Kombëtarja sllovene e futbollit

Kombëtarja sllovene e futbollit

E para ngjyrë E dyta ngjyrë
Rënditja e FIFAs
Aktual	Rënditja e FIFAs
Më i lartë	15
Më i ulët	134

Kombëtarja sllovene e futbollit është kombëtarja e futbollit të Sllovenisë që kontrollohet nga Federata Sllovene e Futbollit. Skuadra luajti ndeshjen e saj të parë në vitin 1992 pas ndarjes me Jugosllavinë.

Sllovenia ishte një pjesmarrëse surprizë në UEFA Euro 2000, ku u kualifikuan pasi mposhtën në play-off Ukrainën. Skuadra barazoi me Jugosllavinë dhe Norvegjinë dhe humbi 2–1 kundër Spanjës. Sllovenia arkivoi një tjetër sukses madhor dy vite më vonë, duke u kualifikuar për në Kupën e Botës 2002, këtë herë duke mposhtur në play-off Rumaninë. Skuadra nuk humbi asnjë ndeshje gjatë gjithë kualifikueseve, duke fituar dhe barazuar gjashtë herë, por nuk mori asnjë pikë gjatë finaleve të turnamentit.

Pavarësisht se dështoi për t'u kualifikuar në Kupën e Botës 2006, Sllovenia ishte e vetmja skuadër që mposhti fituesit e mëvonshë, të turnamentit Italinë me rezultatin 1–0 në shtëpi. Në vitin 1995, Sllovenia barazoi 1–1 me Italinë në një ndeshje kualifikuese të UEFA Euro 1996. Në nëntor 2009, Sllovenia mposhti Rusinë në play-off për të siguruar pjesmarrjen në Kupën e Botës 2010.

Historia

Origjina

Përpara pavarësisë Sllovene në vitin 1991, kombëtarja sllovene ekzistonte vetëm si skuadër rajonale dhe jo e njohur zyrtarisht nga FIFA. Ajo kishte një status të ngjashëm me kombëtaren katalanase dhe kombëtaren kosovare. Skuadra më së shumti luante kundër skuadrave të vogla nga republikat e tjera të RSF Jugosllavisë. Kombëtarja ishte e përfaqsuar nga lojtarë sllovene nën fanellën tradicionale me ngjyra të bardhë, blu dhe kuqe.

Pavarësia (1991–1998)

Në vitin 1991, Sllovenia ishte një nga të parat republika, sëbashku me Kroacinë, për të marrë pavarësinë nga Jugosllavia. Me njohjen si një shtet i ri nga komuniteti ndërkombëtarë, skuadra gjithashtu u njoh nga FIFA dhe UEFA. Kombëtarja e re sllovene luajti ndeshjen e sja të parë si e njohur nga FIFA më 3 qershor 1992 në Tallinn kundër Estonisë. Ndeshja u mbyll në barazimin 1–1, me Igor Benedejčič që shënoi golin e parë për skuadrën e re. Trajneri i parë i kombëtares ishte Bojan Prašnikar.

U nevojit ndeshja e tretë që kombëtarja të siguronte fitoren e parë në histori më 7 prill 1993 duke mposhtur Estonin me rezultatin 2–0 në Stadiumin ŽŠD të Lubjanës, me golat që u shënuan nga Samir Zulič dhe Sašo Udovič.

Në vitet 1994–1997 trajneri i kombëtares ishte Zdenko Verdenik, i cili ishte i pari trajner që e udhëhoqi skuadrën gjatë kualifikueseve të një turnamenti madhor. Në një grup me Italinë, Kroacinë, Ukrainën, Lituaninë dhe Estoninë skuadra kishte sukses mesatar, duke fituar tre ndeshje dhe duke marrë njëmbëdhjetë pikë në dhjetë ndeshje për kualifikueset e Euro 1996.

Verdenik gjithashtu drejtoi skuadrën gjatë kualifikueseve të Kupës së Botës 1998. Në një grup me Kroacinë, Danimarkën, Greqinë dhe Bosnjen skuadra e mbylli grupin në vendin e fundit me vetëm një pikë të fituar dhe me një golavarazh –15.

Pas kësaj, Verdenik u shkarkua dhe Bojan Prašnikar u emërua si trajneri i ri i kombëtares për të dytën herë. Në atë kohë ai ishte trajneri i klubit madhor slloven Maribor por NZS i dha një ultimatum për të drejtuar vetëm një skuadër. Ai vendosi për të vazhduar me Mariborin, që më vonë rezultoi të ishte një vendim i mirë, pasi ai kualifikoi klubin në Ligën e Kampioneve dy sezone më vonë. Më pas NZS vendosi Srečko Katanec si trajnerin e ri.

Srečko Katanec dhe peridhura e Zlatko Zahovič (Gjenerata e 'artë')

Srečko Katanec filloi menjëherë të vendoste në përdorim taktikat e tij të mbrojtjes sëbashku me punën e palodhur te lojtarët e kombëtares dhe rezultatet e panë shpjetë duke bërë që skuadra të luante më mirë.

Kualifikueset e Euro 2000

Kualifikueset e para të trajnerit të ri ishin ato të UEFA Euro 2000. Sllovenia ishte vendosur në një grup me Norvegjinë, Greqinë, Letoninë, Shqipërinë dhe Gjeorgjinë. Me performancat e shkëlqyera nën drejtimin e trajnerit të ri dhe falë performancave madhështore të Zlatko Zahovič, i cili shënoi tetë gola në dymbëdhjetë ndeshje, skuadra siguroi vendin e dytë dy ndeshje para mbylljes së kualifikueseve.

Vendi i dytë do të thoshte se skuadra duhej të luante ndeshje kualifikuese shtesë kundër një kundërshtari që do të vendosej nga UEFA me anë të një përzgjedhjeje. Sllovenia pati fat në këtë përzgjedhje pasi ata 'peshkuan' Ukrainën. Ndeshja e parë kundër Ukrainës u luajt në Lubjana dhe u mbyll me fitoren 2–1 të Sllovenisë. Zlatko Zahovič shënoi golin e parë, duke arritur në kuotën e nëntë golave në këto kualifikuese. Milenko Ačimovič shënoi një gol spektakolar në pjesën e dytë, duke shëënuar në një distancë prej 40 metrash. Ndeshja e dytë u luajt në kushte dëbore në Kiev. Sergei Rebrov shënoi në minutën e 68, por që u barazua nga Miran Pavlin dhjetë minuta më vonë. Barazimi 1–1 do të thoshte se Sllovenia ishte kualifikuar për në turnamentin e parë madhor të saj me rezultatin e përgjithshëm 3–2.

Euro 2000

Për turnamentin e saj të parë madhor, Sllovenia ishte vendosur në Grupin C sëbashku me Spanjën, Jugosllavinë dhe Norvegjinë. Pavarësisht se ishte një e jashtëme Sllovenia tregoi komunintetit ndërkombëtar se ajo mund të luante në nivele të larta dhe ishte një nga surprizat më të këndëshme të Euro 2000. Rreth 30,000 tifozë nga Sllovenia udhëtuan për të parë kombëtaren e tyre të luajë në tre ndeshje në Euro 2000.

Në ndeshjen e parë në grup Sllovenia shokoi Jugosllavinë duke kryesuar 3–0 pas një orë lojë, me dy gola të shënuar nga Zlatko Zahovič dhe një nga Miran Pavlin. Pas një kartoni të kuq nga Siniša Mihajlović u duk sikur skuadra do të fitonte ndeshjen e saj të parë, por Jugosllavia bëri një kthim ëndërrash duke shënuar tre gola në gjashtë minuta. Rezultati final ishte 3–3.

