Theksi
Theksi ose theksimi në tipografi është forcimi i fjalëve në një tekst me një font në një stil të ndryshëm nga pjesa tjetër e tekstit, për t'i theksuar më shumë ato. [1] Është ekuivalenti i theksit të prozodisë në të folur.
Metodat dhe përdorimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Metodat më të zakonshme në tipografinë perëndimore bien nën teknikën e përgjithshme të theksimit nëpërmjet një ndryshimi ose modifikimi të shkronjave: kursive, shkronjat e theksuara dhe SMALL CAPS . Metoda të tjera përfshijnë ndryshimin e RASTËS SË SHKRONJAVE dhe hapësirës, si dhecolor dhe *shenja grafike shtesë*.
Syri i njeriut është shumë pranues ndaj ndryshimeve në "shkëlqimin brenda një trupi teksti". Prandaj, mund të bëhet dallimi midis llojeve të theksimit sipas faktit nëse theksi ndryshon " e zezën " e tekstit, nganjëherë referuar si ngjyra tipografike.
Një mjet theksimi që nuk ndikon shumë në të zezën është përdorimi i shkronjave të pjerrëta, ku teksti shkruhet në një stil shkrimi, ose i zhdrejtë, ku orientimi vertikal i secilës shkronjë të tekstit është i pjerrët majtas ose djathtas. Me njërën ose tjetrën nga këto teknika (zakonisht vetëm një është e disponueshme për çdo lloj shkrimi), fjalët mund të theksohen pa i bërë ato të dallohen shumë nga pjesa tjetër e tekstit (theksim i padukshëm). Kjo përdoret për të shënuar pasazhe që kanë një kontekst të ndryshëm, si titujt e librave, fjalët nga gjuhët e huaja ose dialogu i brendshëm. Për nivele të shumëfishta, të mbivendosura të theksit, fonti zakonisht alternohet përsëri në shkrimin romak (të drejtë), ose në vend të tyre përdoren thonjëza, megjithëse disa familje të shkronjave ofrojnë kursive vertikale për një pamje të tretë vizualisht të dallueshme.
Në të kundërt, një peshë e theksuar e shkronjave i bën shkronjat e një teksti më të trasha se teksti përreth. [2] E zeza dallon fort nga teksti i zakonshëm dhe shpesh përdoret për të theksuar fjalë kyçe të rëndësishme për përmbajtjen e tekstit. Për shembull, fjalorët e shtypur shpesh përdorin shkronja të zeza për fjalët e tyre kyçe dhe emrat e hyrjeve zakonisht mund të shënohen me shkronja të zeza.
Shkronjat e vogla ( THUS ) përdoren gjithashtu për theksim, veçanërisht për rreshtin e parë të një seksioni, ndonjëherë të shoqëruar me ose në vend të një kapaku ose për emrat personalë si në bibliografi.
Nëse trupi i tekstit është i radhitur në një shkronja serif, është gjithashtu e mundur të theksohen fjalët duke i vendosur ato në një fytyrë sans serif . Kjo praktikë shpesh konsiderohet arkaike në shkrimin latin dhe në kompjuter është e ndërlikuar pasi shkronjat nuk lëshohen më nga shkritoret me një bazë standarde, kështu që ndërrimi i shkronjave mund të shtrembërojë ndarjen e rreshtave. Është ende e mundur përdorimi i disa familjeve super të shkronjave, të cilat vijnë me variante të përputhshme serif dhe sans-serif, megjithëse këto nuk ofrohen përgjithësisht me kompjuterë modernë si fontet e sistemit. Në tipografinë japoneze, për shkak të lexueshmërisë së reduktuar të tipit më të rëndë Minchō, praktika mbetet e zakonshme.
Nga këto metoda, shkronjat e pjerrëta, shkronjat e vogla dhe shkronjat e mëdha janë më të vjetrat, me shkronja të zeza dhe sans-serif që nuk arritën deri në shekullin e nëntëmbëdhjetë.
Kapitalizimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Stilet e shtëpisë së shumë botuesve në Shtetet e Bashkuara përdorin të gjitha tekstet me shkronja kapitale për:
- titujt e kapitujve dhe të seksioneve;
- titujt e gazetave;
- titujt e publikimeve ;
- mesazhe paralajmëruese ; dhe
- fjalë me kuptim të rëndësishëm.
Shkrimi me shkronjë të madhe përdoret shumë më rrallë nga botuesit britanikë dhe zakonisht vetëm për titujt e librave.
Shkronjat me shkronja të plota janë një formë e zakonshme zëvendësuese e theksit ku mediumit i mungon mbështetja për shkronjat e zeza, si makina shkrimi të vjetra, email me tekst të thjeshtë, SMS dhe sisteme të tjera të mesazheve me tekst.
