Jump to content

Real Madrid C.F.

Përpunoni lidhje
Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Real Madrid C.F.
Emri i plotëReal Madrid Club de Fútbol
Pseudonimi(et)Los Blancos
Los Merengues
Los Vikingos
Themeluar6 mars 1902; 122 vite më parë si Madrid Football Club[1]
StadiumiSantiago Bernabéu
Kapaciteti85,044 vende
PronariFlamuri Florentino Pérez
TrajneriFlamuri Carlo Ancelotti
LigaLa Liga
2023–241të
Faqja zyrtareFaqja zyrtare e klubit
Ngjyra shtëpi
Ngjyra Away
Ngjyra Third

Real Madrid Club de Fútbol (Spanjisht: [reˈal maˈðɾið ˈkluβ ðe ˈfuðβol]), njohur zakonisht si Real Madrid, është një klub futbolli profesionist spanjoll me seli në Madrid.

I themeluar më 6 mars 1902 si Madrid Football Club, klubi tradicionalisht ka veshur fanella të bardha që janë përdorur në ndeshjet si vendas. Fjala Real në spanjisht do të thotë mbretëror dhe iu dhurua klubit nga Mbreti Alfonso XIII i Spanjës në vitin 1920 sëbashku me kurorën mbretërore në stemë. Klubi ka luajtur ndeshjet si vendas në Stadiumin Santiago Bernabéu në Madrid që nga viti 1947. Ndryshe nga klubet e tjera evropiane, anëtarët e Real Madridit, (socios) kanë zotëruar dhe kanë punuar në klub gjatë historisë së saj.

Klubi u vlerërua të vlente 3.47 miliard € (4.1 miliard $) në vitin 2018, dhe është klubi që përfiton më shumë në botën e futbollit, me një fitim 750.9 milion € në vitin 2018.[2][3] Klubi është një nga ekipet më të mbështetura në botë.[4] Real Madrid është një nga tre klubet që themeloi La Ligan dhe që nuk ka rënë kurrë nga kategoria që nga edicioni i parë i zhvilluar në vitin 1929, sëbashku me Athletic Bilbaon dhe Barcelonën. Klubi ka shumë rivalitete jetëgjata, ku më kryesoret janë El Clásico me Barcelonën dhe El Derbi me Atlético Madrid.

Real Madridi e vendosi veten si një strateg të futbollit spanjoll dhe evropian gjatë viteve 1950', duke fituar pesë herë UEFA Ligën e Kampioneve (në atë kohë Kupa Evropiane) dhe duke arritur finalen gjithsej shtatë herë. Ky sukses u përsërit edhe në kampionat, duke e fituar pesë herë brënda shtatë viteve. Ai ekip, në përbërje me lojtarë si Alfredo Di Stéfano, Ferenc Puskás, Francisco Gento dhe Raymond Kopa, është konsideruar nga disa si ekipi më i mirë i të gjitha kohërave.[5][6][7] Në futbollin vendor, klubi ka fituar 64 trofe; 33 tituj të La Ligas (rekord), 19 Copa del Rey, 10 Supercopa de España, një Copa Eva Duarte, dhe një Copa de la Liga.[8] Në kompedicionet evropiane dhe botërore, klubi ka fituar 26 trofe, një tjetër rekord; ata kanë fituar 13 herë Ligën e Kampioneve/Kupën Evropiane (rekord), dy herë Kupën UEFA dhe katër herë UEFA Superkupën Evropiane. Në futbollin botëror, klubi ka triumfuar shtatë herë në kompedicionet botërore.[note 1]

Real Madridi u njoh nga FIFA si klubi i shekullit të 20të më 11 dhjetor 2000,[10] si dhe mori çmimin e meritës më 20 maj 2004 nga ky institucion.[11] Ata gjithashtu u shpallën klubi më i mirë evropian i shekullit të 20të nga IFFHS më 11 maj 2010. Në qershor 2017, ekipi ja doli mbanë të bëhej i pari që fiton dy Liga Kampionesh rresht, duke e bërë tre rresht në maj 2018, duke rritur kryesimin e tyre në renditjen e klubeve të UEFA-s.[12][13]

Historia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: Historia e Real Madrid C.F.

1902–1945: Themelimi dhe vitet e hershme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Julián Palacios, presidenti i parë i klubit në vitet 1900–1902.

Origjina e Real Madridit daton që nga koha që futbolli u prezantua për herë të parë në Madrid nga akademikët dhe studentët e Institución Libre de Enseñanza, që përfshinte disa të diplomuar nga Universiteti i Kembrixhit dhe Oksfordit.[1] Ata themeluan (Sociedad) Sky Football në vitin 1897, i njohur zakonisht si La Sociedad (Shoqëria) pasi ishte e vetmja me seli në Madrid, duke luajtur të dielën në mëngjes në Moncloa. Në vitin 1900, konflikti midis anëtarëve bëri që disa prej tyre të largoheshin dhe të krijonin një klub të ri, Nueva Sociedad de Football (Shoqëria e Re e Futbollit), për tu dalluar nga Sky Football. Midis të larguarve ishin Julián Palacios, i njohur si presidenti i parë i Real Madridit, Juan Padrós dhe Carlos Padrós, këta të fundit ishin vëllezër dhe presidentë të ardhshëm të Real Madridit. Në vitin 1901, ky klub i ri u riemërua Madrid Football Club. Më vonë, pas një rindërtimi në vitin 1902, Sky u riemërua si "New Foot-Ball Club".[14][15][16] Më 6 mars 1902, pasi ishte zgjedhur një bord i ri i kryesuar nga Juan Padrós, zyrtarisht Madrid Football Club u krijua zyrtarisht.[17]

Ekipi i Madrid FC në vitin 1906.

Në vitin 1905, tre vjet pas themelimit, Madrid FC fitoi titullin e saj të parë pasi mposhti Athletic Bilbao në finalen e Kupës së Spanjës. Klubi u bë një nga anëtarët themelues të Federatës Mbretërore të Futbollit Spanjoll më 4 janar 1909, kur presidenti i klubit Adolfo Meléndez nënshkroi marrëveshjen e themelimit të Federatës Spanjolle. Pas lëvizjes midis fushave, ekipi u zhvendos në Campo de O'Donnell në vitin 1912.[18] Në vitin 1920, emri i klubit u ndryshua në Real Madrid pasi Mbreti Alfonso XIII i dha klubit titullin Real (Mbretëror).[17]

Në vitin 1929 u themelua Liga e parë e futbollit spanjoll. Real Madrid e kryesoi sezonin e parë të ligës deri në ndeshjen e fundit, por një humbje kundër Athletic Bilbao bëri që ata t'a mbyllin atë në vendin e dytë mbrapa Barcelonës.[19] Real Madrid fitoi titullin e parë të ligës në sezonin 1931–32 e cila u pasua nga një titull tjetër një sezon më pas, duke u bërë skuadra e parë që fiton kampionatin dy herë.[20]

Më 14 prill 1931, ardhja e Republikës së Dytë Spanjolle bëri që klubi të humbiste titullin Real, duke u kthyer përsëri në emrin Madrid Football Club. Futbolli vazhdoi gjatë Luftës së Dytë Botërore, dhe më 13 qershor 1943, Madridi mposhti Barcelonën 11–1 në ndeshjen e dytë gjysëm-finale të Copa del Generalísimo (Copa del Rey, e cila ishte emëruar në ndër të Gjeneralit Franco).[21] Është sugjeruar që lojtarët e Barcelonës ishin friksuar nga policia, përfshirë edhe nga drejtori i sigurimit të shtetit i cili "i tha ekipit se disa prej tyre po luanin vetëm për shkak të bujarisë së regjimit në lejimin e tyre për të mbetur në vend."[22][23] Presidenti i Barcelonës, Enrique Piñeyro, u sulmua nga tifozët e Madridit.[24] Sidoqoftë, asnjë nga këto pretendime nuk janë vërtetuar dhe FIFA dhe UEFA, që ende e konsiderojnë rezultatin si të ligjshëm. Sipas gazetarit dhe shkrimtarit spanjoll, Juan Carlos Pasamontes, lojtari i Barcelonës Josep Valle mohoi që forcat spanjolle të sigurimit të kishin ardhur para ndeshjes.[25] Në vend të kësaj, në fund të pjesës së parë, trajneri i Barcelonës, Juan José Nogués dhe të gjithë lojtarët e tij u zemëruan me stilin e vështirë të lojës që Real Madrid po përdorte dhe me agresivitetin e turmës vendase.[25] Kur ato refuzuan që të hynin në fushë, Shefi Suprem i Policisë së Madridit u shfaq, e identifikoi veten dhe urdhëroi që skuadra të hynte në fushë.[25]

1945–1978: Santiago Bernabéu Yeste dhe suksesi evropian

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Alfredo Di Stéfano e udhëhoqi klubin drejtë një suksesi të pesëfishtë në Kupën Evropiane (e njohur sot si Liga e Kampioneve).

