Pecoranët

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Pecora
Vargu kohor: 50–0 Ma Early Eocene - recent
Pronghorn
Klasifikimi shkencor e
Unrecognized taxon (fix): Pecora
Nëngrupet

Pecora është një infrarend i gjitarëve dythundrakë. Shumica e anëtarëve të Pecora kanë kocka kraniale që dalin nga kokat e tyre ; vetëm dy gjini ekzistuese u mungojnë atyre, Hydropotes dhe Moschus . [2] Emri "Pecora" rrjedh nga fjala latine pecus , që do të thotë "bagëtitë me brirë".[3] Edhe pse shumica e pecoranëve kanë pjesë kraniale, vetëm disa prej tyre kanë brirë, dhe shumë shkencëtarë pajtohen që këto kocka nuk lindin nga një paraardhës i zakonshëm, por përkundrazi evoluan në mënyrë të pavarur të paktën në dy raste. [2][3][4][5] Po kështu, ndërsa Pecora si grup mbështetet nga studime molekulare dhe morfologjike, mbështetet morfologjike për ndërlidhjet midis familjeve pecorane është e diskutueshme.

Historia evolucionare[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pjestarët e parë fosilë u shfaqën në mes të Eocenit dhe ishin banorë të pyjeve. [6] Artiodaktilët me brirë kraniale ndodhen së pari në Miocenin e hershëm . [6] Paraqitja e Pecora gjatë Miocenit sugjeron që diversifikimi i tij i shpejtë mund të korrespondojë me ngjarjet e ndryshimit të klimës së asaj epoke. [6][7]

Taksonomia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Përpjekjet e tanishme për të përcaktuar marrëdhëniet midis familjeve pecorane (si dhe të gjithë artiodaktilët) mbështeten në studime molekulare, pasi ekziston pak konsensus në studimet morfologjike. [2] Familje të ndryshme brenda Pecora njihen si të vlefshme nga grupe të ndryshme të shkencëtarëve. [6]

Infrarendi Pecora (ripërtypësit me brirë)

Anatomia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pecoranët ndajnë karakteristikat me artiodaktilët e tjerë, duke përfshirë një stomak me katër dhoma dhe një këmbë paraksonike, që do të thotë se mbështet peshën në shifrat e treta dhe të katërt. Disa karakteristika dallojnë Pecorënt nga taksoni i saj motër, Tragulina. [4]

Karakteristikat dalluese të shumicës së familjeve pecorane janë brirët në kokë. Shumica e pecoranëve moderne (me përjashtim të Moshidae ) kanë katër lloje brirësh: [6]

  • Brirët e vërtetë kanë një bërthamë kockore që është e mbuluar në një copë të përhershme të keratinës . Ata janë tregues tek Bovidae. Brirët zhvillohen në periosteumin mbi kockën ballore, dhe mund të jenë të lakuara ose të drejta. [4] Karakteristikat sipërfaqësore në mbështjellësin keratin mendohet se shkaktohen nga ritmet diferenciale të rritjes rreth bërthamës së kockave. [4]
  • Brirët e drerëve janë struktura kockore që binë dhe zëvendësohen çdo vit .Këto brirë janë specific për anëtarët e familjes Cervidae . Ata rriten nga një dalje e përhershme e kockës ballore të quajtur pedikul. [4] Brirët mund të degëzohen, si tek dreri bishtëbardhë , ose jo si tek dreri brilopatë .
  • Brirët e girafidëve janë struktura të përhershme kockash që bashkohen me kockat frontale ose parietale gjatë jetës së një kafshe. [4]Ato gjenden vetëm tek familja Girafidae dhe kushurijntë e lidhura ngushtë të zhdukur, [4] përfaqësuara tek kafshët moderne nga gjirafat ( Giraffa camelopardalis ) dhe okapi ( Okapia johnstoni ).
  • Brirët ponoghorn janë brirë që pak dihen, por ato përgjithësisht supozohet se kanë evoluar në mënyrë të pavarur nga brirët e pecoranëve të tjerë. [4] E vetmja kafshë e gjallë që i ka këto brirë është antilopa pronghorn .

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Flower, W. On the Arrangement of the Orders and Families of Existing Mammalia. Proceedings of the Zoological Society of London. 178 -186. 1883.
  2. ^ a b c Hassanin, A.; Douzery, E. (2003). "Molecular and Morphological Phylogenies of Ruminantia and the Alternative Position of the Moschidae". Systematic Biology. 52 (2): 206–228. doi:10.1080/10635150390192726. PMID 12746147. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ a b Bubenik, A. Epigenetical, Morphological, Physiological, and Behavioral Aspects of Evolution of Horns, Pronghorns, and Antlers. in Horns, Pronghorns, and Antlers. G. Bubenik and A. Bubenik eds. Springer-Verlag. New York. 1990
  4. ^ a b c d e f g h Janis, C., K. Scott. The Interrelationships of Higher Ruminant Families with Special Emphasis on the Members of the Cervoidea. American Museum Novitates. 2893: 1-85. 1987. http://digitallibrary.amnh.org/dspace/handle/2246/5180 Arkivuar 6 tetor 2014 tek Wayback Machine
  5. ^ Hassanin, A.; Delsuc, F.; Ropiquet, A.; Hammer, C.; Matthee, C.; Ruiz-Garcia, M.; Catzeflis, F.; Areskoug, V.; Nguyen, T. T.; Couloux, A. (2012). "Pattern and Timing of Diversification of Cetartiodactyla (Mammalia, Laurasiatheria), as Revealed by a Comprehensive Analysis of Mitochondrial Genomes". Comptes Rendus Biologies. 335 (1): 32–50. doi:10.1016/j.crvi.2011.11.002. PMID 22226162. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  6. ^ a b c d e DeMiguel, D.; Azanza, B.; Morales, J. (2014). "Key Innovations in Ruminant Evolution: A Paleontological Perspective". Integrative Zoology. 9 (4): 412–433. doi:10.1111/1749-4877.12080. PMID 24148672. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  7. ^ Morales, J.; Pickford, M.; Soria, D.; Pachyostosis (1993). "Lorancameryx pachyostoticus Nov. Gen. Nov. Sp. and Its Bearing on the Evolution of Bony Appendages in Artiodactyls". Geobios. 26 (2): 207–230. doi:10.1016/S0016-6995(93)80016-K. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)