Jump to content

Eparkia e Dibrës dhe Kërçovës

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Eparkitë e Kishës Ortodokse Serbe, duke përfshirë edhe Kryepeshkopatën Ortodokse të Ohrit
Harta e shtatë eparkive të Kryepeshkopatës Ortodokse të OhritMaqedoninë e Veriut
Regjistrimi i famullitarëve serbë në Eparki - Raport zyrtar nga Mitropoliti Polikarpo, 25 shkurt 1904.
Patriku serb Varnava Rosiç (1930-1937), i cili më parë kishte shërbyer si peshkop ndihmës në Eparki (1910-1920)

Eparkia e Dibrës dhe e Kërçovës (serbisht: Епархија дебарско-кичевска Episkopija debarsko-kičevska) është një eparki (dioqezë) ortodokse lindore e Kryepeshkopatës Ortodokse të Ohrit, një degë autonome dhe kanonike e Kishës Ortodokse SerbeMaqedoninë e Veriut. Selia e saj historike është në qytetin e Dibrës. Që nga viti 2005, eparkia është nën administrimin e peshkopit Joakim JovçevskiPollogut dhe Kumanovës. [1]

Nga viti 1018 deri në vitin 1283, Eparkia e Dibrës dhe rajoni fqinj i Kërçovës ishin nën juridiksionin kishtar të Kryepeshkopatës Ortodokse Lindore të Ohrit. Në vitin 1107, kryepeshkopi Teofilakt i Ohrit raportoi se peshkopi i Dibrës duhej të ikte për shkak të luftës midis bizantinëve dhe normanëve që përfundoi me Traktatin e Devollit. Në vitin 1283, sundimi bizantin mori fund. [2] Territoret e Dibrës dhe Kërçovës u inkorporuan në Mbretërinë mesjetareSerbisë dhe u vunë nën juridiksionin e Kishës Ortodokse Serbe. [3] [4] Në 1395–1396, i gjithë rajoni u pushtua nga turqit osmanë, dhe më pas u vendos përsëri nën juridiksionin e Kryepeshkopatës së Ohrit. Nën sundimin osman, rajoni u organizua si sanxhaku i Dibrës.

Në vitin 1557, kur Patriarkana Serbe e Pejës u rivendos, Eparkia e Dibrës mbeti nën juridiksionin kishtar të Kryepeshkopëve të Ohrit. [3] [5] Pas shtypjes së Patriarkanës Serbe (1766) dhe Kryepeshkopatës së Ohrit (1767), të gjitha eparkitë e tyre ranë nën juridiksionin e drejtpërdrejtë të Patriarkanës Ekumenike të Kostandinopojës. Që atëherë, peshkopët e Dibrës u emëruan nga Kostandinopoja dhe atyre iu dha titulli i nderit të Mitropolitit. [6]

Në vitin 1873, Eparkia e Dibrës u bashkua me Eparkinë e Velesit në Eparkinë e Dibrës dhe Velesit. Në vitin 1910, gjatë mandatit të mitropolit Parthenios (1907-1913), Sioni Patriarkal në Kostandinopojë emëroi arkimandritin serb Varnava Rosiç (Patriarkun e ardhshëm serb) si peshkop ndihmës në eparki, me titullin "ipeshkëv i Glavinicës".

Sundimi osman përfundoi në vitin 1912 dhe rajoni u përfshi në Mbretërinë e Serbisë. Mitropoliti Parthenios u nis për në Greqi dhe peshkopi Varnava mori administrimin e eparkisë. Në vitin 1920, i gjithë rajoni u transferua zyrtarisht në juridiksionin e Kishës Ortodokse Serbe të ribashkuar. [6] Në të njëjtën kohë, eparkitë lokale u riorganizuan, dhe Eparkia e Dibrës dhe Velesit u nda, Velesi dhe Kërçova u inkorporuan në Mitropolinë e Shkupit, ndërsa rajoni i Dibrës u inkorporua në Eparkinë e Ohrit e cila më vonë u shkri me Eparkinë e Manastirit në “Eparkinë e Ohrit dhe Manastirit” në vitin 1931.

Në vitin 1959, Kisha Ortodokse Serbe u dha autonomi eparkive në Maqedoninë e Veriut. Pas negociatave të dështuara dhe shpalljes së njëanshme (dhe jokanonike) të autoqefalisëKishës Ortodokse Maqedonase në vitin 1967, rendi kishtar u prish. Që kur Republika e Maqedonisë shpalli pavarësinë në vitin 1992, Kisha Ortodokse Serbe vendosi t'i vendosë të gjitha eparkitë në Maqedoni nën administrim special. Në vitin 1993, peshkopi ndihmës Jovan Mlladenoviç i Tetovës u emërua administrator i të gjitha eparkive në Maqedoninë e Veriut. Vitin tjetër, ai u transferua në një detyrë tjetër dhe administrimi iu dha peshkopit Pahomije GaçiçVranjës.

Në vitin 2005, Eparkia e Dibrës dhe Kërçovës e riorganizuar u vu nën administrimin e Joakim Jovçevskit, peshkop i Pollogut dhe Kumanovës.[7]

Mitropolitët e Dibrës dhe Velesit (Δεβρών και Βελισσού) nën juridiksionin e Patriarkanës Ekumenike të Kostandinopojës (1873-1920)

Emri Shërbimi
Anthimos I i Dibrës dhe i Velesit 1873 - 1876
Kallinikos i Dibrës dhe i Velesit 1876 - 1880
Anthimos I i Dibrës dhe Velesit (përsëri) 1880 - 1887
Metodi i Dibrës dhe i Velesit 1887 - 1891
Anthimos II i Dibrës dhe i Velesit 1891 - 1900
Polikari i Dibrës dhe i Velesit 1900 - 1907
Parthenios i Dibrës dhe i Velesit 1907 - 1913
  • Slijepčević, Đoko M. (1958). The Macedonian Question: The Struggle for Southern Serbia. Chicago: The American Institute for Balkan Affairs. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Fine, John Van Antwerp Jr. (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. The University of Michigan Press. ISBN 0472082604. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Ćirković, Sima (2004). The Serbs. Malden: Blackwell Publishing. ISBN 9781405142915. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Kiminas, Demetrius (2009). The Ecumenical Patriarchate: A History of Its Metropolitanates with Annotated Hierarch Catalogs. Wildside Press LLC. ISBN 9781434458766. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Sotirović, Vladislav B. (2011). "The Serbian Patriarchate of Peć in the Ottoman Empire: The First Phase (1557–94)". Serbian Studies: Journal of the North American Society for Serbian Studies. 25 (2): 143–169. doi:10.1353/ser.2011.0038. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  1. ^ Biographies of the Bishops
  2. ^ Ćirković 2004.
  3. ^ a b Slijepčević 1958.
  4. ^ Fine 1994.
  5. ^ Sotirović 2011.
  6. ^ a b Kiminas 2009.
  7. ^ Tomos on the church autonomy of the Orthodox Ohrid Archbishopric