Santiago Bernabéu u bë president i Real Madrid në 1945.[26] Nën presidencën e tij, klubi, stadiumi i tij Santiago Bernabéu dhe objektet e tij të trajnimit Ciudad Deportiva u rindërtuan pas dëmeve të Luftës Civile Spanjolle. Për më tepër, gjatë viteve 1950, ish-lojtari i Amatorëve të Real Madridit, Miguel Malbo themeloi akademinë e të rinjve të Real Madridit, ose "cantera", e njohur sot si La Fábrica. Duke filluar në vitin 1953, ai nisi një strategji të nënshkrimit të lojtarëve të klasit botëror nga jashtë, ku më i shquari ishte Alfredo Di Stéfano.[27]

Amancio Amaro, kapiteni i ekipit Yé-yé të viteve 1960.

Në vitin 1955, duke vepruar sipas idesë të propozuar nga Gabriel Hanot, një gazetar francez sportiv dhe redaktor i L'Équipe, Bernabéu, Bedrignan dhe Gusztáv Sebes krijuan një turne për ekipet kampione nëpër Evropë, me ftesë, që përfundimisht do të bëhej ajo që sot njihet si UEFA Liga e Kampioneve.[28] Ishte nën drejtimin e Bernabéut që Real Madrid e vendosi veten si një forcë kryesore në futbollin spanjoll dhe evropian. Klubi fitoi Kupën Evropiane pesë herë rresht në periudhën 1956–1960, i cila përfshinte finalen e fituar 7–3 në Hampden Park kundër Eintracht Frankfurt në vitin 1960.[27] Pas këtyre pesë sukseseve resht, Realit iu dha përgjithmonë kupa origjinale dhe fitoi të drejtën për të veshur simbolin e nderit të UEFA-s.[29]

Klubi fitoi Kupën Evropiane për herë të gjashtë në vitin 1966 duke mposhtur Partizan Beogradin 2–1 në finale me një ekip të përbërë tërësisht lojtarë të së njëjtës kombësi, kjo për herë të parë në këtë kompeticion.[30] Ky ekip u bë i njohur si Yé-yé. Emri "Yé-yé" erdhi nga kori "Yeah, yeah, yeah" në këngën e Beatles "Ajo Të Do Ty" pasi katër anëtarë të ekipit pozuan për Marcën duke kopjuar Beatles.[31] Gjenerata e Yé-yé ishte finalist në Kupën Evropiane në dy raste, në vitet 1962 dhe 1964.[30] Në vitet 1970, Real Madrid fitoi pesë kampionate dhe tre Kupa Spanjolle. Klubi luajti finalen e parë të Kupës UEFA të Fituesve të Kupës në vitin 1971, duke u mposhtur nga ekipi anglez Çelsi me rezultatin 2–1.[32] Më 2 korrik 1978, presidenti i klubit Santiago Bernabéu vdiq gjatë kohës që Kupa e Botës 1978 po luhej në Argjentinë. FIFA njoftoi tre ditë zie në nder të tij gjatë turnamentit.[33] Në vitin e ardhshëm, klubi organizoi edicionin e parë të Trofeut Santiago Bernabéu në nder të ish presidentit të tyre.

1980–2000: Quinta del Buitre dhe suksesi i vazhduar

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Raúl ishte pjesë e ekipit të parë të Realit Madridit për 16 sezone, duke shënuar 323 gola në 741 ndeshje.

Deri në fillim të viteve 1980, Real Madrid kishte humbur kontrollin për titullin e La Ligas derisa një grup i ri yjesh të rritur në shtëpi sollën suksesin në vend për klub.[34][35] Gazetari spanjoll sportiv Julio César Iglesias i dha kësaj gjenerate emrin La Quinta del Buitre ("Kohorti i Vultures"), i cili rrjedh nga pseudonimi i dhënë një prej anëtarëve të tij, Emilio Butragueño. Katër anëtarët e tjerë ishin Manuel Sanchís, Martín Vázquez, Míchel dhe Miguel Pardeza; të pesë futbollistët ishin prodhim i akademisë se të rinjve të Real Madridit.[34][35] Me La Quinta del Buitre (që u reduktua në katër anëtarë pas largimit të Pardezës te Zaragoza në vitin 1986) dhe lojtarë të shquar si portieri Francisco Buyo, mbrojtësi i djathtë Miguel Porlán Chendo dhe sulmuesi meksikan Hugo Sánchez, Real Madridi kishte një nga skuadrat më të mira në Spanjë dhe Evropë gjatë gjysmës së dytë të viteve 1980, duke fituar dy Kupa UEFA, pesë kampionate spanjolle rresht, një kupë dhe tre Superkupa Spanjolle.[34][35] Në fillim të viteve 1990, La Quinta del Buitre u nda pasi Martín Vázquez, Emilio Butragueño dhe Míchel u larguan nga klubi.

Në vitin 1996, presidenti Lorenzo Sanz emëroi Fabio Capellon si trajnerin e ri të ekipit.[36] Megjithëse qëndrimi i tij zgjati vetëm një sezon, Real Madrid u shpall kampion i La Ligas, kurse lojtarët si Predrag Mijatović, Davor Šuker, Clarence Seedorf, Roberto Carlos dhe portieri Bodo Illgner, arritën në klub për të forcuar një skuadër që tashmë mburrej me lojtarë si Raúl, Fernando Hierro dhe Fernando Redondo. Si rezultat, Real Madridi (me përforcimin e Fernando Morientes në vitin 1997) përfundimisht i dha fund pritjes së saj 32-vjeçare për Kupën e shtatë të Evropës: në vitin 1998, nën drejtimin e trajnerit Jupp Heynckes, ata mposhtën Juventusin 1–0 në finale me një gol nga Mijatović.[37]

Në nëntor 1999, Vicente del Bosque u emërua trajneri i ri i ekipit. Në sezonin e fundit të shekullit 20të (1999–2000), ekipi udhëhiqej ende nga veteranë si Fernando Hierro, Fernando Redondo, Roberto Carlos dhe Raúl González. Reali gjithashtu u përforcua edhe nga talentet me prespektivë Fernando Morientes, Guti dhe Iker Casillas, të mbështetur nga mbërritjet e Steve McManaman dhe Nicolas Anelka nga Premier Liga Angleze, dhe Míchel Salgado sëbashku me Iván Helguera nga Spanja. Në sezonin e parë të Del Bosque si trajner i Realit, ekipi fitoi Ligën e Kampioneve për herë të tetë, duke mposhtur Valencian 3–0 në finale me golat e Morientes, McManaman dhe Raúl.[38] Ky triumf shënoi nisjen e një epoke të suksesshme në historinë e Real Madridit.[39]

2000–2006: Epoka Galácticos

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: Galácticos
Beckham dhe Zidane konsideroheshin Galácticos.

