Jump to content

Branislav Ivanoviq

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Branislav Ivanović)
Branislav Ivanović

Ivanović duke luajtur për Zenit Saint Petersburg (2018)
Të dhënat vetjake
Emri i plotëBranislav Ivanović[1]
Datëlindja22 shkurt 1984 (40 vjeç)[1]
VendlindjaSremska Mitrovica, RSF Jugosllavia
Gjatësia1.85 m (6 ft 1 in)[2]
PozicioniMbrojtës
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
FC Zenit Saint Petersburg
Numri6
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2002–2004FK Srem19(2)
2004–2006OFK Beograd55(5)
2006–2008FC Lokomotiv Moska54(5)
2008–2017Chelsea261(22)
2017–FC Zenit Saint Petersburg86(7)
Karriera ndërkombëtare‡
2003–2007Serbia U2138(4)
2005–2018Serbia105(13)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 14 mars 2020
‡ Ndeshjet dhe golat me ekipin kombëtar të redaktuar më 22 qershor 2018

Branislav Ivanović (Serbisht: Бранислав Ивановић, lindur më 22 shkurt 1984) është një futbollist profesionist serb i cili luan si mbrojtës për klubin rus Zenit Saint Petersburg.

Ivanović filloi karrierën e tij me klubin FK Srem. Në janar 2004 ai u tranferua në divizionin e lartë te OFK Beograd. Dy vite më vonë ai u tranferua te klubin rus Lokomotiv Moska, ku luajti për dy sezone dhe fitoi Kupën e Rusisë në vitin 2007. Në janar 2008, Ivanović nënshkroi kontratë me klubin anglez Çelsi për 9 milion £. Si lojtar i Çelsit, ai fitoi tri tituj të Premier Ligës, tre Kupa FA, një Kupë të Ligës, UEFA Ligën e Kampioneve si dhe Ligën e Evropës. Ivanović u emërua dy herë në Skuadrën e Vitit. Në shkurt të vitit 2017, ai u kthye në klubin rus Zenit.

Ivanović luajti për Serbinë për herë të parë në qershor 2005 dhe u bë lojtari me më shumë paraqitje, duke luajtur në 105 ndeshje dhe duke shënuar 13 gola. Ai ishte kapiten i kombëtares nga viti 2012 deri pak para Kampionatit Botëror 2018. Pas kampionatit botëror, ai u bë lojtari me më shumë paraqitje në historinë e kombëtares serbe.[3]

Karriera

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Karriera e hershme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ivanović bëri hapat e para të futbollit me FK Srem në vitin 2002, duke ndjekur hapat e babait të tij.[4] Ai bëri debutim profesional me klubin duke filluar që të bëj vëmendje prej klubet e Ligës së Parë së Serbisë.

OFK Beograd

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në dhjetor 2003, Ivanović u bashkua me OFK Beograd, ku atëhere ishte pjesë e ligës së Serbisë dhe Malit të Zi. Gjatë kohës me Beogradin, skuadra e tij performoi më shumë siq pritej, edhe arritën gjymë-finalen e UEFA Kupa 2004. Pas dy viteve të luajtjes në divizionin serb, Ivanović ishte interes prej shumë klubeve përreth Evropës.

Lokomotiv Moscow

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në janar 2006, Ivanović u nënshkrua nga klubi rus Lokomotiv Moska.[5] Ai u paraqit në 28 ndeshje të ligës dhe shënoi dy gola.

Në sezonin e tij të fundit në Moskë, Ivanović, ishte lojtari kryesor i skuadrës, bëri 26 paraqitje të ligës dhe shënoi tre gola. Lokomotiv dështoi të fitoj ligën, por fitoi Kupës Ruse, duke mposhtur FC Moska 1–0 në finale në Stadiumin Luzhniki.[6]

Chelsea

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Ivanović në ndeshjen kundë Newcastle United më 2010.

