Gjon Shllaku (frat): Dallime mes rishikimesh

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Hatake (diskuto | kontribute)
No edit summary
Rreshti 12: Rreshti 12:
{{Leter Tabela Fund}}
{{Leter Tabela Fund}}


'''Gjon Shllaku''' lindi në [[Shkodra|Shkodër]], 27 korrik 1907. Meshtar françeskan, teolog, filozof, ekonomist, gjuhëtar.
'''Gjon Shllaku''' ([[Shkodra|Shkodër]], 27 korrik 1907 - 4 mars 1946) ishte frat françeskan, publicist me një interes të veçantë për kah shkencat humane.


== Jeta ==
== Jeta ==
Ishte biri i Loros dhe Marë Ashtës, në pagëzim mori emrin Kolë.
Ishte biri i Loros dhe Marë Ashtës, në pagëzim mori emrin Kolë. U konfirmua me 23 maj 1917 nga Dioçeza e Shkodres. Po aty kreu edhe shkollën elementare dhe të mesmen. Në noviciat në [[Rubiku|Rubik]]) hyri ditën e shën Françeskut, më 4 tetor 1922. Kushtet e para rregulltare i dha më 5 tetor 1923. Më 13 shtator 1928 i dha kushtet e përjetshme. Teologjinë e kreu në [[Holanda|Hollandë]]. U shugurua meshtar më 15 mars 1931. Studimet e larta në Hollandë për filozofi-teologji. Vazhdoi studimet e filozofisë në Universitetin e Louvain-it, në [[Belgjikë]] për fiziko-kimi bërthamore dhe kibernetikë. Doktoroi në Universitetin e Sorbonës në [[Paris]] (1936-1937) për filozofi, me temë "Aktualizmi i G. Gentile", tue i ra kundër filozofisë së mendimtarit të fashizmit italian. Gjithashtu një laurea për gazetari në [[Köln]], [[Gjermania|Gjermani]]. Kështu hyri në rradhën e fretërve më të shkolluar të kohës së vet.

U konfirmua me 23 maj 1917 nga Dioçeza e Shkodres. Po aty kreu edhe shkollën fillore dhe të mesmen. Në noviciat në [[Rubiku|Rubik]] hyri ditën e [[Shën Françesku|Shën Françeskut]], më 4 tetor 1922. Kushtet e para rregulltare i dha më 5 tetor 1923. Më 13 shtator 1928 i dha kushtet e përjetshme. Teologjinë e kreu në [[Holanda|Hollandë]]. U shugurua meshtar më 15 mars 1931. Studimet e larta në [[Hollanda|Hollandë]] për filozofi-teologji. Vazhdoi studimet e filozofisë në Universitetin e Louvain-it, në [[Belgjikë]] për fiziko-kimi bërthamore dhe kibernetikë. Doktoroi në Universitetin e Sorbonës në [[Paris]] (1936-1937) për filozofi, me temë "Aktualizmi i [[Giovanni Gentile|G. Gentile]]", duke i rënë kundër filozofisë së mendimtarit të fashizmit italian. Gjithashtu një laurea për gazetari në [[Köln]], [[Gjermania|Gjermani]]. Kështu hyri në rradhën e fretërve më të shkolluar të kohës së vet.

