Prodhimi i elektricitetit
Prodhimi i elektricitetit ose prodhimi i energjisë elektrike (ose gjenerimi i energjisë elektrike) është procesi i gjenerimit të fuqisë elektrike nga burime të tjera të energjisë primare. Parimet themelore të gjenerimit të energjisë elektrike u zbuluan gjatë viteve 1820-ta dhe fillimet e viteve 1830-ta nga shkencëtari britanik Michael Faraday. Metoda e tij bazike ende përdoret edhe sot: elektriciteti gjenerohet nga lëvizja e një laku prej teli, apo disk bakri në mes të poleve të një magneti.[1]
Historia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Stacioni qendror i energjisë (hidrocentrali) u bë praktisht ekonomik me zhvillimin e rrotacionit (alternating current) në transmetimin e energjisë, duke përdorur transformatorët të transmetojnë energji me tension të lartë dhe me humbje të vogël. Energjia elektrike është prodhuar në stacione qendrore që nga viti 1882. Stacionet e para të energjisë kanë përdorur fuqinë e ujit[2] apo qymyr,[3] ndërsa sot, kryesisht mbështetet në burimet e qymyrit, bërthamore, gazin natyror, hidroelektrike, gjeneratorët të erës, dhe nafta, me një sasi të voglë nga burimet e energjia diellore, energjia e baticave, dhe gjeotermike.
Metodat e prodhimit të elektricitetit
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referimet
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ "Page not found".
- ^ In 1881, under the leadership of Jacob Schoellkopf, the first hydroelectric generating station was built on Niagara Falls.
- ^ "Pearl Street Station".
- ^ http://www.eia.gov/electricity/monthly/epm_table_grapher.cfm?t=epmt_1_01