Historia demografike e Malit të Zi

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Historia demografike e Malit të Zi mund të tregohet përmes rezultateve të regjistrimit dhe dokumenteve zyrtare që përmendin përbërjen demografike.

Mesjeta[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Dukla, gjysma e sotme jugore e Malit të Zi, nën udhëheqjen e Stefan Vojisllavit, ishte e banuar nga serbët . [1]

Dokumentet e ndryshme rendisnin se banorët e Dokleas apo Zetës mesjetare ishin serbë, por edhe popullsi të vogla latine, shqiptare dhe vllehësh . Gjuha në përdorim ishte kryesisht sllavishtja e vjetër, ndërsa në fazat e hershme latinishtja kishte gjithashtu rëndësi dhe greqishtja deri në një masë midis anëtarëve të klasës së lartë të shoqërisë.

Midis shekullit të 15-të dhe të 17-të, Mali i Zi kishte pak histori në letër. Gjatë këtyre viteve, qindra familje nga Mali i Zi u shpërngulën në Rascia, të cilat serbët i lanë për të kërkuar strehim në Monarkinë Habsburge.

1614[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mariano Bolizza nga Kotorri ishte një nëpunës publik i Republikës së Venecias. Objektivi kryesor i raportit dhe përshkrimit të tij të vitit 1614 për sanxhakun e Shkodrës ishte të jepte informacion mbi rrugët tokësore që mund të përdoreshin më së miri nga korrierët vendas që përcillnin korrespondencën zyrtare nga Venediku në Konstandinopojë dhe mbrapa, dhe të vëzhgonte potencialin ushtarak të territorit. Ai dha një përmbledhje shumë të detajuar të qyteteve dhe fshatrave në Malin e Zi dhe Shqipërinë veriore në fillim të shekullit të 17-të. Raporti përfundonte një shumicë fetare ortodokse, ndërsa një pakicë shqiptare ishte e pranishme në rajonin e Shkodrës. [2]

Shekulli i 18-të[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Përbërja etnike në shekullin e 18-të ishte e qartë në mesin e sllavëve;

  • Në një letër drejtuar Justinian Bertit në 1756, krerët malazezë thanë: "Ne jemi të besimit dhe ligjit të krishterë ortodoks të Kishës Lindore, të të afërmve të nderuar dhe të lavdishëm sllavo-serbë" .
  • Jovan Stefanov Balevic, nga klani Bratonožić, i cili më vonë u bë major në ushtrinë ruse, shkroi "Një përshkrim i shkurtër dhe objektiv i shtetit aktual të Malit të Zi" [3]Shën Petersburg në 1757, ku thoshte: "Të gjithë banorët të Malit të Zi janë etnikisht sllavo-serbë dhe konfesionalisht greko-ortodoksë . Duke qenë se janë të paaftë në disa aftësi, për shkak të mungesës së shkollës, janë natyrshëm të aftë, sidomos me armë”. ; “Numri i luftëtarëve malazezë që jetojnë të lirë në majat e Malit të Zi, të quajtur nga turqit të pabindur, nuk i kalon 5000. ; “Në Mal të Zi nuk ka artizanë dhe shkolla, përveç në manastirin e Cetinjes, në rezidencën e kryepeshkopit, ku priftërinjtë mësojnë të lexojnë dhe të shkruajnë në gjuhën sllavo-serbe, e cila financohet nga kryepeshkopi. ; “Malazezët numërojnë mes tyre fqinjët sllavo-serbë me prejardhje të ndryshme: Kuçi, Bratonožići, Donji dhe Gornji Vasojevići, Piperi, Rovçani, Moraçani, Bjelopavlići, të cilët janë ortodoksë serbë, por qytetarë osmanë . Ata, gjithashtu, numërojnë katolikët romakë : Hoti, Kelmendi, Gruda, Tuzi, Skrivali, Huzi, Maltezi, Kastrati dhe të tjerë që janë më të shumtë se malazezët." [ [3]
  • Mitropoliti Sava i quajti popullin e tij, malazezët, me “kombi serb” (1766). [4]
  • Në qershor 1789, krerët malazezë, i shkruan Perandoreshës Ruse Katarina II, në emër të të gjithë komunitetit serb malazez : "Ne serbët malazezë shpresojmë se nuk do të mbetemi pa ndihmë" dhe "Nëse do të kishim organizim dhe municione, do të çlironi trojet tona të lavdishme serbe tërësisht nga zgjedha barbare ( Perandoria Osmane ), së bashku me vëllezërit tanë të armatosur serbë që synojnë ta sulmojnë këtë armik nga të gjitha anët”.

