Jump to content

Luftërat në Jugosllavi

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Luftërat Jugosllave)
Luftërat jugosllave
Jugosllavia
Akrepat e orës nga lartë-majtë: shoqërimi i policisë sllovene kapi ushtarët e ushtrisë jugosllave përsëri në njësinë e tyre gjatë luftës së pavarësisë sllovene të vitit 1991; një tank i shkatërruar gjatë betejës së Vukovarit; Instalimet raketore anti-tanke serbe gjatë rrethimit të Dubrovnikut; rivarrimi i viktimave të masakrës së Srebrenicës në vitin 2010; një automjet i OKB-së duke ngarë rrugët e Sarajevës gjatë rrethimit të qytetit.
Data31 mars 1991 – 12 nëntor 2001
(10 vjet, 7 muaj, 1 javë dhe 5 ditë)
Vendodhja
Pasoja Shpërbërja e Jugosllavisë dhe formimi i shteteve pasuese të pavarura
Palët pjesëmarrëse
 Slovenia
 Croatia
Republika kroate e Herceg-Bosnjës
Republika e Bosnjës dhe Hercegovinës
Ushtria Çlirimtare e Kosovës
 Albania
 NATO
Ushtria Çlirimtare për Preshevë, Medvegjë dhe Bujanoc
RSF Jugosllavia (deri më 27 prill 1992)
Federal Republic of Yugoslavia RF Jugosllavia (nga 27 prilli 1992)
Republika Serbe
Republika e Krajinës Serbe
Bosnja Perëndimore
Komandantët dhe udhëheqësit

Adem Jashari

Sllovenia Millan Kuçan
Sllovenia Janez Jansha
Kroacia Franjo Tugjman
Kroacia Gojko Shushak
Kroacia Janko Bobetko
Kroacia Anton Tus
Mate Boban
Alia Izetbegoviqi
Sefer Haliloviq
Rasim Deliq
Hashim Thaçi
Ramush Haradinaj
NATO Leighton W. Smith
NATO Wesley Clark
Ridvan Qazimi "Lleshi" 
Federal Republic of Yugoslavia Sllobodan Millosheviç
Federal Republic of Yugoslavia Momir Bulatoviq
Federal Republic of Yugoslavia Jovica Stanshiq
Federal Republic of Yugoslavia Franko Simatoviq
Republika Srpska Radovan Karaxhiq
Republika Srpska Ratko Mlladiq
Stampa:Country data Republic of Serbian Krajina Millan Martiq
Stampa:Country data Republic of Serbian Krajina Millan Babiq
Stampa:Country data Republic of Serbian Krajina Goran Haxhiq
Fikret Abdiq
Zhelko Razhnatoviç
Vojislav Sheshelj
Federal Republic of Yugoslavia Vojsllav Koshtunica
Federal Republic of Yugoslavia Milorad Ulemek
Federal Republic of Yugoslavia Nebojsha Çoviç
Gjithsej: rreth 130,000–140,000[1][2]
Zhvendosur: rreth 4,000,000[3]

Luftërat jugosllave ishin një seri e lufte në territorin e ish-Jugosllavi në fund të shekullit 20 e cila çoi në shpërbërjen e shteteve jugosllave.

Në detaje, ajo është Lufta Dhjetë DitësheSlloveni (1991), Lufta për pavarësi kroate (1991-1995), Lufta e Bosnjës (1992-1995) dhe Lufta e Kosovës (1999).

Pas referendumeve të parë Sllovenia dhe Kroacia shpallën pavarësinë e tyre në vitin 1991, e ndjekur në qershor, nga Maqedonia (nëntor 1991) dhe Bosnja dhe Hercegovina (mars 1992).

Gjatë konfliktit, Ushtria Popullore Jugosllave (JNA) u përpoq për të përmbysur ushtarake nën udhëheqjen e Veljko Kadijeviç dhe Blagoje Axhiç, lëvizjet për pavarësi në Slloveni dhe Kroacia.

