Mekanika: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Ndryshim i perkufizimeve mbi mekaniken, dinamiken, kinematiken dhe zhvendosjen. |
AXRL (diskuto | kontribute) No edit summary |
||
Rreshti 1: | Rreshti 1: | ||
'''Mekanika''' |
'''Mekanika''' është pjesa e fizikes qe merret me studimin e lëvizjes se trupave. Mekanika ndahet ne dy pjesët e saj [[kinematika]], [[dinamika]]. Kinematika studion se si lëvizin trupat, madhësitë që karakterizojnë lëvizjen e tyre, si : zhvendosjen, shpejtësinë, nxitimin dhe lidhjen ndërmjet këtyre madhësive etj. Dinamika studion shkakun e lëvizjes se trupave, lidhjen ndërmjet nxitimit dhe forcës qe shkakton nxitimin e trupave (ndryshimin e lëvizjes). |
||
Nganjëherë si pjesë e pavarur e mekanikës, merret dhe [[statika]] e cila studion kushtet, për të cilat lënda është në prehje (qetësi). |
Nganjëherë si pjesë e pavarur e mekanikës, merret dhe [[statika]] e cila studion kushtet, për të cilat lënda është në prehje (qetësi). |
||
== Lëvizja e trupit == |
== Lëvizja e trupit == |
||
Vija të cilën e përshkon trupi i zgjedhur për krahasim që quhet trup krahasues (referent). Për të përshkruar ndonjë lëvizje janë të domosdoshme disa parametra ose madhësi fizike, që ne i quajmë elemente të lëvizjes. Meqenëse lëvizja kryhet në hapësirë dhe kohë atëherë elementet kryesore të lëvizjes janë hapësira dhe koha. Hapësira fizike përmban tri përmasa : gjatësinë , gjerësinë dhe lartësinë. Që të trija këto madhësi janë distanca ose siç i quajmë në mekanikë rrugë. Rruga në mekanik zakonisht shënohet me shkronjën ''s'' (nga latinishtja ''Spatium''). Njësia për rrugën në [[Sistemi SI|SI]] është metri që shënohet me shkronjën ''m''. Koha që i nevojitet trupit |
Vija të cilën e përshkon trupi i zgjedhur për krahasim që quhet trup krahasues (referent). Për të përshkruar ndonjë lëvizje janë të domosdoshme disa parametra ose madhësi fizike, që ne i quajmë elemente të lëvizjes. Meqenëse lëvizja kryhet në hapësirë dhe kohë atëherë elementet kryesore të lëvizjes janë hapësira dhe koha. Hapësira fizike përmban tri përmasa : gjatësinë , gjerësinë dhe lartësinë. Që të trija këto madhësi janë distanca ose siç i quajmë në mekanikë rrugë. Rruga në mekanik zakonisht shënohet me shkronjën ''s'' (nga latinishtja ''Spatium''). Njësia për rrugën në [[Sistemi SI|SI]] është metri që shënohet me shkronjën ''m''. Koha që i nevojitet trupit referent të përshkrojë rrugën, zakonisht shënohet me shkronjën ''t'' (nga latinishtja ''tempus''). |
||
== Zhvendosja e trupit == |
== Zhvendosja e trupit == |
||
Vektori me origjine ne piken fillestare te |
Vektori me origjine ne piken fillestare te lëvizjes se trupit dhe me skaj ne piken e fundit te levizjes se tij quhet zhvendosje. Zhvendosja e trupit është ndërrimi i pozitës së tij në boshtin ''x'' nga një pikë në pikën tjetër. Zhvendosja është madhësi vektoriale. |
||
Pra zhvendosja e |
Pra zhvendosja e një trupi quhet ndërrimi i pozitës se tij prej një pike ne piken tjetër te hapësirës. Ndërsa bashkësia e krejt këtyre pikave quhet rruge. |
||
==Historia== |
== Historia == |
||
===Antikiteti=== |
=== Antikiteti === |
||
Historia kryesore e mekanikës në antikitet ishte mekanika e Aristotelit.<ref>"''[http://books.google.com/books?id=vPT-JubW-7QC&pg=PA19&dq&hl=en#v=onepage&q=&f=false A history of mechanics]''". René Dugas (1988). p.19. ISBN 0-486-65632-2</ref> Këtë traditë e vazhdon Hipparchus.<ref name="mechanics">"[http://golem.ph.utexas.edu/category/2008/01/a_tiny_taste_of_the_history_of.html A Tiny Taste of the History of Mechanics]". The University of Texas at Austin.</ref> |