=== Kthimi ===
Vepronte si profesor në gjimnazin françeskan "[[Illyricum (shkollë)|Illyricum]]", si drejtor i revistës "[[Hylli i Dritës]]" dhe i shoqatës rinore "Antonianum". (Pas lirimit të fesë në Shqipëri Shkodra ende kishte 50 antonianë të gjallë, të cilët në rini i drejtonte p. Gjoni.) Botoi një numër të madh studimesh, polemikash, kritikash, etj., në revistën “Hylli i Dritës” ku mbi të gjitha shquhen: “''Filozofia dhe ditunia''”, 1934; “''Zija në Rusi''”, 1934; “''A po kuptohemi?!''”, 1938; “''Problemi i njohjes''”, 1938; “''Breznisë së re''”, 1938; “''Dokumenta historije kombtare''”, 1940; “''Shqyptari, Frati, Shqypnia''”, 1941; “''Rreth çashtjes s’alfabetit të Manastirit''”, 1943<ref>A ka rilindas populli shqiptar? në hotig.info</ref>.
Vepronte si profesor në gjimnazin françeskan "[[Illyricum (shkollë)|Illyricum]]", si drejtor i revistës "[[Hylli i Dritës]]" dhe i shoqatës rinore "Antonianum". (Pas lirimit të fesë në Shqipëri Shkodra ende kishte 50 antonianë të gjallë, të cilët në rini i drejtonte p. Gjoni.) Botoi një numër të madh studimesh, polemikash, kritikash, etj., në revistën “Hylli i Dritës” ku mbi të gjitha shquhen: “''Filozofia dhe ditunia''”, 1934; “''Zija në Rusi''”, 1934; “''A po kuptohemi?!''”, 1938; “''Problemi i njohjes''”, 1938; “''Breznisë së re''”, 1938; “''Dokumenta historije kombtare''”, 1940; “''Shqyptari, Frati, Shqypnia''”, 1941; “''Rreth çashtjes s’alfabetit të Manastirit''”, 1943<ref>A ka rilindas populli shqiptar? në hotig.info</ref>.
Në kohën e okupimit italian (1939-1943) dallohej dhe përsekutohej si antifashist, duke u përpjekur për ruajtjen e identitetit kombëtar shqiptar, të gjuhës shqipe dhe të kulturës shqiptare.
Në kohën e [[Pushtimi italian i Shqipërisë|okupimit italian]] (1939-1943) dallohej dhe përsekutohej si antifashist, duke u përpjekur për ruajtjen e identitetit kombëtar shqiptar, të gjuhës shqipe dhe të kulturës shqiptare.


Pas [[Lufta e Dytë Botërore|Luftës II. botërore]] e akuzuan për antikomunizëm, si themelues i partisë Demokristiane. E arrestuan gjatë ligjërimit, në klasë, në janar 1946. U mbrojt me të pandehurit e tjerë nga av. [[Muzafer Pipa]]. Në burg pësoi tortura të rënda. Më 22 shkurt e dënuan për vdekje dhe më 4 mars 1946 e pushkatuan, së bashku me dy jezuitë: P. [[Giovanni Fausti]]n dhe P. [[Daniel Dajani]]n, me Mark Çunin, seminarist, dhe me disa laikë të tjerë. U varros në vend të panjohur, jashtë varrezave katolike të Rrmajit.
Pas [[Lufta e Dytë Botërore|Luftës II. botërore]] e akuzuan për antikomunizëm, si themelues i partisë Demokristiane. E arrestuan gjatë ligjërimit, në klasë, në janar 1946. U mbrojt me të pandehurit e tjerë nga av. [[Muzafer Pipa]]. Në burg pësoi tortura të rënda. Më 22 shkurt e dënuan për vdekje dhe më 4 mars 1946 e pushkatuan, së bashku me dy jezuitë: P. [[Giovanni Fausti]]n dhe P. [[Daniel Dajani]]n, me Mark Çunin, seminarist, dhe me disa laikë të tjerë. U varros në vend të panjohur, jashtë [[Varrezat e Rrëmajit|varrezave katolike të Rrëmajit]]. Dëshmitarët thonë se fjalët e fundit që i kanë thënë ishin:
Dëshmitari i pathyeshëm i fesë dhe i së vërtetës është therë në sy të çdo pushteti – sepse i nënshtrohet vetëm Ligjit të Zotit dhe së vërtetës së tij dhe i demaskon të gjitha llojet e rrenave, dhe të mashtrimeve, me të cilat shërbehet çdo lloj pushteti tokësor, për t’i nënshtruar qytetarët dhe për t’i detyruar që t’u shërbejnë interesave të pushtetmbajtësit. Për këtë arsye shërbëtorët besnikë të Mbretërisë së Zotit njësoj i pengonin fashizmit dhe komu-nizmit – sepse Zoti njeriun e shpëton dhe e liron nga çdo lloj skllavërie, kurse çdo sistem politik e robëron dhe e bën skllav servil, shërbëtor të interesave të politikës ditore.
Për të gjithë këta martirë dëshmitarët thonë se fjalët e fundit që i kanë thënë ishin:
"Lamtumirë mi thoni shokve Françeskanë dhe të gjithë të njoftunve. Rrnoftë Krishti Mbret dhe Rrnoftë Shqipnija!!" – dhe se i falën përsekutuesit e vet. Qëndrim i denjë për martirët e vërtetë të Krishtit!<ref>{{it}}[http://www.kishakatolikeshkoder.com/zyra%20per%20martiret%20eng/Fr.%20Gjon%20Shllaku_1%20eng.htm Kisha Katolike Shkoder] shqipërim i lirë.</ref>
"Lamtumirë mi thoni shokve Françeskanë dhe të gjithë të njoftunve. Rrnoftë Krishti Mbret dhe Rrnoftë Shqipnija!!" – dhe se i falën përsekutuesit e vet. Qëndrim i denjë për martirët e vërtetë të Krishtit!<ref>{{it}}[http://www.kishakatolikeshkoder.com/zyra%20per%20martiret%20eng/Fr.%20Gjon%20Shllaku_1%20eng.htm Kisha Katolike Shkoder] shqipërim i lirë.</ref>



