Jump to content

Lufta Indo-Pakistaneze e vitit 1971

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Lufta Indo-Pakistaneze e vitit 1971
Pjesë e Luftërat dhe konfliktet indo-pakistaneze, Lufta e Ftohtë, dhe Lufta e Çlirimit të Bangladeshit

Rreshti i parë: Lejtnant-Gjeneral A.A.K. Niazi, kryeshefi i Komandës së Pakistanit Lindor, duke nënshkruar Instrumentin e Dorëzimit në Daka në praninë e Lejtnant-Gjeneral Jagjit Singh Aurora (GOC-in-C i Komandës së Indisë Lindore). Surojit Sen i Radios Gjithë-Indiane mund të shikohet duke mbajtur një mikrofon në të djathtë
Rreshti i dytë (majtas-djathtas): Nën-admiral N. Krishnan (FOC-in-C i Komandës Navale Lindore), Ajër-marshall H.C. Dewan, (AOC-in-C i Komandës Ajrore Lindore), Lt Gen. Sagat Singh (Cdr. IV Corps), Maj Gen. JFR Jacob (COS Komanda Lindore) dhe Flt Lt Krishnamurthy (mbi shpatullën e Jakobit).
Data3–16 Dhjetor 1971
(1 javë dhe 6 ditë)
Vendodhja

Pasoja Fitorja Indiane[1][2][3]
Fronti Lindor:
Dorëzimi i komandës ushtarake të Pakistanit Lindor
Fronti perëndimor:
Armëpushim i njëanshëm[4][5][6]
Ndryshimet
territoriale

Fronti Lindor:

  • Pavarësia e Pakistanit Lindor, tashmë Bangladesh

Fronti Perëndimor:

  • Forcat indiane zunë rreth 15,010 km2 (5,795 sq mi) tokë në Perëndim por e rikthyen atë në 1972 me Marrëveshjen e Simlës si një gjest i vullnetit të mirë.[7][8][9]
  • India mbajti 883 km2 (341.1 sq mi) të territorit të fituar në Jammu dhe Kashmir ndërsa Pakistani mbajti 53 km2 (20.4 sq mi) territor [10]
Palët pjesëmarrëse
Komandantët dhe udhëheqësit

India Indira Gandhi
India Swaran Singh
Sam Manekshaw
J.S. Arora
G.G. Bewoor
Sagat Singh
J. F. R. Jacob
S. M. Nanda
S. N. Kohli
Nilakanta Krishnan
Pratap C. Lal
H. C. Dewan

Bangladesh Sheikh Mujibur Rahman
Bangladesh M. A. G. Osmani

Pakistan Yahya Khan
A.A.K. NiaziStampa:U dorëzua
Abdul Ali Malik
Tikka Khan
Iftikhar Janjua  †
Muzaffar Hassan
Rashid Ahmed
Md Shariff Stampa:U dorëzua
M.A.K. Lodhi
Leslie Norman
Abdul Rahim Khan
Inamul HaqStampa:U dorëzua
Z.A. KhanStampa:U dorëzua

Pakistan Abdul Motaleb Malik Stampa:Surrendered
Fuqia ushtarake

Forcat e Armatosura të Indisë: 825,000[11] – 860,000[12]

Mukti Bahini: 180,000[13]

Forcat e Armatosura të Pakistanit: 350,000[14] – 365,000[12]

Razakarë: 35,000[15]
Viktimat dhe humbjet

India India
2,500[15]–3,843 të vrarë[16][17]
9,851[16]–12,000[18] të plagosur

  • 1 mjet ajror naval[19][20]
  • 1 frigatë
  • Dëmtimi i portit Okha/ rezervat e naftës të dëmtuara[21]

Mëtimet e palëve asnjëanëse[15]

  • 45 mjete ajrore
  • 80 tanqe

Mëtimet indiane

Mëtimet pakistaneze

  • 130 mjete ajrore[23]

Pakistan Pakistani
9,000 të vrarë[15]
25,000 të plagosur[18]
93,000 të kapur
2 shkatërrues[nevojitet citimi]
1 anije minëpastruese[nevojitet citimi]}
1 nëndetëse[24]
3 mjete patrullimi
7 kanoniera

  • Dëmtimi i lehtësirave të portit kryesor të Pakistanit, Karaçi /dëmtimi i çisternave të naftës[25]
  • Dëmtimi i fushave ajrore pakistaneze[26]

