|website=sport.notizie.it|language=it|date=27 qershor 2011|accessdate=31 janar 2014|archive-date=12 tetor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131012195742/http://sport.notizie.it/dramma-river-plate-piange-anche-il-torino/|url-status=dead}}</ref> Gjatë sezonit 2007–08, Torino prezantoi një fanellë të tretë me viza të verdha dhe të zeza, duke ju referuar atyre që përdorte [[F.B.C. Torinese|Football Club Torinese]]; një nga klubet e para në [[Torino]] dhe konsiderohet si klubi i parë i qytetit.<ref name=torinese-shirt>{{cite news|url=http://www.toroshirts.it/it/players/0708zanetti27t.php|title=2007/08 – Paolo ZANETTI – maglia indossata, Campionato SERIE A: Napoli – Torino 1–1 (Napoli, 23 December 2007)|trans-title=2007/08 – Paolo Zanetti – veshja e fanellës, Kampionati Serie A: Napoli – Torino 1–1 (Napoli, 23 dhjetor 2007)|publisher=toroshirts.it|language=it|accessdate=1 maj 2014}}</ref>

===Prodhuesit e fanellës dhe sponsorët===
{| class="wikitable" style="text-align: center"
|-
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Periudha
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Prodhuesi
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;" colspan=2|Sponsori
|-
|1990–1991
|rowspan=2|ABM
|colspan=2|[[Indesit Company|Indesit]]
|-
|1991–1993
|colspan=2 rowspan=2|[[:it:Fratelli Beretta|Beretta]]
|-
|1993–1994
|rowspan=3|[[Lotto Sport Italia|Lotto]]
|-
|1994–1995
|colspan=2|Bongioanni
|-
|1995–1996
|rowspan=2 colspan=2|[[Poste Italiane|SDA Courier]]
|-
|1996–2000
|rowspan=2|[[Kelme (kompani)|Kelme]]
|-
|2000–2001
|colspan=2|Directa
|-
||2001–2002
|rowspan=4|[[ASICS]]
|colspan=2|[[ING Group|Conto Arancio]]
|-
||2002–2003
|colspan=2|Ixfin
|-
||2003–2005
|colspan=2|[[Bavaria Brewery (Holandë)|Bavaria]]
|-
||2005–2008
|rowspan=2|Reale Mutua
|[[:it:Fratelli Beretta|Beretta]]
|-
||2008–2009
|rowspan=7|[[Kappa (kompani)|Kappa]]
|[[Renault Trucks]]
|-
||2009–2011
|Italporte
|[[Dahlia TV]]
|-
||2011–2012
|Valmora
|rowspan=2|Aruba
|-
||2012–2013
|rowspan=3|[[:it:Fratelli Beretta|Beretta]]
|-
||2013–2015
|rowspan=3|[[Suzuki]]<ref name="motociclismo.it">{{cite web|url=http://www.motociclismo.it/suzuki-e-official-sponsor-del-torino-football-club-moto-56045|title=Suzuki è Official Sponsor del Torino Football Club - Motociclismo|trans-title=Suzuki është sponsor zyrtar i Torino Football Club - Motorçiklizmi|publisher=Motociclismo.it|language=it|date=14 gusht 2013|accessdate=6 maj 2017|archive-date=17 shtator 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20160917035730/http://www.motociclismo.it/suzuki-e-official-sponsor-del-torino-football-club-moto-56045|url-status=dead}}</ref>
|-
||2015–2017
|-
||2017–
|[[SportPesa]]
|}

==Stadiumi==
{{Infobox stadium
| stadium_name = Stadio Olimpico
| nickname = Stadio Olimpico di Torino
| image = Stadio Olimpico Torino Italy.jpg
| location = Via Filadelfia 96/b,<br />10134 [[Torino]], Itali
| broke_ground = 1932
| opened = 14 maj 1933
| renovated = 2006
| owner = Bashkia e [[Torino]]s
| operator = Torino F.C.
| cost = € 30,000,000 (2006)
| architect = Raffaello Fagnoni (1932)
| tenants = Torino (1958–1990, 2006–vazhdon), [[Juventus F.C.|Juventus]] (1934–1990, 2006–2011)
| seating_capacity = 28 140 vende
}}
{{Main|Stadio Olimpico di Torino|Stadio Motovelodromo Umberto I|Stadio Filadelfia|Stadio delle Alpi}}
Stadiumi i Torinos është [[Stadio Olimpico di Torino|Stadio Olimpico]] me 28,140 vende.<ref name="Stadio Grande Torino">{{cite web|url=http://www.torinotoday.it/sport/11-stadi-storia-torino-umberto-i-olimpico-grande-torino.html|title=Dall'Umberto I al Grande Torino, gli 11 stadi di Torino|trans-title=Nga Umberto te Grande Torino, të 11 stadiumet e Torinos|publisher=Torino Today|language=it|author=Claudio Pizzigallo|date=21 prill 2016|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> Ndërtuar në vitet 1930', stadiumi është njohur më parë si ''Stadio Municipale "Benito Mussolini"'' dhe ''Stadio Comunale "Vittorio Pozzo"''.<ref name="Stadio Grande Torino"/> Torino lëvizi për herë të parë në stadium në vitin [[1958–59 Serie A|1958]], megjithatë, qëndimi në atë stadium ishte e shkurtër për shkak të paragjykimeve për rënjen në Serie B. Lëvizja e dytë u krye në vitin [[1963–64 Serie A|1963]] dhe stadiumi mbajti ndeshjen e Torinos si vendas deri në vitin [[1989–90 Serie B|1990]]. Në vitin 2006, stadiumi u rikonstruktua me rastin e [[2006 Lojërat Olimpike Dimërore|Lojërave Olimpike Dimërore 2006]] në [[Torino]]. Stadiumi i ri ka kapacitetin e 28,140 ulësve – 38,000 ulëse më pak se më parë.<ref name=Olimpico>{{cite news|title=Stadio Olimpico di Torino|url=http://www.stadiumguide.com/olimpicoditorino/|work=The Stadium Guide|language=it|accessdate=31 janar 2014}}</ref>