Shekulli i 19[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Sipas regjistrimit të bërë në vitin 1863 dhe 1864, Principata e Malit të Zi kishte gjithsej 196.230 banorë, 99.889 meshkuj dhe 96.339 femra. [5]
  • Bernard Schwartz vlerësoi në vitin 1882 se Princesha e Malit të Zi kishte 160,000 banorë. Megjithëse, një vlerësim më i zakonshëm është se ishte rreth 230,000 banorë.

1900[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 1900, sipas burimeve ndërkombëtare, Principata e Malit të Zi kishte 311.564 banorë. Sipas fesë:

Sipas shkrim-leximit:

  • 77% analfabete
  • 71.528 ( 23% ) të shkolluar

Mbretëria kishte rreth 5000 shqiptarë dhe një koloni prej 800 rome .

1905-1909[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 1905 kishte 6674 emigrantë, kryesisht në Shtetet e Bashkuara .

Në vitin 1906 kishte 4346 emigrantë, kryesisht në Shtetet e Bashkuara.

Në vitin 1907 vlerësohet se këtë vit në Mal të Zi kishte rreth 282,000 banorë.

1909[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Regjistrimi zyrtar i vitit 1909 është bërë në bazë të përkatësisë fetare të popullsisë së Principatës së Malit të Zi .

Gjithsej: 317 856 banorë. Sipas fesë:

1913-1914[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Qeveria e Cetinjës deklaroi në Kodin e Ligjit në vitin 1914 se ka rreth 500,000 qytetarë të Malit të Zi. U deklarua se termi malazez mund t'u referohet vetëm të gjithë qytetarëve të Mbretërisë së Malit të Zi, pasi etnia malazeze nuk ekziston dhe malazezët shiheshin si serbë etnikë.

1921[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 1918 Mali i Zi hyri në Mbretërinë e Serbëve, Kroatëve dhe Sllovenëve . Në vitin 1921 organizoi një regjistrim i cili regjistroi gjuhën amtare dhe fenë. Një kategori e quajtur serbisht ose kroatisht duhej të përfshinte të gjithë të anketuarit që e quajtën gjuhën e tyre amtare si serbe.  Në qarqet Andrijevica, Tivar, Kolasin, Nikshiq, Podgoricë dhe Cetinje, të cilat në statistikat zyrtare janë të kategorizuara si Mali i Zi, ka pasur:

Gjithsej: 199.227 banorë

Qarqet Berane dhe Bijelo Polje, që janë sot në Mal të Zi, konsideroheshin qarqe të Serbisë së Vjetër :

1931[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Regjistrimi i vitit 1931 u krye gjithashtu nga Mbretëria e Jugosllavisë, por më vonë u përpunua në Jugosllavinë komuniste . Rezultatet brenda kufijve të sotëm të Malit të Zi ishin:

1948[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 1945, pas Luftës së Dytë Botërore, u formua Jugosllavia Komuniste dhe Mali i Zi u shpall si një nga republikat përbërëse të saj. Regjistrimi i vitit 1948 dhe në vijim u mor nga Republika e Malit të Zi.

1953[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ky regjistrim dëshmon formimin e kombit jugosllav .

1961[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Rezultatet e regjistrimit të vitit 1961:

Në vitin 1968 qeveria komuniste jugosllave prezantoi një kategori të re, myslimanët etnikë .

