Ummu Kulthum bint Ali

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Ummu Kulsum bint Ali)
Umm Kulthūm bint ʿAlī
أُمّ كُلْثُوم بِنْت عَلِيّ
U lind në4 shkurt 627
(18 Rabi' al-awwal pas hixhretit 6)
Vdiq
Vendi i prehjesXhamia Sayyidah Zaynab, Damask, ose Cemeteria Bab el-Sagir, Damask, Siri
Bashkëshorti/ja
FëmijëZaid (djali i Omerit)
Prindër
Të afërm
FamiljaEhl el-Bejt

Zejneb el-Ṣughrā (arabisht: زَيْنَب ٱلصُّغْرَىٰ, fjalë për fjalë 'Zejnebja e Re'), gjithashtu e njohur me kunjen e saj Umm Kulthūm bint ʿAlī (arabisht: أُمّ كُلْثُوم بِنْت عَلِيّ), ishte mbesa e profetit islam Muhamed dhe vajza e Aliut.

Familja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ajo u lind rreth vitit 6 hixhri[3] si fëmija e katërt e Aliut dhe vajzës së Muhamedit, Fatimes. Vëllezërit e motrat e saj ishin Hasani, Husejni dhe Zejneb el-Kubra.[4]:18 Muhamedi i dha asaj kunjen 'Umm Kulthum' sepse ajo i ngjante shumë vajzës së tij, Umm Kulthum bint Muhamed, hallës së Zejnebes.[5]

Martesa e parë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Aliu donte që vajzat e tij të martoheshin me djemtë e vëllait të tij Xhaferit, por martesa e Ummu Kulthumit u kërkua nga kalifi, i cili premtoi: "Asnjë burrë në faqen e dheut nuk do ta trajtojë atë më mirë se unë".[4]:299

Aliu protestoi se ajo nuk kishte arritur ende pubertetin,[4]:299,300 por Omeri urdhëroi që ajo t'i paraqitej atij. Aliu i dha vajzës së tij një rrobë me vija dhe e udhëzoi: “Çoje këtë tek prijësi i besimtarëve dhe thuaji: “Babai im thotë: “Nëse të pëlqen kjo veshje, mbaje; nëse nuk të pëlqen, ktheje atë."" Kur Ummu Kultum ia solli këtë mesazh Omerit, ajo raportoi: "Ai nuk e zhveshi rrobën dhe nuk shikoi asgjë përveç mua." Ai i tha asaj se ishte i kënaqur, dhe kështu Aliu pranoi martesën.[4]:299–300 Omeri i dha nuses së tij një prikë prej 40,000 dirhemë,[6] dhe martesa u krye në nëntor ose dhjetor 638 (Dhu'l) (17 Dulkaide hixhri).[7]

Ata patën dy fëmijë, Zejdin dhe Rukejën.[4]:299,300[8] Rukeja më vonë u martua me Ibrahimin, djalin e Sa'd ibn Ebi Vekasit, nga i cili pati një vajzë.[9]

Një histori nga jeta e tyre martesore tregon se si Umm Kulthum i dërgoi një dhuratë parfumi PerandoreshësBizantit. Perandoresha dërgoi një gjerdan "të shkëlqyer" për Umm Kulthumin. Omeri besonte se gruaja e tij nuk duhej të kishte kryer një korrespondencë private në kurriz të shërbimit postar shtetëror, kështu që ai e rimbursoi atë për koston e parfumit dhe e vendosi gjerdanin e Perandoreshës në thesarin e shtetit.[10] Megjithatë, u tha se Omeri e trajtoi Ummu Kulthumin "me nder dhe respekt të jashtëzakonshëm" sepse ajo ishte mbesa e Muhamedit.[11]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Majlisi, Muhammad Baqir. Mir'at ul-Oqool (në anglisht). Vëll. 21. fq. 199.
  2. ^ Al-Tusi, Nasir Al-Din. Al-Mabsoot (në anglisht). Vëll. 4. fq. 272.
  3. ^ Shams ad-Din al-Dhahabi. Siyar A`lam al-Nubala'. (2001). Volume 3: Kibar al-Tabi'in, p. 500. Beirut: Resalah Publishing House.
  4. ^ a b c d e Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir Volume 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina. London: Ta-Ha Publishers.
  5. ^ Abbas al-Qumi. Al-Kuna wal al-Alqab. (1989). Volume 1 (5th edition), p. 228.
  6. ^ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Smith, G. R. (1994). Volume 14: The Conquest of Iran, p. 101. Albany: State University of New York Press.
  7. ^ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Juynboll, G. H. A. (1989). Volume 13: The Conquest of Iraq, Southwestern Persia, and Egypt, pp. 109-110. Albany: State University of New York Press.
  8. ^ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, p. 204. London: Ta-Ha Publishers.
  9. ^ ibn Sa'd, Muhammad; Bewley, Aisha (2000). The Men of Madina. Vëll. Two. Ta-Ha. fq. 112. ISBN 978-1-897940-90-7. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Humphreys, R. S. (1990). Volume 15: The Crisis of the Early Caliphate, p. 28. Albany: State University of New York Press
  11. ^ Muhammad ibn Ismail ibn Kathir. Al-Sira al-Nabawiyya. Translated by Le Gassick, T. (2000). The Life of the Prophet Muhammad Volume 4, p. 438. Reading, UK: Garnet Publishing.