Në korrik 2000, Florentino Pérez u zgjodh presidenti i ri i klubit.[40] Ai u zotua në fushatën e tij se do të hiqte borxhin 270 milion € dhe do të përmirsonte infrastrukturën e klubit. Megjithatë, premtimi parësor elektoral që e shtyu Pérezin drejt fitores ishte transferimi i portugezit Luís Figo klubi rival Barcelona.[41] Një vit më pas, klubi kishte terrenin e saj të stërvitjes dhe shfrytëzoi paratë për të filluar ndërtimin e ekipit Galácticos duke firmosur një yll global në çdo verë, përfshirë lojtarë si Zinedine Zidane, Ronaldo, Luís Figo, David Beckham dhe Fabio Cannavaro.[42] Është e diskutueshme nëse këto investime ja vlejtën, pasi pavarësisht se fituan UEFA Ligën e Kampionëve dhe Kupën Ndërkontinentale në vitin 2002, e cila u ndoq nga fitimi La Ligas në në vitin 2003, klubi nuk arriti të fitojë asnjë trofe madhor për tre sezonet e ardhshme.[42]

Disa ditë pas kapjes së titullit të La Ligas në maj 2003, klubi u rrethua me polemika. Vendimi i parë i diskutueshëm erdhi kur Pérez shkarkoi trajnerin fitues Vicente del Bosque.[43] Disa lojtarë u larguan nga klubi, duke përfshirë kapitenin e Madridit, Fernando Hierro, kurse mesfushori mbrojtës Claude Makelele refuzoi të marrë pjesë në stërvitje në shenjë proteste për shkak se ishte një nga lojtarët më pak të paguar të klubit, duke bërë që ai të kalonte te Çelsi.[44] Zidane deklaroi: "Shumë lojtarë po ikin kur rregulli normal është: kurr mos ndrysho një ekip fitues." Real Madrid, me trajnerin e tyre të sapovendosur Carlos Queiroz, e nisi kampionatin me hap të ngadaltë pas një fitore të vështirë ndaj Real Betis.

Sezoni 2005–06 filloi me premisa pas blerjeve të lojtarëve të rinj: Júlio Baptista (24 milion €), Robinho (30 milion €) dhe Sergio Ramos (27 milion €). Megjithatë, Real Madridi mori rezultate negative, përfshirë një humbje 3–0 në shtëpi ndaj Barcelonës në nëntor 2005.[45] Trajneri i ekipit Wanderley Luxemburgo u shkarkua një muaj më pas dhe u zëvëndësua nga Juan Ramón López Caro.[46] Rikthimi u shkurtër në formë u ndërpre nga disfata tenistike 6–1 nga Real Zaragoza në ndeshjen e parë të çerek-finaleve të Copa del Reyt.[47] Pas kësaj, ekipi u eliminua edhe nga Liga e Kampioneve nga Arsenali. Më 27 shkurt 2006, Florentino Pérez dha dorëheqjen.[48]

2006–2009: Vitet me Ramón Calderón si president

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 2 korrik 2006, Ramón Calderón u zgjodh si presidenti i ri i klubit. Ai vendosi në krye të ekipit anglezin Fabio Capello dhe ish lojtarin Predrag Mijatović si drejtor sportiv. Real Madridi fitoi kampionatin në sezonin 2006–07, duke regjistuar titullin e parë pas katër vitesh. Pavarësisht kësaj, Capello u shkarkua në përfundim të sezonit. Titulli u fitua më 17 qershor, kur Real Madridi u përball me Majorkën në Bernabéu kurse Barcelona dhe Sevilja, pretendentët e tjerë për titull, u ndeshën respektivisht me Gimnàstic de Tarragona dhe Villarrealin. Në përfundim të pjesës së parë, Reali ishte në disavantazh 0–1 kurse Barcelona po fitonte 3–0 në Tarragona. Megjithatë, në pjesën e dytë, Reali shënoi tre gola dhe fitoi ndeshjen 3–1, duke siguruar titullin e parë që nga viti 2003.

2009–vazhdon: Epoka e dytë Galácticos dhe Tripleta evropiane

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Cristiano Ronaldo ishte blerja më e shtrenjtë e klubit me 94 milion €, kur ai arriti në vitin 2009.

Më 1 qershor 2009, Florentino Pérez u rizgjodh president i klubit.[49] Ai vazhdoi me politikën e tij Galácticos nga mandati i parë, duke blerë lojtarë të profilit të lartë si Kaká dhe Cristiano Ronaldo. Braziliani u ble nga Milani për 67 milion €, kurse portugezi u transferua nga Manchester United për 94 milion €, duke u bërë në atë kohë blerja më e shtrenjtë në historinë e futbollit.[50][51] Në maj 2010, José Mourinho, i cili sapo kishte udhëhequr Interin drejt fitimit të Tripletës në sezonin 2009–10, u emërua trajneri i ri i ekipit.[52] Në sezonin e tij të parë në krye, ekipi fitoi Copa del Reyn duke mposhtur në finale Barcelonën falë një gol të Cristiano Ronaldos në kohën shtesë;[53] kjo ishte një nga katër El Clásicot që u luajtën brënda 18 ditëve, përfshirë edhe dy ndeshjet e gjysëm-finales së Ligsës së Kampioneve dhe një ndeshje në La Liga.

Në maj 2011, Real Madridi fitoi La Ligan për herë të 32të në histori, duke vendosur edhe disa rekorde gjatë sezonit; ata e mbyllën kampionatin me 100 pikë, shënuan 121 gola, duke e pasur golavarazhin +89, si dhe fituan 32 ndeshje, përfshirë 16 në transfertë. Në atë sezon, Ronaldo u bë lojtari më i shpejtë që arrin 100 gola në La Liga.[54] Në sezonin 2012–13, ekipi fitoi Supercopa de España duke mposhtur Barcelonën me rregullin e golit jashtë fushe, por e mbylli kampionatin në vendin e dytë mbrapa të njëjtit kundërshtar. Një transferim i dalluar në atë sezon ishte ai i kroatit Luka Modrić nga Tottenham Hotspur për rreth 35 milion €. Pas një zhgënjyese në kohën shtesë ndaj Atlético Madrid në finalen e Copa del Reyt, Pérez njoftoi se Mourinho do të largohej nga klubi në përfundim të sezonit.[55]

Lojtarët e Real Madridit duke festuar "La Déciman", trofeun e 10të të Ligës së Kampioneve, maj 2014.

Pasuesi i Mourinhos ishte italiani Carlo Ancelotti, i cili firmosi një kontartë tre-vjeçare.[56] Ai mori legjendën e klubit Zidane si ndihmësin e tij. Më 1 shtator 2013, Gareth Bale u ble nga Tottenham Hotspur për 100 milion €, duke bërë që klubi të thyente rekordin e blerjes më të shtrenjtë në histori sërisht. Në sezonin e parë të Ancelottit në krye, ekipi fitoi Copa del Reyn, duke mposhtur në finale Barcelonën 2–1, kjo falë golit të fitores në minutat e fundit nga Bale. Më 24 maj, në finalen e Ligës së Kampioneve, Real Madridi arriti një fitore 4–1 në kohën shtesë kundër rivalëve të qytetit Atlético Madrid, duke e fituar kompeticionin për herë të parë që nga viti 2002; ky ishte trofeu i 10të i klubit, e cila u njoh si "La Décima". Pas këtij suksesi, klubi siguroi transferimin e portierit Keylor Navas, mesfushorit Toni Kroos dhe mesfushorit sulmues James Rodríguez. Në gusht 2014, ekipi fitoi Superkupën Evropiane kundër Seviljes, duke koleksionuar trofeun e 79të zyrtar në histori. Vera u mbyll me shitjen e dy lojtarëve kyç të sezonit të kaluar: Xabi Alonso u transferua te Bayern Munich kurse Ángel Di María te Manchester United.[57][58] Këto vendime të klubit u pritën me polemika, me Ronaldon i cili deklaroi: "Nëse unë do të isha në krye, do t'i kisha bërë gjërat ndryshe", kurse trajneri Ancelotti tha: "Tani duhet ta nisim sërisht nga zero."

Sergio Ramos dhe Zinedine Zidane me trofeun e 11të të Ligës së Kampioneve, e njohur si "La Undécima".

