Xhelozia
.jpg)
Xhelozia në përgjithësi i referohet mendimeve ose ndjenjave të pasigurisë, frikës dhe shqetësimit për mungesën relative të pasurisë ose sigurisë.
Xhelozia mund të përbëhet nga një ose më shumë emocione si zemërimi, pakënaqësia, pamjaftueshmëria, pafuqia ose neveria. Në kuptimin e saj origjinal, xhelozia është e dallueshme nga zilia, megjithëse të dy termat janë bërë gjerësisht sinonime në gjuhën angleze, me xhelozinë tani duke marrë gjithashtu përkufizimin e përdorur fillimisht vetëm për zili. Këto dy emocione shpesh ngatërrohen me njëra-tjetrën, pasi ato priren të shfaqen në të njëjtën situatë.
Xhelozia është një përvojë tipike në marrëdhëniet njerëzore dhe është vërejtur tek foshnjat deri në pesë muajsh. Disa studiues pohojnë se xhelozia shihet në të gjitha kulturat dhe është një tipar universal. Megjithatë, të tjerë pretendojnë se xhelozia është një emocion specifik i kulturës.
Xhelozia mund të jetë ose e dyshimtë ose reaktive, dhe shpesh përforcohet si një seri emocionesh veçanërisht të forta dhe ndërtohet si një përvojë universale njerëzore. Psikologët kanë propozuar disa modele për të studiuar proceset që qëndrojnë në themel të xhelozisë dhe kanë identifikuar faktorët që rezultojnë në xhelozi. Sociologët kanë demonstruar se besimet dhe vlerat kulturore luajnë një rol të rëndësishëm në përcaktimin e asaj që shkakton xhelozinë dhe çfarë përbën shprehje të pranueshme shoqërore të xhelozisë. Biologët kanë identifikuar faktorë që mund të ndikojnë në mënyrë të pandërgjegjshme në shprehjen e xhelozisë.
Gjatë historisë, artistët kanë eksploruar gjithashtu temën e xhelozisë në piktura, filma, këngë, shfaqje, poema dhe libra, dhe teologët kanë ofruar pikëpamje fetare të xhelozisë bazuar në shkrimet e shenjta të besimeve të tyre përkatëse.