Më 27 maj 1990, stadiumi u braktis përkohësisht në favor të [[Stadio delle Alpi]], një stadium me kapacitet 70,000 ulëse, ndërtuar qëllimisht nga qyteti i Torinos dhe nga Komiteti Olimpik Kombëtar Italian për [[1990 FIFA Kupa e Botës|Kupën e Botës 1990]].<ref name="Alpi"/> Vlera e ndërtimit ishte 200 milion [[Euro|€]].<ref name="Alpi"/> Në këmbim për pagimin e pjesshëm për koston e stadiumit, Komiteti Olimpik vendosi që stadiumi do të jetë me pistë atletike. Rezultati ishte negativ pasi tifozët e urrenin atë stadium<ref name="Alpi">{{cite news|url=http://www.stadiumguide.com/the-unfortunate-legacy-of-italia-1990/|title=The unfortunate legacy of Italia 1990|trans-title=Trashëgimia e pafat e Italisë 1990|work=stadiumguide.com|language=it|accessdate=15 shkurt 2014}}</ref> që kishte difekte të projektimit që reduktonin shikueshmërinë për tifozët.<ref name="Alpi"/> Stadiumi u nda me rivalët e [[Juventus F.C.|Juventusit]] deri në vitin 2006 kur u braktis.<ref>{{cite web|url=https://www.tifofootball.com/features/stadio-delle-alpi-to-allianz-stadium-how-juventus-unshackled-themselves/|title=Stadio Delle Alpi to Allianz Stadium: How Juventus unshackled themselves|trans-title=Stadio Delle Alpi te Allianz Stadium: Si Juventus çpangosi veten|publisher=Tifo Football|language=en|date=16 shtator 2018|accessdate=24 shkurt 2019|archive-date=19 gusht 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200819074911/https://theathletic.com/podcast/197-the-tifo-football-podcast/|url-status=dead}}</ref>

Ish stadiumi i Torinos ka qënë [[Stadio Filadelfia]], shtëpia ku Grande Torino fitoi pesë tituj rresht.<ref name="Stadio Filadelfia">{{cite web|url=http://stadiumdb.com/stadiums/ita/stadio_filadelfia|title=Stadio Filadelfia|language=en|publisher=StadiumDB.com|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref> Me vendndodhje në Via Filadelfia, [[Torino]], fusha legjendare u hap për herë të parë më 17 tetor 1926 nën prezencën e Umbertos II të [[Italia|Italisë]] dhe 15,000 spektatorëve me një fitore 4–0 kundër [[Fortitudo-Pro Roma S.G.S.|Fortitudo Romës]].<ref name="Stadio Filadelfia"/> Filadelfia ka pritur të gjithë ndeshjet e Torinos si vëndas deri në sezonin [[1962–63 Serie A|1962–63]] dhe ishte vendi i gjashtë nga shtatë Skudetot (nuk përfshihet njëra e hequr në vitin [[1926–27 Divisione Nazionale|1927]]).<ref name="Stadio Filadelfia"/> Torino qëndroi e pamposhtur në atë fushë për plot gjashtë vite, më shumë se 100 ndeshje, nga 17 janari 1943 – 1949, duke vendosur edhe disa rekorde, ku përfshihet edhe fitorja 10–0 kundër [[U.S. Alessandria Calcio 1912|Alessandrisë]].<ref>{{cite web|url=https://storiadelcalciosavonese.wordpress.com/2018/09/17/torino-alessandria-10-0-un-record-di-70-anni-fa-imbattuto-e-dimenticato/|title=Torino – Alessandria 10-0 Un record di 70 anni fa imbattuto e dimenticato|trans-title=Torino – Alessandria 10-0 Një rekord prej 70 vitesh i pamposhtur dhe i harruar|publisher=La Città Il Calcio|language=it|author=Franco Astengo|date=17 shtator 2018|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref> Në vitin 2015, rindërtimi i stadiumit filloi dhe përfundoi më 24 maj 2017.<ref>{{cite web|url=https://www.atnews.it/2017/06/e-astigiana-la-ditta-che-ha-ricostruito-lo-stadio-filadelfia-di-torino-17897/|title=C’è una ditta astigiana dietro la ricostruzione dello Stadio Filadelfia di Torino|trans-title=Ka një kompani asti mbrapa rindërtimit të Stadio Filadelfias së Torinos|publisher=Atnews.it|language=it|date=4 qershor 2017|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref>

Përpara Filadelfias, Torino luante në stadiumin [[Velodrome Humbert I|Stadio Velodrome Umberto]].<ref name="Stadiumet"/><ref>{{cite web|url=http://www.museotorino.it/view/s/b1e0ce21543340cdbf63a645fb264315|title=Velodromo Umberto I|publisher=Museotorino.it|language=it|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref> Më 13 janar 1907, klubi zhvilloi ndeshjen e parë zyrtare në atë stadium. Më 9 janar 1910, klubi filloi të përdorte ''Piazza d'armi'' ku ndodheshin fusha të shumta: ''Lato Ferrovia'' dhe nga 26 shkurti 1911, ''Lato Crocetta''.<ref name="Stadiumet"/> Në [[1913–14 Kampionati Italian i Futbollit|sezonin 1913–14]] Torino u transferua te ''Stradale Stupinigi'',<ref name="Stadiumet">{{cite web|url=http://www.torinotoday.it/cronaca/stadi-torino-juve-toro-scomparsi.html|title=I 6 stadi scomparsi di Juve e Toro|trans-title=6 stadiumet e zhdukur të Juves dhe Toros|publisher=Museotorino.it|language=it|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref> e cila ishte kthyer për qëllime ushtarake për shkak të shpërthimit të [[Lufta e Parë Botërore|Luftës së Parë Botërore]]. Nga 11 tetori 1925 dhe gjatë sezonit [[1925–26 Prima Divisione|1925–26]], Torino luante ndeshjet si vendase në fushën ''Motovelodromo di Corso Casale'' gjatë kohës që po priste kalimin te Filadelfia.<ref name="Motovelodromo">{{cite web|url=https://torino.repubblica.it/cronaca/2013/11/08/news/motovelodromo_a_rischio_i_campioni_lanciano_l_sos-70507132/|title=Motovelodromo a rischio, i campioni lanciano l'Sos|trans-title=Motovelodromo në rrezik, kampionët lëshojnë Sos|publisher=Museotorino.it|language=it|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref> Në ditët e sotme, Motovelodromo është restauruar dhe i është dedikuar [[Fausto Coppi]]t dhe pret takimet e futbollit amerikan.<ref name="Motovelodromo"/>

