Dasaretët

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Fiset ilire
Albanët Autariatët
Arbët Ardianët
Atintanët Dalmatët
Dardanët Dasaretët
Daorsët Enkelejtë
Eordejët Japigët
Japodët Kaonët
Labeatët Mesapët
Molosët Paionët
Parathinët Penestët
Pirustët Taulantët
Thesprorët Shqiptarët

Dasaretët (greqishtja e lashtë: Δασαρῆται, Δασαρήτιοι - Dasáritai, Dasaritioí, Latin: Dassaretae, Dassaretii) ishin një fis ilir, banorë të krahinës Dasaretia, që përfshinte pjesën perëndimore të liqenit të Ohrit, Qarkun e Korçës, dhe te Beratit.[1][2] Në shek. IV p.e.r. emri dasarët del në këtë truall në vend të enkelejve. Bëjnë pjesë në mbretërinë Ilire. Vendi i tyre Dasaretia dhe qyteti më i fortë i kësaj krahine, Pelioni, përmenden në kohën e kryengritjes së mbretit ilir, Klitit kundër Aleksandrit të Madh të Maqedonisë. Në kohën e luftërave Iliro-Romake dhe Maqedono-Romake dasaretët kaluan herë në varësin maqedone e herë atë të mbretërisë ilire deri sa ranë përfundimisht, në vitin 168 p.e.r. nën sundimin romak. Në vitin 148 p.e.r., Dasaretia u përfshi në provincën romake të Maqedonisë, si një bashkësi (koinon) më vete, me qendër qytetin Lyhnid (Ohri). Në kohën e Dioklecianit, shek. III të e.r. u përfshi nën Provincën e Epirit të Ri. Qytetet tjera të dasaretëve ishin edhe Antipatrea (Berati), Kodrioni (Irmaj), si dhe Krysondiona, Gertundi, Keraka, Sationa, Bojoja, Bantia, Orgesa, Knidi (ende të palokalizuara).

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Literatura[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Anamali, Skënder (1992). "Santuari di Apollonia". përmbledhur nga Stazio, Attilio; Ceccoli, Stefania (red.). La Magna Grecia e i grandi santuari della madrepatria: atti del trentunesimo Convegno di studi sulla Magna Grecia. Atti del Convegno di studi sulla Magna Grecia (në italisht). Vëll. 31. Istituto per la storia e l'archeologia della Magna Grecia. fq. 127–136.
  • Šašel Kos, Marjeta (2004). "Mythological stories concerning Illyria and its name". përmbledhur nga P. Cabanes; J.-L. Lamboley (red.). L'Illyrie méridionale et l'Epire dans l'Antiquité (në anglisht dhe frëngjisht). Vëll. 4. fq. 493–504.
  • Šašel Kos, Marjeta (2005). "Lychnidus". përmbledhur nga Hubert, Cancik; Schneider, Helmuth; Salazar, Christine F. (red.). Brill's New Pauly, Antiquity, Volume 7 (K-Lyc). Brill's New Pauly (në anglisht). Vëll. 7. Brill. ISBN 9004122702.

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Aleks Buda (1978). Studime Ilire. Rilindja. fq. 133.
  2. ^ Zhaneta Andrea (1985). Kultura ilire e tumave në pellgun e Korçës. Akademia e Shkencave e RPSSH, Qendra e Kërkimeve Arkeologjike. fq. 216.