Luftërat jugosllave ishin ndër të tjera të shkaktuara nga problemet e rënda ekonomike, e cila e gjeti veten të ekspozuar ndaj Jugosllavisë në vitet 1980, kombinuar me një nacionalist Politika dhe propagandë, kryesisht nga ish elita pushtetit serb dhe kroat që burojnë nga politikanët, por edhe republikat e tjera. Një shkak kryesor i mosmarrëveshjes midis Republikës s vë në shpërndarjen e burimeve financiare ndërmjet republikave përbërëse (i ngjashëm me barazim gjermanisht fiskal). Duke pasur parasysh bazën e fondeve të një hiperinflacioni më pak dhe më pak në dispozicion pohoi Kroacia dhe Slloveni si pjesë republikat më të mirë më të madhe të fondeve që punuan për vete, kurse vendet e varfëra, Bosnje dhe Hercegovinë, Maqedoni, Mal I Zi dhe Serbi me dy provincat e saj autonome të Kosove dhe Vojvodinë, një proporcion më të madh se sa të kompensojë për gjendjen e dobët ekonomike kërkuar për veten e tyre. Ky konflikt nuk ishte themeluar në mënyrë të qartë edhe për shkak të një sistemi të qeverisë për Titos me vdekje në 1980, nuk mund të zgjidhet politikisht.

Në këtë atmosferë të akuzuar botuar tashmë 1986, Akademisë Serbe të Arteve dhe Shkencave, Memorandum SANU, i cili sulmet sistemit politik të Jugosllavisë dhe diskriminimi sistematik kundër popullit serb janë duke folur. Ai foli për një "gjenocid" për serbët në Kosovës. Kjo ishte një memorandum i ndezjes fillestare për një zhvillim gjithnjë e më nacionalizmit brenda grupeve etnike shqiptare dhe serbe, por edhe popujt e tjerë jugosllavë. Veçanërisht me politikën e Slobodan Milošević, ishte kreu i Rajonale të Beogradit që nga viti 1984 dhe që shtator 1987 Sekretari i Partisë i Lidhjes së Komuniste tensionet nacionaliste serbe janë përkeqësuar këtë. Mori një nxitje më tej kjo u shfuqizua në vitin 1989 nga një filluar nën Millosheviqit, me qëllim të ndryshimit të tij të pushtetit e Kushtetutës serbe] që nga viti 1974, ekzistues pavarësiaKosove</jugosllave>dhe Vojvodinës ishte. Kjo ishte pjesë e []ashtu-quajtur kundër-revolucion burokratik | Anti-revolucion burokratik]]. Udhëheqjen politike të rajoneve është zëvendësuar nga përkrahësit e Millosheviqit. Në Përveç kësaj, klima politike ka qenë nxitur nga nacionaliste, anti-serb dhe anti-vërejtjet semite bërë nga presidenti i ndjerë kroat Franjo Tuđman, i cili theksoi disa herë rreth se ai ishte krenar dhe i lumtur "me ose një Jude, e as të martuar me një serb "too.

