Funksioni karakteristik (teoria e probabilitetit)

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Funksioni karakteristik i një ndryshoreje të rastësishme uniforme . Ky funksion është me vlera reale sepse korrespondon me një ndryshore të rastit që është simetrike rreth origjinës; megjithatë funksionet karakteristike në përgjithësi mund të jenë me vlera komplekse.

teorinë e probabilitetit dhe statistikë, funksioni karakteristik i çdo ndryshoreje të rastit me vlera reale përcakton plotësisht shpërndarjen e probabilitetit . Nëse një ndryshore rasti pranon një funksion të dendësisë së probabilitetit, atëherë funksioni karakteristik është transformimi Furje i funksionit të dëndësisë së probabilitetit. Kështu ai ofron një rrugë alternative për rezultatet analitike krahasuar me punën direkte me funksionet e dendësisë së probabilitetit ose funksionet e shpërndarjes mbledhëse . Ekzistojnë rezultate veçanërisht të thjeshta për funksionet karakteristike të shpërndarjeve të përcaktuara nga shumat e peshuara të ndryshoreve të rastit.

Përveç shpërndarjeve njëndryshore, funksionet karakteristike mund të përcaktohen për ndryshore të rastit me vlera vektoriale ose matricore, dhe gjithashtu mund të zgjerohen në raste më të përgjithshme.

Funksioni karakteristik ekziston gjithmonë kur trajtohet si funksion i një argumenti me vlera reale, ndryshe nga funksioni i gjenerimit të momenteve .

E ç'është funksioni karakteristik?[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Funksioni karakteristik është një mënyrë për të përshkruar një ndryshore të rastit . Funksioni karakteristik ,

[1]

një funksion i ndryshores , përcakton plotësisht sjelljen dhe vetitë e shpërndarjes së probabilitetit të ndryshores së rastit . Funksioni karakteristik është i ngjashëm me funksionin e shpërndarjes mbledhëse ,

(ku është funksioni tregues — është i barabartë me 1 kur , dhe përndryshe zero), i cili gjithashtu përcakton plotësisht sjelljen dhe vetitë e shpërndarjes së probabilitetit të ndryshores së rastit . Të dy qasjet janë të njëvlershme në kuptimin që duke ditur njërin nga funksionet është gjithmonë e mundur të gjendet tjetri, megjithatë ato ofrojnë njohuri të ndryshme për të kuptuar veçoritë e n.r. Për më tepër, në raste të veçanta, mund të ketë dallime nëse këto funksione mund të përfaqësohen si shprehje që përfshijnë funksione të thjeshta standarde.

Nëse një ndryshore e rastit pranon një funksion dendësie, atëherë funksioni karakteristik është duali i tij Furje, në kuptimin që secili prej tyre është një transformim Furje i tjetrit. Nëse një ndryshore e rastit ka një funksion gjenerues të momenteve , atëherë domeni i funksionit karakteristik mund të zgjerohet në rrafshin kompleks dhe

Qasja e funksionit karakteristik është veçanërisht e dobishme në analizën e kombinimeve lineare të ndryshoreve të pavarura të rastit: një provë klasike e Teoremës së Kufirit Qendror përdor funksione karakteristike dhe teoremën e vazhdimësisë së Levit . Një zbatim tjetër i rëndësishëm është teoria e dekompozueshmërisë së ndryshoreve të rastit.

Përkufizimi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Për një ndryshore të rastit skalare , funksioni karakteristik përcaktohet si vlera e pritur e , ku është njësia imagjinare, dhe është argumenti i funksionit karakteristik:

Këtu është funksioni mbledhës i shpërndarjes së , është funksioni korrespondues i densitetit të probabilitetit, është funksioni korrespondues i shpërndarjes mbledhse të anasjelltë i quajtur gjithashtu funksioni kuantil, dhe integralet janë të llojit Riemann–Stieltjes . Nëse një ndryshore e rastit ka një funksion të densitetit të probabilitetit, atëherë funksioni karakteristik është transformimi i tij Furier me ndryshim të shenjës në eksponencialin kompleks [2]  . [3] Kjo konventë për konstantet që shfaqen në përkufizimin e funksionit karakteristik ndryshon nga konventa e zakonshme për transformimin Furje. [4] Për shembull, disa autorë [5] përcaktojnë , që në thelb është një ndryshim i parametrit. Shënime të tjera mund të hasen në literaturë: si funksion karakteristik për një masë probabiliteti , ose si funksion karakteristik që i përgjigjet një dendësie .

Përgjithësimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Nëse është një vektor i rastësishëm k -dimensional, atëherë për
  • Nëse është një -matricë e rastit dimensionale, pastaj për
  • Nëse është një ndryshore komplekse e rastit, atëherë për [6]
  • Nëse është një vektor i rastit kompleks me dimension , atëherë për  [6]
  • Nëse është një proces stokastik, atëherë për të gjitha funksionet të tillë që integrali konvergjon për pothuajse të gjitha realizimet e [7]

Shembuj[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shpërndarja Funksioni karakteristik φ ( t )
E degjeneruar
Bernoulli
Binomiale
Binomiale negative
Poisson
Uniforme (e vazhdueshme)
Uniforme (diskrete)
Laplace
Logjistike
Normale
Hi-katror
Joqendror Chi-katror
Cauchy
Gama
Eksponenciale
Gjeometrike

(numri i dështimeve)

Gjeometrike
(numri i provave)
Normale shumëndryshore
Cauchy shumëndryshore [8]

Vetitë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Funksioni karakteristik i një ndryshoreje të rastit me vlera reale ekziston gjithmonë, pasi është një integral i një funksioni të vazhdueshëm të kufizuar mbi një hapësirë, masa e së cilës është e fundme.
  • Një funksion karakteristik është uniformisht i vazhdueshëm në të gjithë hapësirën.
  • Nuk zhduket në një rajon rreth zeros: .
  • Kufizohet: .
  • Është hermitian : . Në veçanti, funksioni karakteristik i një ndryshoreje të rastit simetrike (rreth origjinës) është me vlerë reale dhe çift .
  • Ekziston një bijeksion midis shpërndarjeve të probabilitetit dhe funksioneve karakteristike. Kjo do të thotë, për çdo dy ndryshore të rastësishme të dy kanë të njëjtën shpërndarje probabiliteti nëse dhe vetëm nëse .
  • Nëse një ndryshore e rastësishme ka momente deri në rendin -të, atëherë funksioni karakteristik është herë i diferencueshëm vazhdimisht në të gjithë vijën reale. Në këtë rast
  • Nëse një funksion karakteristik ka një derivat -të në zero, atëherë ndryshorja e rastit i ka të gjitha momentet deri në nëse është çift, por vetëm deri në nëse është tek. [1]
  • Nëse janë ndryshore të pavarura të rastit, dhe janë disa konstante, atëherë funksioni karakteristik i kombinimit linear të është
  • Le dhe të jenë dy ndryshore të rastit me funksione karakteristike dhe . dhe janë të pavarur nëse dhe vetëm nëse .
  • Sjellja e bishtit të funksionit karakteristik përcakton butësinë e funksionit të densitetit përkatës.
  • Lëreni ndryshoren e rastit të jetë transformimi linear i një ndryshoreje të rastit . Funksioni karakteristik i është . Për vektorët e rastit dhe (ku A është një matricë konstante dhe B një vektor konstant), kemi . [9]
  1. ^ a b Lukacs (1970).
  2. ^ Statistical and Adaptive Signal Processing (2005)
  3. ^ Billingsley (1995).
  4. ^ Pinsky (2002).
  5. ^ Bochner (1955).
  6. ^ a b Andersen etj. (1995).
  7. ^ Sobczyk (2001).
  8. ^ Kotz & Nadarajah (2004) using 1 as the number of degree of freedom to recover the Cauchy distribution
  9. ^ "Joint characteristic function". www.statlect.com. Marrë më 7 prill 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)