Historia kryesore e mekanikës në antikitet ishte mekanika e Aristotelit.<ref>"''[http://books.google.com/books?id=vPT-JubW-7QC&pg=PA19&dq&hl=en#v=onepage&q=&f=false A history of mechanics]''". René Dugas (1988). p.19. ISBN 0-486-65632-2</ref> Këtë traditë e vazhdon Hipparchus.<ref name="mechanics">"[http://golem.ph.utexas.edu/category/2008/01/a_tiny_taste_of_the_history_of.html A Tiny Taste of the History of Mechanics]". The University of Texas at Austin.</ref> |
||
===Mesjeta=== |
=== Mesjeta === |
||
Në Mesjetë, teoritë e Aristotelit u kritikuan dhe u ndryshuan nga një numër figurash, duke filluar me [[John Philoponus]]in në shekullin e gjashtë. Një problem qendror ishte ai i [[Hedhja e pjerrët|lëvizjeve të |
Në Mesjetë, teoritë e Aristotelit u kritikuan dhe u ndryshuan nga një numër figurash, duke filluar me [[John Philoponus]]in në shekullin e gjashtë. Një problem qendror ishte ai i [[Hedhja e pjerrët|lëvizjeve të pjerrëta]], të cilat u diskutuan nga Hipparchus dhe Philoponus. Kjo çoi në zhvillimin e teorisë së impulsit në shekullin e 14-të nga [[Jean Buridan]], i cili zhvilloi teoritë modern të [[Inercia|inercisë]], [[Shpejtësia|shpejtësisë]], [[Nxitimi|nxitimit]] dhe [[Sasia e lëvizjes|sasisë së lëvizjes]]. Këto punime dhe të tjera u zhvilluan në këtë shekull edhe nga Llogaritarët e Oksfordit si [[Thomas Bradëardine]], i cili studio dhe formuloi ligje të ndryshme gjatë rënies së trupave. |
||
===Koha e re=== |
=== Koha e re === |
||
Dy figurat kryesore në kohën e re janë [[Galile Galileo]] dhe [[Isak Njutoni]]. Deklaratat përfundimtare të Galileut në mekanikë, pjesërisht në rënien e trupave, ndodhen në librin ''Two New Sciences'' (1638). Vepra e Njutonit ''Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica'' paraqet llogari të detajuara matematikore të mekanikës. <ref name="mechanics"/> |
Dy figurat kryesore në kohën e re janë [[Galile Galileo]] dhe [[Isak Njutoni]]. Deklaratat përfundimtare të Galileut në mekanikë, pjesërisht në rënien e trupave, ndodhen në librin ''Two New Sciences'' (1638). Vepra e Njutonit ''Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica'' paraqet llogari të detajuara matematikore të mekanikës. <ref name="mechanics"/> |
||
===Koha më e re=== |
=== Koha më e re === |
||
Dy zhvillimet kryesore modern në mekanikë janë [[Relativiteti gjeneral|relativiteti gjeneral]] i [[Anshtajni|Anshtajnit]], dhe [[Mekanika kuantike]], të dyja të zhvilluara në shekullin 20 si pjesë e ideve në fillim të shekullit 19. |
Dy zhvillimet kryesore modern në mekanikë janë [[Relativiteti gjeneral|relativiteti gjeneral]] i [[Anshtajni|Anshtajnit]], dhe [[Mekanika kuantike]], të dyja të zhvilluara në shekullin 20 si pjesë e ideve në fillim të shekullit 19. |
||
==Nëndisiplinat e mekanikës== |
== Nëndisiplinat e mekanikës == |
||
Në vazhdim janë dy lista me subjekte që studiohen në mekanikë. |
Në vazhdim janë dy lista me subjekte që studiohen në mekanikë. |
||
===Mekanika klasike=== |
=== Mekanika klasike === |
||
* [[Mekanika e Njutonit|Mekanika Njutoniane]], teoria origjinale e lëvizjes ([[Kinematika]]) dhe forcës ([[Dinamika]]). |
* [[Mekanika e Njutonit|Mekanika Njutoniane]], teoria origjinale e lëvizjes ([[Kinematika]]) dhe forcës ([[Dinamika]]). |
||
* [[Mekanika analitike]] është formulim i mekanikës njutoniane me rëndësi të veçantë në sistemin e energjisë, më shumë se në forca. Dy degët kryesore të mekanikës analitike janë: |
* [[Mekanika analitike]] është formulim i mekanikës njutoniane me rëndësi të veçantë në sistemin e energjisë, më shumë se në forca. Dy degët kryesore të mekanikës analitike janë: |