Në prag të përmbysjeve politike në të tjera socialist shteti en Evropa Lindore 's 1989/90 formuar në Jugosllavi si një parti të re partitë, dhe ajo erdhi në 1990 zgjedhjet e para të lira në disa republikave, e cila fitoi një shumicë në Kroacia dhe Slloveni janë duke vepruar me shtetin e nacionaliste dhe të Pavarësia partitë që aspirojnë. Tani në referendumet në Slloveni dhe Kroaci, serbët e Krajinës bojkotuan (megjithatë, referendumi) votuan nga një shumicë e madhe për shkëputje nga shteti i Jugosllavisë ishte shpallur më 25 qershor 1991, Sllovenia e parë dhe pastaj pavarësinë e Kroacisë e saj, e cila është parë nga pjesët e udhëheqja jugosllave, si një shkelje të kushtetutës. Kjo ishte e mundur për shkak të paqartë në formulim Kushtetuta e vitit 1974, siç ishte përcaktuar, edhe pse vetëvendosje e popujve të Jugosllavisë, por kishte qenë marrëveshje për një tërheqje të republikave nga Federatës nuk është konsideruar edhe ishin. Udhëheqja jugosllave u përpoq nën ndikim të rëndësishëm e Millosheviqit për të parandaluar pavarësinë me ndihmën e Jugosllave Popullore (JNA) për të. Kështu që ndodhi në qershor 1991 në Slloveni në betejat e parë në mes të ushtrisë jugosllave dhe sllovene Forcat e Armatosura. Konfliktet e tjera ekzistuese në Jugosllavi zhvilluar në luftë të hapur. Sidomos në republikat etnike kryesisht me heterogjen ai popullsisë (Bosnje dhe Hercegovina, Kroacia) kanë qenë luftuar vështirë dhe do të çojë të gjatë të qëndrueshme. Pra kjo lufte ballkanike në Bosnjë ftuar vetëm të 100,000 viktima. Ka qenë i shpëton masive, dëbimeve dhe shkatërrime. Si ushtri e katërt më e madhe në Evropë Në një nominale, e cila ishte APJ, me orientim jugosllav, duhej të improvizoj republikat e Sllovenisë, Kroacisë dhe Bosnje-Hercegovinë vet ushtritë nga policia, dhe të mbrojtjes territoriale. Komandanti e JNA u Veljko Kadijeviç. Kur vepron mbrojtjes territoriale është një paralele të institucionit ekzistues të ushtrisë, e cila do të organizojë një nga Shërbimi i zjarrfikësve organizata të ngjashme në rast të një sulmi të shpejtë dhe pa shirit të kuq, mbrojtje deri në ardhjen e ushtrisë dhe nën komandën e pushtetit vendor. Armëve të mbrojtjes territoriale kroate u konfiskuan maj 1990 nga APJ, i cili pak më vonë të Bosnjës. Vetëm policisë mbajtur armatimin e saj të lehta. Ushtrisë kroate është forcuar nga viti 1990, por gradualisht dhe përmirësohet. Shumicën e vendeve perëndimore kanë vendosur në vitin 1991 ruhet ende si një shtet të Jugosllavisë, por arriti në kohë të kuptojnë se ky nuk ishte më një realitet. Që në vitin 1992] nga Bashkimi Evropian ngriti Komisioni i Badinterit arriti në përfundimin se kufijtë e republikave të ish-Jugosllavisë duhet të konsiderohet si kufijtë ndërshtetëror shteteve sovrane tani pasues