Gjatë këtij sezoni, Real Madridi fitoi 22 ndeshje rresht, duke vendosur një rekord të ri; ata fituan ndeshje ndaj ekipeve si Barcelona dhe Liverpool, duke thyer rekordin e mëparëshëm me 18 ndeshje të vendosur nga Barcelona e Frank Rijkaard. Rekordi më pas u ndal me 24 ndeshje pas humbjes ndaj Valencias në ndeshjen e parë të vitit 2015. Ekipi dështoi të ruante titullin e Ligës së Kampioneve dhe Copa del Reyt, kurse në kampionat përfunduan sërisht në vendin e dytë, duke u renditur dy pikë larg Barcelonës. Këto rezultatet sollën edhe largimin e Ancelottit më 25 maj 2015.[59] Vetëm disa ditë më pas, spanjolli Rafael Benítez u njoftua si trajneri i ekipit. Pavarësisht një nisje pozitive, Reali pësoi një rënje të vazhdueshme, e cila kulmoi me humbjen 4–0 në shtëpi në El Clásico ndaj Barçës, e cila vazhdoi edhe me eliminim nga kupa kundër Cádiz; pavarësisht se kishin fituar ndeshjen e parë 3–1 në transfertë, trajneri kishte aktivizuar lojtarin e pezulluar Denis Cheryshev, gjë që shkaktoi edhe përjashtimin e ekipit nga kompeticioni.[60] Benítez u shkarkua më 4 janar 2016 pas rezultateve negative dhe faktit që nuk pëlqehej nga tifozët.[61] Po në atë ditë, Zidane u prezantua si trajneri i ri. Nën drejtimin e tij, ekipi u përmirsua ndjeshëm dhe e mbylli kampionatin në vendin e dytë vetëm një pikë larg Barcelonës. Më 28 maj, Real Madridi mposhti Atlético Madrid nga gjuajtjet e penalltive në finalen e Ligës së Kampioneve, duke e fituar trofeun për herë të 11të, e quajtur si "La Undécima".[62]

Zidane vazhdoi të udhëhiqte ekipin drejt suksesit, duke fituar Superkupën Evropiane në gusht dhe Kupën e Botës për Klube në dhjetor.[63] Më 12 janar 2017, pas barazimit 3–3 kundër Seviljes, Real Madridi vendosi një rekord të ri duke qëndruar plot 40 ndeshje pa pësuar humbje.[64][65] Në maj të atij viti, ekipi fitoi La Ligan për herë të 33të në histori, duke fituar trofeun e parë pas pesë sezonesh.[66] Më 3 qershor, Reali mposhti Juventusin 4–1 në finalen e Ligës së Kampioneve, duke u bërë klubi i parë në histori që e fiton këtë trofe dy herë rresht në epokën e Ligës së Kampioneve. Ky ishte trofeu i tyre i 12të, dhe i treti në katër sezonet e fundit, duke arritur atë që u quajt "La Duodécima".[67] Sezoni 2016–17 ishte më i suksesshmi i Real Madridit në aspektin e trofeve.

Real Madridi vazhdoi të fitonte trofe edhe në sezonin 2017–18; ata fillimisht fituan Superkupën Evropiane kundër Manchester United,[68] e cila u pasua nga fitimi i Superkupës Spanjolle kundër Barcelonës me rezultatin e përgjithshëm 5–1, duke i dhënë fundit rekordit me 24 ndeshje rresht të Barcelonës me të paktën një gol në El Clásico.[69][70] Pasi fituan edhe Kupën e Botës për Klube në dhjetor, Real Madridi u bë klubi i parë që nga Bayern Munich që e fiton Ligën e Kampioneve në tre sezone rresht, duke mposhtur në finale 3–1 Liverpoolin.[71] Vetëm pesë ditë pas këtij suksesi, Zidane dha dorëheqjen si trajner i ekipit, duke cituar "nevojën për ndryshim" si arsyen e largimit.[72] Në qershor 2018, Julen Lopetegui u vendos trajneri i ri.[73] Pavarësisht se klubi ishte aktiv në merkato, duke shitur edhe Cristiano Ronaldon te Juventusi për 100 milion €, ekipi zhvilloi paraqitje negative, e cila kulmoi me humbjen 5–1 në Camp Nou kundër Barcelonës. Këto rezultate sollën edhe shkarkimin e trajnerit Lopetegui,[74] i cili u zëvëndësua nga Santiago Solari. Në dhjetor 2018, Real Madridi fitoi Kupën e Botës për Klube, duke u bërë ekipi me më shumë trofe në këtë kompeticion (4) dhe i vetmi ekip që fiton tre vite rresht. Më 11 mars 2019, Zidane u rikthye në klub si trajner.[75]

Identiteti

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stema

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  • 1902
    1902
  • 1908
    1908
  • 1931
    1931
  • 2001
    2001

Stema e parë kishte një model të thjeshtë që përbëhej nga një ndërthurje dekorative e tre inicialeve të klubit, "MCF" për "Madrid Club de Fútbol", në blu të errët në një fanellë të bardhë. Ndryshimi i parë në stemë ndodhi në vitin 1908 kur shkronjat u përshtatën një formë më të efektshme dhe u shfaqën brenda një rrethi.[76] Ndryshimi tjetër në konfigurimin e stemës nuk ndodhi deri në presidencën e Pedro Parages në vitin 1920. Në atë kohë, mbreti Alfonso XIII i dha klubit patronazhin e tij mbretëror i cili erdhi në formën e titullit "Real Madrid", që do të thotë "Mbretëror".[77] Kështu, kurorës së Alfonsos iu shtua stema dhe klubi e stiloi veten si "Real Madrid Club de Fútbol".[76]

Me shpërbërjen e monarkisë në vitin 1931, u eliminuan edhe të gjitha simbolet mbretërore (kurora në stemë dhe titulli "Real"). Kurora u zëvendësua nga grupi i errët i manit në Rajonin të Castiles.[20] Në vitin 1941, dy vjet pas përfundimit të Luftës Civile, "Corona e vërtetë", ose "Kurora Mbretërore" e stemës, u rivendos kurse u ruajt edhe shiriti i manit të Kastilesë.[26] Përveç kësaj, e gjithë stema u bë me ngjyra të plota, me ngjyrën e artë që spikaste më shumë, dhe klubi u quajt përsëri Real Madrid Club de Fútbol.[76] Modifikimi më i fundit në stemë ndodhi në vitin 2001 kur klubi dëshironte të gjendej në një situatë më të mirë për shekullin XXI dhe të standardizonte më tej stemën e tij. Një nga modifikimet e bëra ishte ndryshimi i shiritit të manit në një hije më të kaltër.[76]

Ngjyrat

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Real Madridi ka mbajtur fanellën me ngjyrë të bardhë për ndeshjet në shtëpi gjatë të gjithë historisë së tyre. Megjithatë, ka pasur një rast ku fanella dhe të shkurtrat nuk kanë qënë të dyja të bardha. Kjo ishte një iniciativë e marrë nga Escobal dhe Quesada në vitin 1925; ata kishin udhëtuar në Angli kur panë fanellën e klubit nga Londra Corinthian F.C., e cila ishte një nga më të famshmet në Angli në atë kohë e njohur për elegancën dhe sportivitetin. U vendos që Real Madridi do të vishte të shkurtra të zeza për të kopjuar ekipin anglez, por kjo iniciativë zgjati vetëm një vit. Në vitin 1905, pasi ekipi u eliminua në kupë nga Barcelona me rezultatin 5–1 në Madrid dhe 2–0 në Katalonjë, presidenti Parages vendosi të rikthejë uniformën tërësisht të bardhë, duke deklaruar se uniforma tjetër kishte sjellur fat të keq.[78] Në fillim të viteve 1940', trajneri ndryshoi sërisht fanellën duke i shtuar kopsa dhe stemën sipër në krahun e majtë, e cila ka qëndruar që nga ajo kohë. Më 23 nëntor 1947, në një ndeshje kundër Atlético Madrid në Stadiumin Metropolitano, Real Madridi u bë ekipi i parë spanjoll që luajti me fanella me numra mbrapa.[26] Klubi anglez Leeds United përkohësisht ndryshoi ngjyrën e fanellës së tyre të parë nga blu në të bardhe për të kopjuar Realin e epokës dominuese.[79]

Fanella tradicionale e Real Madridit për ndeshjet në transfertë ka qënë e gjitha lejla ose blu. Që nga ardhja e tregut të shitjeve të fanellave, klubi ka lëshuar edhe modele të ndryshme të tjera me një ngjyrë, duke përfshirë të kuqe, jeshile, portokalli ose të zezë. Prodhuesi i fanellës së ekipit është Adidas, me të cilin Reali ka kontratë që nga viti 1998.[80][81] Sponsori i fanellës së parë të ekipit, Zanussi, ra dakord për një marrëveshje në sezonet 1982–83, 1983–84 dhe 1984–85. Pas kësaj, klubi u sponsorizua nga Parmalat dhe Otaysa para se të firmoste një kontratë afatgjate me kompaninë Teka në vitin 1992.[82][83]

Prodhuesi dhe sponsori i uniformës

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Periudha Prodhuesi Sponsori
1980–1982 Adidas None
1982–1985 Zanussi
1985–1989 Hummel Parmalat
1989–1991 Reny Picot
1991–1992 Otaysa
1992–1994 Teka
1994–1998 Kelme
1998–2001 Adidas
2001–2002 Realmadrid.com*
2002–2005 Siemens mobile
2005–2006 Siemens
2006–2007 BenQ-Siemens
2007–2011 bwin
2011–2013
2013– Fly Emirates

Statistikat dhe Rekordet

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: Real Madrid C.F. statistika
Raúl eshte golashenuesi me i miri ne historinë e Real Madridit.

