Jump to content

Rrethimi i Pelionit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Beteja e Peliumit)
Rrethimi i Peliumit
Pjesë e Fushata e Aleksandrit në Ballkan
Datadhjetor, 335 p.e.s
Vendodhja
Pelion (Chaonia) në ditët e sotme Shqipëria
Pasoja Fitore maqedone.
Ndryshimet
territoriale
qafa e Peliumit u morr
Palët pjesëmarrëse
Maqedonia,
aleate grek
Iliria
Komandantët dhe udhëheqësit
Aleksandri i madh
Hephaestion
Kliti
mbreti Glaukia
Fuqia ushtarake
15,000 e pa percaktuar

Rrethimi i Peliumit apo i Pelionit është ndërmarrë nga Aleksandri i Madh kundër fiseve Ilire në atë pjesë që sot është në Shqipëri. Ishte nje hap mjaf kritik për Alexandrin që të ndërmarrë këtë hap si nje qasje e lehtë për tu futur ne Iliri dhe Maqedoni, e cila ishte e nevojshme si shembull për të shuar trazirat në Greqi, në atë kohë në Athinë dhe Thebë. Kjo ishte një pikë e rëndësishme per mbretërimin e hershëm të Aleksandrit, duke e sanksionuar atë si një monark serioz në mesin e fisve vrriore të Danubit, duke e bërë këtë gjë kjo do të mbetej si një precedent per hegjemonine e tij më vonë per qytet shtetet greke. Duke zenë këtë pozicion, ky veprim do ti lejonte Aleksandrit qe me ushtrinë e tij t[ marshonte shpejt për në jug të Greqisë, e përfundimisht të realizonte një shkatërrim total të Thebes.

Lajmet per kryengritjen ilire nën Kleitusin Dardan, dhe Mbretin GlaukTaulantëve i ranë në vesh Aleksandrit, ndërsa ai ishte në një fushatë në Danub kundër disa fiseve veriore, të cilët i kishte nënshtruar më parë në një nivel të kënaqshëm Filipi II i Maqedon (edhe pse jo mjaftueshëm). Pasi kjo zonë kishte qenë larg teatrit grek të operacioneve, Filip kishte qenë i kënaqur me nivelin e nënshtrimit që ai kishte arritur.[1]

Aleksandri u shqetësua për lajmin e kësaj kryengritje, pasi Peliumi i zuri një nga kalimet më të rëndësishme në mes Ilirisë dhe Maqedonisë. Si rezultat i kësaj, Aleksandrit iu desh të bëjë një inkursion të gjatë rrotull një vargmali në jug dhe pastaj të hynte në Iliri. Përveç kësaj, pa qasje në këtë vendbanim kyc, si Peliumi, Aleksandri mund të jetë prerë nga Greqia, e cila sapo kish filluar revoltat. Në Greqi Aleksandri do të kthehej prapë, me ndihmën e Mbretit të Madh. Humbja e Pelionit do t'u jepte grekeve të shteteve të jugut kohë të mjaftueshme për t'u përgatitur për mbërritjen e Aleksandrit.[1]

Një aleat i Aleksandrit i ofroi ndihmë për ta mbrojtur nga krahët nga fiset ilire, ndërsa ai marshonte drejt Peliumit. Langarusi, i Agrianians, bëri inkursione të shpeshta në vendin e Autariatëve, dhe arriti t'i vërë në kontroll të mjaftueshëm për të lejuar Aleksandrin te marshonte relativisht në paqe. Mbasi Aleksandri arriti ta bente me sukses këtë marshim, kur Aleksandri mbërriti në Pelium, ai gjeti Kleitusin Dardan që e kontrollonte tashmë qytetin dhe priste ardhjen e Mbretit Glauk me përforcime.[1] Kur Aleksandri arriti, Cleitus thuhet se sakrifikoi tre djem, tri vajza dhe tre desh të zi para takimit me maqedonasit.[1]

Aleksandri arriti me 15,000 ushtarët dhe vendosi të sulmoje Pelium menjehere, duke shpresuar të marrë në dorë vendin përpara se Mbretit Glauk mundte të arrinte dhe të përforconte Cleitus. Gjëja e parë që Aleksandri bëri pas mbërritjes ishte ngritja e kampit maqedonas.

Maqedonasit zbuluan se jo vetëm që Peliumi ishte marre plotesisht, i cili zoteronte pllajën, por edhe lartësitë që rrethonin Rrafshin e Peliumit ishin marre nen kontroll. Pas përfundimit të kampit, Alexandri vendos të sulmoje trupat e Cleitus që mbanin lartësitë përreth. Këtë ai e bëri me rezultat, dhe si per pasoje e këtij sulmi Ilirët u tërhoqën brenda mureve të Pelium.

Aleksandri më pas u përpoq të marrë qytetin me nje sulm, por dështoi në këtë pikë, keshtu ai ka filloi të ngriti circumvallation (rrethim mbrotes per trupat maqedonase) dhe contravallation rreth Pelium. Kjo, megjithatë, ishte ndërprerë nga ardhja e Glaukias e tij apo përforcimet e ditën tjetër, që e detyroi Aleksandrin të tërhiqet nga lartësitë që Aleksandri kishte kapur një ditë më parë.

