Jump to content

Gratë e Muhamedit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Nëna e Besimtarëve)
Nënat e Besimtarëve
أمهات المؤمنين
Bashkëshorti/ja
ConsortMarried
Hatixhe595–619
Seude619–632
Aishec. 623–632
Hafsah625–632
Umm el-Mesekin625–626
Umm Seleme625–632
Zejneb627–632
Xhuvejrije628–632
Umm Habibe628–632
Safije629–632
Mejmune629–632
Rejhana (konkubinë)627–631
Maria (konkubinë)628–632
FamiljaEhl el-Bejt

Trembëdhjetë gra u martuan me profetin islam Muhamed. Myslimanët përdorin termin Umm el-Mu'minin (arabisht: أم ٱلْمُؤْمِنِين‎) që do të thotë Nëna e Besimtarëve, dukshëm para ose pasi iu referohen atyre si shenjë respekti, një term që rrjedh nga Kurani 33:6.[1][2]

Në moshën 25-vjeçare, Muhamedi u martua me gruan e tij të parë, të venë Hatixhe bint Huvejlid. Kjo martesë zgjati 25 vjet. Pas vdekjes së saj në vitin 619 të es,[3] ai u martua me gjithsej 12 gra gjatë viteve të mbetura të jetës së tij. Nga këto gra, dy i lindën fëmijë: Hatixheja dhe Maria el-Kibtije. Të gjitha gratë e Muhamedit ishin të veja ose ishin divorcuar, me përjashtim të Aishesë.

Jeta e Muhamedit përvijohet tradicionalisht nga dy epoka: Meka para hixhretit, qytet në Arabinë perëndimore, nga viti 570 deri në vitin 622 të erës sonë, dhe pas hixhretit në Medinë, nga viti 622 deri në vdekjen e tij në vitin 632. Hixhreti i referohet shpërnguljes masive të Muhamedi dhe pasuesit e tij në Medinë për shkak të persekutimit me të cilin u përballën muslimanët në Mekë. Të gjitha martesat e tij, përveç dy, u lidhën pas këtij migrimi.

Qëllimet

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Muhamedi u martua për herë të parë në moshën 25 vjeçare me Hatixhen.[4] Ai mbeti i martuar në mënyrë monogame me të edhe për 25 vjet të tjera deri në vdekjen e saj,[5] pas së cilës ai besohet të ketë pasur disa gra për arsyet e shpjeguara më poshtë. Me përjashtim të Aishes, Muhamedi u martua vetëm me të veja, të divorcuara ose robër.[6]

Watt deklaron se të gjitha martesat e Muhamedit kishin aspektin politik të forcimit të marrëdhënieve miqësore dhe bazoheshin në zakonin arab.[7] Esposito thekson se disa nga martesat e Muhamedit kishin për qëllim sigurimin e mjeteve të jetesës për të vejat.[8] Ai vuri në dukje se rimartesa ishte e vështirë për të vejat në një shoqëri që theksonte martesat e virgjëra.[9] F.E. Peters thotë se është e vështirë të bëhen përgjithësime për martesat e Muhamedit: shumë prej tyre ishin politike, disa të dhembshur dhe disa ndoshta çështje të zemrës.[10] John Victor Tolan shkruan se martesat e Muhamedit kryesisht tentojnë të krijojnë aleanca politike.[4]

Qëllimet e martesave të Muhamedit janë përshkruar si:[11][6]

  1. Ndihmon të vejat e shokëve të tij.
  2. Krijimi i lidhjeve familjare midis tij dhe shokëve të tij (Muhamedi u martua me vajzat e Ebu Bekrit dhe Omerit, ndërsa Othmani dhe Aliu u martuan me vajzat e tij. Prandaj ai kishte lidhje familjare me të katër kalifët e parë).
  3. Përhapja e mesazhit duke bashkuar klane të ndryshme përmes martesës.
  4. Rritja e besueshmërisë dhe burimeve për përcjelljen e jetës së tij private familjare. Nëse ai do të kishte vetëm një grua, atëherë ajo do të kishte qenë një përgjegjësi e madhe për të përcjellë aktet private të adhurimit dhe jetën familjare të Muhamedit, dhe njerëzit do të përpiqeshin ta diskreditonin atë për të shkatërruar besueshmërinë e këtyre praktikave. Megjithatë, me shumë gra, kishte shumë më tepër burime për njohuritë, duke e bërë më të vështirë diskreditimin e saj. Prandaj, martesat e tij u dhanë më shumë grave mundësinë për të mësuar dhe mësuar çështjet e jetës së tij private.