Ndeshja e dytë u luajt në Amsterdam kundër Spanjës. Spanja mori kryesimin shpejtë pasi Raúl shënoi. Sllovenia barazoi pas një orë lojë me Zlatko Zahovič i cili shënoi golin e tretë në turnament. Spanja mori sërisht kryesimin pas vetëm gjashtëdhjetë sekondash pasi Joseba Etxeberria shënoi golin e fitores. 13,000 sllovenë ishin në Amsterdam Arena për të parë ndeshjen, gjë që është një rekord për numrin më të madhë të tifozëve slloven në një ndeshje jashtë Sllovenisë.

Në ndeshjen e fundit të fazës së grupeve Sllovenia luajti kundër Norvegjisë e cila kishte ende mundësi teorike për të shkuar në çerek–finale. Ndeshja u mbyll në një barazim pa gola me skuadrën që fitoi pikën e dytë në turnament.

Skuadra	Nd	F	B	H	Gsh	Gp	G	Pikë
Spanja	3	2	0	1	6	5	+1	6
Jugosllavia	3	1	1	1	7	7	0	4
Norvegjia	3	1	1	1	1	1	0	4
Sllovenia	3	0	2	1	4	5	−1	2

Kualifikueset e Kupës së Botës 2002

Për Kupën e Botës 2002 Sllovenia ishte shortuar në një grup sëbashku me Rusinë, Jugosllavinë, Zvicrën, Ishujt Faroe dhe Luksemburgun. Zlatko Zahovič ishte sërisht njeriu mbrapa suksesit të skuadrës duke shënuar katër gola dhe duke krijuar disa pasime për gol duke e udhëhequr skuadrën në vendin e dytë, gjë që do të thoshte se skuadra do të luante sërisht në play-off për t'u kualifikuar.

Në play-off Sllovenia luajti kundër Rumanisë, duke shmangur kundërshtarë si Gjermania, Republika Çeke dhe Turqia.

Ndeshjet kundër Rumanisë ishin të ngjashme me ato ndeshje kundër Ukrainës dy vite më parë. Ndeshja e parë u luajt në Slloveni dhe sërisht skuadra mike shënoi një gol në pjesën e parë për të marrë kryesimin. Megjithatë, Sllovenia arriti të barazonte që në pjesën e parë me golin e Milenko Ačimovič. Në pjesën e dytë Milan Osterc shënoi një gol spektakolar dhe Sllovenia fitoi ndeshjen 2–1. Në ndeshjen e kthimit në Bukuresht pjesa e parë përfundoi në barazim 0–0 dhe në fillim të pjesës së dytë Sllovenia mori kryesimin me një gol të shënuar Mladen Rudonja, i cili ishte goli i parë dhe i fundit në 65 ndeshje me kombëtaren për sulmuesin. Rumunët barazuan me Cosmin Contra 25 minuta para fundit të ndeshjes. Rezultati final ishte 1–1 dhe Sllovenia u kualifikua në të dytin turnament madhor rresht dhe për parën herë në një Kupë Bote.

Gjatë gjithë fushatës kualifikuese Sllovenia luajti gjithsej 12 ndeshje duke qënë e pamposhtur me gjashtë fitore dhe gjashtë barazime.

Kupa e Botës 2002

Sllovenia luajti në Grupin B sëbashku me Spanjën, Paraguajin dhe Afrikën e Jugut. Të tre ndeshjet u luajtën në Korenë e Jugut.

