Hasan Tahsin Beu
Hasan Tahsin Beu (27 gusht 1878 - 5 dhjetor 1939), i njohur edhe si Hasan Tahsin Uzer, ishte një burokrat dhe politikan osman dhe më vonë turk. Hasan Tahsin ishte pasardhës i drejtpërdrejtë i Skënderbeut. Hasan Tahsin lindi në Selanik dhe ishte mik i ngushtë i themeluesit të shtetit Mustafa Qemal Atatürk. Ai shërbeu si deputet në parlamentin turk si një anëtar i Partisë Popullore Republikane (CHP).
Gjatë gjithë karrierës së tij si politikan, Tahsin shërbeu si guvernator në disa qytete osmane duke përfshirë Ajdën, Erzurum, Van dhe provincën e Sirisë. Më pas, ai shërbeu si zëvendës në qytetet Ardahan, Erzurum dhe Konia. Gjatë gjenocidit armen, ai ishte bashkëpunëtor në masakrat e Kemah.[1] Pas luftës, ai dha një dëshmi të rëndësishme për gjenocidin.
Jeta dhe karriera[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Hasan Tahsin lindi në Selanik, Greqi më 27 gusht 1878, ishte me prejardhje shqiptare. Ai ishte djali i Ibarahim Agës dhe Hatixhe Hanëmit, dhe shoku i fëmijërisë së Mustafa Kemal Atatyrk.[2] Në vitin 1897, pas mbarimit të studimeve për shkenca politike, Hasan Tahsin u bë drejtori i nënqarkut të Prosotsanit. Në vitin 1902, ai u bë guvernator i qarkut. Tahsin do të bëhej guvernator qarku i disa qyteteve përpara se të bëhej Vali i Vanit në vitin 1913. Gjatë mandatit të tij, ai u përpoq të kundërshtonte ndikimin e kurdëve rreth Abdürrezak Bedir Han, të cilët mbështeteshin nga rusët. Pasi rusët dhe fiset e krishtera asiriane u hakmorrën për masakrat e kryera nga grupet e Organizatës Speciale Osmane duke bërë masakra edhe kundër fshatrave kurde, ai sugjeroi dëbimin e asirianëve nga Hakkari.[3] Megjithatë, në vitin 1914, Tahsin u hoq nga posti i tij dhe u transferua në Erzurum ku shërbeu si guvernator deri më 12 shtator 1916. Më pas u transferua në Siri dhe u bë guvernator i provincës siriane. Ai dha dorëheqjen nga ky post më 18 qershor 1918, por u emërua sërish guvernator i Sirisë disa muaj më vonë. Megjithatë, kur qeveria turke humbi provincën në fund të vitit 1918, Tahsin u transferua menjëherë në Ajdën. Guvernatoria i tij në Ajdën zgjati disa javë. Më pas u zgjodh në Asamblenë Kombëtare Turke si përfaqësues i Izmirit. Tahsin u kap nga forcat britanike pas Luftës së Parë Botërore dhe u dërgua në Maltë si një nga mërgimtarët e Maltës. Kur u lirua përfundimisht, ai vazhdoi karrierën e tij politike.[2] Ai përfundimisht u bashkua me Asamblenë Kombëtare Turke edhe një herë dhe përfaqësoi disa qytete duke përfshirë Ardahanin, Erzurumin dhe Konian në 1924, 1927 dhe 1933 respektivisht.
Në dhjetor 1934, Hasan Tahsin miratoi mbiemrin Uzer me këmbënguljen e Ataturkut gjatë futjes së Ligjit për Mbiemrat.
Hasan Tahsin vdiq më 5 dhjetor 1939. Ai ishte baba i dy djemve dhe dy vajzave.[2]
Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ Kaiser, Hilmar (2019). "Financing the Ruling Party and Its Militants in Wartime:The Armenian Genocide and the Kemah Massacres of 1915". Études arméniennes contemporaines (në anglisht) (12): 7–31. doi:10.4000/eac.1942. ISSN 2269-5281.
- ^ a b c Sahin, Mustafa (2011). "Suriye'nin Son Osmanlı Valisi Tahsin (Uzer) Bey'in Suriye Valiliği ve Mustafa Kemal Paşa İle Buradaki Çalışmaları". Journal of Social Sciences (në turqisht). 1 (2): 1–27.
- ^ Kaiser, Hilmar (2019). Kieser, Hans-Lukas Dieser; Anderson, Margaret Lavinia; Bayraktar, Seyhan; Schmutz, Thomas (red.). The End of the Ottomans: The Genocide of 1915 and the Politics of Turkish Nationalism (në anglisht). Bloomsbury Academic. fq. 76. ISBN 978-1-78831-241-7.