==Tifozët==
{{Main|Derbi i Torinos}}
[[Skeda:Curva del Toro(Primavera).JPG|parapamje|majtas|Një foto e tifozëve të Torinos.]]
Tifozët e Torinos janë të "binjakëzuar" me tifozët e [[ACF Fiorentina|Fiorentinës]]. Lidhja ndërmjet dy tifozerive ka lindur në vitet e hershme 1970' për shkak të ndjenjes anti-Juventus dhe për shkak të afërsisë së ''Violave'' pas tragjedisë së Supergës.<ref name="ViolaUltrasGemellaggi">{{Cite news|language=it|url=http://xoomer.virgilio.it/violaultras/_sgg/m2m2s3_1.htm|title=Gemellaggi e rivalità|trans-title=Binjakëzimet dhe rivalitetet|publisher=Viola Ultras|accessdate=13 tetor 2010}}</ref> Mbështetësit e Torinos janë gjithashtu në "marrëdhënie të mira" me ''curva nordin'' e [[U.S. Alessandria Calcio 1912|Alessandrisë]] dhe ''curva sudin'' e [[A.S.G. Nocerina|Nocerinës]].<ref name="torino-nocerina">{{cite news|url=http://www.forzanocerina.it/official/index.php?com=contents&option=index&id=23154|title=Torino e Nocerina, si rinnova l'amicizia tra le due tifoserie|trans-title=Torino dhe Nocerina, rinovohet miqësia mes dy tifozerive|website=forzanocerina.it|language=it|accessdate=18 maj 2015}}{{Lidhje e thyer}}</ref>

Miqësia ndërmjet [[Sport Club Corinthians Paulista|Corinthiansit]] dhe Torinos daton që nga viti 1914: në atë vit, Torino u bë klubi i parë që udhëtoi në Amerikën e Jugut për të zhvilluar një tur.<ref name="corinthians twinning"/> Klubi zhvilloi gjashtë ndeshje miqësore, ku dy prej tyre ishin kundër Corinthiansit. Pavarësisht rezultateve në fushë, dy klubet – të dy të njohura në shtëpitë të tyre – u rritën dhe vendosën marrëdhënjet miqësore ndërmjet tyre.<ref name="corinthians twinning"/> Më 4 maj 1949, kur Grande Torino ishte zhdukur nga aksidenti ajëror i Spergës, lojtarët e Corinthiansit shprehën ngushëllimet për italianët në një ndeshje miqësore kundër [[Associação Portuguesa de Desportos|Portuguesës]], ku 11 lojtarët e hyrë në fushë me fanellën e Torinos.<ref name="corinthians twinning">{{cite news|url=http://www.citadini.com.br/alambrado/oexp011215.htm|title=O INESQUECÍVEL TORINO|trans-title=Torino e paharrueshme|work=citadini.com.br|language=it|accessdate=1 shkurt 2014|archive-date=27 nëntor 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20151127010108/http://www.citadini.com.br/alambrado/oexp011215.htm|url-status=dead}}</ref>

Argjentinasit e [[Club Atlético River Plate|River Plates]] kanë qënë gjithmonë të binjakëzuar me Torinon që nga tragjedia e Supergës. Në një periudhë pas fatkeqsisë, klubi argjentinas ishte shumë i lidhur me Torinon, duke organizuar një ndeshje miqësore dhe duke dhuruar fonde për të ndihmuar skuadrën e shkatërruar; më 26 maj 1949, River fluturoi në [[Torino]] për të luajtur një ndeshje miqësore bamirësie, të organizuar nga [[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]], sëbashku me përzgjedhjen e lojtarëve më të mirë italian të asaj kohe që luajtën nën emrin "Torino symbol".<ref name="rivershirt"/> Si një dëshmi për marrëdhëniet në mes dy klubeve, në disa raste fanella e ndeshjeve jashtë fushe të klubit argjentinas ka qënë e kuqerremtë (për herë të fundit në [[2005–06 Argentine Primera División|sezonin 2005–06]]) kurse Torino ka pasur raste që në fanellën e dytë ka pasur një grup diagonalesh, një homazh për fanellën e parë të Rives.<ref>{{cite web|url=http://www.passionemaglie.it/2010/09/omaggio-al-river-plate-per-la-maglia-da-trasferta-del-torino/|title=Torna l'omaggio al River Plate per la maglia da transferta del Torino|trans-title=Rikthehen homazhet për River Platen në fanellën e transfertës të Torinos|publisher=Passion Maglie|language=it|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref> Klubi ka miqësi të tjera edhe me klubin anglez [[Manchester City F.C.|Manchester City]].<ref name=uniform/><ref>{{cite news|url=http://www.torinosportiva.it/2016/11/25/leggi-notizia/articolo/da-torino-a-manchester-1600-chilometri-di-passione-per-il-manchester-city.html|title=Da Torino a Manchester: 1600 chilometri di passione per il Manchester City|trans-title=Nga Torino në Manchester: 1600 kilometra pasioni për Manchester Cityn|publisher=Torino Sportiva|language=it|date=25 nëntor 2016|accessdate=1 shkurt 2014}}</ref>

==Rivalët==
Rivalët historik të Torinos janë [[U.C. Sampdoria|Sampdoria]], [[Piacenza Calcio 1919|Piacenza]], [[Hellas Verona F.C.|Hellas Verona]], [[S.S. Lazio|Lazio]], [[A.C. Perugia Calcio|Perugia]], [[F.C. Internazionale Milano|Inter]], [[Atalanta B.C.|Atalanta]], [[Ternana Calcio|Ternana]] dhe [[U.S. Ancona 1905|Ancona]].<ref>{{cite news|url=http://www.tifonet.it/empoli/rangers/avversari/torino.html|title=Torino|publisher=rangers.it|language=it|accessdate=14 dhjetor 2014|archive-date=1 janar 2006|archive-url=https://web.archive.org/web/20060101014719/http://www.tifonet.it/empoli/rangers/avversari/torino.html|url-status=bot: unknown}}</ref> Miqësia e Torinos me [[Genoa C.F.C.|Genoan]] u bë negative pas festimeve të xhenovezve gjatë ndeshjes Torino – Genoa më 24 maj 2009, e fituar nga ''KuqeBlutë'', gjë që kontriboi shumë në rënjen e klubit në [[Serie B]];<ref>{{cite news|url=http://www.cittadigenova.com/Genova/Sport/Genoa-la-triste-fine-di-un-gemellaggio-6841.aspx|title=Genoa, la triste fine di un gemellaggio storico|work=cittadigenova.com|language=it|accessdate=18 maj 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20090528103418/http://www.cittadigenova.com/Genova/Sport/Genoa-la-triste-fine-di-un-gemellaggio-6841.aspx|archive-date=28 maj 2009|url-status=dead}}</ref> më 16 dhjetor 2012, kur dy klubet u ndeshën për herë të parë pas rikthimit të Torinos në Serie A, pati përplasje ndërmjet dy tifozerive të klubeve.<ref>{{cite news|url=http://www.corrieredellosport.it/calcio/2012/12/16-288274/Genoa%3A+oltre+400+tifosi+in+corteo|title=Genoa: oltre 400 tifosi in corteo|work=[[Corriere dello Sport]]|language=it|accessdate=14 dhjetor 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20141129084332/http://www.corrieredellosport.it/calcio/2012/12/16-288274/Genoa%3A+oltre+400+tifosi+in+corteo|archive-date=29 nëntor 2014|url-status=dead}}</ref> Rivaliteti me [[Juventus F.C.|Juventusin]] është më i ndjeshëm, me dy skuadrat që japin jetën për të fituar ''[[Derby della Mole]]'', një nga derbit më popullor dhe të vjetër të futbollit italian.<ref>{{cite web|url=https://bleacherreport.com/articles/1968710-il-derby-della-mole-torino-and-juventus-share-more-than-a-rivalry-and-a-city|title=Il Derby Della Mole: Torino and Juventus Share More Than a Rivalry and a City|trans-title=Il Derby Della Mole: Torino dhe Juventus ndajnë më shumë se një rivalitet dhe qytet|publisher=Bleacher Report|language=en|author=Anthony Lopopolo|date=21 shkurt 2014|accessdate=24 shkurt 2019}}</ref>