Mëtimet e palëve asnjëanëse[15]

  • 75 mjete ajrore
  • 200 tanqe

Mëtimet indiane

Mëtimet pakistaneze

Lufta Indo-Pakistaneze e vitit 1971, e njohur gjithashtu si lufta e tretë Indi-Pakistan, ishte një konfrontim ushtarak midis Indisë dhe Pakistanit që ndodhi gjatë Luftës Çlirimtare të Bangladeshit në Pakistanin Lindor nga 3 Dhjetor 1971 deri në kapitullimin pakistanez në Dhaka më 16 dhjetor 1971. Lufta filloi me operacionin e Pakistanit Xhengis Khan, i përbërë nga sulme ajrore parandaluese në tetë stacione ajrore indiane . Sulmet çuan në shpalljen e luftës së Indisë ndaj Pakistanit, duke shënuar hyrjen e saj në luftën për pavarësi të Pakistanit Lindor, në anën e forcave nacionaliste Bengali . Hyrja e Indisë zgjeroi konfliktin ekzistues me forcat indiane dhe pakistaneze që u angazhuan si në frontin lindor ashtu edhe në atë perëndimor. Trembëdhjetë ditë pas fillimit të luftës, India arriti një epërsi të qartë dhe Komanda Lindore e ushtrisë pakistaneze nënshkroi instrumentin e dorëzimit [28] më 16 dhjetor 1971 në Dhaka, duke shënuar formimin e Pakistanit Lindor si kombi i ri i Bangladeshit. Përafërsisht 93,000 ushtarakë pakistanezë u kapën rob nga Ushtria Indiane, e cila përfshinte 79,676 deri në 81,000 personel me uniformë të Forcave të Armatosura të Pakistanit, duke përfshirë disa ushtarë bengali që i kishin qëndruar besnikë Pakistanit. [29] [30] Pjesa e mbetur prej 10,324 deri në 12,500 të burgosur ishin civilë, ose anëtarë të familjes së personelit ushtarak ose bashkëpunëtorë ( Razakarë ). [31] [32] [29]

Vlerësohet se anëtarët e ushtrisë pakistaneze dhe milicitë islamike pro-pakistaneze vranë midis 300,000 dhe 3,000,000 civilë në Bangladesh. [33] [34] [35] Si rezultat i konfliktit, tetë deri në dhjetë milionë njerëz të tjerë u larguan nga vendi për të kërkuar strehim në Indi.

Gjatë luftës së Bangladeshit për pavarësi të vitit 1971, anëtarët e ushtrisë pakistaneze dhe milicitë islamike pro-pakistaneze të quajtur Razakarë përdhunuan midis 200,000 dhe 400,000 gra dhe vajza nga Bangladeshi në një fushatë sistematike të përdhunimit gjenocidal . [36] [37] [38] [39]