Në kulturën arabe, martesa lidhej në përputhje me nevojat më të mëdha të fisit dhe bazohej në nevojën për të krijuar aleanca brenda fisit dhe me fiset e tjera. Virgjëria në kohën e martesës së parë theksohej si nder fisnor.[12]

Gjatë gjithë viteve të rinisë së tij, Muhamedi u martua vetëm me një grua, edhe pse seksualiteti i mashkullit është në kulmin e tij gjatë kësaj periudhe. Edhe pse ai jetonte në shoqërinë ku jetonte, ku martesa në shumësi konsiderohej rregull i përgjithshëm, dhe divorci ishte shumë i lehtë - ai u martua vetëm me një grua, megjithëse ajo ishte më e madhe se ai. Ai ishte një bashkëshort besnik për të për njëzet e pesë vjet dhe nuk u martua me një grua tjetër, përveç pas vdekjes së saj. Ai në atë kohë ishte pesëdhjetë vjeç. Më pas ai u martua me secilën nga gratë e tij për një qëllim shoqëror ose politik; ashtu që ai dëshironte të nderonte gratë e devotshme, ose donte besnikërinë e disa fiseve në mënyrë që Islami të përhapej në mesin e tyre. Ai ishte një njeri jo një zot. Për më tepër, ai mori përsipër përgjegjësitë financiare të familjes së tij të madhe, pa pasur burime të mëdha. Ai ishte i drejtë dhe i drejtë ndaj të gjithëve dhe nuk bënte fare dallim mes tyre. Ai ndoqi praktikën e profetëve të mëparshëm, të cilët askush nuk e kundërshtoi martesën e tyre në shumësi. A është arsyeja pse njerëzit kundërshtojnë martesën shumëfish të Muhamedit fakti që ne i dimë detajet e vogla të jetës së tij dhe dimë kaq pak detaje nga jeta e Profetëve para tij?'.

— Laura Veccia Vaglieri Orientalistja italiane në librin e saj Një interpretim i Islamit

Vetë Mahometi, pas gjithë asaj që mund të thuhet për të, nuk ishte një burrë sensual. Ne do të gabojmë gjerësisht nëse e konsiderojmë këtë njeri si një vullnetar të zakonshëm, i synuar kryesisht në kënaqësitë e ulëta, jo për kënaqësitë e çdo lloji.

— Thomas Carlyle në librin e tij Mbi heronjtë, adhurimin e heroit & heroin në histori

Jeta familjare

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Muhamedi dhe familja e tij jetonin në shtëpi të vogla ngjitur me xhaminë në Medine. Secila prej tyre ishte gjashtë deri në shtatë hapësira të gjera (1.7 metra) dhe dhjetë hapje të gjata (2.3 metra). Lartësia e tavanit ishte ajo e një njeriu mesatar në këmbë. Batanijet u përdorën si perde për të mbrojtur dyert.[13] Sipas një tregimi nga Enes bin Malik, "Profeti i vizitonte të gjitha gratë e tij në një raund, gjatë ditës dhe natës dhe ato ishin njëmbëdhjetë në numër." E pyeta Enesin: "A kishte fuqi Profeti për këtë?" Enesi u përgjigj: "Ne thoshim se Profetit iu dha forca prej tridhjetë (burrash)." Dhe Sa'id tha nga Katade se Enesi i kishte treguar atij vetëm për nëntë gra (jo njëmbëdhjetë)."[14]

Edhe pse gratë e Muhamedit kishin një status të veçantë si Nëna e Besimtarëve, ai nuk i lejoi ato të përdornin statusin e tij si profet për të marrë trajtim të veçantë në publik.[15]

Shiko gjithashtu

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Bibliografia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  • Ramadan, Tariq (2007). In the Footsteps of the Prophet: Lessons from the Life of Muhammad (në anglisht). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-530880-8.
  • Peters, Francis Edward (2003). Islam: A Guide for Jews and Christians (në anglisht). Princeton University Press. ISBN 0-691-11553-2.
  • Esposito, John (1998). Islam: The Straight Path (në anglisht). Oxford University Press. ISBN 0-19-511233-4.
  • Nomani, Shibli (1970). Sirat Al-Nabi (në anglisht). Pakistan Historical Society.
  • Watt, William Montgomery (1956). Muhammad at Medina (në anglisht). Clarendon Press. ISBN 0-19-577286-5.

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ Aleem, Shamim (2007). "12. Mothers of Believers". Prophet Muhammad(s) and His Family (në anglisht). AuthorHouse. fq. 85. ISBN 978-1-4343-2357-6.
  2. ^ Kuran 33:6
  3. ^ Mubarekfuri, Safijurr Rrahman. Nektari i vulosur i Xhenetit (PDF). Darussalam.
  4. ^ a b John Victor Tolan (2002). Saracens: Islam in the Medieval European Imagination (në anglisht). Columbia University Press. fq. 29.
  5. ^ Francois-Cerrah, Myriam (17 shtator 2012). "The truth about Muhammad and Aisha". theguardian (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 2013-12-10. Marrë më 17 shtator 2012.
  6. ^ a b E. Phipps, William (1999). Muhammad and Jesus: A Comparison of the Prophets and Their Teachings (në anglisht). Continuum. fq. 142. ISBN 978-0826412072.
  7. ^ Watt (1956), p. 287
  8. ^ Esposito (1998), pp. 16–18.
  9. ^ John Esposito. Islam: The Straight Path. Oxford University Press. pp. 17–18.
  10. ^ F.E. Peters (2003). p. 84
  11. ^ Anwar Al Awlaki, The Life of the Prophet Muhammad, the Makkan Period, CD 5
  12. ^ Amira Sonbol, “Rise of Islam: 6th to 9th century”, Encyclopedia of Women and Islamic Cultures
  13. ^ Numani, p. 259-60
  14. ^ Sahih al-Bukhari 1:5:268
  15. ^ Ramadan (2007), p. 168-9
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Gratë_e_Muhamedit&oldid=2631900"