Më 15 janar 2008, skuadra angleze Chelsea konfirmoi se klubi kishte rënë dakord me Lokomotiv për transferimin e Ivanović, në përputhje me marrëveshjen e kushteve personale dhe kalimin e një mjekësore, duke mposhtur konkurrencën nga lojtarët e Milanit, Ajaxit, Juventusit dhe Internazionale për nënshkrimin e tij. Megjithëse tarifa e transferimit ishte e pazbuluar, u spekulua të ishte në rangun prej 9 milionë funtesh. Lokomotiv më vonë njoftoi se transferimi ishte 13 milion euro (9.7 milion funte) dhe sipas klubit, transferimi ishte më i madhi në historinë ruse të futbollit. Ivanović nënshkroi një kontratë tre-vjeçare me Chelsea një ditë më pas, ku ai iu dha numri 2 e veshjes.[7]

Ivanović nuk bëri debutim për klubin gjatë sezonit të Premier Ligës të 2007-08, nën menaxheri Avram Grant. Arsyeja e dhënë nga klubi ishte mungesa e fitnesit të ndeshjes si rezultat i përfundimit të sezonit të Premier Ligës Ruse disa muaj para nënshkrimit të tij. Raportohet se Ivanović, i cili nuk kishte luajtur futboll në javë, nuk arriti të bënte përshtypje në stërvitje, duke treguar një mungesë ritmi dhe fitnesi që ishte veçanërisht e dukshme kur u përputheshin me sulmuesit e klubit, madje edhe perspektivat e të rinjve si 16-vjeçari Frank Nouble.[8] Deri në fund të sezonit, Ivanović bëri dy paraqitje për skuadrën e Chelsea. Duke parë përsëri gjashtë muajt e parë në Chelsea, Ivanović tha se ishte periudha më e vështirë e karrierës së tij.[9]

Tetë muaj pas bashkimit me Chelsea, Ivanović bëri debutimin në skuadrën e parë të Chelsea kundër Portsmouth më 24 shtator dhe pas kësaj morri aprovimin për strategjinë mbrojtës nga menaxheri i ri Luiz Felipe Scolari.[10] Ivanoviq bëri debutim në Premier Ligë kundër Aston Villa duke luajtur plotë 90 minuta në Stamford Bridge më 5 tetor, ku Chelsea fitoi 2-0.

Kah fundi i transferimit të dimrit, Ivanović u bë një objektiv i një tjetër klubi të Serie A - këtë herë ishte Fiorentina. Më 27 janar, agjenti i tij Vlado Borozan konfirmoi negociatat e vazhdueshme me drejtorin sportiv të klubit Pantaleo Corvino,[11] megjithatë, më 1 shkurt, agjenti italian lojtar Ernesto Bronzeti tha se Chelsea nuk donte të shiste Ivanović dhe se ai ka të ngjarë të mbetet në Londër,[12] gjë që ndodhi në fund.

Ai shënoi golin e tij të parë për Chelsea kundër Liverpoolit në ndeshjen e parë të çerekfinales së Ligës së Kampionëve në Anfield. Më vonë, në garë, ai shënoi golin e dytë, i cili si i pari ishte një goditje nga këndi. Këto dy gola u vërtetuan si vendimtare, pasi Chelsea u largua nga Anfield duke kryesuar gjithsej 1-3, dhe do të vazhdojë të fitojë barazimin me dy gola me një rezultat gjithsej prej 7-5.[13] Dy golat e Ivanović gjithashtu i dhanë atij një vend të rregullt fillimi për momentin në anën e Guus Hiddink, si dhe duke e bërë atë një tifoz të menjëhershëm të preferuar mes mbështetësve të Chelseat me pseudonimin Branislav "dy gola" Ivanoviq njoftoi para ndeshjeve.[14] Megjithatë, Në fund të sezonit, Hiddink e la Ivanovićin përsëri në stol pas ndeshjes së parë gjysmëfinale të Ligës së Kampionëve në Barcelonë, që do të thotë se ai nuk luajti në ndeshjen e dytë dhe ai gjithashtu u ul në finalen e FA Cup.[15]

Në mesin e gushtit të vitit 2009, Ivanoviq bëri paraqitjen e tij të parë të Premier League të sezonit kundër Sunderland, që Chelsea fitoi 3-1 me anë të golave nga Michael Ballack, Frank Lampard dhe Deco.[16] Në shtator, Ivanović bëri paraqitjen e tij të parë të Ligës së Kampionëve të sezonit 2009-10 kundër Portos, në mungesë të së drejtës së djathtë të Chelsea, José Bosingwa. Ivanoviq shënoi golin e parë të karrierës së tij në Premier Ligë kundër Bolton Wanderers me një gjuajtje nga brenda zonës së rreptësisë më 31 tetor. Gola e tij ishte e treta e Chelsea në një fitore 0-4 në Stadiumin Reebok. Pasi konkurrenti i tij kryesor për një vend mbrojtës, Bosingwa, u rrëzua me një lëndim në gju gjatë sezonit në tetor, Ivanović u bë një zgjedhje automatike në mbrojtjen e Chelsea.

