Xhamia Alamgir në Varanasi
| Xhamia Alamgir në Varanasi | |
|---|---|
 Xhamia Alamgir pranë Ghatit Panchaganga | |
| Emra alternativ | Beni Madhav Ka Darera Xhamia e Aurangzebit |
| Informacion i përgjithshëm | |
| Statusi | funksional |
| Tipi | xhami |
| Vendndodhja | Varanasi, Uttar Pradesh, Indi |
| Adresa | Ghati Panchaganga, Varanasi |
| Qyteti | Varanasi |
| Shteti | Uttar Pradesh |
| Koordinatat | 25°18′39.6″N 83°0′36″E / 25.311000°N 83.01000°E |
| Përfundimi | 1673 |
| Grounds | 0.108 ha |
Xhamia Alamgir, e njohur edhe si Beni Madhav Ka Darera, Xhamia Dharhara dhe Xhamia e Aurangzebit, u ndërtua nga Aurangzebi në shekullin e XVII mbi rrënojat e një tempulli hindu në Varanasi të Uttar Pradeshit.[1][2] Xhamia Alamgir është struktura më e madhe në brigjet e Gangut në Varanasi. Ajo është një amalgamë e ndjesive fetare hindu-myslimane, pasi e gjithë pjesa e poshtme e saj mbahet si një tempull hindu. Xhamia gjendet në një pozicion të shquar mbi Ghatin Panchaganga, që ka shkallë të gjera për të zbritur deri te uji i Gangut.[3] Xhamia shtrihet në një sipërfaqe perj 0.108 hektarësh. Zona e xhamisë zotërohet dhe administrohet nga organizata bamirëse e Bordit të Vakëfeve Syni, dhe përfaqësohet nga Mutawalli.
Përshkrimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Xhamia gjendet në anën e majtë të lumit të shenjtë të Gangut. Dharhara Masjid në Ghatin Panchaganga mund të arrihet lehtësisht nga bregu i lumit me varkë nga Ghati Dashashvamedha. Pranë rrugës që shkon nga ana perëndimore e xhamisë ndodhet një mur i lartë, që vijon përreth këndit veri-lindor. Në murin verior një derë të fut në rrethim, në pjesën ballore të xhamisë; kjo e fundit e vendosur në anën e saj jugore. Nga ana lindore fillojnë shkallët e gjata që zbresin buzë lumit. Xhamia është një përzierje e bukur e Arkitekturës hindu dhe Perse, apo Mogule, veçanërisht pasi pjesa e poshtme e mureve të xhamisë është ndërtuar plotësisht me mbetjet e tempullit hindu.[4] Thuhet se themelet e kësaj ndërtese janë po aq të thellë sa lartësia e saj.[5] Xhamia ka kube dhe minare të larta, që konsiderohen si kryevepra arkitekturore.[6][7].[8] Dy nga minaret e saj 64 m të larta janë të dëmtuara; një minare është rrëzuar duke vrarë disa njerëz ndërsa tjetra u rrëzua qëllimisht për shkak të mungesës së qëndrueshmërisë.[7] Jo myslimanët nuk lejohet të hyjnë në xhami.[9] Xhamia ka një kordon sigurie të ruajtur nga forcat e policisë.[10]
Historia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Në Periudhën Gahadavala (shekulli i XI-XII) ky ishte një ghat i shquar popullor, i patronizuar nga familja mbretërore. Atëherë ishte një tempull i famshëm i Vindu Madhavas, që u shkatërrua dhe shndërrua në një xhami në vitin 1673, me urdhër të perandorit mogul Aurangzeb. Xhamia Alamgir, ashtu si Xhamia Gyanvapi, ka një histori kontroverse. Xhamia u ndërtua në vendin e një tempulli të Krishnas, të njohur si Vishnu Madhava,[5] që ishte ndërtuar në stilin arkitekturor Vishnavit. Tempulli origjinal i Vishnut i përkiste shekullit të XII por ishte shkatërruar në shekullin e XV dhe ishte rindërtuar në vitin 1585. Por në vitin 1669 perandori fanatik mogul Aurangzeb urdhëroi shkatërrimin e të gjithë tempujve hindu në Varanasi dhe mbi rrënojat e tempullit të Vishnut, në vitin 1673 ndërtoi një xhami,[11][8] që e emërtoi Xhamia Alamagir, sipas titullit të tij honorifik "Alamgir", që e kishte adoptuar pasi ishte kurorëzuar perandor.[4][7] Perandori Shah Alam (1707-1712) e përfundoi strukturën e tanishme nën mbikqyrjen e Ali Ibrahim Khan-it, një oficer ushtarak i Varanasit.[5] Në vitin 1868 Sherring shkruante se: “Vetë xhamia nuk paraqet asgjë mbresëlënëse dhe në fakt, vështirë se mund të quhet e bukur. Ajo është e thjeshtë dhe e zakonshme; dhe, po mos të ishte për minaret që ngrihen mbi të, ajo nuk do të llogaritej fare si një objekt i dallueshën në Banaras”.[12] Një nga minaret u rrëzua në vitin 1948 dhe tjetra pësoi plasaritje që bëri që të hiqej në vitin 1954. Kjo datë e fundit duket e mbështetur, megjithatë Eric Neëby, në librin e tij "Sloëly doën the Ganges" pohon se gjatë vizitës së tij në Varanasi në dimrin mids viteve 1963-4, minarja e lartë e mbetur e xhamisë ishte akoma aty.[13]