Real Madridi eshtë njeri ndër klubet me te mira në La Liga, prandaj lojtarët si Manuel Sanchís Hontiyuelo mban rekordin për paraqitjet fantastike te Real Madridit, që ka luajtur 505 ndeshje per ekipin eparë midis viteve 1983 dhe 2001.Raul vjen i dytë, që ka luajtur 480 herë. Rekord për një portier është mbajtur nga Iker Casillas, me 400 shfaqje. Me 12 paraqitje kapitale (47 ndërsa në klub), Luis Figo i Portugalisë është lojtari më i mir qe eshte bler nga rivali FC Barcelona.

Raúl është golashenuesi me mir i Real Madrid ne te gjithë historinë, me 500 gola në 551 games (1994-).Katër lojtarë të tjerë kanë shënuar edhe mbi 300 gola për Real Madridin: Alfredo di Stefano (1953-64), Carlos Santillana (1971–88), Ferenc Puskás (1958-66) dhe Hugo Sánchez (1985-92). Sánchez mban rekord qe ka shenuar 45 golla per një sezon (38 në 1989-90). 58 golat e Di Stefano në 58 ndeshje ishte redord për dekada ne Ligen e Kampioneve , derisa ajo u tejkalua nga Raul në vitin 2005. Goli me i shpejtë në historinë e klubit (15 seconda) u shënua nga Ronaldo më 3 dhjetor 2003, gjatë një ndeshje të ligës kundër Atletico Madrid.

Zyrtarisht, shikushmerinë më të lartë Real Madridit në shtëpi e ka 83 mij shikues për një ndeshje ne Copa del Rey në vitin 2006. Kapaciteti aktual ligjor i Santiago Bernabéu është 80 mij. Ne sezonin 2007/08 Shikues te pranishëm ishin mesatarisht 76 mij per 1 ndeshje, më i vogël në Federatat evropiane. Real kanë vendosur edhe të dhënat në futbollin spanjoll, veçanërisht më të titujve më të brendshme ( 33 deri në 2007-08) dhe sezonet më të fituar në një rresht ( gjatë 5). Me 121 ndeshje (nga 17 shkurt 1957 deri më 7 mars 1965), Reali mban rekordin ku nuk pesoi asnje humbje si vendas.

Real Madrid mban rekordin për fitimin e UEFA Champions League 10 herë dhe për gjysmë-finale (15). Raúl González është golashenuesi me i mir i Liges se Kampioneve, me 68 gol. Ekipi ka numër rekord të pjesëmarrjes radhazi në Kupën Evropiane me 8, 1955-63.

Në qershor të vitit 2009, klubi thyen rekordin e saj për transferimin më të lart të paguar ndonjëherë në historinë e futbollit duke u pajtuar të paguaj Manchester United FC € 94 milion euro($94000000) për shërbimet e Cristiano Ronaldo.Real Madrid pagoi prej € 50 milion dollarë për transferimin Zinedine Zidane nga Juventus në Real Madrid në vitin 2001 ishte pagesa më e madhe e mëparshme transferimit të paguar ndonjëherë. Në qershor 2009, Real Madrid gjithashtu ranë dakord për të blerë nga AC Milan Kaká për 50 milion euro. Shitje klubit rekord erdhi më 31 gusht 2013, kur ata shiten Mesut Ozil ne Arsenal për £ 42.5 milion.

Rivalitetet

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

El Clásico

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: El Clásico

Rivaliteti më i madh dhe i ashpër i Real Madridit është me klubin katalanas Barcelona. Ndeshjet midis tyre njihem me emrin El Clásico, dhe janë një nga ndeshjet më të ndjekura në mbarë botën. Real Madridi dhe Barcelona konsiderohet si ekipet më të forta të futbollit spanjoll. Që nga krijimi i kampionatit, këto dy ekipe janë parë si përfaqësuesit e dy rajoneve rivale të Spanjës, Katalonia dhe Casitila, si dhe dy qytetet përkatëse, Madridi dhe Barcelona. Ky rivalitet pasqyron atë që shumë e konsiderojnë si tensionet politike dhe kulturore ndërmjet katalanasve dhe kastilasve.

Derbi Madrilen

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: El Derbi madrileño


Fqinj më i afërt klubit është Atletico Madrid, i cili është parë edhe si një rival nga tifozët e Real Madridit. Edhe pse Atlético u krijua fillimisht nga tre studentë Bask në 1903, ajo u bashkua në vitin 1904 nga anëtarët te Madridit FC. Tensione të mëtejshme, sepse përkrahësit erdhen fillimisht Real Madrid erdhi nga klasa e mesme, ndërsa përkrahësit e Atletico ishin tërhequr nga klasa e punës. Sot këto dallime kryesisht janë të paqarta. Ata u takuan për herë të parë më 21 shkurt 1929 në kampionatin e parë Lidhjes në Chamartín. Ishte ndeshje e parë zyrtare të turneut të reja, dhe Real fitoi 2-1. Rivalitetin e parë e fituar vëmendjen ndërkombëtare në vitin 1959 gjatë Kupës së evropian, kur të dy klubet u takuan në gjysmë-finale. Real fitoi ndeshjen e parë 2-1 në Bernabéu ndërsa Atletiko fitoi 1-0 në Metropolitano. Shkoi në një kravatë e bardhë sërish fitoi 2-1. Atlético, megjithatë, fitoi disa hakmarrje, kur, të udhëhequr nga ish-trajneri i Real Madridit, Jose Villalonga, ai mundi të bardhëve në dy finale të njëpasnjëshme Copa del Generalísimo në vitin 1960 dhe 1961.

Midis 1961 dhe 1989, kur Real dominuar La Liga, vetëm Atletico ofroi atë çdo sfidë serioze, duke fituar tituj Liga në vitin 1966, 1970, 1973 dhe 1977. Në vitin 1965, Atletico u bë ekipi i parë që mundi Real në Bernabéu në tetë vjet. RReal Madridit kundër Atletico në kohët më të fundit është shumë e favorshme. Një pikë e lartë që vijnë në sezonin 2002-03, kur bardhë kapën titullin La Liga pasi fiuan Atlético 4-0 në stadiumin Vicente Calderón.

Trofe

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Lojtarët e Real Madridit duke festuar triumfin në Ligën e Kampioneve më 26 maj 2018.

Real Madridi është një nga klubet me më shumë trofe në histori.[84][85] Me 33 tituj të La Ligas, Reali është klubi me më shumë kampionate të fituar në historinë e futbollit spanjoll. Ata kanë fituar Kupën Evropiane 13 herë, më shumë se çdo klub tjetër në histori.[71] Reali është gjithashtu klubi i vetëm që e ka fituar Ligën e Kampioneve tre herë rresht që kur Kupa Evropiane mori këtë emër në vitin 1992. Në dhjetor 2000, Real Madridi u shpall klubi i shekullit nga FIFA.[10] Klubi gjithashtu mban rekordet edhe për fitimin e Kupës Ndërkontinentale dhe FIFA Kupës së Botës për Klube, duke i fituar respektivisht tre dhe katër herë. Duke qënë se e ka fituar Kupën Evropiane më shumë se pesë herë, klubi ka të drejtën të shfaqë simbolin e "fituesit të shumfishtë" që jepet nga UEFA.[86]

Trofetë e Real Madridit
Tipi Kompeticioni Tituj Sezonet
Vendor La Liga 34 1931–32, 1932–33, 1953–54, 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1977–78, 1978–79, 1979–80, 1985–86, 1986–87, 1987–88, 1988–89, 1989–90, 1994–95, 1996–97, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2011–12, 2016–17 2019-2020
Copa del Rey 20 1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1961–62, 1969–70, 1973–74, 1974–75, 1979–80, 1981–82, 1988–89, 1992–93, 2010–11, 2013–14, 2022/23
Supercopa de España 11 1988, 1989, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003, 2008, 2012, 2017, 2019–20
Copa Eva Duarte 1 1947
Copa de la Liga 1 1985
Kontinental UEFA Liga e Kampioneve 13 1955–56, 1956–57, 1957–58, 1958–59, 1959–60, 1965–66, 1997–98, 1999–2000, 2001–02, 2013–14, 2015–16, 2016–17, 2017–18
Kupa UEFA 2 1984–85, 1985–86
UEFA Super Kupa 4 2002, 2014, 2016, 2017
Botëror Kupa Ndërkontinentale 3s 1960, 1998, 2002
FIFA Kupa e Botës për Klube 4 2014, 2016, 2017, 2018
  •   rekord
  • S rekord i ndarë

Lojtarët

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Skuadra aktuale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Redaktuar më 15 shtator 2024[87]
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
1 Belgjika Pt Thibaut Courtois
2 Spanja Mb Dani Carvajal (zëv-kapiten)
3 Brazil Mb Éder Militão
4 Austria Mb David Alaba
5 Anglia Mf Jude Bellingham
6 Franca Mf Eduardo Camavinga
7 Brazil Sm Vinícius Júnior
8 Uruguaji Mf Federico Valverde
9 Franca Sm Kylian Mbappé
10 Kroacia Mf Luka Modrić (kapiten)
11 Brazil Sm Rodrygo
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
13 Ukraina Pt Andriy Lunin
14 Franca Mf Aurélien Tchouaméni
15 Turqia Mf Arda Güler
16 Brazil Sm Endrick
17 Spanja Mb Lucas Vázquez
18 Spanja Mb Jesús Vallejo
19 Spanja Mf Dani Ceballos
20 Spanja Mb Fran García
21 Morocco Sm Brahim Díaz
22 Gjermania Mb Antonio Rüdiger
23 Franca Mb Ferland Mendy


Në huazim

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
— Ukraina Pt Andriy Lunin (te Real Oviedo deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Pt Moha Ramos (te Birmingham deri më 30 qershor 2020)
— Franca Pt Luca Zidane (te Racing Santander deri më 30 qershor 2020)
— Morocco Mb Achraf Hakimi (te Borussia Dortmund deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mb Álvaro Odriozola (te Bayern München deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mb Sergio Reguilón (te Sevilla deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mb Javi Sánchez (at Real Valladolid deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mb Jesús Vallejo (te Granada deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mf Dani Ceballos (te Arsenal deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mf Alberto Fernández (te Fuenlabrada deri më 30 qershor 2020)
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
— Spanja Mf Jorge de Frutos (te Rayo Vallecano deri më 30 qershor 2020)
— Japonia Mf Takefusa Kubo (te Mallorca deri më 30 qershor 2020)
— Norvegjia Mf Martin Ødegaard (te Real Sociedad deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mf Óscar Rodríguez (te Leganés deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Mf Alberto Soro (te Real Zaragoza deri më 30 qershor 2020)
— Paraguaji Sm Sergio Díaz (te Cerro Porteño deri më 31 dhjetor 2020)
— Spanja Sm Dani Gómez (te Tenerife deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Sm Borja Mayoral (te Levante deri më 30 qershor 2020)
— Spanja Sm Hugo Vallejo (te Deportivo La Coruña deri më 30 qershor 2020)

Stadiumi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stadiumi i Real Madridit është Santiago Bernabéu Stadium, e cila është në pronësi të Real Madrid në vetvete. Projektuar nga arkitektët Luis Soler Alemany dhe Manuel Muñoz Monasterio, u përurua më 14 dhjetor të 1947 dhe ka një kapacitet prej 80.354 spektatorësh, të gjithë ulur, dhe një madhësi prej 107 x 72 metra. Santiago Bernabéu Stadium ka pritur një numër të pafund të mëdha sportive dhe ngjarje shoqërore, ndër të cilat ephemeris e mëposhtme: Fundi i Dytë Kupa Evropianetë fituara nga Real Madrid (1957); finale e Kupës Evropiane Team ( 1964), Fundi i Botës së Spanjës (1982): Takim i Papa Gjon Pali II me të rinjtë spanjoll (1982). Përveç kësaj, Santiago Bernabéu Stadium ka pritur finalet e disa të Kupës së Spanjës. fundit ishte në sezonin 2006-2007. Rishikimin e fundit të UEFA tetor 24, 2007, gjatë ndeshjes UEFA Champions League kundër Olimpiakos FC, shërbeu si hapi përfundimtar në procedurat që po kryhen për të dhënë në kategorinë Santiago Bernabeu Stadium Elite ose pesë Star stadiumin dhe në këtë mënyrë, 14 nëntor 2007, një muaj para 60 vjetorin e përurimit të stadiumit, klubi UEFA komunikuar zyrtarisht se emërtimi. Më 22 maj 2010 priti në finale të Champions League UEFA62 , në mes FC Inter dhe FC Bayern München. Ish stadiume: Fusha e Estrada, hipodrom, Golf Avenue nga Toros de Plaza, Camp O'Donnell, të qytetit linear Velodrome, e Vjetër stadium Chamartin.

Santiago Bernabeu pamje nga jashtë
Santiago Bernabeu pamje nga brenda

Personeli

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stafi teknik

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Shiko gjithashtu: Lista e trajnereve te Real Madrid C.F.
Pozicioni Stafi
Trajner Julen Lopetegui
Asistent trajneri David Bettoni
Asistent trajneri Hamidou Msaidie
Trajner portjeresh Luis Llopis
Trajner Fitnesi Bernardo Requena
Delegati i lojes Chendo
  • Last updated: 6 January 2016
  • Source: AS Arkivuar 1 shkurt 2016 tek Wayback Machine

Menaxhimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: Lista e Presidentëve të Real Madrid C.F.
Biznesmeni Florentino Pérez është presidenti aktual i klublit madrilen.
Posti Emri
President Florentino Pérez
Zëvendës Presidenti i 1 Fernando Fernández Tapias
Zëvendës Presidenti i 2 Eduardo Fernández de Blas
Sekretari i bordit Enrique Sánchez González
Drejtor i përgjithshem José Ángel Sánchez
Drejtor i pergjithshëm i zyrës së presidentit Manuel Redondo
Drejtor i lidhjeve institucionale Emilio Butragueño
Drejtor sportiv Miguel Pardeza
Drejtori i Zonës Sociale José Luis Sánchez
Drejtor i Bordit Këshillimor Ligjor Javier López Farre