||
**[[Mekanika e Hamiltonit|Mekanika Hamiltoniane]] |
** [[Mekanika e Hamiltonit|Mekanika Hamiltoniane]] |
||
**[[Mekanika e Lagranzhit|Mekanika Lagrazhiane]] |
** [[Mekanika e Lagranzhit|Mekanika Lagrazhiane]] |
||
*[[Mekanika klasike]] statike gjeneralizon mekaniken klasike ordinere për të konsideruar sistemet në një gjendje të panjohur; shpesh përdoret për të derivuar vetitë termodinamike. |
* [[Mekanika klasike]] statike gjeneralizon mekaniken klasike ordinere për të konsideruar sistemet në një gjendje të panjohur; shpesh përdoret për të derivuar vetitë termodinamike. |
||
*Mekanike qiellore, lëvizja e trupit në hapësirë: |
* Mekanike qiellore, lëvizja e trupit në hapësirë : planetët, kometat, yjet, galaksitë, etj. |
||
*Astrodinamika, navigimi i anijeve, etj. |
* Astrodinamika, navigimi i anijeve, etj. |
||
*Mekanika e trupave të ngurtë, elasticiteti, vetitë e trupave të paformësuar. |
* Mekanika e trupave të ngurtë, elasticiteti, vetitë e trupave të paformësuar. |
||
*Mekanika e thyerjes |
* Mekanika e thyerjes |
||
*[[Akustika]], zëri në trupa të ngurtë, lëngje dhe gaze. |
* [[Akustika]], zëri në trupa të ngurtë, lëngje dhe gaze. |
||
*[[Statika]], trupat gjysmë të ngurtë në ekulibrin mekanik. |
* [[Statika]], trupat gjysmë të ngurtë në ekulibrin mekanik. |
||
*[[Mekanika e fluideve]], lëvizja e fluideve |
* [[Mekanika e fluideve]], lëvizja e fluideve |
||
*[[Mekanika kontinuale]] |
* [[Mekanika kontinuale]] |
||
*[[Hidrostatika]], vetitë mekanike të lëngjeve |
* [[Hidrostatika]], vetitë mekanike të lëngjeve |
||
*[[Statika e fluideve]], |
* [[Statika e fluideve]], lëngjet në ekuilibër |
||
*Mekanika e aplikuar ose [[Inxhinieria Mekanike]] |
* Mekanika e aplikuar ose [[Inxhinieria Mekanike]] |
||
*[[Biomekanika]], trupat në biologji |
* [[Biomekanika]], trupat në biologji |
||
*[[Biofizika]], proceset fizike në organizma të gjallë |
* [[Biofizika]], proceset fizike në organizma të gjallë |
||
*[[Relativiteti]] ose mekanika e Anshtajnit |
* [[Relativiteti]] ose mekanika e Anshtajnit |
||
===Mekanika Kuantike=== |
=== Mekanika Kuantike === |
||
Në vazhim janë pjesët e mekanikës kuantike: |
Në vazhim janë pjesët e mekanikës kuantike : |
||
*[[Mekanika e valëve të Shrodingerit]], e përdorur për të përshkruar funksionin valor të një pjesëze të vetme |
* [[Mekanika e valëve të Shrodingerit]], e përdorur për të përshkruar funksionin valor të një pjesëze të vetme |
||
*Mekanika matrikse që është një formulim alternativ që lejon konsiderimin e sistemeve me një numër të fundëm dimensionesh. |
* Mekanika matrikse që është një formulim alternativ që lejon konsiderimin e sistemeve me një numër të fundëm dimensionesh. |
||
*Mekanika kuantike statistikore që përgjithëson mekaniken kuantike ordinere në konsiderimin e sistemeve në gjendje të panjohur; shpesh e përdorur për të derivuar vetitë termodinamike. |
* Mekanika kuantike statistikore që përgjithëson mekaniken kuantike ordinere në konsiderimin e sistemeve në gjendje të panjohur ; shpesh e përdorur për të derivuar vetitë termodinamike. |
||
*Fizika parciale, lëvizja, struktura, dhe reaksionet e pjesëzave. |
* Fizika parciale, lëvizja, struktura, dhe reaksionet e pjesëzave. |
||
*[[Fizika bërthamore]], lëvizja, struktura, dhe |
* [[Fizika bërthamore]], lëvizja, struktura, dhe reaksionet nukleare |
||
*[[Fizika e materies së kondensuar]], gazet kuantike, trupat e ngrutë, lëngjet etj. |
* [[Fizika e materies së kondensuar]], gazet kuantike, trupat e ngrutë, lëngjet etj. |
||
==Referencat== |
== Referencat == |