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Crowther, Raj & Wheeler: India, A Travel Survival Kit; 1984
- ^ Shobhna Gupta: Monuments of India; 2003, fq. 38
- ^ Ansar Hussain: Rediscovery of India, The: A New Subcontinent; 1999, fq. 342
- ^ a b Brajesh Kumar: Pilgrimage Centres of India; 2003, fq. 90
- ^ a b c "Dharahra Masjid". ASI, Sarnath Circle. Marrë më 24 dhjetor 2016.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Rekha Shetty: Innovation Sutra: The Secret of Good Business and a Good Life; 2014, fq. 73
- ^ a b c Betts & McCulloch: India – The North: Forts, Palaces, the Himalaya Dream Trip; 2013, fq. 213
- ^ a b "Mosques in Varanasi". varanasionline.in. Marrë më 31 janar 2017.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Fodor's essential India: with Delhi, Rajasthan, Mumbai & Kerala; 2015, Fodor's, New York, isbn 9781101878682
- ^ Dr. Ilan Vit-Suzan: Architectural Heritage Revisited: A Holistic Engagement of its Tangible and Intangible Constituents; 2014, fq. 11
- ^ Dunlop, Sykes & Jackson: Fodor's Exploring India; 2001, fq. 135
- ^ Mattheë Atmore Sherring (1868). fq. 111 https://books.google.al/books?id=2udTAAAAcAAJ&pg=PA111&source=gbs_toc_r&cad=3#v=onepage&q&f=false.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh|title=(Ndihmë!); Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!); Është injoruar "The Sacred City of the Hindus: An Account of Benares in Ancient and Modern Times" (Ndihmë!) - ^ Eric Newby (1966). Slowly Down the Ganges. fq. 216.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)
Bibliografia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Betts, Vanessa; McCulloch, Victoria (27 shtator 2013). India – The North: Forts, Palaces, the Himalaya Dream Trip. Footprint Travel Guides. ISBN 978-1-907263-74-3.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Crowther, Geoff; Raj, Prakash A.; Wheeler, Tony (1984). India, a Travel Survival Kit. Lonely Planet.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Fiona Dunlop; Carol Sykes; Felicity Jackson (2001). Fodor's Exploring India. Fodor's Travel Publications. ISBN 978-0-679-00707-4.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Gupta, Shobhna (2003). Monuments of India. Har-Anand Publications. ISBN 978-81-241-0926-7.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Hussain, Ansar (1 janar 1999). Rediscovery of India, The: A New Subcontinent. Orient Blackswan. ISBN 978-81-250-1595-6.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Kumar, Brajesh (2003). Pilgrimage Centres of India. Diamond Pocket Books (P) Ltd. ISBN 978-81-7182-185-3.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Eric Newby (1966). Slowly Down the Ganges. Londër: Hodder & Stoughton.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Matthew Atmore Sherring (1868). Londër: Trübner & Company https://books.google.al/books?id=2udTAAAAcAAJ.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh|title=(Ndihmë!); Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!); Është injoruar "The Sacred City of the Hindus: An Account of Benares in Ancient and Modern Times" (Ndihmë!) - Shetty, Rekha (1 maj 2014). Innovation Sutra: The Secret of Good Business and a Good Life. Penguin Books Limited. ISBN 978-93-5118-696-0.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Vit-Suzan, Dr. Ilan (28 mars 2014). Architectural Heritage Revisited: A Holistic Engagement of its Tangible and Intangible Constituents. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 978-1-4724-2064-0.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)