Umm Kulthum bint Muhamed

Umm Kulthum bint Muhamed
Umm Kulthum bint Muhamed
أم كلثوم بنت محمد
Lindi	604; Meka, Arabia
Vdiq	630 (26 vjet); Medina, Arabia
Vendi i prehjes	Xhenet el-Baki, Medina; (sot Arabia Saudite)
Bashkëshorti/ja	Uthman
Prindër	Muhamedi (i ati); Hatixhe bint Huvejlid (e ëma);
Të afërm	Kasim ibn Muhamed (vëlla); Zejneb (motër); Rukije (motër); Abdullah (vëlla); Fatimeja (motër); Ibrahim (gjysmë-vëlla nga babai)
Familja	Ehl el-Bejt

Umm Kulthum bint Muhamed (arabisht: أم كلثوم بنت محمد) (604–630) ishte vajza e tretë e profetit islam Muhamed nga gruaja e tij e parë Hatixhe bint Huvejlid.

Konvertimi në Islam

Ajo lindi në Mekë, i katërti nga gjashtë fëmijët. Ajo ishte e martuar me Utejbe ibn Ebi Leheb, por martesa nuk u konsumua asnjëherë.^[1]^: 26^[2]^: 163 Ajo ishte ende duke jetuar me prindërit e saj kur Muhamedi u shpall për herë të parë profet dhe u bë muslimane menjëherë pasi e ëma e bëri këtë.

Pasi Muhamedi e paralajmëroi Ebu Lehebin për zjarrin e ferrit në vitin 613, Ebu Lehebi i tha Utejbes se ai nuk do të fliste më me të, nëse nuk divorcohej nga Umm Kulthum, kështu ai bëri.^[1]^: 26 Vëllai i saj nga nëna, Hind ibn Ebi Hala, e pyeti Muhamedin: "Pse e ndave Ummu Kulthumin nga Utejbe?" Muhamedi iu përgjigj: “Allahu nuk më lejoi ta martoj me një person që nuk shkon në Xhenet”.^[3]

Muhamedi u largua nga Meka në shtator 622. Shumë shpejt Zejd ibn Harithe i solli udhëzime Umm Kulthumit dhe motrës së saj Fatimes që t'i bashkoheshin babait të tyre në Medine.^[2]^{: 171–172} Xhaxhai i tyre Abasi i hipi mbi një deve; por ndërsa ata po niseshin, Huvejrith ibn Nukajdh e nxiti kafshën dhe ajo i hodhi në tokë.^[4]^: 773 Megjithatë, Umm Kulthumi dhe Fatimeja arritën shëndoshë e mirë në Medine.^[1]^: 26^[2]^: 163 Muhamedit iu kujtua sulmi dhe, kur pushtoi Mekën në vitin 630, e dënoi Huvejrithin me vdekje.^[5]^: 551

Martesa e dytë

Pasi vdekja e motrës së saj Rukijes e la Uthmanin të ve, ai u martua me Ummu Kulthumin. Martesa u lidh ligjërisht në gusht/shtator 624,^[6]^: 128^[2]^: 163 por ata nuk jetuan së bashku deri në dhjetor. Martesa ishte pa fëmijë.^[1]^: 26^[2]^: 163

Menjëherë pas Betejës së Uhudit, Umm Kulthum iu përgjigj derës një burri që tha se i kishte borxh para Uthmanit. Umm Kulthumi dërgoi ta thërrisnin burrin e saj dhe mësoi se vizitori ishte një kushëri nga ushtria armike që kërkonte mbrojtje. Uthmani ishte i pakënaqur, por ai shkoi ta pyeste Muhamedin për këtë. Ndërsa ai ishte jashtë, disa myslimanë hynë në shtëpi dhe e pyetën Ummu Kulthumin se ku ishte i arratisuri. Ajo tregoi vendin e tij të fshehjes pas një lëkure uji dhe ata e nxorrën jashtë. Ata e sollën atë para Muhamedit, pikërisht kur Uthmani po lutej për sjellje të sigurt. Muhamedi i dha Uthmanit të drejtën e mbrojtjes për tre ditë, kështu që Uthmani i dha shpejt kushëririt të tij një deve për të ndihmuar në arratisjen e tij. Por pas tri ditësh, muslimanët e arritën në rrugë dhe gjithsesi e vranë.^[7]^: 162

Vdekja

Umm Kulthum vdiq në nëntor/dhjetor 630.^[1]^: 26^[2]^{: 11, 163} Babai i saj i përlotur kreu lutjet e saj të varrimit; pastaj Aliu, Usame ibn Zejdi dhe Ebu Talha e vendosën kufomën.^[1]^: 27^[2]^{: 11–12, 163} Muhamedi tha: "Sikur të kisha dhjetë vajza, do t'i martoja të gjitha me Uthmanin".^[1]^: 26 Uthmani njihej si Dhu al-Nurejn ("poseduesi i dy dritave") sepse besohej se asnjë burrë tjetër nuk ishte martuar me dy vajza të një profeti.^[8]^: 369

Referime

1 2 3 4 5 6 7 Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina. London: Ta-Ha Publishers.
1 2 3 4 5 6 7 Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors. Albany: State University of New York Press.
↑ Ibn Hajar al-Asqalani, Al-Isaba vol. 6 #9013.
↑ Abdulmalik ibn Hisham. Notes to Ibn Hisham's Life of Muhammad. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
↑ Muhammad ibn Ishaq. The Life of Muhammad. Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
↑ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Poonawala, I. K. (1990). Volume 9: The Last Years of the Prophet. Albany: State University of New York Press.
↑ Muhammad ibn Umar al-Waqidi. Kitab al-Maghazi. Translated by Faizer, R., Ismail, A., & Tayob, A. K. (2011). The Life of Muhammad. Oxford & New York: Routledge.
↑ Ismail ibn Umar ibn Kathir. Al-Sira al-Nabawiyya. Translated by Le Gassick, T. (1998). The Life of the Prophet Muhammad, vol. 2. Reading, U.K.: Garnet Publishing.

[Saad8-1] 1 2 3 4 5 6 7 Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina. London: Ta-Ha Publishers.

[Tabari39-2] 1 2 3 4 5 6 7 Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors. Albany: State University of New York Press.

[Hajar-3] Ibn Hajar al-Asqalani, Al-Isaba vol. 6 #9013.

[Hisham-4] Abdulmalik ibn Hisham. Notes to Ibn Hisham's Life of Muhammad. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.

[Ishaq-5] Muhammad ibn Ishaq. The Life of Muhammad. Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.

[Tabari9-6] Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Poonawala, I. K. (1990). Volume 9: The Last Years of the Prophet. Albany: State University of New York Press.

[Waqidi-7] Muhammad ibn Umar al-Waqidi. Kitab al-Maghazi. Translated by Faizer, R., Ismail, A., & Tayob, A. K. (2011). The Life of Muhammad. Oxford & New York: Routledge.

[Kathir2-8] Ismail ibn Umar ibn Kathir. Al-Sira al-Nabawiyya. Translated by Le Gassick, T. (1998). The Life of the Prophet Muhammad, vol. 2. Reading, U.K.: Garnet Publishing.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]