==Lista e rekordeve dhe statistikave==
{{main|Lista e rekordeve dhe statistikave të Torino F.C.}}
[[Skeda:Giorgio Ferrini 2.jpg|parapamje|majtas|Giorgio Ferrini është lojtari që ka luajtur më shumë ndeshje në historinë e Torinos (566).]]
Torino është e renditur e 8ta në renditjen e përgjithshme të [[Serie A]],<ref>{{cite web|url=http://www.italia1910.com/serie-a-classifica-perpetua.asp|title=Classifica perpetua della Serie A|trans-title=Renditja e të gjitha kohërave e Serie A|publisher=italia1910.com|language=it|accessdate=22 shkurt 2019}}</ref> që llogarit të gjitha skuadrat që kanë luajtur të paktën një sezon në elitë.

Në ligën italiane, skuadra ka përfunduar në vendin e parë në tetë raste, pavarësisht se klubi ka fituar vetëm shtatë kampionate,<ref>Torino e mbylli [[1926–27 Divisione Nazionale|sezonin 1926–27]] në vendin e parë, por titulli iu anullua për shkak të skandalit të Allemandit. Vendimi mbeti i pandryshuar.</ref> shtatë herë në vendin e dytë dhe nëntë herë në vendin e tretë.<ref name=Storia /> Në 100 sezone, ku 70 janë shpenzuar në Serie A, 12 Serie B, Torino ka përfunduar në podium në 24% të rasteve. Në sezonin [[2006–07 Serie A|2006–07]], Torino luajti për herë të parë në histori në një kategori më të lartë se rivalët e qytetit [[Juventus F.C.|Juventus]]: gjatë kohës që Torino konkuronte në Serie A, Juventus luante në Serie B për shkak të skandalit të Calciopolit.<ref name=Storia />

[[Skeda:Paolo Pulici - Torino - Serie A 1975-76 top scorer.jpg|parapamje|150px|djathtas|[[Paolo Pulici]] është shënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Torinos me 172 gola.]]
[[Giorgio Ferrini]] mban rekordin për numrin më të madhë të paraqitjeve me klubin me plot 566 paraqitje (plus 56 gola) gjatë peridhës nga 1959 e deri në 1975.<ref>{{cite web|url=http://www.enciclopediadelcalcio.it/FerriniG.html|title=Giorgio Ferrini|publisher=enciclopediadelcalcio.it|language=it|accessdate=23 shkurt 2019|archive-date=28 shtator 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190928033944/http://www.enciclopediadelcalcio.it/FerriniG.html|url-status=dead}}</ref> Rekordi për golashënuesin më të mirë mbahet nga [[Paolo Pulici]] me 172 gola zyrtar (në 437 paraqitje) nga viti 1967 e deri në vitin 1982.<ref>{{cite web|url=https://storiedicalcio.altervista.org/blog/paolino_pulici.html|title=Paolo Pulici: La lunga onda granata|trans-title=Paolo Pulici: Vala e gjatë granata|publisher=Storie di Calcio|language=it|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref>

Sëbashku me golashënuesit e tjerë, tetë lojtarë të ndryshëm të Torinos kanë fituar çmimin ''[[Capocannoniere]]'' për golashënuesin më të mirë të Serie A: lojtari i parë i Torinos që e fitoi këtë çmim ishte austriaku [[Heinrich Schönfeld]] që shënoi 36 herë në sezonin [[1923–24 Prima Divisione|1923–24]].<ref name=topgoalscorer>{{cite news|url=http://www.rosanerouniverse.it/albocannonieriA.html|title=Albo classifica marcatori serie A|work=rosanerouniverse.it|language=it|accessdate=1 janar 2015|archive-date=24 shtator 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150924092038/http://www.rosanerouniverse.it/albocannonieriA.html|url-status=dead}}</ref> Ai u ndoq nga italo-argjentinasi [[Julio Libonatti]], i cili shënoi 35 gola në sezonin [[1927–28 Divisione Nazionale|1927–28]] dhe nga [[Gino Rossetti]] me 36 gola në sezonin [[1928–29 Divisione Nazionale|1928–29]].<ref name=topgoalscorer /> 

