Arka e Noas
Arka e Noes (hebraisht: תיבת נח; hebraisht biblike: Tevat Noaḥ) është ena në tregimin e përmbytjes së Zanafillës përmes së cilës Zoti kursen Noeun, familjen e tij dhe shembujt e të gjitha kafshëve të botës nga një përmbytje globale. Historia në Zanafillë përsëritet, me variacione, në Kuran, ku Arka shfaqet si Safinat Nūḥ (arabisht: سَفِينَةُ نُوحٍ "anija e Noes") dhe al-fulk (arabisht: الفُلْك).
Shkrimtarë të ndryshëm të antikitetit kanë përmendur ekzistencën e Arkës së Noes në shekullin I dhe IV. Kërkimet për Arkën e Noes janë bërë të paktën nga koha e Eusebit (rreth 275–339 e.s.), dhe besimtarët në Ark vazhdojnë ta kërkojnë në kohët moderne, por asnjë provë fizike e vërtetuar e Arkës nuk është gjetur ndonjëherë. Nuk është gjetur asnjë provë shkencore që Arka e Noes ekzistonte siç përshkruhet në Bibël. Më e rëndësishmja, gjithashtu nuk ka prova të një përmbytjeje globale dhe shumica e shkencëtarëve pajtohen se një anije e tillë dhe një fatkeqësi natyrore do të ishin të pamundura. Disa studiues besojnë se një ngjarje e vërtetë (edhe pse e lokalizuar) përmbytje në Lindjen e Mesme mund të ketë frymëzuar rrëfimet gojore dhe më vonë të shkruara; një përmbytje e Gjirit Persik, ose një përmbytje e Detit të Zi 7500 vjet më parë është propozuar si një kandidat i tillë historik.