Jump to content

Nënë Shqipëri (poemë)

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Nënë Shqipëri

Autor: Dritëro Agolli

Redaktor: Dhimitër Fullani

Vendbotimi: Tiranë

Botues: Naim Frashëri

Viti i botimit të parë: 1974

Numri i faqeve: 92

Nënë Shqipëri [1] është një poemë e autorit të njohur shqiptar, Dritëro Agolli, e botuar për herë të parë në vitin 1974 nga shtëpia botuese “Naim Frashëri”. E strukturuar në vargje lirike e meditative, kjo vepër përfaqëson një ndër kontributet më të rëndësishme në letërsinë shqipe të shekullit të 20-të, duke shpalosur dashurinë e madhe të autorit për vendin e tij dhe idealet patriotike.

Poema Nënë Shqipëri është një himn poetik për atdheun, ku Agolli përdor simbolin e nënës për të përfaqësuar Shqipërinë, vendlindjen e shenjtë dhe të dashur për çdo shqiptar. Nëpërmjet një gjuhe të ngrohtë dhe plot ndjenja, poeti i flet drejtpërdrejt vendit të tij, duke e paraqitur si një nënë që përkujdeset për bijtë e saj dhe që përfaqëson rrënjët dhe identitetin e tyre.

Figura e "Nënës" përdoret jo vetëm për të shprehur dashurinë dhe respektin e autorit ndaj atdheut, por edhe për të dhënë mesazhe që lidhen me historinë e vendit, sakrificat e popullit dhe aspiratat për një të ardhme më të ndritur. Përmes kësaj figure, Agolli krijon një lidhje të ngushtë emocionale me lexuesin, duke e ftuar atë të reflektojë mbi rëndësinë e dashurisë për atdheun dhe përkushtimin ndaj tij.

Nënë Shqipëri është ribotuar disa herë, duke dëshmuar popullaritetin dhe rëndësinë e saj në kulturën letrare shqiptare. Pas botimit të parë në vitin 1974, poema u ribotua në vitet 1975 (botimi i dytë), 1976 dhe 1979 nga shtëpia botuese “SHBLSH”. Çdo ribotim ka përforcuar rëndësinë e veprës si një simbol i dashurisë për atdheun dhe si një pasqyrim i frymës patriotike të kohës.

Dritëro Agolli përdor një gjuhë të thjeshtë, por shumë të ndjerë, duke krijuar vargje që janë të qarta dhe të afërta për lexuesin e përditshëm. Ai ndjek traditën e poetëve të mëdhenj shqiptarë, duke ndërthurur elemente të folklorit dhe të poezisë popullore me motive bashkëkohore, duke e bërë veprën tërheqëse për një audiencë të gjerë.

Poema ndërthur elemente të natyrës shqiptare, peizazheve rurale, dhe momenteve historike të popullit shqiptar, duke krijuar kështu një lidhje mes lexuesit dhe identitetit kombëtar. Përmes përdorimit të metaforave të fuqishme dhe figurave poetike të goditura, Agolli arrin të ndërtojë një imazh të gjallë dhe prekës të Shqipërisë, duke e kthyer Nënë Shqipëri në një vepër që mbetet aktuale edhe sot.

Nënë Shqipëri bart mesazhe të forta mbi unitetin dhe sakrificën e popullit shqiptar. Për Agollin, Shqipëria nuk është vetëm një vend gjeografik, por një entitet që mishëron historinë, kulturën, dhe shpirtin e një kombi të tërë. Poema flet për dashurinë e pakushtëzuar ndaj tokës mëmë dhe përkushtimin ndaj saj, duke kërkuar që secili shqiptar të mbajë gjallë këtë lidhje, pavarësisht vështirësive apo sfidave të kohës.

Nënë Shqipëri konsiderohet si një nga veprat më përfaqësuese të Dritëro Agollit dhe e letërsisë shqiptare të periudhës socialiste. Ajo mbetet një pikë referimi për poezinë e angazhuar dhe patriotike, duke reflektuar idealet dhe vlerat e kohës, por edhe një lidhje të përhershme me kulturën dhe traditat kombëtare.

Në një kohë kur letërsia shqiptare synonte të edukonte dhe frymëzonte ndjenjat patriotike te lexuesi, Nënë Shqipëri qëndron si një shembull i fuqishëm i asaj se si artit mund t’i jepet një mision i tillë, pa humbur forcën artistike dhe emocionin që karakterizon poezinë e vërtetë.

Poema Nënë Shqipëri e Dritëro Agollit mbetet një nga krijimet më të çmuara të poezisë shqipe dhe një manifestim i dashurisë së pakushtëzuar për atdheun. Përmes vargjeve të saj, Agolli flet për të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen e vendit të tij, duke i dhënë lexuesit një ndjesi krenarie dhe përkatësie kombëtare.



  1. ^ https://www.bksh.al/details/34795/