Në ndeshjen e parë Sllovenia luajti kundër Spanjës për herë të dytë rresht në një turnament madhor. Nën reshjet e një shiu të rëndë Spanja mori kryesimin në fund të pjesës së parë me një gol nga Raúl. Valerón shënoi të dytin 15 minuta para fundit të ndeshjes. Por shtatë minuta më vonë Sebastjan Cimirotič arriti të shënojë golin e parë në historinë e Sllovenisë në një Kupë Bote për të shkurtuar diferencën, duke i dhënë Sllovenisë shpresa. Këto shpresa u shuan nga Fernando Hierro i cili shënoi me penallti në minutën e 87 për t'i dhënë Spanjës fitoren 3–1. Kjo ndeshje është famëkeqe në Slloveni për shkak të një konflikti midis trajnerit Srečko Katanec dhe lojtarit Zlatko Zahovič në dhomat e zhveshjes pas mbarimit të ndeshjes, gjë që bëri që Zahovič të dërgohej në shtëpi dhe Srečko Katanec të jepte dorëheqjen pas turnamentit. Pas këtij konflikti skuadra nuk ishte më e njëjta duke kapitulluar në dy ndeshjet e mbetura ku humbën 1–0 dhe 3–1 respektivisht kundër Afrikës së Jugut dhe Paraguajit. Milenko Ačimovič shënoi golin e dytë të turnamentit për Slloveninë.

Skuadra	Nd	F	B	H	Gsh	Gp	G	Pikë
Spanja	3	3	0	0	9	4	+5	9
Paraguaji	3	1	1	1	6	6	0	4
Afrika e Jugut	3	1	1	1	5	5	0	4
Sllovenia	3	0	0	3	2	7	−5	0

Periudha e Bojan Prašnikar

Pas dorëheqjes së Srečko Katanec, Bojan Prašnikar u emërua si trajneri i kombëtares për herë të tretë.

Kualifikueset e Euro 2004

Sllovenia zhvilloi një fushatë të fuqishme kualifikuese për Euro 2004. Në një grup me Francën, Izraelin, Qipron dhe Maltën, skuadra e mbylli në vendin e dytë duke shkuar për herë të tretë rresht në play-off.

Këtë Sllvenia u desh të luante në play-off kundër vendit komshi duke u vendosur në një duel me Kroacinë. Ndeshja e parë u luajt në Zagreb dhe Kroacia arriti të merrte kryesimin me golin e shënuar nga Dado Pršo në minutën e pestë. Megjithatë Sllovenia luftoi duke barazuar me anë të Ermin Šiljak 15 minuta më vonë. Ndeshje përfundoi në barazim 1–1. Në ndeshjen e dytë të luajtur në Lubjana pjesa e parë përfundoi në barazim pa gola. Në minutën e 15 të pjesës së dytë Dado Pršo shënoi sërisht dhe Kroacia mori kryesimin. Më vonë Sllovenia, pavarësisht faktit se Kroacia luajti dhjetë minutat e fundit me një lojtar më pak për shkak të një kartoni të kuq, nuk krijoi asnjë rast dhe ndeshja përfundoi 1–0 në favor të Kroacisë. Kjo gjë do të thoshte se Kroacia u kualifikua për në Euro 2004 me rezultatin e përgjithshëm 2–1. Bojan Prašnikar u kritikua nga mediat dhe tifozët për taktikat e tij mbrojtëse pasi Sllovenia e goditi vetëm një herë portë gjatë dy ndeshjeve play-off. Ai më vonë u zëvëndësua nga Branko Oblak.

Ermin Šiljak shënoi gjithsej tetë gola gjatë ndeshjeve kualifikuese, duke bërë golashënuesi më i mirë i gjithë zonës UEFA në kualifikuese.

Periudha e Branko Oblak (rënja)

Kur Branko Oblak mori drejtimin e kombëtares sllovene ajo nuk kishte më asnjë lojtar nga epoka e Srečko Katanec pasi shumica e tyre ishin tërhequr nga futbolli ose ishin përjashtuar nga trajneri si në rastin e Zlatko Zahovič. Kështu që trajneri i ri e kishte të vështirë për të gjetur lojtarë të rinjë që mund të luanin në nivelin e atyre lojtarëve në dekadë më parë. Kjo ishte arsyeja që në qëndrimin e tij dy vjeçar Branko Oblak thirri rreth 40 lojtarë të ndryshëm.