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ a b Luís Miguel González. "Pre-history and first official title (1900–1910)" (në anglisht). Real Madrid C.F. Arkivuar nga origjinali më 29 dhjetor 2008. Marrë më 12 korrik 2008.
  2. ^ "The World's Most Valuable Soccer Teams" [Ekipet më të vlefshme të futbollit në botë] (në anglisht). Forbes. 12 qershor 2018. Marrë më 12 qershor 2018.
  3. ^ "Real Madridi me të ardhura rekord prej 750 milion euro". Real Madrid Albania. 7 shtator 2018. Marrë më 6 mars 2019.
  4. ^ Dongfeng Liu, Girish Ramchandani (2012). "The Global Economics of Sport". p. 65. Routledge,
  5. ^ "Real Madrid 1960 – the greatest club side of all time" [Real Madrid 1960 – ekipi më i mirë i të gjitha kohërave] (në anglisht). BBC Sport. 23 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2015. Marrë më 19 mars 2015.
  6. ^ "The great European Cup teams: Real Madrid 1955–60" [Ekipet e mëdhaja evropiane: Real Madrid 1955–60] (në anglisht). The Guardian. 22 maj 2013. Marrë më 19 mars 2015.
  7. ^ "Real Madrid 1955–1960" (në anglisht). Football's Greatest. Marrë më 19 mars 2015.
  8. ^ "World Football: The 11 Most Successful European Clubs in History" [Futbolli Botëror: 11 klubet më të suksesshme evropiane në histori] (në anglisht). Bleacher Report. Marrë më 22 janar 2012.
  9. ^ Press Association Sport (tetor 2017). "Man United retrospectively declared 1999 world club champions by FIFA" [Man United retrospektivisht deklarohet kampion i botës për klube nga FIFA] (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 4 nëntor 2017.
  10. ^ a b "The FIFA Club of the Century" [FIFA klubi i shekullit] (PDF) (në anglisht). FIFA.com. 1 dhjetor 2000. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 23 prill 2007. Marrë më 11 maj 2017.
  11. ^ "FIFA Centennial Orders of Merit" [Urdhëri i meritës njëqindvjeçar nga FIFA] (në anglisht). FIFA.com. 20 maj 2004. Arkivuar nga origjinali më 4 mars 2016. Marrë më 11 maj 2017.
  12. ^ "UEFA Team Ranking 2016" [Renditja e ekipeve UEFA 2016] (në anglisht). xs4all.nl. 1 dhjetor 2000. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2015. Marrë më 22 maj 2017.
  13. ^ "UEFA rankings for club competitions" [Renditja e UEFA për kompedicionet për klube] (në anglisht). UEFA.com. Marrë më 22 maj 2017.
  14. ^ "In what century was Real Madrid founded?" [Në çfarë shekulli u themelua Real Madridi?] (në spanjisht). CIHEFE. 16 nëntor 2013. Arkivuar nga origjinali më 14 korrik 2022. Marrë më 9 korrik 2017.
  15. ^ Christopher Rowley (2015). The Shared Origins of Football, Rugby, and Soccer [Origjina e ndarë e futbollit amerikan, regbisë dhe futbollit] (në anglisht). Rowman & Littlefield. ISBN 978-1-4422-4618-8.
  16. ^ Ball, Phil f. 117.
  17. ^ a b Luís Miguel González. "Bernabéu's debut to the title of Real (1911–1920)" [Debutimi i Bernabeut në titullin e Realit (1911–1920)] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 korrik 2008.
  18. ^ "History — Chapter 1 – From the Estrada Lot to the nice, little O'Donnel pitch" [Historia – Kapitulli 1 – Nga parkingu Estrada në fushën e vogël, të këndshme O’Donnel] (në anglisht). Real Madrid C.F. Arkivuar nga origjinali më 6 korrik 2008. Marrë më 11 korrik 2008.
  19. ^ Luís Miguel González (28 shkurt 2007). "A spectacular leap towards the future (1921–1930)" [Një kërcim spektakolar drejt së ardhmes (1921–1930)] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 korrik 2008.
  20. ^ a b Luís Miguel González. "The first two-time champion of the League (1931–1940)" [Kampionët e parë të dyfishtë të ligës (1931–1950)] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 18 korrik 2018.
  21. ^ "Real Madrid v Barcelona: six of the best 'El Clásicos'" [Real Madrid v Barcelona: gjashtë nga 'El Clasicot' më të mira] (në anglisht). Londër: The Daily Telegraph. 9 dhjetor 2011. Marrë më 19 dhjetor 2011.
  22. ^ Paco Aguilar (10 dhjetor 1998). "Barca – Much more than just a Club" [Barça – Më shumë se një klub] (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 29 prill 2008. Marrë më 12 janar 2020.
  23. ^ Phil Ball (12 dhjetor 2003). Morbo: the Story of Spanish Football [Morbo: historia e futbollit spanjoll] (në anglisht). WSC Books Ltd. ISBN 978-0-9540134-6-2.
  24. ^ Ramn Spaaij (2006). Understanding football hooliganism: a comparison of six Western European football clubs [Duke kuptuar huliganizmin e futbollit: një krahasim i gjashtë klubeve futbollistike evropiane perëndimore] (në anglisht). Amsterdam: Amsterdam University Press. ISBN 978-90-5629-445-8. Marrë më 19 dhjetor 2011.
  25. ^ a b c "De Franco, el Madrid, el Barca y otras mentiras de TV3" [Franco, Madrid, Barca dhe gënjeshtra të tjera të TV3] (në spanjisht). Diario Gol. Arkivuar nga origjinali më 19 qershor 2017. Marrë më 25 nëntor 2014.
  26. ^ a b c Luís Miguel González. "Bernabéu begins his office as President building the new Chamartín Stadium (1941–1950)" [Bernabéu filloi zyrën e tij si President që ndërton Stadiumin e ri Chamartín (1941–1950)] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 korrik 2008.
  27. ^ a b Luís Miguel González. "An exceptional decade (1951–1960)" [Një dekadë e jashtëzakonshme (1951–1960)] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 korrik 2008.
  28. ^ Matthew Spiro (12 maj 2006). "Hats off to Hanot" [Respekt për Hanot] (në anglisht). UEFA. Marrë më 11 korrik 2008.
  29. ^ "Regulations of the UEFA Champions League" [Rregullat e UEFA Ligës së Kampioneve] (PDF) (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 12 mars 2007. Marrë më 12 korrik 2008.; Faqe 4, §2.01 "Cup" & Faqe 26, §16.10 "Title-holder logo"
  30. ^ a b Luís Miguel González. "The generational reshuffle was successful (1961–1970)" [Riorganizimi i gjeneratës ishte i suksesshëm] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 korrik 2008.
  31. ^ "Real Madrid History: 1961–1970" [Historia e Real Madridit: 1961–1970] (në anglisht). Real Madrid. Marrë më 1 tetor 2015.
  32. ^ "European Competitions 1971" [Kompeticionet evropiane 1971] (në anglisht). RSSSF. Marrë më 27 shtator 2008.
  33. ^ "Santiago Bernabéu" (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 tetor 2008.
  34. ^ a b c "The "Quinta del Buitre" era begins" [Epoka "Quinta del Buitre" fillon] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 11 korrik 2008.
  35. ^ a b c "The Real Madrid of La Quinta" [Real Madridi i La Quintës] (në anglisht). Marca. 22 maj 2017. Marrë më 20 nëntor 2017.
  36. ^ Gabriele Marcotti (2008). Capello: The Man Behind England's World Cup Dream [Capello: Njeriu mbrapa Ekipit të Ëndërrave të Anglisë në Kupën e Botës] (në anglisht). Bantam Books. fq. 291. ISBN 978-0-553-82566-4.
  37. ^ "1991–2000 – From Raúl González to the turn of the new millennium" [1991–2000 – Nga Raúl González te kthimi në mijëvjeçarin e ri] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 korrik 2008.
  38. ^ "UEFA Champions League 1999/00 – History" [UEFA Liga e Kampioneve 1999/00 – Historia] (në anglisht). UEFA. 24 maj 2000. Marrë më 9 korrik 2017.
  39. ^ "The unluckiest manager ever sacked?" [Trajneri më i pafat që është shkarkuar] (në anglisht). BBC Sport. 24 qershor 2003. Marrë më 9 korrik 2017.
  40. ^ "Florentino Pérez era" [Epoka Florentino Pérez] (në spanjisht). Real Madrid C.F. Marrë më 12 korrik 2008.
