Ujësjellësi i Tiranës

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Ujësjellës-Kanalizimet e Tiranës (UKT) është një ndërmarrje publike që zotërohet nga bashkitë Tiranë, Kamëz dhe Vorë.[1] Misioni i UKT-së është sigurimi i furnizimit me ujë të konsumatorëve në tre bashkitë përkatëse.

Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Tirana deri në vitin 1939 është furnizuar me ujë nga puset vetjake. Në vitin 1939, me përfundimin e qendrës së re të Tiranës, u vu në punë Impianti i Pastrimit të Ujit në Brar, i cili merrte ujë në lumin e Tiranës pranë kataraktit me prurje q=40 l/sek, së bashku me rrjetin që furnizonte ndërtesat e reja qeveritare në qendër. Për administrimin e Impiantit dhe rrjetit shpërndarës, u krijua Shoqëria e Ujësjellësit Tiranë me varësi nga Ministria e Punëve Botore. Ky administrim ka vazhduar edhe pas çlirimit të vendit, të cilën e vërtetojnë lejet nga Shoqëria për ndërtimin e çezmave publike në qytetin e Tiranës.[2]

Në vitin 1951 qytetit iu shtuan edhe burimet e Selitës, të cilat pasi përpunohen në Hidrocentralin Lanabregas, shpërndahen në depot e Tiranës. Në vitin 1964 u shtuan burimet pranë vaskave e Shën Mërisë me prurje q=600 l/sek. Në vitin 1974 u shtua burimi i Bovillës me prurje q=140-420 l/sek. Në vitin 1988 Tiranës i shtohen burime të reja me ngritje mekanike Bërxullë dhe Pishinat. Me rritjen e kërkesave, po në vitin 1988, me fonde të përbashkëta nga Ministria e Bujqësisë dhe Komunale, u krye studimi për ndërtimin e Digës së Bovillës me kapacitet 80 milion m3 ujë dhe aftësi përpunuese 40 milionë m3 ujë. Diga e Bovillës përfundoi në vitin 1999, e në funksion të saj u ndërtua Impianti i Pastrimit të Ujit, me kapacitet përpunues prej 1800 l/sek.[2]

Funksionimi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ujësjellësi i Tiranës ka 3 lloje burimesh, ato me vetë-rrjedhje, të cilat kanë kryesisht origjinë malore, burime të ujërave sipërfaqësore, të cilat akumulohen në ujëmbledhësin e Bovillës, si dhe burime të ujërave nëntokësore me ngritje mekanike.[2]

Burimet më të rëndësishme të furnizimit të qytetit renditur për nga madhësia e zonës që mbulojnë me shërbim janë:

Në Tiranë përgjithësisht dominon furnizimi përmes rrjetit të hapur të shpërndarjes, ndërsa rrjeti unazor është në funksion vetëm në zona të vogla të qytetit.

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lidhje të jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Faqja elektronike zyrtare e UKT-së

Referimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Opencorporates.al - UKT. Vjelë më 23 mars 2022.
  2. ^ a b c ujesjellesitirane.al - Historiku Arkivuar 27 maj 2022 tek Wayback Machine. Vjelë më 23 mars 2022.