Vula e Solomonit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Rrotulla hajmali që mban vulën e Solomonit, Kalifati Fatimid i shekullit të 11-të.

Vula e Sylejmanit ose Unaza e Solomonit (hebraisht: חותם שלמה, Ḥotam Shlomo; arabisht: خاتم سليمان, Khātam Sulaymān) është unaza e vulosur legjendare që i atribuohet mbretit izraelit, Solomonit, në traditat mistike mesjetare, nga e cila u zhvillua paralelisht brenda misticizmit hebre, misticizmit islamik dhe okultizmit perëndimor.

Shpesh përshkruhet në formën e një pentagrami ose një heksagrami. Në njohuritë fetare, unaza përshkruhet në mënyra të ndryshme se i ka dhënë Solomonit fuqinë për të komanduar të mbinatyrshmen, duke përfshirë shedimin dhe xhindin, dhe gjithashtu aftësinë për të folur me kafshët. Për shkak të urtësisë proverbiale të Solomonit, ai u pa si një amulet ose hajmali, ose një simbol apo karakter në magjinë mesjetare dhe magjinë e Rilindjes, okultizmin dhe alkiminë.

Vula është paraardhësi i Yllit të Davidit, një simbol hebre, dhe në veksillologjinë moderne, shfaqet në Flamurin e Izraelit. Pentagrami në flamurin e Marokut gjithashtu përfaqëson vulën.

Shiko edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]