Ivanović filloi sezonin 2010-11 si mbrojtës i krahut të djathtë, por më pas u kthye nga qendra për shkak të lëndimeve ndaj shokëve të tij Alex dhe John Terry dhe rikthimin në zgjedhjen e parë të zgjedhjes së duhur mbrapa José Bosingwa. Gola e tij e parë e sezonit shënoi në një ndeshje ndaj Blackburn Rovers në Premier Ligën më 30 tetor 2010, që siguroi fitoren 2-1 të Chelsea. Ai pastaj shënoi në një fitore 4-1 në Ligën e Kampionëve kundër Spartak Moskës më 4 nëntor 2010, e kapur me një goditje të fuqishme dhe një goditje të rregullt. Goli i tij e dytë në Premier League, apo i katërti në të gjitha garat, erdhi me një kokë gjatë humbjes 3-1 ndaj Arsenalit.[17]

Në fillim të vitit 2011, Ivanović shënoi golin e tij të parë të vitit më 15 janar 2011, në një fitore 2-0 në shtëpi në një ndeshje të Premier League kundër Blackburn Rovers në Stamford Bridge, me një goditje të afërt.

Më 10 shkurt 2011, Ivanović nënshkroi një kontratë të re pesë vjetë e gjysmë me Chelsea, duke e mbajtur atë në klub deri në verën e vitit 2016. Pas nënshkrimit të marrëveshjes së re afatgjatë, ai tha: "Është mirë lajme për mua, është një hap shumë i madh për mua në karrierën time dhe dua të përpiqem të ndihmoj Chelsea të fitojë shumë trofe ". Ai gjithashtu shtoi: "Këto gjëra kanë pak kohë, por vizioni im i parë ka qenë gjithnjë për të qëndruar me Chelsean. Nuk kishte shumë probleme, sepse dëshiroja të qëndroja, klubi dëshironte që unë të qëndroja dhe të falënderoja të gjithë ata që ndihmuan marrëveshja. Jam shumë e lumtur me këtë. " Ai përfundoi sezonin duke qenë një nga tre nominimet për lojtarin e vitit në Chelsea, duke humbur në fund të portierit Petr Čech.

Zenit Saint Petersburg

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 1 shkurt 2017, Ivanović u bashku me klubin rus Zenit Saint Petersburg duke nënshkruar një marrëveshje prej dy vite e gjysmë pas një karriere nëntë vjeçare me Chelsea.[18] Më 16 shkurt 2017, Ivanović bëri debutimin e tij për klubin në ndeshjen kundër Anderlecht në raundin e 32-tave të UEFA Liga e Europës .[19]

Karriera ndërkombëtare

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ivanović bëri debutimin në kombëtaren U21 kundër Maqedonisë më 15 dhjetor 2003 në fitoren 4-1. Ivanović shënoi golën e parë dy ditë më vonë kundër njëjtit kundërshtar.

Gjithsej, ai luajti 38 ndeshje për kombëtaren u-21, duke shënuar katër gola.[20]

Ivanović duke luajtur për Serbinë në Kampionatit Botëror 2018

Më 28 shkurt 2012, Ivanović shënoi në paraqitjen e tij të parë si kapiten, një fitore miqësore 2-0 ndaj Armenisë në Qipro. Nën Sinisha Mihajloviq, ai luajti si mbrojtës në mes të fushës gjatë disa ndeshjeve miqësore para se të kthehej për të luajtur në krahun e djathtë rregullisht. Më 28 dhjetor 2013, Ivanoviq u emërua futbollist serb i vitit duke u bërë lojtari i tretë për të fituar çmimin dy herë (të tjerët përfshirë Nemanja Vidić dhe Dejan Stanković) dhe lojtari i parë serb që do ta fitonte atë në vitet e njëpasnjëshme. dy herë për herë të parë në një ndërkombëtar më 7 qershor 2015, pasi Serbia e mposhti Azerbajxhanin 4-1 në një miqësore në Austri.[21]

Në qershor 2018, ai u përfshi në skuadrën e 23-të për Kampionatin Botëror 2018.[22] Atje ai u shfaq në dy ndeshje, kundër Kosta Rikës[23] dhe Zvicrës[24], dhe ai u bë lojtari me më së shumti paraqitje për ekipin serb të futbollit në historinë e tij, duke luajtur 105 ndeshje.[3]

Jeta personale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ivanović u martua me Natasha, me të cilën ka katër fëmijë. Ai është anëtar i Kishës Ortodokse Serbe në Londër, Shën Sava. Daja e tij është futbollisti Gjorgj Milovanović; kushëriri i tij Dejan Milovanović ishte gjithashtu futbollistë.

