Henrikh Mkhitaryan

Shtoni lidhje
Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Henrikh Mkhitaryan

Mkhitaryan me Interin në vitin 2023
Të dhënat vetjake
Emri i plotëHenrikh Mkhitaryan[1]
Datëlindja (1989-01-21) 21 janar 1989 (35 vjeç)[2]
VendlindjaYerevan, Armeni,
Bashkimi Sovjetik
Gjatësia1.77 m (5 ft 10 in)[3]
PozicioniMesfushor sulmues, Anësor
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
Internazionale
Numri22
Karriera me të rinjtë
1995–2006Pyunik
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2006–2009Pyunik70(30)
2009–2010Metalurh Donetsk37(12)
2010–2013Shakhtar Donetsk72(38)
2013–2016Borussia Dortmund90(23)
2016–2018Manchester United39(5)
2018–2019Arsenal39(8)
2019–2020→ Roma (huazim)22(9)
2020–2022Roma65(18)
2022–Internazionale35(5)
Karriera ndërkombëtare
2006–2007Armenia U175(1)
2007–2008Armenia U196(1)
2008–2010Armenia U2113(9)
2007–2021Armenia95(32)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 16 shtator 2023

Henrikh Mkhitaryan (armenisht: Հենրիխ Մխիթարյան; lindur më 21 janar 1989) është një futbollist profesionist armen i cili luan si mesfushor sulmues ose anësor për klubin italian Internazionale.

Mkhitaryan e nisi karrierën e tij me Pyunik, me të cilin fitoi katër kampionate para se në vitin 2009 të transferohej në Ukrainë te Metalurh Donetsk. Një vit më pas, ai u bë pjesë e klubit rival Shakhtar Donetsk për 7.5 milion €. Te Shakhtari, Mkhitaryan shënoi një numër rekord golash në Premier Ligën Ukrainase gjatë sezonit 2012–13, duke u emëruar edhe "Futbollisti i Vitit". Pasi fitoi tre kampionate dhe tre kupa, Mkhitaryan u transferua në Gjermani te Borussia Dortmund për 25.7 milion €,[4] duke u bërë transferimi më i kushtueshëm i klubit dhe lojtari armen më i shtrenjtë në histori.

Te Dortmundi, Mkhitaryan fitoi Superkupën në vitin 2014 kurse në sezonin 2015–16 regjistroi një numër rekord asistesh në Bundesligë (15).[5] Ai më pas u bë pjesë e Manchester United për 34.3 milion €, duke u bërë armeni i parë që luante në Premier Ligë.[6] Ai fitoi FA Community Shield 2016 kurse një vit më vonë shënoi golin e fitores në finalen e UEFA Ligës së Evropës. Mkhitaryan më pas u ble nga Arsène Wenger për Arsenalin në një marrëveshje që përfshiu transferimin e Alexis Sánchez te Manchesteri. Në vitin 2019, ai kaloi te Roma në formë huazimi kurse një vit më pas u transferua përfundimisht.

Mkhitaryan ishte pjesë e kombëtares armene nga viti 2007 e deri në vitin 2022. Ai është golashënuesi më i mirë në historinë e ekipit kombëtar me 32 gola në 95 ndeshje si dhe lojtari i vetëm që ka shënuar tre gola në një ndeshje për Armeninë. Ai është shpallur Futbollisti Armen i Vitit dhjetë herë. Mkhitaryan gjithashtu ka fituar çmimin "CIS Futbollisti i Vitit" në vitet 2012 dhe 2013, duke u bërë futbollisti i parë armen që është shpallur më i miri i shteteve post-sovjetike.[7][8]

Jeta e hershme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Henrikh Mkhitaryan ka lindur më 21 janar 1989 në kryeqytetin e Armenisë sovjetike Yerevan nga prindërit Marina Taschyan dhe Hamlet Mkhitaryan. Babai i tij ishte një sulmues i dalluar i FC Ararat Yerevan në vitet 1980', i cili ndërroi jetë për shkak të një tumori në tru kur Mkhitaryan ishte vetëm shtatë vjeç.[9] Mamaja e Marina Taschyan ishte ruse nga Moska.[10]

Vdekja e babait të tij pati një ndikim të madh në jetën e Mkhitaryan. Ai deklaroi se nëse babai i tij do të ishte gjallë gjërat "do të ishin tërësisht ndryshe". Babai i tij i dha atij këshilla të dobishme nga pikëpamja profesionale. Njerëzit që kanë parë Mkhitaryan dhe babain e tij, thonë se stilet e tyre i ngjajnë shumë njëri-tjetrit. Ai ka thënë: “Besoj se ai më sheh dhe është krenar për mua...”.[11][12] Mamaja e tij është kryetare e departamentit të ekipeve kombëtare në Federatën Armene të Futbollit, kurse motra e tij punon në zyrat e UEFAs.[13]

