Lugina e Kërçovës

Lugina e Kërçovës është një nga luginat më të mëdha në Maqedoni, e cila është një krijim neotektonik, korniza e së cilës është bërë nga masivët malorë të Bistrës dhe Stogovës nga perëndimi, mali i Bushevës, i Baba Saçit, i Babenjit dhe i Plakenskës në lindje. Fundi luginës së Kërçovës është në lartësi mbidetare prej 680 m deri në 570 m. Pika më e ulët ndodhet në pjesën lindore të fshatit Atishte (570 m). Në pjesën jugore, lugina thyhet nga prerje të tërthorta dhe ka formën e simbolit ⊥ . Lugina e Kërçovës lidhet me rajonin e Poreçit përmes Klisurës së Brodskës në lindje, me luginën e Debrëcës në jugperëndim përmes qafës së Presekës dhe me Luginën e Pollogut në veri përmes qafës së Strazhës dhe Bukovit . Sipërfaqja e përgjithshme është 1,059 km ², dhe fundi është 88 km ² . Në pjesën veriore ngrihet mali i ulët Vardino (950 m), i cili e ndan këtë pjesë në dy njësi morfologjike: Zajas në perëndim dhe Oslomej në lindje. Përbërja gjeologjike është mjaft komplekse dhe përfaqësohet nga rreshpe paleozoike dhe gëlqerorë triasik përgjatë kornizës dhe sedimente pliocene dhe kuaternare përgjatë fundit të luginës. ^[1] Në sedimentet e Pliocenit janë zbuluar rezerva të mëdha qymyrguri, mbi bazën e të cilave është ndërtuar termocentrali në Oslomej. Vendbanimi më i njohur është qyteti i Kërçovës.

Fushëveprimi administrativ

Lugina e Kërçovës mbulon nga ana administrative territoret e tre komunave :

Komuna e Kërçovës - të gjitha vendbanimet me përjashtim të Qafës në pjesën veriore, Miokazit në juglindje dhe Golemos dhe Malo Cërsko, Cer dhe Prostranjë në jug;
Komuna e Plasnicës - të gjitha vendbanimet;
Komuna e Makedonski Brodit - fshatrat Rusjaci, Oreovec, Izishte, Latovë .

Shih edhe

Referime

^ Т. Андоновски, Абразиони и флувијални елементи во Кичевска котлина, „Годишен зборник на ПМФ“, кн. 27, Скопје, 1984

[1] Т. Андоновски, Абразиони и флувијални елементи во Кичевска котлина, „Годишен зборник на ПМФ“, кн. 27, Скопје, 1984

[1]