Kuota e 36 golave të Rossettit është ende kuota më e lartë që e ka fituar këtë çmim. [[Eusebio Castigliano]] ishte golashënuesi kryesues me 13 gola në sezonin e parë [[1945–46 Serie A-B|1945–46]] pas [[Lufta e Dytë Botërore|Luftës së Dytë Botërore]],<ref name=topgoalscorer /> i ndjekur nga [[Valentino Mazzola]] me 29 gola në sezonin [[1946–47 Serie A|1946–47]].<ref name=topgoalscorer /> Torino duhej të priste edhe 30 vite të tjera përpara se një lojtar i tyre të fitonte këtë çmim: [[Paolo Pulici]] i dha fund pritjes duke shënuar 17, 18 dhe 21 gola respektivisht në sezonet [[1972–73 Serie A|1972–73]], [[1974–75 Serie A|1974–75]] dhe [[1975–76 Serie A|1975–76]].<ref name=topgoalscorer /> Ai u pasua nga shoku i skuadrës [[Francesco Graziani]] në sezonin [[1976–77 Serie A|1976–77]], duke shënuar 21 gola. Pas gati 40 vitesh, [[Ciro Immobile]], me 22 gola, u shpall golashënuesi më i mirë i sezonit [[2013–14 Serie A|2013–14]].<ref name=topgoalscorer />
{{col-begin}}
{{col-2}}
{| class="wikitable" style="text-align:center;"
|-
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Nr.
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Emri
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Kombësia
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Ndeshje
|-
!1
|align="left"|[[Giorgio Ferrini]]
|{{flamuri|Italia}}
|566
|-
!2
|align="left"|[[Paolo Pulici]]
|{{flamuri|Italia}}
|437
|-
!3
|align="left"|[[Renato Zaccarelli]]
|{{flamuri|Italia}}
|413
|-
!4
|align="left"|[[Claudio Sala]]
|{{flamuri|Italia}}
|360
|-
!5
|align="left"|[[Lido Vieri]]
|{{flamuri|Italia}}
|357
|-
!6
|align="left"|Cesare Martin
|{{flamuri|Italia}}
|345
|-
!7
|align="left"|Luigi Danova
|{{flamuri|Italia}}
|340
|-
!8
|align="left"|Natalino Fossati
|{{flamuri|Italia}}
|361
|-
!9
|align="left"|[[Antonio Janni]]
|{{flamuri|Italia}}
|330
|-
!10
|align="left"|[[Giorgio Puia]]
|{{flamuri|Italia}}
|326
|}
{{col-2}}
{| class="wikitable" style="text-align:center;"
|-
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Nr.
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Emri
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Kombësia
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Gola
|-
!1
|align="left"|[[Paolo Pulici]]
|{{flamuri|Italia}}
|172
|-
!2
|align="left"|[[Julio Libonatti]]
|{{flamuri|Italia}}
|157
|-
!3
|align="left"|[[Gino Rossetti]]
|{{flamuri|Italia}}
|144
|-
!4
|align="left"|[[Guglielmo Gabetto]]
|{{flamuri|Italia}}
|127
|-
!5
|align="left"|[[Marco Ferrante]]
|{{flamuri|Italia}}
|125
|-
!6
|align="left"|[[Valentino Mazzola]]
|{{flamuri|Italia}}
|123
|-
!7
|align="left"|[[Francesco Graziani]]
|{{flamuri|Italia}}
|122
|-
!8
|align="left"|[[Adolfo Baloncieri]]
|{{flamuri|Italia}}
|100
|-
!9
|align="left"|[[Franco Ossola]]
|{{flamuri|Italia}}
|85
|-
!10
|align="left"|[[Rolando Bianchi]]
|{{flamuri|Italia}}
|77
|-
|}
{{col-end}}

==Trofe==
Torino në vitet 1940' konsiderohej ekipi më i mirë në Itali. Ata fituan pesë kampionate rresht, duke vendosur një rekord absolut në atë kohë. Ekipi njihej me pseudonimin ''Grande Torino''.<ref>{{cite web|url=https://www.agi.it/sport/calcio/superga_grande_torino-5425718/news/2019-05-03/|title=I formidabili record del Grande Torino|trans-title=Rekordet e frikshme të Grande Torinos|publisher=Agenzia Italia|language=it|author=Gian Franco Coppola|date=3 maj 2019|accessdate=18 prill 2020}}</ref> Klubi ka fituar gjithsej shtatë tituj të Serie A, tre të Serie B si dhe ka triumfuar pesë herë në [[Coppa Italia]], ku suksesi i fundit daton në sezonin 1992–93.<ref name="Trofetë">{{cite web|url=https://www.transfermarkt.com/fc-turin/erfolge/verein/416|title=Torino F.C. – Club achievements|trans-title=Torino F.C. – Arritjet e klubit|publisher=Transfermarkt|language=en|accessdate=18 prill 2020}}</ref> Në arenën ndërkombëtare, Torino ka fituar Kupën Mitropa në sezonin 1990–91<ref name="Trofetë"/> si dhe arritën në finalen e [[UEFA Liga e Evropës|Kupës UEFA]] një sezon më pas.

{| class="wikitable plainrowheaders" style="font-size:95%; text-align:center;"
|+Trofetë e Torinos
!style="width: 1%;"|Tipi
!style="width: 5%;"|Kompeticioni
!style="width: 1%;"|Tituj
!style="width: 21%;"|Sezonet
|-
|rowspan="3" |'''Vendor'''
! align="center"|[[Serie A]]
|align="center"|7
|align="left"|[[Kampionati Italian i Futbollit 1927–28|1927–28]], [[1942–43 Serie A|1942–43]], [[1945–46 Serie A-B|1945–46]], [[1946–47 Serie A|1946–47]], [[1947–48 Serie A|1947–48]], [[1948–49 Serie A|1948–49]], [[1975–76 Serie A|1975–76]]
|-
! scope=col|[[Serie B]]
|align="center"|3
|align="left"|[[1959–60 Serie B|1959–60]], [[1989–90 Serie B|1989–90]], [[2000–01 Serie B|2000–01]]
|-
! scope=col|[[Coppa Italia]]
|align="center"|5
|align="left"|[[1935–36 Coppa Italia|1935–36]], [[1942–43 Coppa Italia|1942–43]], [[1967–68 Coppa Italia|1967–68]], [[1970–71 Coppa Italia|1970–71]], [[1992–93 Coppa Italia|1992–93]]
|-
| rowspan="1" |'''Kontinental'''
! align="center"|[[Kupa Mitropa]]
|align="center"|1
|align="left"|1990–91
|}
* {{legend|gold|rekord}}
* {{smallsup|S}} rekord i ndarë

'''Shënime:'''
<br>{{note|1|1}} Torino fitoi edhe një titull në sezonin [[Kampionati Italian i Futbollit 1926-27|1926–27]], por më vonë j'u anullua.<ref name="Skandali"/>
</small>