||
{{reflist}} |
{{reflist}} |
||
==Bibliografia== |
== Bibliografia == |
||
* [[Robert Stawell Ball]] (1871) [http://books.google.ca/books?id=CPo4AAAAMAAJ Experimental Mechanics] from [[Google books]]. |
* [[Robert Stawell Ball]] (1871) [http://books.google.ca/books?id=CPo4AAAAMAAJ Experimental Mechanics] from [[Google books]]. |
||
* {{cite book | author=[[Lev Landau|Landau, L. D.]]; [[Evgeny Lifshitz|Lifshitz, E. M.]] | title=Mechanics and Electrodynamics, Vol. 1 | publisher=Franklin Book Company, Inc | year=1972 | isbn=0-08-016739-X}} |
* {{cite book | author=[[Lev Landau|Landau, L. D.]]; [[Evgeny Lifshitz|Lifshitz, E. M.]] | title=Mechanics and Electrodynamics, Vol. 1 | publisher=Franklin Book Company, Inc | year=1972 | isbn=0-08-016739-X}} |
||
== Lidhje të jashtme == |
== Lidhje të jashtme == |
||
{{Wiktionary}} |
{{Wiktionary}} |
||
* [http://iMechanica.org/ iMechanica: the web of mechanics and mechanicians] |
* [http://iMechanica.org/ iMechanica: the web of mechanics and mechanicians] |
Versioni i datës 16 janar 2018 21:16
Mekanika është pjesa e fizikes qe merret me studimin e lëvizjes se trupave. Mekanika ndahet ne dy pjesët e saj kinematika, dinamika. Kinematika studion se si lëvizin trupat, madhësitë që karakterizojnë lëvizjen e tyre, si : zhvendosjen, shpejtësinë, nxitimin dhe lidhjen ndërmjet këtyre madhësive etj. Dinamika studion shkakun e lëvizjes se trupave, lidhjen ndërmjet nxitimit dhe forcës qe shkakton nxitimin e trupave (ndryshimin e lëvizjes).
Nganjëherë si pjesë e pavarur e mekanikës, merret dhe statika e cila studion kushtet, për të cilat lënda është në prehje (qetësi).
Lëvizja e trupit
Vija të cilën e përshkon trupi i zgjedhur për krahasim që quhet trup krahasues (referent). Për të përshkruar ndonjë lëvizje janë të domosdoshme disa parametra ose madhësi fizike, që ne i quajmë elemente të lëvizjes. Meqenëse lëvizja kryhet në hapësirë dhe kohë atëherë elementet kryesore të lëvizjes janë hapësira dhe koha. Hapësira fizike përmban tri përmasa : gjatësinë , gjerësinë dhe lartësinë. Që të trija këto madhësi janë distanca ose siç i quajmë në mekanikë rrugë. Rruga në mekanik zakonisht shënohet me shkronjën s (nga latinishtja Spatium). Njësia për rrugën në SI është metri që shënohet me shkronjën m. Koha që i nevojitet trupit referent të përshkrojë rrugën, zakonisht shënohet me shkronjën t (nga latinishtja tempus).
Zhvendosja e trupit
Vektori me origjine ne piken fillestare te lëvizjes se trupit dhe me skaj ne piken e fundit te levizjes se tij quhet zhvendosje. Zhvendosja e trupit është ndërrimi i pozitës së tij në boshtin x nga një pikë në pikën tjetër. Zhvendosja është madhësi vektoriale. Pra zhvendosja e një trupi quhet ndërrimi i pozitës se tij prej një pike ne piken tjetër te hapësirës. Ndërsa bashkësia e krejt këtyre pikave quhet rruge.
Historia
Antikiteti
Historia kryesore e mekanikës në antikitet ishte mekanika e Aristotelit.[1] Këtë traditë e vazhdon Hipparchus.[2]
Mesjeta
Në Mesjetë, teoritë e Aristotelit u kritikuan dhe u ndryshuan nga një numër figurash, duke filluar me John Philoponusin në shekullin e gjashtë. Një problem qendror ishte ai i lëvizjeve të pjerrëta, të cilat u diskutuan nga Hipparchus dhe Philoponus. Kjo çoi në zhvillimin e teorisë së impulsit në shekullin e 14-të nga Jean Buridan, i cili zhvilloi teoritë modern të inercisë, shpejtësisë, nxitimit dhe sasisë së lëvizjes. Këto punime dhe të tjera u zhvilluan në këtë shekull edhe nga Llogaritarët e Oksfordit si Thomas Bradëardine, i cili studio dhe formuloi ligje të ndryshme gjatë rënies së trupave.