Beteja dhe rrethimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Duke qenë i detyruar të kthehet në fushë nga Mbreti Glaukias, Aleksandri ishte tani në një situatë të rrezikshme. Ai ishte me nje ushtri me te vogel ne numer se Ilirët, të cilët ishin të lirë të mblidhin të furnizimeve. Jo vetëm kaq, por Aleksandri ishte i shqetësuar për të marrë Pelium sa më shpejt para se Theba dhe Athina te mund të konsideronin seriozisht hedhjen tej te hegjemonisë maqedonase.[2] Prandaj, jo vetëm që Alexander ka çështje të ngutshme diku tjetër, por forcat Ilire ishin të vendosur në shfarrosja të Lekës së forcave, dhe mund të përballojë për të pritur.

Duke qënë se ishte ngushtë në furnizime , Alexanderi dërgoi Philotas, njëri prej te besuarve te tij, për furnizime me ushqime. Mbreti Glaukias dëshmitarë në këtë forcë të largohej, dhe e ndjekur dhe sulmuar . Sidoqoftë, Aleksandri me disa vështirësi në gjendje qëndroj jashtë sulmuesit dhe extricate tij hypaspists, Agrianians dhe bowmen.

Duke kërkuar për të kapur linja e tij e tërheqje para se të vënë shpatullën e tij të rrethimit, Alexander donte të sulmonte lartësitë që urdhëroi ndotur përmes atyre që kishin ardhur. Kjo ndotje ishte e vogël, dhe vetëm katër burra mund ta mbanin deri në atë krah për krah.[3] prandaj Ai vendosi mbi një metodë unike të sulmit. Ai hartoi disa ide të tij të këmbësorisë dhe kalorësia në frontin e zgjidhjes së Pelium vetë për të mbrojtur këtë manovër nga të qenit të sulmuar nga një sortie nga Cleitus.[4] Ai pastaj e tërhoqi tij phalanx, njëqind e njëzet njerëz të thellë dhe fillova ta stërvitja ushtarët e tij në fushë më poshtë lartësitë. Aleksandri e marshoi drejt lartësisë ku Mbreti Glaukus dhe trupat ishin të stacionuar, të cilët i panë trupat e tyre me habi. Papritmas, Alexander phalanx akuzoi ato lartësi, të detyruar të tronditur Ilire e trupave në tërheqje. Gjatë këtij angazhimi, jo vetëm një maqedonas por dhe ushtari ishte vrarë.[5] Megjithatë, vdekjet në mesin të lehta nuk raportoi dhe nuk dihet nëse ndonjë ishite vrarë në këtë rast.

Megjithatë, ka ende disa Ilire të lehta të këmbësorisë në lartësitë që urdhëroi ford, dhe ajo ishte kritik për Alexandrin për të kapur këto lartësi në mënyrë për të kontrolluar të gjithë të thjeshtë. Para se të angazhohen në betejë, Aleksandri vendosi të ri-vendos kampin e tij në shumë anë e lumit në afërsi të fordit, me qëllim për të siguruar sigurinë e tij dhe operacionit të tij në kamp. Megjithatë, në procesin e të bërit kështu ai vrapoi në rrezik për të qenë të marra në pjesën e pasme, ndërsa trupat e tij ishin të kalimit të lumit, dhe e Ilirëve të sulmuar atë, të cilët i perceptojnë ushtrinë e tij për t'u tërhequr. Kështu ai urdhëroi trupat e tij të kthehet rreth për të simuluar një paradhënie.Ndërkohë, ai gjithashtu urdhëroi shtiza për të kthyer përreth dhe zjarri shigjetat e tyre nga mesi i stream.[6] Duke fituar një vend të sigurt në shumë anë e lumit, Aleksandri ishte në gjendje që lirisht të furnizonte ushtrinë e tij dhe të presë përforcimet. Përforcimet i arriti, megjithatë, Alexanderi, skautët i kanë raportuar se ata kanë vërejtur se Ilirët qenë duke u bërë gjithnjë e më i pakujdesshëm për mbrojtjen e vendbanimit, pasi ata e kuptuan se Aleksandri ishte në të drejtën e sigurt.

Duke vepruar në këtë inteligjencës, Alexander priti ardhjen e natës, dhe pastaj nxitoi përpara pa pritje të kalimit të tij të plotë , udhëheqësit e tij shërbyen si mburojë për tu patur roje, Agrianians, shtiza dhe brigada e Coenus si udhëheqëse e njësisë. Ai pastaj nxitoi poshtë mbi mbrojtësit e tij Agrianians dhe harkëtarë, të cilët ishin formuar në phalanx formacion. Shumë nga Ilirët ishin ende në gjumë, dhe janë marrë plotësisht në befasi. Një disfatë të ndjekur shumë nga Ilirët, ato ishin kapur.[7]

Si rezultat i këtij rrethimi, Alexander morri Peliumin, dhe ndërtoi një ngulim të ri atje, meqe Ilirët kishin djegur ate ngulimim e që më parë kishte qenë të vendosur atje.,Ilirët u luten për falje , dhe Aleksandri ishte i lumtur për të pranuar paraqitjen e tyre dhe të lejojë që ata të betohen përsëri tek ai. Pasi të kenë përfunduar tkëtë pushtim, Alexanderi kishte krijuar veten e tij si një i ri monarku për të cilin duhet menduar, dhe tani ishte i lirë , të merren me kërcënimin nga Thebes dhe Athinës.

  1. ^ a b c d Dodge, 201
  2. ^ Dodge, 198
  3. ^ Dodge, 202
  4. ^ Dodge, 204
  5. ^ Dodge, 206
  6. ^ Dodge, 205
  7. ^ Dodge, 208
  • Dodge, Theodore (1890). Alexander. New York, NY: Da Capo. ISBN 0-306-80690-8. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]