Carl Bildt

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Carl Bildt
Kryeministri i Suedisë
Në detyrë
4 tetor 1991 – 7 tetor 1994
MonarkuCarl XVI Gustaf
ZëvendësBengt Westerberg
Paraprirë ngaIngvar Carlsson
Pasuar ngaIngvar Carlsson
Ministër i Punëve të Jashtme
Në detyrë
6 tetor 2006 – 3 tetor 2014
KryeministriFredrik Reinfeldt
Paraprirë ngaJan Eliasson
Pasuar ngaMargot Wallström
Përfaqësuesi i Lartë për Bosnjë dhe Hercegovinën
Në detyrë
14 dhjetor 1995 – 17 qershor 1997
Paraprirë ngaZyra u themelua
Pasuar ngaCarlos Westendorp
Kryetar Partisë së Moderuar
Në detyrë
23 gusht 1986 – 4 shtator 1999
Paraprirë ngaUlf Adelsohn
Pasuar ngaBo Lundgren
Të dhëna vetjake
U lind më
Nils Daniel Carl Bildt

15 korrik 1949
Halmstad, Halland, Suedi
Partia politikePartia e Moderuar
Bashkëshortja/etKerstin Zetterberg (1974–1975)
Mia Bohman (1984–1997)
Anna Maria Corazza (1998–)
Fëmijët3
ShkollimiUniversiteti i Stokholmit
Nënshkrimi

Carl Bildt (lindi më 15 korrik 1949) është një politikan dhe diplomat suedez i cili shërbeu si kryeministër i Suedisë nga viti 1991 deri më 1994. Ai ishte udhëheqësi i Partisë së Moderuar nga viti 1986 deri më 1999. Bildt shërbeu si Ministër i Punëve të Jashtme nga viti 2006 deri më 2014.

Ai ishte ndërmjetës në luftërat Jugosllave, duke shërbyer si i Dërguari Special i Bashkimit Evropianish-Jugosllavi nga qershori 1995, bashkë-kryetar i Konferencës së Paqes të Dejtonit në nëntor 1995 dhe Përfaqësues i Lartë për Bosnjë dhe Hercegovinën nga dhjetori 1995 në Qershor 1997, menjëherë pas Luftës së Bosnjës. Nga viti 1999 deri më 2001, ai shërbeu si i Dërguari Special i Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të BashkuaraSekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara për Ballkanin.

Jeta e hershme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Bildt lindi më 15 korrik 1949 në një familje të vjetër fisnike daneze-norvegjeze-suedeze me vendbanim tradicionalisht në qarkun Bohus. Gjyshi i gjyshit të tij, Gillis Bildt, ishte një politikan dhe diplomat konservator, ambasador për një kohë të gjatë në Perandorinë Gjermane dhe Kryeministër i Suedisë (1888–1889), i mbajtur mend kryesisht për politikat e tij proteksioniste tregtare. Bildt ka marrur pjesë në Universitetin e Stokholmit.

Karriera e hershme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në maj 1968 Bildt kundërshtoi pushtimin e Ndërtesës së Unionit Studentor nga forcat e majta politike dhe bashkë-themeloi grupin Borgerliga Studenter – Opposition '68, i cili vazhdoi të fitonte zgjedhjet e Unionit Studentor në Stokholm për një numër vitesh. Ai shërbeu si kryetar i Konfederatës të Studentëve Suedezë Konservatore dhe Liberale FMSF, një organizatë studentore e qendrës së djathtë, në fillimin e viteve 1970, dhe gjithashtu kryesoi Studentët Demokratë Evropianë, duke sjellë së bashku organizata studentore me të njëjtin mendim nga e gjithë Evropa.

Kur qeveria jo-socialiste formoi qeverinë më 1976, Bildt shërbeu si kreu i Zyrës Koordinuese të Politikave në Ministrinë e Punëve Ekonomike dhe bashkëpunëtor i ngushtë i liderit të partisë dhe Ministrit të Ekonomisë Gösta Bohman. Bildt u bë anëtar i Riksdag në vitin 1979, megjithëse shërbeu si Sekretar i Shtetit për Koordinimin e Politikave në qeverinë e reformuar jo-socialiste pas atyre zgjedhjeve.

Si deputet në fillim të viteve tetëdhjetë, ai u bë i njohur si një debatues i përpiktë dhe luftarak për çështjet e jashtme. Ai ishte një anëtar i Komisionit të Mbrojtjes së Nëndetëseve duke hetuar ndërhyrjet e vitit 1982 të nëndetëseve të huaja në arkipelagun e Stokholmit dhe zonat e bazës detare, dhe shpesh e gjente veten të vendosur përballë kryeministrit Olof Palme. Bildt u zgjodh kryetar i Partisë së Moderuar në vitin 1986, duke pasuar Ulf Adelsohn.

zgjedhjet e përgjithshme të vitit 1991, Socialdemokratët u mundën nga një koalicion me katër parti i udhëhequr nga Partia e Moderuar e Bildt.

Konflikti ballkanik[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Bildt (në të djathtë) dhe Richard Holbrooke para bisedimeve të paqes në Sarajevë në tetor 1995

Pas mandatit të tij si kryeministër, Bildt ishte aktiv si ndërmjetës në konfliktin e Ballkanit, duke shërbyer si i Dërguari Special i Bashkimit Evropian në ish-Jugosllavi nga qershori 1995, bashkë-kryetar i Konferencës së Paqes të Dejtonit që çoi në Marrëveshjet e Paqes të Dejtonit në nëntor 1995, dhe Përfaqësuesi i Lartë për Bosnjë dhe Hercegovinën nga dhjetori 1995 deri në qershor 1997 menjëherë pas Luftës së Bosnjës. Nga viti 1999 deri më 2001, ai shërbeu si i Dërguari Special i Sekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara për Ballkanin.

Kosova shpalli në mënyrë të njëanshme pavarësinë e saj nga Serbia më 17 shkurt 2008, pa miratimin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së, dhe Suedia e njohu atë më 4 mars 2008. Më 8 mars 2008, Carl Bildt u bë ministri i parë i jashtëm që vizitoi zyrtarisht Kosovën pasi ajo deklaroi pavarësinë.[1]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "Bildt först till Kosovo" [Bildt së pari në Kosovë] (në suedisht). 6 mars 2008.
Suedia Kryeministrat suedezë Suedia
Louis De Geer | Arvid Posse | Carl Johan Thyselius | Robert Themptander | Gillis Bildt | Gustaf Åkerhielm | Erik Gustaf Boström | Fredrik von Otter | Johan Ramstedt | Christian Lundeberg | Karl Staaff | Arvid Lindman | Hjalmar Hammarskjöld | Carl Swartz | Nils Edén | Hjalmar Branting | Louis De Geer | Oscar von Sydow | Ernst Trygger | Rickard Sandler | Carl Gustaf Ekman | Felix Hamrin | Per Albin Hansson | Axel Pehrsson-Bramstorp | Östen Undén | Tage Erlander | Olof Palme | Thorbjörn Fälldin | Ola Ullsten | Ingvar Carlsson | Carl Bildt | Göran Persson | Fredrik Reinfeldt | Stefan Löfven | Magdalena Andersson | Ulf Kristersson