Arvid Posse
Arvid Posse | |
|---|---|
 | |
| Kryeministri i Suedisë | |
| Në zyrë 19 prill 1880 – 13 qershor 1883 | |
| Monark | Oscar II |
| Pasardhësi | Louis Gerhard De Geer |
| Pasuar nga | Carl Johan Thyselius |
| Të dhënat vetjake | |
| Lindur më | 15 shkurt 1820 Helsingborg, Qarku Malmöhus, Suedi |
| Vdiq më | 24 prill 1901 (81 vjet) Stokholm, Suedi |
| Partia politike | Partia Lantmanna |
| Bashkëshortja/et | Amalia De la Gardie Augusta Hägerflycht |
Arvid Rutger Fredriksson Posse (15 shkurt 1820 - 24 prill 1901) ishte kont dhe politikan suedez. Ai ishte anëtar i parlamentit 1856–1890, ministër i financave 1880–1881 dhe kryeministër 1880–1883.
Familja dhe edukimi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Posse ishte djali i guvernatorit Fredrik Salomon Posse dhe Magdalena Charlotta Bennet. Në vitin 1835 ai u regjistrua në Universitetin e Lundit, duke marrë një diplomë juridike më 1840. Të njëjtin vit, ai filloi si një praktikant në Gjykatën e Apelit të Skåne dhe Blekinge (Hovrätten över Skåne och Blekinge), gjatë së cilës kohë ai punoi të dy në gjykatat e rrethit dhe në vetë Gjykatën e Apelit. Më vonë, ai u emërua ndihmës gjyqtar rrethi (vice häradshövding) dhe më 1846 një nëpunës në Gjykatën e Apelit, dhe më 1847 u bë një bashkëpunëtor i drejtësisë në gjykatë. Në vitin 1849 Posse u largua nga shërbimi publik dhe u vendos në Charlottenlund Manor dhe i kushtoi kohën e tij bujqësisë, ndërmarrjeve dhe politikës lokale (duke qenë, për shembull, presidenti i Këshillit të Qarkut Malmöhus nga viti 1865 deri më 1868).
Karriera politike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Posse filloi karrierën e tij politike si anëtar i Shtëpisë së Fisnikërisë në parlamentin e viteve 1856-58. Ai atëherë ishte kryetar i Komitetit Bankar (Bankoutskottet). Në parlamentin e viteve 1862-63 ai kryesoi Komitetin e Përvetësimeve (Bevillningsutskottet), ku ai ishte një ithtar i fortë i parimeve të tregtisë së lirë, të cilat ai do të mbetej gjatë gjithë jetës së tij. Gjatë këtij parlamenti, ai kundërshtoi seriozisht ndryshimet e propozuara në ligjin për Vetëqeverisjen Lokale në lidhje me kufizimet e propozuara në pjesën e votave të pronarëve më të mëdhenj të tokave. Ai kishte frikë, ndër të tjera, se ndryshimet, nëse miratoheshin, mund të minonin reformën zgjedhore të propozuar. Vetë Posse, megjithatë, nuk e mbështeti reformën. Përkundrazi, ai ishte një nga kundërshtarët më të flaktë të reformës dhe parashikoi në parlamentin e viteve 1865-66, kur ai ishte kryetar i Komitetit për Çështjet e Qeverisë (Statsutskottet), se atdheu do të takohej me një të ardhme të pakënaqur nëse reforma u krye. Ndër të tjera, ai kishte frikë se sistemi i ri zgjedhor do të vinte shumë fuqi në duart e interesave agrare, të cilët së shpejti do të harronin "shumë gjëra që duhet të jetojnë si mbi ta ashtu edhe pranë tyre". Pavarësisht kësaj deklarate, në seancën e parë të dhomës së dytë të Riksdag më 1867, Posse u bë zëdhënësi i vetë-caktuar për grupin agrar, duke e bërë atë në të vërtetë drejtuesin e padiskutueshëm të dhomës së re të dytë. Nga ky grup u formua Partia Lantmanna, e cila, me Posse si udhëheqës, shumë shpejt miratoi një qëndrim opozitar ndaj qeverisë. Për një numër vitesh Posse mbeti padyshim personaliteti më i shquar dhe i fuqishëm në parlament, edhe pse jo më karizmati.
Gjatë viteve 1867–1881 Posse ishte anëtar i dhomës së dytë, që përfaqësonte rrethin e Herrestad och Ljunit, jashtë Ystad. Në vitet 1867-75 ai ishte kryetar i Komitetit për Çështjet e Qeverisë (në parlamentin Ekstra të vitit 1871 ai ishte mënkryetari i Komitetit të Zgjedhur (Särskilda utskottet)). Si kryetar, ai ishte përgjegjës për biznesin e dhomës së dytë. Ai hyri në qeveri më 19 prill 1880, duke u emëruar kryeministër, pas dorëheqjes së baronit |Louis De Geer. Për më tepër Posse ishte Ministër i Financave nga 7 dhjetor 1880 deri më 8 mars 1881.
Kryeministër dhe president i Gjykatës Administrative[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Si kryeministër, Posse tani duhej të zgjidhte çështjet e rëndësishme që kishin qenë në rendin e ditës që nga reforma e parlamentit. Çështjet kishin të bënin me heqjen e propozuar si të sistemit të ndarjes ashtu edhe të taksave të tokës (grundskatter) si pjesë e një ri-organizimi të ushtrisë. Shanset duket se ishin në favor të suksesit, pasi besohej se ai mund të llogariste në mbështetjen nga miqtë e vjetër të partisë dhe midis kundërshtarëve të qeverive paraardhëse. U caktuan komisione të mëdha për të raportuar mbi çështjet. Në parlamentin e vitit 1883 qeveria e Posse paraqiti propozimet e tyre. Ata premtuan një heqje hap pas hapi të taksave të tokës, dhe detyrimet e qiramarrjes dhe ndarjes. Në kthim Posse donte që parlamenti të aprovonte propozimet e qeverisë për të krijuar një ushtri të bazuar pjesërisht në ushtarë të tërhequr përgjithmonë (të regjistruar vullnetarisht dhe të paguar nga shteti) dhe pjesërisht në rekrutim. Sidoqoftë, këmbëngulja e Shtëpisë së Epërme për të mbajtur sistemin e ndarjes, dhe, ndoshta më e rëndësishmja, shkurtimet e Partisë Lantmanna, çuan në një seri dramash dhe një disfatë për Posse, pas së cilës ai dha dorëheqjen si kryeministër më 13 qershor 1883. Ai u emërua president i Gjykatës Administrative të Apelit, ku qëndroi deri në vitin 1889.
Punë politike dhe shkencore[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Si anëtar i dhomës së parë për Qarkun e Kalmarit Jugor 1882–1890, Posse mbajti një profil të ulët, por kundërshtoi futjen e tarifave të grurit gjatë luftës së 1887 midis tregtarëve të lirë dhe proteksionistëve. Ai gjithashtu shprehu simpatitë e tij për një reformë të moderuar të votimit. Kur fliste në parlament, Posse u shpreh shkurt dhe qartë, shpesh prerazi, por gjithmonë me qetësi dhe dinjitet. Ai u zgjodh anëtar i Akademisë Mbretërore Suedeze të Bujqësisë dhe Pylltarisë (1879) dhe një anëtar nderi i Shoqërisë Mbretërore Fiziografike në Lund (1878) dhe Shoqatës së Oficerëve Detarë Mbretëror (1880). Ai vdiq më 24 Prill 1901 në Stokholm.