  1. ^ Lyon, Peter (2008). Conflict between India and Pakistan: An Encyclopedia. ABC-CLIO. fq. 166. ISBN 978-1-57607-712-2. India's decisive victory over Pakistan in the 1971 war and emergence of independent Bangladesh dramatically transformed the power balance of South Asia {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Kemp, Geoffrey (2010). The East Moves West India, China, and Asia's Growing Presence in the Middle East. Brookings Institution Press. fq. 52. ISBN 978-0-8157-0388-4. However, India's decisive victory over Pakistan in 1971 led the Shah to pursue closer relations with India {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Byman, Daniel (2005). Deadly connections: States that Sponsor Terrorism. Cambridge University Press. fq. 159. ISBN 978-0-521-83973-0. India's decisive victory in 1971 led to the signing of the Simla Agreement in 1972 {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ Faruki, Kemal A. “THE INDO-PAKISTAN WAR, 1971, AND THE UNITED NATIONS.” Pakistan Horizon, vol. 25, no. 1, 1972, pp. 10–20. JSTOR, http://www.jstor.org/stable/41393109. Accessed 21 Jan. 2024. "On the next day, Dacca surrendered, President Yahya Khan talked of 'war until victory', India made a unilateral declaration of ceasefire in the West and the Security Council chose to adjourn having accumulated in its possession, by that time, six draft resolutions from various member States of the Security Council."
  5. ^ Burke, S. M. “The Postwar Diplomacy of the Indo-Pakistani War of 1971.” Asian Survey, vol. 13, no. 11, 1973, pp. 1036–49. JSTOR, https://doi.org/10.2307/2642858. Accessed 21 Jan. 2024. "In Kashmir they agreed to respect 'the line of control resulting from the ceasefire of December 17, 1971...without prejudice to the recognized position of either side.'"
  6. ^ Siniver A. The India-Pakistan War, December 1971. In: Nixon, Kissinger, and US Foreign Policy Making: The Machinery of Crisis. Cambridge: Cambridge University Press; 2008:148-184. doi:10.1017/CBO9780511511660.008 "The fall of Dacca and the unconditional surrender of the outnumbered Pakistani forces in the East were followed the next day by a mutual declaration of cease-fire along the Western border."
  7. ^ Nawaz, Shuja (2008). Crossed Swords: Pakistan, Its Army, and the Wars Within. Oxford University Press. fq. 329. ISBN 978-0-19-547697-2. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  8. ^ Chitkara, M. G (1996). Benazir, a Profile. APH. fq. 81. ISBN 9788170247524. Marrë më 27 korrik 2012. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  9. ^ Schofield, Victoria (2003). Kashmir in Conflict: India, Pakistan and the Unending Ward. Bloomsbury Academic. fq. 117. ISBN 9781860648984. Marrë më 27 korrik 2012. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ Warikoo, K. (2009). Himalayan Frontiers of India: Historical, Geo-Political and Strategic Perspectives. Routledge Contemporary South Asia Series. Taylor & Francis. fq. 71. ISBN 978-1-134-03294-5. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  11. ^ Palit, Maj Gen DK (1998). The Lightning Campaign: The Indo-Pakistan War, 1971 (në anglisht). Lancer Publishers. fq. 44. ISBN 978-1-897829-37-0. Arkivuar nga origjinali më 15 tetor 2020. Marrë më 24 dhjetor 2016.
  12. ^ a b Cloughley, Brian (2016-01-05). A History of the Pakistan Army: Wars and Insurrections (në anglisht). Simon and Schuster. ISBN 978-1-63144-039-7. Arkivuar nga origjinali më 14 prill 2021. Marrë më 12 nëntor 2020.
  13. ^ Rashiduzzaman, M. (mars 1972). "Leadership, Organization, Strategies and Tactics of the Bangla Desh Movement". Asian Survey. 12 (3): 191. doi:10.2307/2642872. JSTOR 2642872. The Pakistan Government, however, claimed [in June 1971] that the combined fighting strength of the 'secessionists' amounted to about 180,000 armed personnel. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  14. ^ Dixit, J.N. (2 shtator 2003). India-Pakistan in War and Peace. Routledge. ISBN 1134407572. while the size of the Indian armed forces remained static at one million men and Pakistan's at around 350,000. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  15. ^ a b c d e Boewe, Charles (2006). "Indian-Pakistani Wars". përmbledhur nga Leonard, Thomas M. (red.). Encyclopedia of the Developing World. Vëll. 2. Routledge. fq. 806. ISBN 978-0-415-97663-3. Marrë më 8 dhjetor 2023. {{cite encyclopedia}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  16. ^ a b "This Vijay Diwas, remember the sacrifices and do good by our disabled soldiers". The Times of India. 16 dhjetor 2018. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2018. About 3,843 Indian soldiers died in this war that resulted in the unilateral surrender of the Pakistan Army and led to the creation of Bangladesh. Among the soldiers who returned home triumphant were also 9,851 injured; many of them disabled. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  17. ^ Kapur, Anu (11 mars 2010). Vulnerable India: A Geographical Study of Disasters. SAGE Publications India. ISBN 9788132105428. Arkivuar nga origjinali më 14 prill 2021. Marrë më 12 nëntor 2020 – nëpërmjet Google Books. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  18. ^ a b The Encyclopedia of 20th Century Air Warfare, edited by Chris Bishop (Amber publishing 1997, republished 2004 pages 384–387 ISBN 1-904687-26-1)