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ a b Hugman, Barry J., red. (2010). The PFA Footballers' Who's Who 2010–11 (në anglisht). Edinburgh: Mainstream Publishing. fq. 213. ISBN 978-1-84596-601-0.
  2. ^ "Player Profile: Branislav Ivanović" (në anglisht). Chelsea F.C. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2016. Marrë më 29 tetor 2018.
  3. ^ a b "Najviše utakmica za reprezentaciju". www.reprezentacija.rs (në serbisht). 17 qershor 2018.
  4. ^ "Teenage Kicks: Branislav Ivanovic". Chelsea F.C. 15 maj 2015. Marrë më 15 maj 2015. Srem were my first club. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ "Branislav Ivanović potpisao za Lokomotivu". mondo.rs. 2 shkurt 2006. Arkivuar nga origjinali më 3 janar 2018. Marrë më 29 tetor 2018. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  6. ^ Stringer (27 maj 2007). "Moscow's Jakupoic a..." Marrë më 3 shkurt 2017. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  7. ^ "Ivanović signs". chelseafc.com. 16 janar 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 prill 2014. Marrë më 18 prill 2014. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  8. ^ Hayes, Garry (9 shkurt 2015). "How Branislav Ivanovic Went from Transfer Dud to Chelsea Superstar". Bleacher Report. Marrë më 13 qershor 2015. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  9. ^ Winter, Henry (14 maj 2010). "Branislav Ivanovic not bitter with Avram Grant ahead of FA Cup final". The Guardian. Marrë më 13 qershor 2015. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ "Skolari hvali Baneta Ivanovića". Blic. 25 shtator 2008. Marrë më 13 qershor 2015. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  11. ^ "Ivanović na korak od Fiorentine". b92.net. 16 janar 2008. Marrë më 27 janar 2009. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  12. ^ "Menadžer: Čelsi ne pušta Ivanovića". b92.net. 1 shkurt 2008. Marrë më 14 shkurt 2009. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  13. ^ McNulty, Phil (8 April 2009). Liverpool 1–3 Chelsea
  14. ^ Wittenberg, Daniel (15 shkurt 2014). "Ivan the Terrific! Why Branislav Ivanovic could become a Chelsea legend". Metro. Marrë më 13 qershor 2015. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  15. ^ Winter, Henry (1 qershor 2009). "FA Cup final 2009: Chelsea character shines through". The Daily Telegraph. Marrë më 13 qershor 2015. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  16. ^ "Sunderland 1–3 Chelsea". BBC News. 18 gusht 2009. Marrë më 26 prill 2010. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  17. ^ "Match Reports: Arsenal 3 v 1 Chelsea". chelseafc.com. Arkivuar nga origjinali më 18 prill 2014. Marrë më 18 prill 2014. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  18. ^ "Branislav Ivanovic joins Zenit". Zenit Saint Petersburg Official Site. 1 shkurt 2017. Arkivuar nga origjinali më 4 shkurt 2017. Marrë më 1 shkurt 2017. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  19. ^ "Anderlecht vs. Zenit". Soccerway. 16 shkurt 2017. Marrë më 22 shkurt 2017. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  20. ^ "Ivanović Branislav". reprezentacija.rs. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  21. ^ "Odlična provera Srbije pred Dansku" [Excellent test for Serbia's game against Denmark]. B92. 7 qershor 2015. Marrë më 7 qershor 2015. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  22. ^ "Soccer: Krstajic names Serbia's final 23-man World Cup squad". reuters.com. 1 qershor 2018. Marrë më 6 qershor 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  23. ^ Timothy Abraham (17 qershor 2018). "Costa Rica 0–1 Serbia". BBC Sport. Marrë më 25 qershor 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  24. ^ Matthew Henry (23 qershor 2018). "Serbia 1–2 Switzerland". BBC Sport. Marrë më 25 qershor 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Branislav_Ivanoviq&oldid=2722669"