Koha e re
Dy figurat kryesore në kohën e re janë Galile Galileo dhe Isak Njutoni. Deklaratat përfundimtare të Galileut në mekanikë, pjesërisht në rënien e trupave, ndodhen në librin Two New Sciences (1638). Vepra e Njutonit Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica paraqet llogari të detajuara matematikore të mekanikës. [2]
Koha më e re
Dy zhvillimet kryesore modern në mekanikë janë relativiteti gjeneral i Anshtajnit, dhe Mekanika kuantike, të dyja të zhvilluara në shekullin 20 si pjesë e ideve në fillim të shekullit 19.
Nëndisiplinat e mekanikës
Në vazhdim janë dy lista me subjekte që studiohen në mekanikë.
Mekanika klasike
- Mekanika Njutoniane, teoria origjinale e lëvizjes (Kinematika) dhe forcës (Dinamika).
- Mekanika analitike është formulim i mekanikës njutoniane me rëndësi të veçantë në sistemin e energjisë, më shumë se në forca. Dy degët kryesore të mekanikës analitike janë:
- Mekanika klasike statike gjeneralizon mekaniken klasike ordinere për të konsideruar sistemet në një gjendje të panjohur; shpesh përdoret për të derivuar vetitë termodinamike.
- Mekanike qiellore, lëvizja e trupit në hapësirë : planetët, kometat, yjet, galaksitë, etj.
- Astrodinamika, navigimi i anijeve, etj.
- Mekanika e trupave të ngurtë, elasticiteti, vetitë e trupave të paformësuar.
- Mekanika e thyerjes
- Akustika, zëri në trupa të ngurtë, lëngje dhe gaze.
- Statika, trupat gjysmë të ngurtë në ekulibrin mekanik.
- Mekanika e fluideve, lëvizja e fluideve
- Mekanika kontinuale
- Hidrostatika, vetitë mekanike të lëngjeve
- Statika e fluideve, lëngjet në ekuilibër
- Mekanika e aplikuar ose Inxhinieria Mekanike
- Biomekanika, trupat në biologji
- Biofizika, proceset fizike në organizma të gjallë
- Relativiteti ose mekanika e Anshtajnit
Mekanika Kuantike
Në vazhim janë pjesët e mekanikës kuantike :
- Mekanika e valëve të Shrodingerit, e përdorur për të përshkruar funksionin valor të një pjesëze të vetme
- Mekanika matrikse që është një formulim alternativ që lejon konsiderimin e sistemeve me një numër të fundëm dimensionesh.
- Mekanika kuantike statistikore që përgjithëson mekaniken kuantike ordinere në konsiderimin e sistemeve në gjendje të panjohur ; shpesh e përdorur për të derivuar vetitë termodinamike.
- Fizika parciale, lëvizja, struktura, dhe reaksionet e pjesëzave.
- Fizika bërthamore, lëvizja, struktura, dhe reaksionet nukleare
- Fizika e materies së kondensuar, gazet kuantike, trupat e ngrutë, lëngjet etj.
Referencat
- ^ "A history of mechanics". René Dugas (1988). p.19. ISBN 0-486-65632-2
- ^ a b "A Tiny Taste of the History of Mechanics". The University of Texas at Austin.
Bibliografia
- Robert Stawell Ball (1871) Experimental Mechanics from Google books.
- Landau, L. D.; Lifshitz, E. M. (1972). Mechanics and Electrodynamics, Vol. 1. Franklin Book Company, Inc. ISBN 0-08-016739-X.
{{cite book}}
: Mungon ose është bosh parametri|language=
(Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Emra të shumëfishtë: lista e autorëve (lidhja)
Lidhje të jashtme
- iMechanica: the web of mechanics and mechanicians
- Mechanics Definition
- Mechanics Blog by a Purdue University Professor
- The Mechanics program at Virginia Tech
- Physclips: Mechanics with animations and video clips from the University of New South Wales
- U.S. National Committee on Theoretical and Applied Mechanics
- Interactive learning resources for teaching Mechanics
- The Archimedes Project