  19. ^ "Chapter 10: Naval Operations in the Western Naval Command". Indian Navy. Arkivuar nga origjinali më 23 shkurt 2012. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  20. ^ "Damage Assessment– 1971 Indo Pak Naval War". Orbat.com. Arkivuar nga origjinali më 19 mars 2012. Marrë më 27 korrik 2012. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  21. ^ Dr. He Hemant Kumar Pandey & Manish Raj Singh (1 gusht 2017). INDIA'S MAJOR MILITARY & RESCUE OPERATIONS. Horizon Books ( A Division of Ignited Minds Edutech P Ltd), 2017. fq. 117. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  22. ^ a b "IAF Combat Kills – 1971 Indo-Pak Air War" (PDF). orbat.com. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 13 janar 2014. Marrë më 20 dhjetor 2011. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  23. ^ "Pakistan Air Force – Official website". Paf.gov.pk. Arkivuar nga origjinali më 15 dhjetor 2011. Marrë më 27 korrik 2012. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  24. ^ "The Sinking of the Ghazi". Bharat Rakshak Monitor, 4(2). Arkivuar nga origjinali më 28 nëntor 2011. Marrë më 20 tetor 2009. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  25. ^ "How west was won...on the waterfront". The Tribune. Arkivuar nga origjinali më 30 qershor 2017. Marrë më 24 dhjetor 2011. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  26. ^ "India – Pakistan War, 1971; Western Front, Part I". acig.com. Arkivuar nga origjinali më 10 shtator 2012. Marrë më 22 dhjetor 2011. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  27. ^ "Aircraft Losses in Pakistan – 1971 War". Arkivuar nga origjinali më 1 maj 2009. Marrë më 24 prill 2010. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  28. ^ "1971 War: 'I will give you 30 minutes'". Sify. Arkivuar nga origjinali më 6 dhjetor 2010. Marrë më 14 prill 2011. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  29. ^ a b Burke, S. M (1974). Mainsprings of Indian and Pakistani Foreign Policies – S. M. Burke. University of Minnesota Press. fq. 216. ISBN 9780816607204. Marrë më 27 korrik 2012. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  30. ^ Bose, Sarmila (nëntor 2011). "The question of genocide and the quest for justice in the 1971 war" (PDF). Journal of Genocide Research. 13 (4): 398. doi:10.1080/14623528.2011.625750. Arkivuar (PDF) nga origjinali më 10 tetor 2017. Marrë më 27 mars 2016. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  31. ^ "Jamaat claims denied by evidence". THE DAILY STAR. 28 shkurt 2008. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2017. Marrë më 10 mars 2016. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  32. ^ Haqqani, Hussain (2005). Pakistan: Between Mosque and Military. Carnegie Endowment for International Peace. fq. 87. ISBN 978-0-87003-214-1. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  33. ^ Alston, Margaret (2015). Women and Climate Change in Bangladesh. Routledge. fq. 40. ISBN 9781317684862. Arkivuar nga origjinali më 13 tetor 2020. Marrë më 2016-03-08. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  34. ^ Debnath, Angela (2012). "The Bangladesh Genocide: The Plight of Women". përmbledhur nga Totten, Samuel (red.). Plight and Fate of Women During and Following Genocide. Transaction Publishers. fq. 55. ISBN 978-1-4128-4759-9. Arkivuar nga origjinali më 15 tetor 2020. Marrë më 2016-03-08. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  35. ^ Kennedy, Senator Edward, "Crisis in South Asia – A report to the Subcommittee investigating the Problem of Refugees and Their Settlement, Submitted to U.S. Senate Judiciary Committee", 1 November 1971, U.S. Govt.
  36. ^ Sharlach, Lisa (2000). "Rape as Genocide: Bangladesh, the Former Yugoslavia, and Rwanda". New Political Science. 22 (1): 92–93. doi:10.1080/713687893. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  37. ^ Sharlach, Lisa (2002). "State Rape: Sexual Violence as Genocide". përmbledhur nga Kent Worcester; Sally A. Bermanzohn; Mark Ungar (red.). Violence and Politics: Globalization's Paradox. Routledge. fq. 111. ISBN 978-0-415-93111-3. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  38. ^ Sajjad, Tazreena (2012). "The Post-Genocidal Period and its Impact on Women". përmbledhur nga Tottne, Samuel (red.). Plight and Fate of Women During and Following Genocide. Transaction Publishers. fq. 225. ISBN 978-1-4128-4759-9. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  39. ^ Mookherjee, Nayanika (2012). "Mass rape and the inscription of gendered and racial domination during the Bangladesh War of 1971". përmbledhur nga Raphaëlle Branche; Fabrice Virgili (red.). Rape in Wartime. Palgrave Macmillan. fq. 68. ISBN 978-0-230-36399-1. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Lufta_Indo-Pakistaneze_e_vitit_1971&oldid=2684583"