Halim Jakova-Gostivari
Halim Jakova-Gostivari | |
|---|---|
.jpg) Halim Jakova-Gostivari | |
| Drejtori i parë i Policisë së Shtetit Shqiptar | |
| Në detyrë 13 janar 1913 – 24 maj 1913 | |
| Paraprirë nga | Zyra u themelua |
| Pasuar nga | Feim Mezhgorani |
| Në detyrë 28 gusht 1919 – 17 dhjetor 1920 | |
| Paraprirë nga | Sulejman Kërçiku |
| Pasuar nga | Ahmet Sinani |
| Në detyrë 22 prill 1922 – 21 gusht 1922 | |
| Paraprirë nga | Veli Vasjari |
| Pasuar nga | Musa Çelepia |
| Të dhëna vetjake | |
| U lind më | 1878 Gjakovë, Vilajeti i Kosovës, Perandoria Osmane |
| Vdiq më | 1 gusht 1927 (48-49 vjet) Korçë, Shqipëri |
| Nënshkrimi | .svg){kind=small} |
Halim Jakova-Gostivari (1878–1927) ishte një politikan, avokat dhe zyrtar publik shqiptar, i cili shërbeu si drejtori i parë i Policisë së Shtetit Shqiptar, post të cilin e mbajti për tre mandate të veçanta.[1]
Jeta e hershme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Jakova-Gostivari lindi në vitin 1878, në Gjakovë, Vilajeti i Kosovës (atëherë Perandoria Osmane) nga prindërit Jusuf dhe Minushe Jakova (Gostivari). Shkollimin fillor e kreu në vendlindje, ndërsa në vitin 1905 u regjistrua student në institucionin amerikan Robert College në Stamboll, ku u diplomua për drejtësi.[2]
Aktivizmi politik[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Në gusht të vitit 1908, Jakova-Gostivari përkrahu Hasan bej Prishtinën dhe grupin që formoi klubin "Bashkimi" me qendër në Shkup. Në maj të vitit 1912, Malësia e Hasit dhe Rrafshi i Rekës e votuan për deputet në zgjedhjet për parlamentin turk, parlament i cili nuk u realizua kurrë për shkak të zhvillimeve në atë kohë në Ballkan.
Jakova-Gostivari kontribuoi në organizimin e kryengritjes shqiptare të vitit 1912, gjë e cila u vu në pah me pjesëmarrjen e tij në mbledhjen e forcave kombëtare në Junik, në periudhën 21–25 maj 1912.[3]
Karriera[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
I vlerësuar për kontributin e tij në shërbimet policore dhe në çështjet juridike, qeveria e Ismail Qemalit e emëroi Drejtor të Përgjithshëm të Policisë në Shtetin e sapoformuar Shqiptar.[4]
Jakova-Gostivari u bë anëtar i Komitetit për Mbrojtjen Kombëtare të Kosovës, i cili hartoi në fillim të vitit 1919 një "notë proteste" dërguar Ministrave të Jashtëm të Fuqive të Mëdha dhe gjeneralit d'Espèrey, komandant i forcave aleate në Ballkan. lidhur me masakrat serbe në Kosovë. Ky dokument është botuar në gjuhën frënge, në gazetën “Populli”, me firmën e Bedri Pejani (sekretar) dhe Hoxhë Kadri (kryetar). Për shkak të lidhjeve të tij me Hoxhë Kadriun, kryetar i Komitetit “MCR” dhe Ministër i Drejtësisë në kabinetin qeveritar të kryesuar nga Sulejman Delvina, Jakova-Gostivari u riemërua si “Drejtor i Përgjithshëm i Policisë” dhe pak më vonë në postin e nënprefektit të nënprefektit të Tiranës. -prefekturë, sapo u shpall kryeqytet administrativ i Shqipërisë.[5]
Më 17 dhjetor 1920, me propozim të Ministrit të Brendshëm, Xhafer bej Ypi, Jakova-Gostivari shkarkohet nga detyra duke u zëvendësuar nga avokati Ahmet Sinani nga Elbasani. Më 20 dhjetor 1920 firmos në detyrën e përkohshme “Drejtor i Shtetit Civil”, me zëvendës Yzedin Beshirin. Nga fundi i prillit 1922 emërohet inspektor në “Ministrinë e Punëve të Brendshme”. Pas shkarkimit të drejtorit të policisë Veli Vasjari, Ahmet Zogu, i frikësuar tmerrësisht nga situata e krijuar në mars të vitit 1922, vendosi të thërrasë sërish në krye të Policisë ish besnikun e tij, Halim Jakova-Gostivari, duke e quajtur “Zëvendësdrejtor i Përgjithshëm i Policisë”. ku do të qëndronte atje deri më 21 gusht 1922.[6]
Nga viti 1922 deri në vitin 1923 zgjidhet deputet i Prefekturës së Kosovës, duke shërbyer në Këshillin Kombëtar.[7] Pak muaj më vonë, më 25 shtator 1923, do të largohej nga “Partia Popullore” së bashku me tetë deputetë të tjerë.[8]
Halim Jakova-Gostivari u zgjodh delegat i Kolonjës në Kongresin Musliman që u mbajt nga 23 shkurt deri më 14 mars 1923.
Vdiq më 1 gusht 1927, në moshën 49-vjeçare.
Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ "Historik i shkurtër i Policisë së shtetit shqiptar". Arkivuar nga origjinali më 19 qershor 2022. Marrë më 22 korrik 2022.
- ^ "Shqiptari i vogël që fliste pesë gjuhë të huaja". 16 prill 2019. Arkivuar nga origjinali më 22 korrik 2022. Marrë më 22 korrik 2022.
- ^ "Organizata Xhemijeti dhe rezistenca e saj kundër kolonizimit" (PDF).
- ^ Lushaku, Hilë (2012). Rrugëtimi i Policisë Shqiptare 1912–1945. fq. 454. ISBN 978-9-92-840335-3.
- ^ Shkëmbi, Hasan (2004). Legjislacioni i Policisë Shqiptare: Zhvillimi historik dhe analizë krahasuese. fq. 368. ISBN 99943-629-6-8.
- ^ Bakiu, Besnik (13 janar 2017). "104 Vjet Polici Shqiptare". Marrë më 13 janar 2017.
- ^ "Këshilli Kombëtar: Një Dhomë – 21 Prill 1921 deri më 30 Shtator 1923". 27 shtator 2012.
- ^ Arkivi Qendror i Shtetit i RSh (AQSh). Ministria e Punëve të Mbrendshme. 1913–1944.