==Lojtarët==
===Skuadra aktuale===
{{updated|31 janar 2019}}<ref>{{cite web|url=http://torinofc.it/prima-squadra/2019-2020/all|title=Prima Squadra Serie A Tim 2019–2020|trans-title=Skuadra e Parë Serie A Tim 2019–2020|website=torinofc.it|publisher=Torino F.C.|language=it|accessdate=18 prill 2020}}</ref>
{{Fs start}}
{{Fs player | no= 4 | nat=BRA | pos=DF | name=[[Lyanco]]}}
{{Fs player | no= 5 | nat=ITA | pos=DF | name=[[Armando Izzo]]}}
{{Fs player | no= 7 | nat=SRB | pos=MF | name=[[Saša Lukić]]}}
{{Fs player | no= 8 | nat=ITA | pos=MF | name=[[Daniele Baselli]]}}
{{Fs player | no= 9 | nat=ITA | pos=FW | name=[[Andrea Belotti]]|other=[[Kapiteni (futboll)|kapiten]]}}
{{Fs player | no=11 | nat=ITA | pos=FW | name=[[Simone Zaza]]}}
{{Fs player | no=15 | nat=ARG | pos=DF | name=[[Cristian Ansaldi]]}}
{{Fs player | no=17 | nat=Ivory Coast | pos=DF | name=[[Wilfried Singo]]}}
{{Fs player | no=18 | nat=Kosovo | pos=GK | name=[[Samir Ujkani]]}}
{{Fs player | no=20 | nat=ITA | pos=FW | name=[[Simone Edera]]}}
{{Fs player | no=21 | nat=ESP | pos=FW | name=[[Álex Berenguer]]}}
{{Fs player | no=22 | nat=ITA | pos=FW | name=[[Vincenzo Millico]]}}
{{Fs mid}}
{{Fs player | no=23 | nat=FRA | pos=MF | name=[[Soualiho Meïté]]}}
{{Fs player | no=24 | nat=ITA | pos=FW | name=[[Simone Verdi]]|other=në huazim nga [[S.S.C. Napoli|Napoli]]}}
{{Fs player | no=25 | nat=ITA | pos=GK | name=[[Antonio Rosati]]}}
{{Fs player | no=29 | nat=ITA | pos=DF | name=[[Lorenzo De Silvestri]]}}
{{fs player | no=30 | nat=Ivory Coast | pos=DF | name=[[Koffi Djidji]]}}
{{Fs player | no=33 | nat=CMR | pos=DF | name=[[Nicolas Nkoulou]]}}
{{Fs player | no=34 | nat=Nigeria | pos=DF | name=[[Ola Aina]]}}
{{Fs player | no=36 | nat=BRA | pos=DF | name=[[Gleison Bremer]]}}
{{Fs player | no=39 | nat=ITA | pos=GK | name=[[Salvatore Sirigu]]|other=[[Kapiteni (futboll)|zëv-kapiten]]}}
{{Fs player | no=80 | nat=FRA | pos=MF | name=[[Ndary Adopo]]}}
{{Fs player | no=88 | nat=Venezuela | pos=MF | name=[[Tomás Rincón]]}}
{{fs end}}

===Lojtarë të tjerë nën kontratë===
{{Fs start}}
{{Fs player|no=|nat=ITA|pos=GK|name=Domenico Coppola}}
{{Fs end}}

===Në huazim===
{{fs start}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=GK|name=[[Tommaso Cucchietti]]|other=te [[F.C. Südtirol|Südtirol]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=GK|name=[[Luca Gemello]]|other=te [[Fermana F.C.|Fermana]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=SRB|pos=GK|name=[[Vanja Milinković-Savić]]|other=te [[Standard Liège]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=GK|name=[[Alberto Savini]]|other=te [[U.C. AlbinoLeffe|AlbinoLeffe]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=GK|name=[[Andrea Zaccagno]]|other=te [[Virtus Entella]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=GK|name=[[Alessandro Zanellati]]|other=te [[A.S. Gubbio 1910|Gubbio]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Simone Ambrogio]]|other=te [[U.S. Pianese|Pianese]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Kevin Bonifazi]]|other=te [[S.P.A.L.|SPAL]] deri më 30 qershor 2020, detyrim blerje}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Lorenzo Carissoni]]|other=te [[Calcio Lecco 1912|Lecco]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Alessandro Buongiorno]]|other=te [[Trapani Calcio|Trapani]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=Ecuador|pos=DF|name=[[Erick Ferigra]]|other=te [[Ascoli Calcio 1898 F.C.|Ascoli]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Alessandro Fiordaliso]]|other=te [[Venezia FC|Venezia]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Filippo Gilli]]|other=te [[U.S. Alessandria Calcio 1912|Alessandria]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Federico Giraudo]]|other=te [[Cesena F.C.|Cesena]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs mid}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=[[Matteo Procopio]]|other=te [[Calcio Lecco 1912|Lecco]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=Mali|pos=DF|name=[[Ali Samake]]|other=te [[A.S.D. Calcio Chieri 1955|Chieri]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=DF|name=Moris Sportelli|other=te [[F.C. Pro Vercelli 1892|Pro Vercelli]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=Ivory Coast|pos=MF|name=[[Ben Lhassine Kone]]|other=te [[Cosenza Calcio|Cosenza]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=MAR|pos=MF|name=[[Shady Oukhadda]]|other=te [[Robur Siena]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=MF|name=[[Matteo Rossetti]]|other=te [[U.S. Avellino 1912|Avellino]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=MF|name=[[Jacopo Segre]]|other=te [[A.C. ChievoVerona|Chievo]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ARG|pos=FW|name=[[Lucas Boyé]]|other=te [[Reading F.C.|Reading]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=CRO|pos=FW|name=[[Karlo Butić]]|other=te [[Cesena F.C.|Cesena]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=FW|name=[[Leonardo Candellone]]|other=te [[Pordenone Calcio|Pordenone]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=MDA|pos=FW|name=[[Vitalie Damașcan]]|other=te [[Fortuna Sittard]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=FW|name=[[Manuel De Luca]]|other=te [[Virtus Entella]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ESP|pos=FW|name=[[Iago Falque]]|other=te [[Genoa C.F.C.|Genoa]] deri më 30 qershor 2020}}
{{Fs player|no= |nat=ITA|pos=FW|name=[[Nicola Rauti]]|other=te [[A.C. Monza|Monza]] deri më 30 qershor 2020}}<ref>{{Cite web|url=http://www.monzacalcio.com/news/1590/|title=Dal Torino arriva Nicola Rauti|trans-title=Nga Torino mbërrin Nicola Rauti|publisher=Associazione Calcio Monza S.p.A.|language=it|access-date=3 janar 2020|archive-date=3 janar 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200103152512/http://www.monzacalcio.com/news/1590/|url-status=dead}}</ref>
{{fs end}}

