Jump to content

Rukije bint Muhammed

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Rukije bint Muhamed
رقية بنت محمد
Lindi603 (20 para hixhretit)
Vdiqmars 624 (2 hixhri)
Vendi i prehjes
Xhenet el-Baki, Medina, Hexhaz, Arabia
(sot Arabia Saudite)
Bashkëshorti/jaOsman
FëmijëAbd Allah
Prindër
Të afërmKasim ibn Muhamed (vëlla)
Zejneb (motër)
Umm Kulthum (motër)
Abdullah (vëlla)
Fatimeja (motër)
Ibrahim (gjysmë-vëlla nga babai)
FamiljaEhl el-Bejt

Rukije bint Muhamed (arabisht: رقية بنت محمد, romanizuar: Ruqayya bint Muhammad; 603–mars 624) ishte vajza e dytë më e madhe e profetit islam Muhamed dhe Hatixhes. Ajo u martua me kalifin e tretë Othmanin dhe të dy kishin një djalë Abdullahun. Në vitin 624, Rukeje vdiq nga një sëmundje.

Ajo ishte martuar para gushtit 610 me Utbah ibn Ebi Lehebin, por martesa nuk u konsumua asnjëherë.[1] Rukeje u bë muslimane kur nëna e saj vdiq.[2][3] Kur Muhamedi filloi të predikonte hapur në vitin 613, Kurejshët i kujtuan Muhamedit se e kishin "liruar nga kujdesi për vajzat e tij" dhe vendosën t'i kthenin ato në mënyrë që ai t'i mbante ato me shpenzimet e tij. Ata i thanë Utbes se do t'i jepnin "vajzën e Aban ibn Said ibn El-As ose vajzën e Said ibn El-As" nëse ai divorcohej nga Rukeje.[1] Pasi Muhamedi e paralajmëroi Ebu Lehebin se ai do të shkonte në ferr, Ebu Lehebi tha se ai nuk do të fliste më me djalin e tij nëse nuk divorcohej nga Rukija, gjë që Utbeja e bëri në përputhje me rrethanat.[4][5]

Martesa me Uthmanin

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 615 Rukejje u martua me një mysliman të shquar, Othman ibn Affan. Ajo e shoqëroi atë në migrimin e parë në Abisini,[6][7][8] ku ajo pësoi një abort. Ata u kthyen në Abisini në vitin 616,[9][7][8] dhe atje Rukija lindi një djalë, Abdullahun, në vitin 619. Abdullahu vdiq kur ishte gjashtë vjeç në Medine. Ajo nuk kishte fëmijë të mëtejshëm.[7][8]

Othmani dhe Rukije ishin ndër ata që u kthyen në Mekë në vitin 619.[10] Othmani emigroiMedine në vitin 622 dhe Rukejje e ndoqi atë më vonë.[7][8]

Thuhej se Rukije ishte jashtëzakonisht e bukur. Kur Usame ibn Zejd u dërgua për një porosi në shtëpinë e tyre, ai e gjeti veten duke i ngulur sytë nga ajo dhe nga Othmani me radhë. Muhamedi e pyeti Usamen: "A ke parë ndonjëherë një çift më të bukur se ata të dy?" dhe ai ra dakord që nuk kishte.[11]

Rukije u sëmur në mars të vitit 624. Othmani u përjashtua nga detyrat e tij ushtarake për ta ushqyer atë. Ajo vdiq më vonë gjatë muajit, në ditën kur Zejd ibn Harithe u kthye në Medine me lajmin për fitoren e tyre në Betejën e Bedrit.[12][13][8]

  1. ^ a b Ibn Ishaq/Guillaume p. 314.
  2. ^ Ibn Saad/Bewley vol. 8 pp. 24-25.
  3. ^ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors, pp. 161-162. Albany: State University of New York Press.
  4. ^ Ibn Saad/Bewley pp. 24-25.
  5. ^ Tabari/Landau-Tasseron pp. 161-162.
  6. ^ Ibn Ishaq/Guillaume pp. 146, 314.
  7. ^ a b c d Ibn Saad/Bewley p. 25.
  8. ^ a b c d e Tabari/Landau-Tasseron p. 162.
  9. ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 146.
  10. ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 168.
  11. ^ Jalal al-Din al-Suyuti. Tarikh al-Khulafa. Translated by Jarrett, H. S. (1881). History of the Caliphs, p. 155. Calcutta: The Asiatic Society.
  12. ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 328.
  13. ^ Muhammad ibn Umar al-Waqidi. Kitab al-Maghazi. Translated by Faizer, R., Ismail, A., & Tayob, A. K. (2011). The Life of Muhammad, p. 51. Oxford & New York: Routledge.