Jump to content

Ebu Duxhane

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Ebu Duxhane Simak ibn Harasha (arabisht: أبو دُجانة سماك بن خرشة Abu Dujana) ishte shok i profetit Muhamed.

Ebu Duxhane u lind Simak ibn Harasha, një farefis i Benu Sa'idah nga ensarët.[1]

Ebu Duxhane mori pjesë në ekspeditën e Hamza ibn Abdulmutalibit, ku ata u përballën me forcat e Amr ibn Hishamit.[2] Megjithatë, ky angazhim nuk u materializua pasi një palë e tretë me emrin Mexhdi ibn Amr u kërkoi të dyja palëve që të mos përplaseshin.[2]

Gjatë Betejës së Uhudit, Ebu Duxhane mbante 'shaminë e tij të vdekjes', një shall i kuq që tregonte gatishmërinë për të luftuar deri në vdekje.[1] Muhamedi, i cili komandonte këtë betejë, duke i dhënë personalisht Ebu Duxhanes një shpatë, të cilën Muhamedi vetë e udhëzoi që ta përdorte shpatën në luftë deri sa të kënaqej, derisa shpata të thyhej ose të përkulej.[1] Me fillimin e betejës, Ebu Duxhane depërtoi në linjat e armikut.[3] Në këtë, Ebu Duxhane vrau një ushtar politeist nga Benu Asad, përkatësisht Abdullah ibn Humejd el-Harith.[2] Ebu Duxhane vazhdoi tërbimin e tij përballë Hind bint Utbah, duke frenuar shpatën e tij dhe tha se nuk donte ta njolloste shpatën e dhënë nga Muhamedi me gjak gruaje.[1][4] Zubejri e dëshmoi këtë veprim të Ebu Duxhanes në shënimin e Ibn Is'hakut.[5]:373 ndërsa Zubejri tha se ai pa gra mekase që po iknin se ai mund të shihte Hind bint Utbah teksa kositnin forcat kurejsh.[5]:379 Gjatë fazës së mëparshme të betejës, trimëria e Ebu Duxhanes dhe Hamza ibn Abdulmutalibit nxiti zellin e forcave myslimane në këtë betejë, ndërsa ata vazhduan të kositnin forcat kurejsh.[1]

Megjithatë, kurejshët fitojnë vrull pasi papritmas ka forca kalorësie të udhëhequra nga Khalid ibn al-Walid që sulmojnë nga pas forcat myslimane.[1] Ky akt i Khalid e ka kthyer rrjedhën e betejës, pasi tani radhët e forcave myslimane janë ndarë nga njëra-tjetra.[6] Gjatë këtij momenti, Muhamedi, komandanti i tyre, u nda nga ushtria, Zubejri iu bashkua Ebu Bakarit, Talhasë dhe Harith ibn Semasë për të formuar unazën e jashtme të rrethit mbrojtës për të mbrojtur Muhamedin, ndërsa unazën e brendshme e mbushën Omeri, Aliu, Enesi ibn Nadhar dhe Ebu Duxhane.[6] Ebu Duxhane mori disa plagë në shpinë pasi u vendos rreth Muhamedit në mënyrë që të vepronte si mbrojtje nga shigjetat gjatë këtij momenti.[4] Kjo pasoi me disa ushtarë myslimanë si Ka'b ibn malik, të cilët ishin të shqetësuar nga thashethemet se Muhamedi ka rënë në fushën e betejës, u përkul mbi Ebu Duxhanën, për të gjetur se Muhamedi ishte ende gjallë dhe ndoqën forcat e gëzuara muslimane rreth profetit për të, tërhiqeni dhe rigrupohuni me të tjerët.[4] Përplasja më në fund përfundoi pasi Muhamedi dhe ushtria myslimane arritën të tërhiqeshin në malin Uhud, ndërsa Muhamedi dha vrasjen e fundit duke hedhur një shtizë drejt kalorësve kurejshitë të quajtur Ubej ibn Khalaf.[4]

Ebu Duxhane u lëndua rëndë gjatë Betejës së Jamames në vitin 632. Ai ishte një nga dy luftëtarët që vranë profetin e vetëshpallur Musejleme.[7]

Gjatë Betejës së Uhudit, Ebu Duxhane shpesh u dallua në betejë duke mbajtur një brez të kuq në kokë dhe u angazhua në bravado përpara se të luftonte duke u përplasur para kundërshtarëve të tij.[8] Në Betejën e Uhudit, Muhamedi i dha Ebu Duxhanes shpatën e tij dhe luftoi trimërisht.[9]

  1. ^ a b c d e f Haylamaz, Resit; A. Aslandogan, Y. (2019). The Messenger Prophet Muhammad and His Life of Compassion (Ebook) (në anglisht). Tughra Books. ISBN 9781597849746. Marrë më 29 dhjetor 2021.
  2. ^ a b c Faizer, Rizwi (2013). The Life of Muhammad Al-Waqidi's Kitab Al-Maghazi (Ebook) (në anglisht). Taylor & Francis. ISBN 9781136921131. Marrë më 29 dhjetor 2021.
  3. ^ History of Islam (Vol 1) By Akbar Shah Khan Najibabadi, pg. 173
  4. ^ a b c d Hussain Haikal, Muhammad; R. Al-Faruqi ·, Ismaʼil (1969). The life of Muhammad (Paperback) (në anglisht). American Trust Publication. fq. 251–256. ISBN 9780892591374. Marrë më 29 dhjetor 2021.
  5. ^ a b Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
  6. ^ a b Akhtar, Muhsin (2008). Oracle of the Last and Final Message History and the Philosophical Deductions of the Life of Prophet Muhammad (Ebook) (në anglisht). fq. 208. ISBN 9781462819300. Marrë më 27 dhjetor 2021.
  7. ^ A.I. Akram, The Sword of Allah: Khalid bin al-Waleed, His Life and Campaigns, Nat. Publishing. House, Rawalpindi (1970) ISBN 0-7101-0104-X.
  8. ^ Life of the Prophet Muhammad : Al-Sira Al-Nabawiyya By Omar Ibn Kathir, Ibn Kathir, Al-Sira Al-Nabawiyya, pg.20
  9. ^ Imam Muslim ibn al-Hajjaj al-Naysaburi. Sahih Muslim : The Virtues Of Abu Dujanah Simak Bin Kharashah (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 2016-11-26. Marrë më 2016-11-25.