Nga pikëpamja shoqërore, përdorimi i tekstit me shkronja të plota në gjuhët romake është bërë një tregues i të bërtiturave kur citon fjalimin. Gjithashtu është përdorur shpesh në të kaluarën nga avokatët amerikanë për të shënuar pika të rëndësishme në një tekst ligjor. [3] Duke përkuar me epokën e përdorimit të makinës së shkrimit, praktika u bë e panevojshme me ardhjen e formatimit të kompjuterizuar të tekstit, ndonëse ajo ende gjendet me raste në dokumentet e krijuara nga avokatë më të vjetër. [4] [5] [6]
Hapësira e shkronjave
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Një mjet tjetër për t'u theksuar është rritja e hapësirës midis shkronjave, në vend që t'i bëni ato më të errëta, por megjithatë të arrini një dallim në errësirë. Kjo rezulton në një efekt të kundërt me shkronja të zeza: teksti i theksuar bëhet më i lehtë se mjedisi i tij. Kjo përdoret shpesh në shtypjen e shkronjave të zeza dhe në dorëshkrimet e makinës së shkrimit, por në asnjë mënyrë nuk kufizohet në ato situata.
Kjo ndarje e shkronjave quhet sperren në gjermanisht, e cila mund të përkthehet si "hapësirë jashtë": në radhitje me shkronja plumbi, hapësira do të arrihej duke futur feta shtesë metali që nuk shtypen midis llojeve, zakonisht rreth një e teta e një emri të gjerë. Në makinat e shkrimit u përdor një hapësirë e plotë midis shkronjave të një fjale të theksuar dhe gjithashtu një para dhe një pas fjalës.
Për shkronjat e zeza të shkronjave të zeza nuk ishte e mundur, pasi shkronjat ishin shumë të errëta në formatin e tyre standard, dhe në (shumicën) e makinave shkrimi kishte vetëm një lloj të vetëm. Ndonëse ndarja e shkronjave ishte e zakonshme, ndonjëherë në vend të tyre përdoreshin shkronja të ndryshme (p.sh. Schwabacher brenda Fraktur ), nënvizime ose me ngjyrë, zakonisht bojë të kuqe.
Meqenëse lloji i shkronjave të zeza mbeti në përdorim në pjesët gjermanishtfolëse të Evropës shumë më gjatë se kudo tjetër, zakoni i ndarjes së shkronjave nganjëherë shihet si specifik për gjermanishten, megjithëse është përdorur me gjuhë të tjera, përfshirë anglishten. Veçanërisht në gjermanisht, megjithatë, ky lloj theksimi mund të përdoret gjithashtu brenda tipit modern, p.sh. kur shkronjat e pjerrëta tashmë i shërbejnë një qëllimi tjetër semantik (si në gjuhësi) dhe ku nuk ka mjete të tjera theksimi (p.sh. shkronja të vogla) janë lehtësisht të disponueshme ose të realizueshme. Përdorimi i tij profesional sot është shumë i kufizuar në gjermanisht. Ky përdorim i ndarjes gjendet gjithashtu tradicionalisht në polonisht.
Rregullat ortografike (ose më mirë tipografike) gjermane kërkojnë që ligaturat e detyrueshme të shkronjave të zeza të ruhen. Kjo do të thotë, ſt, ch, ck dhe tz janë ende të ngjitura së bashku ashtu si shkronja ß, ndërsa opsionale, ligaturat shtesë si ff dhe ſi janë ndarë me një hapësirë (të vogël) në mes. Sistemet e tjera të shkrimit nuk zhvilluan rregulla kaq të sofistikuara, pasi distanca ishte kaq e pazakontë në to.
Në tipografinë cirilike, dikur ishte gjithashtu e zakonshme të theksoheshin fjalët duke përdorur tipin me distancë shkronjash. Kjo praktikë për cirilikën është vjetëruar me disponueshmërinë e shkronjave cirilike të pjerrëta dhe të mëdha të vogla.
Shih edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Twyman, Michael. "The Bold Idea: The Use of Bold-looking Types in the Nineteenth Century". Journal of the Printing Historical Society. 22 (107–143).
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Bigelow, Charles; Holmes, Kris. "On Font Weight". Bigelow & Holmes. Marrë më 4 shtator 2018.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja) - ^ Butterick, Matthew. "All Caps". Practical Typography.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ "Why is your Contract YELLING AT YOU? All Caps in Contracts, Explained". Shake Law. Marrë më 29 korrik 2015.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja) - ^ Garner, Bryan A. (2013). Legal writing in plain English: a text with exercises (bot. Second). University of Chicago Press. ISBN 978-0226283937. Marrë më 2 gusht 2015.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja) - ^ Butterick, Matthew. "Small caps". Practical Typography. Marrë më 29 korrik 2015.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja)