Shën Kostandini Arbëresh

Shën Kostandin Italisht : San Costantino Albanese
— Komunë —
{{{Përshkrimi i pamjes}}}
Vendndodhja
Shën Kostandin
Administrimi
Shteti	Italia
Rajoni	Bazilikata
Provinca	Potenca
Kryetari i komunës	Renato Iannibelli
Sipërfaqja dhe popullsia
Sipërfaqja	37,42 km2
Popullsia	805 banorë
Dendësia	21,5 banorë/km2
Të dhëna të tjera
Vendasit	Shënkonstandinian/ë
Zona Kohore	UTC+1
Verore	UTC+2
Kodi Postal	85030
Shenjti mbrojtës	Shën Konstandini i Madh
Dita e shenjtit	21 maj
Koordinatat	40° 2′ 0″ Veri 16° 18′ 0″ Lindje
Faqja Zyrtare www.comunesanconstantinoalbanese.it

Vendodhja e Komunës së Shën Kostandinit në Provincën e Potencës

Shën Kostandin Arbëresh ose vetëm Shën Kostandin (italisht: San Costantino Albanese) është një fshat dhe bashki arbëresh në krahinën e Potencës, në rajonin jugor italian të Bazilikatës (ish Lukania).

Shën Kostandini Arbëresh u themelua nga shqiptarët nga Shqipëria dhe Morea në jug të Greqisë gjatë diasporës shqiptare në shekullin e pesëmbëdhjetë pas pushtimit osman. Popullsia ruan edhe sot e kësaj dite shërbimet fetare, zakonet dhe gjuhën arbëreshe, gjuhë e vjtër shqipe të përzierë me disa fjalë të italishtes së sotme.

Historia

Shën Kostandini u themelua në vitin 1534, pas pushtimit osman të Perandorisë Bizantine. Mbreti i Napolit i priti dhe arbëreshi Llazar Mates e vendosi një nga këto grupe në "Noja" (Noepoli i tanishëm). Kështu u krijua fshati Shën Kostandini i bazuar në një ekonomi bujqësore me kultivimin e gështenjave, ullirit, lirit, fshesave dhe pambukut. Fshati u shpërblye me privilegje nga sunduesit spanjollë për ndihmën e dhënë në të kaluarën në betejat kundër osmanëve. Deri në vitin 1671 banorët e tij ishin të liruar nga taksat dhe ngarkesat fiskale.

Banorët e Shën Kostandinit dallohen nga popullsia latine, nga gjuha arbereshe, kostumet tradicionale dhe ritet fetare orthodokse.

Gjeografia

Bashkia ndodhet në Luginën e Sarmentos, në zemër të Parkut Kombëtar Polini (italisht Pollino), që ndodhet rreth 650 metra mbi nivelin e detit. Zona përreth është kryesisht malore. Ajo ka vlera të veçanta natyrore, me karakteristika të ndryshme tipike e mjedisit, kryesisht mesdhetare. Fshati është i ndarë në pjesën e sipërme Lagja Alartaz (Lagja e Lartë), banorët e së cilës quhen Lastu (të lashtë), dhe pjesën e poshtme (Lagja Ahimaz), e cila shtrihet në mënzrë gjatësore.