Ujësjellësi i Shkupit

Kanali artificial i ujit apo ujësjellësi i Shkupit (anglisht: Skopje Aqueduct; maqedonisht: Скопски аквадукт) është një ujësjellës dhe një vend arkeologjik që ndodhet në fshatin Vizbeg 2 km (1.2 mi) në veriperëndim të Shkupit, Maqedoni. Ky ujësjellës është i vetmi në Maqedoni i këtij lloji, dhe një nga tre ujësjellësit më të mëdhenjtë dhe të ruajura mirë në ish territoret e Jugosllavisë së bashku me "Ujësjellësin Diocletianus" afër Splitit, Kroaci dhe "Ujësjellësit Bar" në Mal të Zi.

The question of when the Skopje Aqueduct was built is unclear. There are three theories: Çështja se kur është ndërtuar ujësjellësi në Shkup është e paqartë. Ekzistojnë tri teori:

gjatë sundimit të Romës (shekulli I); sipas kësaj teorie ujësijellësi i ka ushqyer me uji vendbanimet e legjionarëve të Scupi-t.
gjatë sundimit të Perandorisë Bizantine (sundimi i Perandorit Justinian I); sipas kësaj teorie, ujësjellësi transportonte ujë në vendbanimin e ri Justiniana Prima.
gjatë sundimit të Perandorisë Osmane; sipas kësaj teorie ujësjellësi është ndërtuar në shekullin e 16 për një numër të madh të hamameve publike.^[1]

Ky ujësjellës ka qenë në përdorim deri në shekullin e tetëmbëdhjetë. Vetëm rreth 386 metra (1,266 ft) me 55 harqe të kësaj strukture prej guri dhe tulla kanë mbetur. Supozohet se ujësjellësit mori ujë nga burimi Lavovec (fshati Gluvo në Malet e Karadakut), 9 kilometra (5.6 mi) në veriperëndim nga Shkupi dhe solli ujë në qendër të qytetit.