Versioni i datës 21 shtator 2014 15:14

Fotoporteti
Át Gjon Shllaku O.F.M.
Emri Gjon
Mbiemri Shllaku
Lindur më 27 korrik 1907
Lindur në Shkodër, Shqipëri
Vdiq më 1946
Vdiq në Shkodër, Shqipëri
Kombësia Shqiptare
Profesioni Publicist

Gjon Shllaku (Shkodër, 27 korrik 1907 - 4 mars 1946) ishte frat françeskan, publicist me një interes të veçantë për kah shkencat humane.

Jeta

Ishte biri i Loros dhe Marë Ashtës, në pagëzim mori emrin Kolë.

U konfirmua me 23 maj 1917 nga Dioçeza e Shkodres. Po aty kreu edhe shkollën fillore dhe të mesmen. Në noviciat në Rubik hyri ditën e Shën Françeskut, më 4 tetor 1922. Kushtet e para rregulltare i dha më 5 tetor 1923. Më 13 shtator 1928 i dha kushtet e përjetshme. Teologjinë e kreu në Hollandë. U shugurua meshtar më 15 mars 1931. Studimet e larta në Hollandë për filozofi-teologji. Vazhdoi studimet e filozofisë në Universitetin e Louvain-it, në Belgjikë për fiziko-kimi bërthamore dhe kibernetikë. Doktoroi në Universitetin e Sorbonës në Paris (1936-1937) për filozofi, me temë "Aktualizmi i G. Gentile", duke i rënë kundër filozofisë së mendimtarit të fashizmit italian. Gjithashtu një laurea për gazetari në Köln, Gjermani. Kështu hyri në rradhën e fretërve më të shkolluar të kohës së vet.

Kthimi

Vepronte si profesor në gjimnazin françeskan "Illyricum", si drejtor i revistës "Hylli i Dritës" dhe i shoqatës rinore "Antonianum". (Pas lirimit të fesë në Shqipëri Shkodra ende kishte 50 antonianë të gjallë, të cilët në rini i drejtonte p. Gjoni.) Botoi një numër të madh studimesh, polemikash, kritikash, etj., në revistën “Hylli i Dritës” ku mbi të gjitha shquhen: “Filozofia dhe ditunia”, 1934; “Zija në Rusi”, 1934; “A po kuptohemi?!”, 1938; “Problemi i njohjes”, 1938; “Breznisë së re”, 1938; “Dokumenta historije kombtare”, 1940; “Shqyptari, Frati, Shqypnia”, 1941; “Rreth çashtjes s’alfabetit të Manastirit”, 1943[1]. Në kohën e okupimit italian (1939-1943) dallohej dhe përsekutohej si antifashist, duke u përpjekur për ruajtjen e identitetit kombëtar shqiptar, të gjuhës shqipe dhe të kulturës shqiptare.

Pas Luftës II. botërore e akuzuan për antikomunizëm, si themelues i partisë Demokristiane. E arrestuan gjatë ligjërimit, në klasë, në janar 1946. U mbrojt me të pandehurit e tjerë nga av. Muzafer Pipa. Në burg pësoi tortura të rënda. Më 22 shkurt e dënuan për vdekje dhe më 4 mars 1946 e pushkatuan, së bashku me dy jezuitë: P. Giovanni Faustin dhe P. Daniel Dajanin, me Mark Çunin, seminarist, dhe me disa laikë të tjerë. U varros në vend të panjohur, jashtë varrezave katolike të Rrëmajit. Dëshmitarët thonë se fjalët e fundit që i kanë thënë ishin: "Lamtumirë mi thoni shokve Françeskanë dhe të gjithë të njoftunve. Rrnoftë Krishti Mbret dhe Rrnoftë Shqipnija!!" – dhe se i falën përsekutuesit e vet. Qëndrim i denjë për martirët e vërtetë të Krishtit![2]

Burimet

  1. ^ A ka rilindas populli shqiptar? në hotig.info
  2. ^ Stampa:ItKisha Katolike Shkoder shqipërim i lirë.