Shko te përmbajtja

Gjin Muzaka II

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Gjin Muzaka II (gjermanisht: Johannes; rreth fundit të shekullit XIV - 1455 pak pas Betejës së Beratit në Sereziabunga) [1] [2] ishte një princ shqiptar.

Gjini II vinte nga familja aristokrate Muzaka, e pasur në Shqipërinë e mesme dhe ishte djali i madh i Andrea Muzakës III dhe Kyranës, [3] e bija e Gjin Zenebishit, zotit të Gjirokastrës dhe Vagenetisë [4]

Pas vdekjes së babait të tij (pas prillit 1393) mori dominimin e rajonit të Tomornic; pranë malit Tomorr, dy luginat Devollit, që ishte kufiri me Arianiti (gjithashtu: Arianiti Komnenen), [5] dhe rajoni i Kastorisë q; përfshinte të gjitha qytetet dhe domenet. [6] [7]

Gjini II ishte bashkëluftëtar i Skënderbeut dhe vdiq pak pas Betejës së Beratit , luftoi në malet e Tomorrit në mesin e korrikut 1455. [8] [9] Rajoni përreth Tomorrit fillimisht u pushtua nga Skënderbeu dhe më pas u konfiskua pa marrë parasysh fëmijët e tij. Vetëm pas vdekjes së Skënderbeut (1468) djali i tij Gjin III arriti që të rikuperohej. [10]

Sipas kronikës familjare të djalit të tij Gjinit III përcillet se është varrosur me gruan e tij në Kishën e Shën Marisë në Bungë, të cilën e ka ndërtuar vetë. [11]

Gjini II u martua me Kiranën, mbesa e Matarangës së Gorës, me të cilën pati tetë fëmijë: [12]

  • Andrea († rreth vitit 1484) ⚭ Yela Thopia
  • Zanfina (edhe Suina) ⚭ 1. Musachi Comneno, i biri i Komneno Arianitit; pas divorcit ⚭ 2. Motse ose Muzakë Arianiti i Dibrës
  • Gjin III (edhe Gjon; † pas vitit 1510), autori i kronikës familjare erdhi në Mbretërinë e Napolit më 1476 ⚭ Maria Dukagjini.
  • Maria († para 1444) ⚭ Giorgio Arianiti Komneni (i quajtur edhe Dangelino; nipi i Skënderbeut ) [13] [14]
  • Elena ⚭ Gjergj Blandisi, Zoti i Nën- Dibrës
  • Komita ⚭ Ananiti, i biri i Muzakë Arianiti Komnenit
  • Kondisa ⚭ Duru, i biri i Ajdini, zoti i Nepes
  • Teodora ⚭ 1. Goisava Balshiq ; ⚭ 2. Lekë Dukagjini
  • I Musachi, despoti d’Epiro (PDF) (në italisht). Edizioni del Centro Librario. 1970.
  1. ↑ Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste. 1868, Hermann Brockhaus, Erste Section A–G, fq. 122
  2. ↑ Chroniques gréco-romanes inédites ou peu connues. 1873, Weidmann, fq. 293
  3. ↑ erhielt als Mitgift Grabossa
  4. ↑ I Musachi, despoti d’Epiro (PDF). Edizioni del Centro Librario. fq. 61. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ↑ Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste. 1868, Hermann Brockhaus, Erste Section A–G, fq. 121
  6. ↑ Carl Hermann Friedrich Johann Hopf, S. 282
  7. ↑ Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste, 1868, S. 42
  8. ↑ Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste, 1868, S. 134
  9. ↑ Martino Segono di Novo Brdo, vescovo di Dulcigno: un umanista serbo-dalmata del tardo Quattrocento, vita e opere. Istituto storico italiano per il Medio Evo. 1981. fq. 247. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ↑ Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste, 1868, S. 162
  11. ↑ Carl Hermann Friedrich Johann Hopf, S. 293
  12. ↑ Rosario Jurlaro, S. 62
  13. ↑ Arianiti Comneno (në italisht)
  14. ↑ Biografia Andronica Arianiti Commeno (në italisht)
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Gjin_Muzaka_II&oldid=2470535"