  • Arbeitsgruppe Sicherheitspolitik der Deutschen Kommission Justitia et Pax (Hrsg.): Der Konflikt im ehemaligen Jugoslawien. Vorgeschichte, Ausbruch und Verlauf. Schriftenreihe Gerechtigkeit und Frieden, Arbeitspapier 66, ISBN 3-928214-41-1 (knappe Übersicht, Stand: Sept. 1993)
  • Hans Benedikter: Die bitteren Früchte von Dayton. Völkermord und Vertreibungsterror in Kroatien und Bosnien-Herzegowina, das Versagen des Westens, ein Friede ohne Gerechtigkeit, Menschenrechte und Demokratiefragen, die Protestbewegung in Belgrad., Autonome Regierung Trentino-Südtirol, Bolzano/Bozen 1997
  • Diana Johnstone:La Croisade des fous : Yougoslavie, première guerre de la mondialisation , Le temps des cerises, 2005
  • Florian Bieber:Nationalismus in Serbien vom Tode Titos bis zum Ende der Ära Milosevic,Wiener Osteuropa Studien, Bd. 18, 2005, ISBN 3-8258-8670-0
  • Christopher Bennet: Yugoslavia's Bloody Callapse. Causes, Course und Consequences. Hurst & Company, London 1995
  • Johannes Grotzky: Balkankrieg. Der Zerfall Jugoslawiens und die Folgen für Europa. Serie Piper, München 1993
  • Leonard J. Cohen: Broken Bonds. The Disintegration of Yugoslavia. o. O. 1993
  • J. Pirjvec: Le guerre jugoslave, Einaudi, Torino 2002
  • Philip J. Cohen: Serbia's Secret War: Propaganda and the Deceit of History. Eastern European Studies, No 2, ISBN 953-6108-36-4
  • Hajo Funke, Alexander Rhotert: Unter unseren Augen. Ethnische Reinheit: Die Politik des Milosevic-Regimes und die Rolle des Westens. Verlag Das Arabische Buch, o. O. 1999. ISBN 3-86093-219-5
  • James Gow: Triumph of the Lack of Will. International Diplomacy and the Yugoslav War. Hurst & Company, London 1997.
  • Johannes Grotzky: Balkankrieg. Der Zerfall Jugoslawiens und die Folgen für Europa. Sere Piper, München 1993.
  • Nikolaus Jarek Korczynski: Deutschland und die Auflösung Jugoslawiens: Von der territorialen Integrität zur Anerkennung Kroatiens und Sloweniens. Studien zur Internationalen Politik 1/2005, ISSN 1431-3545
  • Sonia Lucarelli: Europe and the Breakup of Yugoslavia. Kluwer Law International, Den Haag 2000.
  • Reneo Lukic, Allen Lynch: Europe from the Balkans to the Urals. The Disintegration of Yugoslavia and the Soviet Union. Oxford University Press, Oxford 1996
  • Norbert Mappes-Niediek: Die Ethno-Falle. Der Balkan-Konflikt und was Europa daraus lernen kann. Ch. Links Verlag, 2005. ISBN 3-86153-367-7
  • Hanns W. Maull: Germany and the Yugoslav Crisis, in: Survival, Vol 37, No. 4, Winter 1995–96, S. 99–130
  • Dunja Melčić (Hrsg.): Der Jugoslawien-Krieg. Handbuch zu Vorgeschichte, Verlauf und Konsequenzen. 2., aktualisierte Auflage. VS-Verlag, Wiesbaden 2007, ISBN 3-531-33219-8
  • Thomas Paulsen: Die Jugoslawienpolitik der USA 1989–1994. Begrenztes Engagement und Konfliktdynamik. Nomos Verlagsgesellschaft, Baden-Baden 1995
  • Erich Rathfelder: Sarajewo und danach. Sechs Jahre Reporter im ehemaligen Jugoslawien. Mit einem Nachw. von Hans Koschnick. München 1998. ISBN 3-406-42044-3
  • Jane M. O. Sharp: Honest Broker or Perfidious Albion? British Policy in Former Yugoslavia. Institute for Public Policy Research IPPR, London 1997.
  • Laura Silber, Allan Little: Bruderkrieg. Verlag Styria. ISBN 3-222-12361-6
  • Steven W. Sowards: Moderne Geschichte des Balkans. Der Balkan im Zeitalter des Nationalismus. BoD 2004. ISBN 3-8334-0977-0
  • Angelika Volle, Wolfgang Wagner (Hrsg.): Der Krieg auf dem Balkan. Die Hilflosigkeit der Staatenwelt. Verlag für Internationale Politik, Bonn 1994.
  • Eric A. Witte: Die Rolle der Vereinigten Staaten im Jugoslawien-Konflikt und der außenpolitische Handlungsspielraum der Bundesrepublik Deutschland (1990–1996). in: Mitteilungen Nr. 32, März 2000, des Osteuropa-Instituts München
  • Roy Gutman, David Rieff (Hrsg.): 'Crimes of war - what the public should know', 1999, ISBN 0-393-31914-8

Lidhje te jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Zur Rolle der Religion im Konflikt:

  1. ^ "Transitional Justice in the Former Yugoslavia" (në anglisht). International Center for Transitional Justice. 1 janar 2009. Marrë më 8 shtator 2009.
  2. ^ "About us" (në anglisht). Humanitarian Law Center. Arkivuar nga origjinali më 22 maj 2011. Marrë më 17 nëntor 2010.
  3. ^ "Transitional Justice in the Former Yugoslavia". ICJT (në anglisht). International Center for Transitional Justice. 1 janar 2009.