Alaattin Çakıcı

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Alaattin Çakıcı (lindi më 20 janar 1953) është ish-anëtarë i organizatës Ujqërit gri dhe një nga kriminelët turk të botës së krimit.

Në shërbim të MİT[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mehmet Eymür, zyrtarë i Organizatës Kombëtare të Inteligjencës Turke, ka zbuluar se ishte personi i parë që e ka punësuar Alaattinin për operacione të fshehta të MİT. Yavuz Ataç konfirmoi se ai u njoh me Alaattin Çakıcı dy muaj më vonë pasi u bashkua me MİT, si menagjer i departamentit të sigurisë. Ataç ka thënë "Çakıcı ka qenë një i arratisur, i kërkuar për gjashtë ose shtatë krime në kohën kur e takoi për herë të parë". Sipas Ataçit, Çakıcı u caktua për operacione jashtë Turqisë.

Në vitin 1995, Çakıcı ishte në listën e vrasjes së Revolucionit të Majtë, një organizatë Marxism–Leninism.

Lidhjet politike dhe skandalet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Çakıcı ka kontraktuar vrasjen e Cavit Çağlar, një biznesmen i pasur nga Bursa, politikanë i nivelit të lartë dhe ministër i qeverisë, dhe Mehmet Üstünkaya, ish-president i Beşiktaş J.K, në lidhje me incidentet të njohura si "Skandali Türkbank" në lidhje me privatizimin e Bankës Tregtare TurkeKorkmaz Yiğit. Komploti u zbulua nga policia në fazën përgatitore.

Largimi jashtë vendit (1992-1998)[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Çakıcı shkoi jashtë vendit me ndihmën e një pasaporte të rrejshme. Ishte vendosur që ai do të udhëtojë në Belgjikë, SHBA, Itali, Afrikën Jugore, Francë, Brazil, Singapor dhe Japoni. Ai ka pasur përgjegjësi për vrasjen e 41 njerëzve.

Arrestimi në Francë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Sipas policisë turke, policia franceze ka arrestuar atë më 17 gusht 1998 në hotel të Nices së bashku me rojtarin e tij Murat Güler dhe korierën e tij Aslı Fatoş Ural, vajza e kompozitorit Selçuk Ural. Ai ka pasur një pasaportë të rrejshme turke me emrin "Nedim Caner" dhe kishte 17.000 dollarë amerikane. Pas 16 muajve të burgosjes në Francë, ai u kthye në Turqi me dëshirë më 14 dhjetor 1999. Ai u burgos në burgun e Kartalit, Stamboll.

Largimi jashtë vendit (2003-2004)[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Çakıcı u lirua nga burgu më 1 dhjetor 2002. Edhe pse nuk kishte të drejtë të largohet nga Turqia dhe pasaporta e tij ishte i konfiskuar, ai u ik nga AntaliaGreqi. Çakıcı morri një identitet dhe fotografi të rrejshëm prej policisë në Ümraniye, Stamboll.

Arrestimi në Austri[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Çakıcı qëndroi katër muaj e gjysmë në Paris dhe Strasburg në Francë. Në mënyrë që ta vizitojë djalin e tij Ali Çakıcı në spital të Grazit, ai ka vozitur për në Austri duke ndryshuar veturën e tij tre herë gjatë udhëtimit të tij. Qëllimi i tij ishte ta kaloj Italinë për t'u bashkuar me të dashurën e tij Aslı Fatoş Ural. Policia austriake e arrestoi Çakıcı më 14 korrik 2004 jashtë qytetit të Grazit. Ai kishte një pasaportë të gjelbërt turke me emrin Faik Meral, një agjent i MİT në pension, dhe kishte 4.000 euro. Viza në pasaportën e tij tregonte se ai së pari ka udhëtuar në Rusi, pastaj në Gjermani, ku qëndroi për disa kohë para se të udhëtonte në Francë.

Gjykimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pas kthimit të tij në Turqi, Çakıcı u vendos në gjykatë dhe u shpall fajtor për krimet :

  • Tre vjet dhe katër muaj dënim për kontratën e tij për ta vrarë gazetarin Hıncal Uluç, pasi kishte shkruar në gazetë që ai dhe gruaja e tij Uğur Kılıç ishin për t'u divorcuar.
  • Tre vjet dhe katër muaj dënim për krime në lidhje me sulmin e 26 marsit të vitit 2000 në klubin Karagümrükspor në Stamboll.
  • 19 vite dhe dy muaj dënim për kontratën e tij për ta vrarë ish-gruan e tij.
  • Dhjetë vite dhe dhjetë muaj dënim për sulmin në veturën e Adil Öngenit.