Abdullahu
Abdullah ibn Abdulmutalib عَبْد ٱللَّٰه ٱبْن عَبْد ٱلْمُطَّلِب | |
|---|---|
 | |
| U lind në | rr. 548 |
| Vdiq | rr. 570 (22 vjet) Medina, Hexhaz |
| Vendi i prehjes | Xhenet el-Baki, Medina |
| Punësimi | Tregtar dhe punëtor argjile |
| Bashkëshorte/t | Emine bint Vehb |
| Fëmijë | Muhamedi |
| Prind/ër | Abdulmutalib (babai) Fatima bint Amr (nëna) |
| Të afërm | |
| Familja | Banu Hashim nga Kurejshët |
Abdullah ibn Abdulmutalib (Arabisht: عَبْد ٱللَّٰه ٱبْن عَبْد ٱلْمُطَّلِب, romanizuae: ʿAbd Allāh ibn ʿAbd al-Muṭṭalib; rr.. 548–570) ishte babai i profetit islam Muhamed. Ai ishte djali i Abdulmutalib ibn Hashimit dhe Fatime bint Amrit nga fisi Makhzum.[1]
Ai ishte i martuar me Emine bint Vehb.[2] Muhamedi ishte pasardhësi i tyre i vetëm.
Emri[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Emri i tij i plotë ishte Abdullāh ibn Abdulmutalib ibn Hashim ('Amr) ibn Abdumenaf (el-Mughīra) ibn Kusaj (Zejd) ibn Kilab ibn Murra ibn Ka`b ibn Lu'ayy ibn Ghālib ibn Fehr (Kurejsh) ibn Malik ibn an-Naḑr (Qays) ibn Kinānah ibn Huzejme ibn Mudrikah ('Āmir) ibn Iljas ibn Muḍar ibn Nizār ibn Ma'ād ibn 'Adnān.[3]
Martesa[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Babai i tij zgjodhi për të Eminen, vajzën e Vehb ibn Abdumenaf, e cila ishte nipi i Zuhrah ibn Kilab, vëllai i stërgjyshit të tij, Kusaj ibn Kilab. Vehbi kishte qenë prijësi i Banu Zuhrah, si dhe anëtari më i madh dhe më fisnik i saj, por kishte vdekur disa kohë më parë dhe Emine u bë një roje e vëllait të tij Vuhejb, i cili e kishte pasuar atë si kryetar i fisit.
Babai i tij shkoi me të në lagjen e Banu Zuhrah. Atje, ai kërkoi vendbanimin e Vuhejbit dhe hyri për të kërkuar dorën e vajzës së Vehbit për djalin e tij. Babai i Abdullahut e rregulloi martesën e tij me Eminen.[4] Thuhej se nga balli i tij shkëlqeu një dritë dhe se kjo dritë ishte premtimi i një Profeti si pasardhës. Shumë gra iu afruan Abdullahut, për të cilin thuhet se ishte një burrë i pashëm, në mënyrë që të fitonin nderin për të lindur pasardhës të tij. Megjithatë, besohet se, siç vendosi Zoti, drita ishte e destinuar të transferohej në Eminen përmes Abdullahut pas përfundimit të martesës.[5] Babai i Abdullahut ishte kujdestari i Qabes në Mekë. Abdullahu jetoi me Eminen në mesin e të afërmve të saj tri ditët e para të martesës. Më pas, ata u zhvendosën së bashku në lagjen e Abdulmutalibit.
Vdekja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Menjëherë pas martesës së tyre Abdullahu u thirr në Palestinë dhe Siri (në atë që është Al-Sham ose Levant) në një udhëtim me karvan tregtar. Kur ai u largua, Emineja ishte shtatzënë. Abdullahu mungoi për disa muaj në Gaza. Gjatë kthimit ai ndaloi për një pushim më të gjatë me familjen e gjyshes së tij nga babai, Selma bint Amr, e cila i përkiste fisit Naxhar të fisit Khazraj në Medine. Ai po përgatitej të bashkohej me një karvan për në Mekë kur u ndje i sëmurë.
Karvani vazhdoi pa të në Mekë me lajmet për mungesën dhe sëmundjen e tij. Abdulmutalib dërgoi menjëherë djalin e tij të madh el-Harith në Medine. Pas mbërritjes së tij, el-Harith mësoi se vëllai i tij kishte vdekur dhe se ai ishte varrosur atje një muaj pasi u sëmur. Harith u kthye në Mekë për t'i njoftuar vdekjen e 'Abdullahut babait të tij të moshuar dhe gruas së tij të ndjerë Eminen.[6][7]
Ai u varros në Dar ul Nabeghah në Medine dhe mauzoleumi i tij u shkatërrua më 20 ose 21 janar 1978. Thuhet se ai u rivarros në varrezat Al Baqee pranë djalit të Muhamedit "Ibrahim Ibn Muhamed".
Pasuria[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Abdullahu la pesë deve, një tufë delesh dhe dhish dhe një skllave abisinase, të quajtur Ummu Ejman, e cila do të kujdesej për djalin e tij Muhamedin.[8] Kjo trashëgimi nuk dëshmon se Abdullahu ishte i pasur, por në të njëjtën kohë nuk dëshmon se ai ishte i varfër. Përkundrazi, tregon se Muhamedi ishte trashëgimtari i tij. Për më tepër, Abdullahu ishte ende një djalë i ri i aftë për të punuar dhe për të grumbulluar një pasuri. Babai i tij ishte ende gjallë dhe asnjë nga pasuria e tij nuk ishte transferuar ende te djemtë e tij.[9]
Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ Muhammad ibn Sa'ad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir. Translated by Haq, S. M. (1967). Ibn Sa'd's Kitab al-Tabaqat al-Kabir Volume I Parts I & II, pp. 99-100. Delhi: Kitab-Bhavan.
- ^ Al-A'zami, Muhammad Mustafa (2003). The History of The Qur'anic Text: From Revelation to Compilation: A Comparative Study with the Old and New Testaments (në anglisht). UK Islamic Academy. fq. 22–24. ISBN 978-1-8725-3165-6.
- ^ "SunniPath Library - Books - Ar-Raheeq Al-Makhtum - the Lineage and Family of Muhammad [pbuh]" (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 2006-02-23. Marrë më 2006-01-08.
- ^ Cook, Michael. Muhammad. Oxford University Press: New York, 1983. ISBN 0-19-287605-8.
- ^ Ibn Kathīr The Life of the Prophet Muḥammad : Volume 1. Trans. Prof. Trevor Le Gassick. Garnet Publishing: Lebanon, 1998. ISBN 1-85964-142-3.
- ^ Ibn Sa'd/Haq pp. 107-108.
- ^ Armstrong, Karen. Muhammad : A Biography of the Prophet. HarperSanFrancisco: San Francisco, 1993. ISBN 0-06-250886-5
- ^ Ibn Sa'd/Haq p. 109.
- ^ Muhammad: His Life Based on the Earliest Sources, Martin Lings, George Allen & Unwin, 1983, p24