Rukije bint Muhammed

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Rukije bint Muhamed
رقية بنت محمد
U lind në603 (20 para hixhretit)
Vdiqmars 624 (2 hixhri)
Vendi i prehjes
Xhenet el-Baki, Medina, Hexhaz, Arabia
(sot Arabia Saudite)
Bashkëshorti/jaOsman
FëmijëAbd Allah
Prindër
Të afërmKasim ibn Muhamed (vëlla)
Zejneb (motër)
Umm Kulthum (motër)
Abdullah (vëlla)
Fatimeja (motër)
Ibrahim (gjysmë-vëlla nga babai)
FamiljaEhl el-Bejt

Rukije bint Muhamed (arabisht: رقية بنت محمد, romanizuar: Ruqayya bint Muhammad; 603–mars 624) ishte vajza e dytë më e madhe e profetit islam Muhamed dhe Hatixhes. Ajo u martua me kalifin e tretë Othmanin dhe të dy kishin një djalë Abdullahun. Në vitin 624, Rukeje vdiq nga një sëmundje.

Jeta martesore[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Martesa me Utbah[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ajo ishte martuar para gushtit 610 me Utbah ibn Ebi Lehebin, por martesa nuk u konsumua asnjëherë.[1] Rukeje u bë muslimane kur nëna e saj vdiq.[2][3] Kur Muhamedi filloi të predikonte hapur në vitin 613, Kurejshët i kujtuan Muhamedit se e kishin "liruar nga kujdesi për vajzat e tij" dhe vendosën t'i kthenin ato në mënyrë që ai t'i mbante ato me shpenzimet e tij. Ata i thanë Utbes se do t'i jepnin "vajzën e Aban ibn Said ibn El-As ose vajzën e Said ibn El-As" nëse ai divorcohej nga Rukeje.[1] Pasi Muhamedi e paralajmëroi Ebu Lehebin se ai do të shkonte në ferr, Ebu Lehebi tha se ai nuk do të fliste më me djalin e tij nëse nuk divorcohej nga Rukija, gjë që Utbeja e bëri në përputhje me rrethanat.[4][5]

Martesa me Uthmanin[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 615 Rukejje u martua me një mysliman të shquar, Othman ibn Affan. Ajo e shoqëroi atë në migrimin e parë në Abisini,[6][7][8] ku ajo pësoi një abort. Ata u kthyen në Abisini në vitin 616,[9][7][8] dhe atje Rukija lindi një djalë, Abdullahun, në vitin 619. Abdullahu vdiq kur ishte gjashtë vjeç në Medine. Ajo nuk kishte fëmijë të mëtejshëm.[7][8]

Othmani dhe Rukije ishin ndër ata që u kthyen në Mekë në vitin 619.[10] Othmani emigroiMedine në vitin 622 dhe Rukejje e ndoqi atë më vonë.[7][8]

Thuhej se Rukije ishte jashtëzakonisht e bukur. Kur Usame ibn Zejd u dërgua për një porosi në shtëpinë e tyre, ai e gjeti veten duke i ngulur sytë nga ajo dhe nga Othmani me radhë. Muhamedi e pyeti Usamen: "A ke parë ndonjëherë një çift më të bukur se ata të dy?" dhe ai ra dakord që nuk kishte.[11]

Vdekja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Rukije u sëmur në mars të vitit 624. Othmani u përjashtua nga detyrat e tij ushtarake për ta ushqyer atë. Ajo vdiq më vonë gjatë muajit, në ditën kur Zejd ibn Harithe u kthye në Medine me lajmin për fitoren e tyre në Betejën e Bedrit.[12][13][8]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ a b Ibn Ishaq/Guillaume p. 314.
  2. ^ Ibn Saad/Bewley vol. 8 pp. 24-25.
  3. ^ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors, pp. 161-162. Albany: State University of New York Press.
  4. ^ Ibn Saad/Bewley pp. 24-25.
  5. ^ Tabari/Landau-Tasseron pp. 161-162.
  6. ^ Ibn Ishaq/Guillaume pp. 146, 314.
  7. ^ a b c d Ibn Saad/Bewley p. 25.
  8. ^ a b c d e Tabari/Landau-Tasseron p. 162.
  9. ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 146.
  10. ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 168.
  11. ^ Jalal al-Din al-Suyuti. Tarikh al-Khulafa. Translated by Jarrett, H. S. (1881). History of the Caliphs, p. 155. Calcutta: The Asiatic Society.
  12. ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 328.
  13. ^ Muhammad ibn Umar al-Waqidi. Kitab al-Maghazi. Translated by Faizer, R., Ismail, A., & Tayob, A. K. (2011). The Life of Muhammad, p. 51. Oxford & New York: Routledge.