===Torino dhe kombëtarja italiane===
Disa nga lojtarët e Torinos që kanë fituar trofe me [[Kombëtarja italiane e futbollit|Italinë]] janë [[Adolfo Baloncieri]], [[Antonio Janni]], [[Julio Libonatti]] dhe [[Gino Rossetti]], të gjithë fituesit e [[1927–30 Kupa Ndërkombëtare e Europës Qëndrore|1927–30 Kupës Ndërkombëtare të Europës Qëndrore]], që të gjithë me përjashtim të Libonattit fituan medaljen e bronztë në [[1928 Lojërat Olimpike|Lojërat Olimpike 1928]].<ref>{{cite news|url=http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=110&squadra=1|title=Nazionale in cifre|trans-title=Kombëtarja në shifra|work=[[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]]|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=13 dhjetor 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20141213031236/http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=110&squadra=1|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|url=http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=570&squadra=1|title=Nazionale in cifre|trans-title=Kombëtarja në shifra|work=[[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]]|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=13 dhjetor 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20141213023949/http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=570&squadra=1|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|url=http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=585&squadra=1|title=Nazionale in cifre|trans-title=Kombëtarja në shifra|work=[[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]]|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=13 dhjetor 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20141213034628/http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=585&squadra=1|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|url=http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=916&squadra=1|title=Nazionale in cifre|trans-title=Kombëtarja në shifra|work=[[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]]|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=13 dhjetor 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20141213030135/http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=916&squadra=1|url-status=dead}}</ref> Më pas [[Lido Vieri]] dhe [[Giorgio Ferrini]] fituan [[UEFA Euro 1968]] me ''të kaltrit'',<ref>{{cite news|url=http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=1057&squadra=1|title=Nazionale in cifre|trans-title=Kombëtarja në shifra|work=[[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]]|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=22 dhjetor 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20151222103712/http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=1057&squadra=1|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|url=http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=445&squadra=1|title=Nazionale in cifre|trans-title=Kombëtarja në shifra|work=[[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]]|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=13 dhjetor 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20141213024053/http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=445&squadra=1|url-status=dead}}</ref> kurse [[Giuseppe Dossena]] fitoi [[FIFA Kupa e Botës|Kupën e Botës]] [[1982 FIFA Kupa e Botës|1982]].<ref>{{cite news|url=http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=408&squadra=1|title=Nazionale in cifre|trans-title=Kombëtarja në shifra|work=[[Federata Italiane e Futbollit|FIGC]]|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=13 dhjetor 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20141213024057/http://www.figc.it/nazionali/DettaglioConvocato?codiceConvocato=408&squadra=1|url-status=dead}}</ref>

Më 11 maj 1947, gjatë një ndeshje miqësore ndërmjet Italisë dhe [[Kombëtarja hungareze e futbollit|Hugarisë]] që përfundoi 3–2, trajneri [[Vittorio Pozzo]] rreshtoi një formacion me dhjetë lojtarë të Torinos; kjo është ende ndeshja që kombëtarja italiane ka luajtur me më shumë lojtarë nga i njëjti ekip.<ref name="Colombero, Pacifico 273">{{cite web|url=https://www.subito.it/libri-riviste/agenda-granata-2-colombero-pacifico-torino-91270269.htm|title=Agenda Granata 2|author=Colombero, Pacifico|language=it|page=273}}{{Lidhje e vdekur}}</ref>

Torino është klubi i pestë për numrin e lojtarëve që kanë luajtur me kombëtaren italiane; që nga themelimi, 74 lojtarë kanë luajtur të paktën një ndeshjen për ekipin ''Azzurri''.<ref>{{cite web|url=http://it.uefa.com/european-qualifiers/news/newsid=2480712.html|title=Quali squadre hanno 'fornito' più giocatori all'Italia?|trans-title=Kush skuadra kanë 'pajisur' Italinë me më shumë skuadra|publisher=UEFA.com|language=it|date=22 qershor 2017|accessdate=22 shkurt 2019}}</ref> [[Francesco Graziani]] është lojtari i Torinos i cili ka luajtur më shumë ndeshje (47) dhe ka shënuar më shumë gola (20) për Italinë.<ref name="Colombero, Pacifico 273"/> Më 11 qershor 2017, [[Andrea Belotti]] shënoi golin e 100të si një lojtar i Torinos në kombëtare, gjatë një ndeshje kualifikuese të [[2018 FIFA Kupa e Botës|Kupës së Botës 2018]] ndaj [[Kombëtarja lihtenshtajnase e futbollit|Lihtenshtajnit]].<ref>{{cite web|url=http://www.calciomercato.com/news/torino-belotti-nella-storia-suo-il-100-gol-di-un-granata-in-nazi-49805|title=Torino, Belotti nella storia: suo il 100° gol di un granata in Nazionale|trans-title=Torino, Belotti në histori: jan 100të golat granata në kombëtare|publisher=Calcio Mercato|language=it|date=12 qershor 2017|accessdate=22 shkurt 2019}}</ref>

==Sistemi i të rinjëve==
{{Main|Torino F.C. Primavera}}
[[Skeda:Zenit-Torino (7).jpg|parapamje|upright=0.8|[[Fabio Quagliarella]] është produkt i sistemit të të rinjëve të Torinos.]]
Sistemi i të rinjëve të Torinos është i përbërë nga tre skuadra që luajnë në liga të ndara kombëtare ([[Campionato Nazionale Primavera|Primavera]], Allievi Nazionali dhe Beretti) dhe pesë të tjera që marrin pjesë në nivele rajonale (Allievi Professionisti Lega Pro, Giovanissimi Regionali, Giovanissimi Professionisti, Giovanissimi Regionali Sperimentali dhe Giovanissimi Regionali Sperimentali B).<ref>{{cite news|url=http://torinofc.it/giovanili|title=Settore Giovanile|trans-title=Sektori i të rinjëve|website=torinofc.it|publisher=Torino F.C.|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014}}</ref> Torino ishte një nga klubet e para në Itali që vendosi sistemin e të rinjëve në vitet 1930' dhe akademia e tyre konsiderohet si një nga më të mirat.<ref>{{cite news|url=http://www.repubblica.it/2009/05/sport/calcio/esordienti/esordienti/esordienti.html|title=La nazionale degli esordienti arrivano i nuovi campioni|trans-title=Në kombëtaren e të rinjëve arrijnë kampionët e rinjë|publisher=[[la Repubblica]]|language=it|author=Corrado Zunino|date=7 maj 2009|accessdate=8 prill 2012}}</ref>