  41. ^ "Figo's the Real deal" [Figo është marrëveshja e Realit] (në anglisht). BBC Sport. 24 korrik 2000. Marrë më 12 korrik 2008.
  42. ^ a b "2001 – present — Real Madrid surpasses the century mark" [2001–vazhdon – Real Madridi kalon shenjën e shekullit] (në anglisht). Real Madrid C.F. Marrë më 5 dhjetor 2015.
  43. ^ "Real ditch Del Bosque" [Reali shmang Del Bosque] (në anglisht). BBC Sport. 24 qershor 2003. Marrë më 9 gusht 2014.
  44. ^ "Chelsea sign Makelele" [Chelsea firmos me Makelelen] (në anglisht). BBC Sport. 1 shtator 2003. Marrë më 9 gusht 2014.
  45. ^ "Real Madrid 0–3 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. 19 nëntor 2005. Marrë më 26 korrik 2014.
  46. ^ "Real Madrid sack coach Luxemburgo" [Real Madridi shkarkon trajnerin Luxemburgo] (në anglisht). BBC Sport. 4 dhjetor 2005. Marrë më 26 korrik 2014.
  47. ^ "Real Madrid concede six in defeat" [Madridi pëson gjashtë në disfatë] (në anglisht). BBC Sport. 8 shkurt 2006. Marrë më 26 korrik 2014.
  48. ^ "Perez resigns as Madrid president" [Perez dorëhiqet si presidenti i Madridit] (në anglisht). BBC Sport. 27 shkurt 2006. Marrë më 7 janar 2012.
  49. ^ "Perez to return as Real president" [Perez do të rikthehet si president i Realit] (në anglisht). BBC Sport. 1 qershor 2009. Marrë më 3 qershor 2009.
  50. ^ "Kaka completes Real Madrid switch" [Kaka plotëson kalimin te Real Madridi] (në anglisht). BBC Sport. 9 qershor 2009. Marrë më 20 janar 2020.
  51. ^ "Ronaldo completes £80m Real move" [Ronaldo plotëson kalimin 80 milion £ te Reali] (në anglisht). BBC Sport. 1 korrik 2009. Marrë më 20 janar 2020.
  52. ^ "Real Madrid unveil José Mourinho as their new coach" [Real Madridi prezanton José Mourinhon si trajnerin e ri] (në anglisht). BBC Sport. 31 maj 2010. Marrë më 31 maj 2010.
  53. ^ "Real Madrid beat Barcelona to win Copa del Rey: Spanish media reaction" [Real Madridi mposht Barcelonën dhe fiton Copa del Reyn] (në anglisht). BBC Sport. 21 prill 2011. Marrë më 20 janar 2020.
  54. ^ "K.Ronaldo, goleadori më efikas në historinë e Realit". Panorama Sport. 23 mars 2012. Marrë më 21 janar 2020.
  55. ^ "Zyrtare, Mourinho largohet në fund të sezonit nga Real Madridi". Botasot.info. 20 maj 2013. Marrë më 21 janar 2020.
  56. ^ "Zyrtare: Ancelotti trajneri i ri i Realit". Telegrafi.com. 25 qershor 2014. Marrë më 21 janar 2020.
  57. ^ "Bayerni konfirmon transferimin e Xabi Alonsos". Prizren Press. 28 gusht 2014. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2020. Marrë më 21 janar 2020.
  58. ^ "Di Maria kalon tek Manchester United". Top-Channel.tv. 27 gusht 2014. Marrë më 21 janar 2020.
  59. ^ "Shkarkohet Ancelotti". Zëri.info. 25 maj 2015. Arkivuar nga origjinali më 6 nëntor 2018. Marrë më 21 janar 2020.
  60. ^ "Real Madrid përjashtohet nga Kupa, aktivizoi një lojtar të pezulluar". TV Klan. 4 dhjetor 2015. Marrë më 21 janar 2020.
  61. ^ "Real Madrid shkarkon Rafael Benitez". City News Albania. 4 janar 2016. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2020. Marrë më 21 janar 2020.
  62. ^ "Real Madrid është kampion i Europës, mposht Atleticon përsëri (VIDEO)". Klan Kosova. 28 maj 2016. Marrë më 21 janar 2020.
  63. ^ "Real Madrid fiton Kupën e Botës për klube (Video)". Periskopi.com. 18 dhjetor 2016. Marrë më 21 janar 2020.
  64. ^ "Real Madridi ka 40 ndeshje pa humbje, por para tyre janë edhe nëntë skuadra për ta thyer rekordin absolut". Telegrafi.com. 13 janar 2017. Marrë më 26 mars 2019.
  65. ^ "Ja cfare rekordi theu Real Madrid ndaj Seviljes". Tirana Post. 13 janar 2017. Marrë më 26 mars 2019.
  66. ^ Ergi Lubani (21 maj 2017). "Mbaron pritja 5-vjeçare... Real kampion në La Liga". Telesport.al. Arkivuar nga origjinali më 26 mars 2019. Marrë më 26 mars 2019.
  67. ^ "12 tituj, Real Madrid mposht Juventusin në finalen e Champions". Top-Channel.tv. 3 qershor 2017. Marrë më 26 mars 2019.
  68. ^ Kemajl Goca (8 gusht 2017). "Reali më i mirë se Manchester Utd, fitoi Superkupën e Evropës". Botasot.info. Marrë më 27 mars 2019.
  69. ^ "Superkupa e Spanjës, Real Madrid fiton bindshëm ndaj Barcelonës (Foto+Video)". Tesheshi.com. 13 gusht 2017. Marrë më 27 mars 2019.
  70. ^ "Real Madridi fiton Superkupën e Spanjës (VIDEO)". Lajmi.net. 17 gusht 2017. Marrë më 27 mars 2019.
  71. ^ a b "Nuk ngopet Reali, mposht Liverpoolin dhe e fiton për të tretën herë radhazi Ligën e Kampionëve". Telegrafi.com. 26 maj 2018. Marrë më 16 prill 2019.
  72. ^ "Zinedine Zidane largohet nga Real Madrid". Ora News. 31 maj 2018. Marrë më 27 mars 2019.
  73. ^ "Julen Lopetegui trajneri i ri i Real Madrid". Ora News. 12 qershor 2018. Marrë më 21 janar 2020.
  74. ^ Rigers Avdo (29 tetor 2018). "Zyrtare, Real Madrid shkarkon Lopetegui-n, ja kush do të jetë trajneri i ri". Telesport.al. Marrë më 21 janar 2020.[lidhje e vdekur]
  75. ^ "Zyrtare/ Zinedin Zidan rikthehet trajner i Real Madrid pas 283 ditëve". Shqiptarja.com. 11 mars 2019. Marrë më 21 janar 2020.
  76. ^ a b c d "Escudo Real Madrid" (në spanjisht). Santiago Bernabeu. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2016. Marrë më 29 nëntor 2008.
  77. ^ "Presidents — Pedro Parages" [Presidentët – Pedro Parages] (në spanjisht). Real Madrid C.F. Marrë më 18 korrik 2008.
  78. ^ Uniforma e Real Madridit në vitin 1905 ishte e gjitha e bardhë, gjë që bëri që tifozët ti thërrisin lojtarët Los Blancos.
  79. ^ "Don Revie statue unveiled 40 years after FA Cup victory" [Statuja e Don Revie prezantohet 40 vite pas fitores në Kupën FA] (në anglisht). BBC Sport. 5 maj 2012. Marrë më 4 janar 2016.
  80. ^ "Adidas renews with Real Madrid until 2020" [Adidas rinovon me Real Madridin deri në vitin 2020] (në anglisht). Sports Pro Media. 1 dhjetor 2006. Marrë më 12 korrik 2008.
  81. ^ "Our Sponsors — Adidas" [Sponsori jonë – Adidas] (në anglisht). Realmadrid C.F. Marrë më 18 korrik 2008.
  82. ^ "Evolución Del Uniforme del Real Madrid (1902–1989)" [Evolucioni i fanellave të Real Madridit (1902–1989)] (në spanjisht). Leyenda Blanca. Arkivuar nga origjinali më 21 janar 2012. Marrë më 18 korrik 2008.
  83. ^ "Evolución Del Uniforme del Real Madrid (1991–2008)" [Evolucioni i fanellave të Real Madridit (1991–2008)] (në spanjisht). Leyenda Blanca. Arkivuar nga origjinali më 21 janar 2012. Marrë më 18 korrik 2008.
  84. ^ "Klubet me më së shumti trofe të fituara në botë". Fakteplus.net. 22 dhjetor 2018. Marrë më 16 prill 2020.
  85. ^ "FOTO/ 20 klubet që numërojnë më shumë trofe të fituar". Panorama Sport. 1 maj 2018. Marrë më 16 prill 2020.
  86. ^ "Regulations of the UEFA Champions League" [Rregullat e UEFA Ligës së Kampioneve] (PDF) (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 12 mars 2007. Marrë më 12 korrik 2008.; faqe 4, §2.01 "Cup" & faqe 26, §16.10 "Title-holder logo"
  87. ^ "Plantilla de Jugadores del Real Madrid | Real Madrid CF". realmadrid.com (në spanjisht). Real Madrid C.F. Marrë më 22 korrik 2017.

Bibliografia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shënime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ Këshilli i FIFA-s zyrtarisht i njeh fituesit e Kupës Ndërkontinentale dhe të FIFA Kupës së Botës për Klube si kampionë bote për klube.[9]

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Wikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Real Madrid C.F..

Faqja zyrtare

Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Real_Madrid_C.F.&oldid=2731307"