1971[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

1981[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Rezultatet e regjistrimit të vitit 1981:

Gjithsej: 584.310 banorë
: malazez : 400,488 ( 68.54% )
: muslimanë etnikë : 78,080 ( 13.36% )
: Shqiptarë : 37,735 ( 6.46% )
: Jugosllavë : 31,243 ( 5.35% )
: Serb : 19,407 ( 3.32% )
: Kroatët : 6,904 ( 1.81% )
: Romë : 1,471 ( 0.25% )
: maqedonas : 875 ( 0.15% )
: Sllovenët : 564 ( 0.1% )
: Hungarez : 238 ( 0.04% )
: Gjermanët : 107 ( 0.02% )
: Rusët : 96 ( 0.02% )
: Italianët : 45 ( 0.01% )
:Të tjera: 816 ( 0.14% )
:Pa përgjigje: 301 ( 0.05% )
:Përkatësia rajonale: 1,602 ( 0.27% )
:E panjohur: 4,338 ( 0.74% )

1991[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Rezultatet e regjistrimit të vitit 1991:

Gjithsej: 615.035 banorë

Struktura etnike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

: malazez : 380,467 ( 61.86% )
: muslimanë etnikë : 89,614 ( 14.57% )
: Serb : 57,453 ( 9.34% )
: Shqiptarë : 40,415 ( 6.57% )
: Jugosllavë : 26,159 ( 4.25% )
: Kroatët : 6244 ( 1.02% )
: Romë : 3,282 ( 0.53% )
: maqedonas : 1,072 ( 0.17% )
: Sllovenët : 369 ( 0.06% )
: Hungarezët : 205 ( 0.03% )
: Gjermanët : 124 ( 0.02% )
: Rusët : 118 ( 0.02% )
: Italianët : 58 ( 0.01% )
:Të tjera: 437 ( 0.07% )
:Nuk ka përgjigje: 1,944 ( 0.32% )
:Përkatësia rajonale: 998 ( 0.16% )
:E panjohur: 6,076 ( 0.99% )

Struktura gjuhësore[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • serbisht : 510.320
  • malazez : 144.838
  • shqip : 43,907 (7.15%)
  • 40.008 myslimanë deklaruan se gjuha e tyre ishte serbe , ndërsa shumica deklaruan gjuhët boshnjake ose boshnjake si gjuhë amtare

Struktura fetare[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2003[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Regjistrimi i vitit 2003 u ndërmor nga autoritetet në Mal të Zi, të cilat në këtë kohë, së bashku me Serbinë, përbënin Serbinë dhe Malin e Zi .

Gjithsej: 620 145

Struktura etnike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ky regjistrim dëshmoi formimin e kombit boshnjak, por disa njerëz ende mendonin se ishin muslimanë etnikë . Gjithashtu, kanë mbetur shumë pak njerëz që e konsiderojnë veten jugosllavë. Por dallimi më i madh në krahasim me regjistrimin e vitit 1991 është rritja dramatike e vetëidentifikimit të shumë banorëve si serbë, gjë që nuk ishte rasti në Jugosllavinë Socialiste .

Struktura gjuhësore[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Serbe - 393.740 (63,49%)
  • malazez: 136.208 (21,96%)
  • shqip - 32.603 (5,26%)
  • boshnjak - 19.906 (3,21%)
  • boshnjak - 14.172 (2,29%)
  • kroate - 2.791 (0,45%)
  • Romë - 2.602 (0,42%)
  • të padeklaruara: 13.902 (2,24%)

Struktura fetare[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2011[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Struktura etnike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Struktura gjuhësore[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Serbe: 265,895 ( 42.88% )
  • Malazez: 229,251 ( 36.97% )
  • Boshnjakisht: 33,077 ( 5.33% )
  • Shqiptar : 32,671 ( 5.27% )
  • Romë: 5,169 ( 0.83% )
  • Boshnjak: 3662 ( 0.59% )
  • Kroatisht : 2791 ( 0.45% )
  • Të tjera: 47,513 ( 7.68% )

Struktura fetare[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Literatura[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ The Early Medieval Balkans by John Van Antwerp Fine, 1983
  2. ^ "MONTENEGRINA - digital library of Montenegrin culture and heritage". {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ a b Short historic-geographical description of Montenegro- Jovan Stefanov Balevic
  4. ^ Vukcevich, Bosko S. (1990). Diverse forces in Yugoslavia: 1941-1945. fq. 379. ISBN 9781556660535. Sava Petrovich [...] Serbian nation (nacion) {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ Sundečić, Jovan, red. (1865). Orlić: Crnogorski godišnjak stari i novi za prostu godinu 1865. Cetinje: Kneževska pečatnja. fq. 75. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)