Brënda vëndit, Torino mban rekordin për më shumë kampionate të fituara në [[Campionato Nazionale Primavera]] (9 tituj) dhe [[Campionato Nazionale Dante Berretti]] (10 tituj). Përveç kësaj, ata kanë fituar trofeun [[Coppa Italia Primavera]] tetë herë, një rekord kombëtar, dhe dhe trofeun prestigjoz [[Torneo di Viareggio]] gjashtë herë.<ref>{{cite news|url=https://www.transfermarkt.it/torneo-di-viareggio/erfolge/pokalwettbewerb/TDV|title=Torneo di Viareggio - Tutti vincitori|trans-title=Torneo di Viareggio - Të gjithë fituesit|publisher=Transfermarkt|language=it|accessdate=23 shkurt 2019}}</ref>

Lojtarët e rinjë të Torinos stërviten në fushën e të rinjëve që quhet "Balon-Boys" në nder të [[Adolfo Baloncieri]]t, lojtari dhe simboli i klubit që e mbylli karrierën në ato vite.<ref>{{cite news|url=http://www.torinofc.it/storia_loader_contenuto/135|title=1929–1949: il Grande Torino|website=torinofc.it|publisher=Torino F.C.|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014|archive-date=22 janar 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200122191804/http://torinofc.it/storia_loader_contenuto/135|url-status=dead}}</ref> Sistemi i të rinjëve të Torinos ka prodhuar disa lojtarë, përfshirë aktorin dhe gazetarin [[Raf Vallone]], i cili ndoqi karrierën artistike pas debutimit me skuadrën e parë të Torinos.<ref>{{cite news|url=http://www.cinematografo.it/pls/cinematografo/consultazione.redirect?ida=124869|title=Raf Vallone|work=cinematografo.it|language=it|accessdate=12 dhjetor 2014}}</ref>

==Stafi drejtues==
===Bordi i drejtorëve===
{| class="wikitable"
|-
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Pozicioni
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Emri
|-
|Presidenti || {{flamuri|Italia}} [[Urbano Cairo]]
|-
|Zëv-presidenti || {{flamuri|Italia}} Giuseppe Cairo
|-
|Drejtori i përgjithshëm || {{flamuri|Italia}} [[Antonio Comi]]
|-
|Drejtori sportiv || {{flamuri|Italia}} [[Gianluca Petrachi]]
|-
|Menaxheri i skuadrës || {{flamuri|Italia}} [[Giuseppe Santoro]]
|-
|}

===Stafi drejtues===
[[Skeda:Walter Mazzarri, Metalist-Inter (1).jpg|parapamje|djathtas|150px|Trajneri aktual i skuadrës [[Walter Mazzarri]]]]
{{updated|5 korrik 2016}}.<ref name="staff">{{cite web|url=http://www.torinofc.it:8080/prima-squadra/2016-2017/all|title=Allenatore|trans-title=Trajneri|work=torinofc.it|publisher=Torino Football Club|language=it|accessdate=5 korrik 2016|archive-date=20 gusht 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20160820115820/http://www.torinofc.it:8080/prima-squadra/2016-2017/all|url-status=dead}}</ref><ref name=Management>{{cite web|url=http://torinofc.it/giovanili/organizzazione_669|title=Organizzazione|trans-title=Organizimi|work=torinofc.it|publisher=Torino Football Club|language=it|accessdate=2 maj 2014|archive-date=19 prill 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20140419073631/http://torinofc.it/giovanili/organizzazione_669|url-status=dead}}</ref>
{| class="wikitable"
|-
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Pozicioni
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Emri
|-
|Trajneri || {{flamuri|Italia}} [[Walter Mazzarri]]
|-
|Ndihmës-trajner || {{flamuri|Italia}} Nicolò Frustalupi
|-
|rowspan="2"| Trajneri i palestrës
|{{flamuri|Italia}} Giuseppe Pondrelli
|-
|{{flamuri|Italia}} Paolo Solustri
|-
|Trajneri i portierëve || {{flamuri|Italia}} Paolo Di Sarno
|-
|Menaxheri i skuadrës || {{flamuri|Italia}} Giuseppe Santoro
|-
|}

===Trajnerë të shquar===
{| class="wikitable" style="text-align:center"
|-
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Emri
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Nga
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Te
! style="color:#FFFFFF; background:#800000;"|Trofe
|-
|{{flamuri|Hungaria}} [[Imre Schoffer]]
|1926
|1927
|<small>[[1926–27 Divisione Nazionale]]</small><ref>Titulli u hoq për shkak të skandalit Allemandi</ref><ref name="Skandali"/>
|-
|{{flamuri|Austria}} [[Tony Cargnelli]]
|1927<br>1934
|1929<br>1936
|<small>[[1927–28 Divisione Nazionale]], [[1935–36 Coppa Italia]]</small>
|-
|{{flamuri|Hungaria}} [[András Kuttik]]<br>{{flamuri|Italia}} [[Antonio Janni]]
|1942
|1943
|<small>[[1942–43 Serie A]], [[1942–43 Coppa Italia]]</small>
|-
|{{flamuri|Italia}} [[Luigi Ferrero]]
|1945
|1947
|<small>[[1945–46 Serie A-B|1945–46 Serie A]], [[1946–47 Serie A]]</small>
|-
|{{flamuri|Italia}} [[Mario Sperone]]
|1947
|1948
|<small>[[1947–48 Serie A]]</small>
|-
|{{flamuri|Italia}} [[Leslie Lievesley]]<br>{{flagicon|Italy}} Oberdan Ussello
|1948
|1949
|<small>[[1948–49 Serie A]]</small>
|-
|{{flamuri|Italia}} [[Edmondo Fabbri]]
|1967
|1969
|<small>[[1967–68 Coppa Italia]]</small>
|-
|{{flamuri|Italia}} [[Giancarlo Cadè]]
|1969
|1971
|<small>[[1970–71 Coppa Italia]]</small>
|-
|{{flamuri|Italia}} [[Luigi Radice]]
|1975
|1980
|<small>[[1975–76 Serie A]]</small>
|-
|{{flamuri|Italia}} [[Emiliano Mondonico]]
|1990
|1994
|<small>[[1992–93 Coppa Italia]], [[Kupa Mitropa|1990–91 Kupa Mitropa]]</small>
|}

== Referime ==
{{Reflist|3}}

== Lidhje të jashtme ==
{{Commons}}
* {{it}} {{en}} [https://web.archive.org/web/20120618024744/http://www.torinofc.it/ Uebfaqja zyrtare e Torino FC]

[[Kategoria:Torino F.C.]]
[[Kategoria:Klube futbolli]]
[[Kategoria:Klube futbolli në Itali]]