Në fillim të viteve 1990', familja Mkhitaryan u zhvendos në Francë, aty ku Hamlet Mkhitaryan do të luante me ASOA Valence, një klub që nuk ekziston më. Ai ndihmoi ekipin që të ngjitej në divizionin e dytë. Kjo bëri që Henrikh të kalonte vitet e para të fëmijërisë në Valence.[14] Ai gjithmonë kishte dashur të bëhej një futbollist dhe filloi të ndiqte hapat e babait të tij. Si fëmijë, ai shikonte ndeshjet e babait të tij dhe e ndiqte sa herë ai shkonte në stërvitje. Familja Mkhitaryan u rikthye në Yerevan në vitin 1995 dhe Henrikh u bë pjesë e akademisë së FC Pyunik. Ai më pas shkoi në shkollë, duke u diplomuar nga Instituti Shtetëror Armen i Kulturës Fizike dhe Sportit. Ai gjithashtu studioi degën e ekonomisë në Institutin e Shën Petersburgut në Rusi.[15][16] Në vitin 2003, Mkhitaryan (14 vjeç) shkoi në provë te klubi brazilian São Paulo ku ai luajti me lojtarë si Hernanes dhe Oscar.[17] Ai u rikthye te Pyunik në vitin 2004 pas këmbënguljes së trajnerit Mihai Stoichiță. Mkhitaryan deklaroi se Zinedine Zidane ishte idhulli i tij i fëmijërisë.[18]

Karriera me klube[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pyunik[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan u bë pjesë e akademisë së Pyunik në vitin 1995 dhe mori rrogën e parë në moshën 15 vjeç.[19] Ai u promovua në ekipin e parë dhe bëri debutimin e tij në vitin 2006 në moshën 17 vjeç. Mkhitaryan fitoi disa trofe me Pyunik, përfshirë katër kampionate, dy superkupa dhe një kupë. Ai u largua gjatë sezonit 2009, ku kishte shënuar 11 gola në 10 ndeshje në kampionat. Trajneri i ekipit dhe kombëtares Vardan Minasyan deklaroi se ai dëshironte t'a shihte lojtarin të luante në një ligë më të fortë: "Ai mund t'i fitojë ndeshjet vetë. Ai merr kontrollin në momente vendimtare dhe shënon gola për qef."[20]

Metalurh Donetsk[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan duke luajtur me Metalurh Donetsk në vitin 2009.

Në korrik 2009, Mkhitaryan u transferua te Metalurh Donetsk në Ukrainë.[21] Ai shënoi një nga golat e fitores 3–0 kundër Partizan Minsk në Ligën e Evropës në debutimin e tij për klubin më 16 korrik.[22] Tre ditë më pas, Mkhitaryan luajti ndeshjen e parë në kampionat në barazimin pa gola kundër Dnipro Dnipropetrovsk.[23] Goli i tij i parë në kampionat erdhi në ndeshjen e rradhës kundër Karpaty Lviv, e cila u mbyll në barazim 2–2.[24] Mkhitaryan vazhdoi formën e mirë duke shënuar në fitoren 3–0 kundër Interblock Ljubljanës në raundin e tretë kualifikues të Ligës së Evropës, duke ndihmuar ekipin të kualifikohej në raundin play-off.[25]

Mkhitaryan u emërua kapiten i ekipit para nisjes së sezonit 2010–11. Ai ishte vetëm 21 vjeç kur u morr ky vendim, duke u bërë kapiteni më i ri në historinë e klubit.[26] Goli i tij i parë i sezonit erdhi mē 16 korrik në fitoren komode 3–0 kundër Obolon Kyiv në kampionat.[27] Ai luajti ndeshjen e fundit si lojtar i Metalurh më 30 gusht 2010 në fitoren 2–1 ndaj Dnipros.[28] Mkhitaryan luajti gjithsej 45 ndeshje dhe shënoi 16 gola në të gjitha kompeticionet me Metalurh.

Shakhtar Donetsk[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2010–2012: Debutimi dhe suksesi në Ukrainë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan në stërvitje me Shakhtarin në vitin 2010.

Më 30 gusht 2013, Mkhitaryan u transferua te Shakhtar Donetsk për 7.5 milion €.[29] Para se të kalonte te Shakhtari, Mkhitaryan shkoi në provë te klubi iranian Mes Kerman, por ai u refuzua nga trajneri Samad Marfavi.[30] Ai bëri debutimin e tij me klubin e ri më 10 shtator në humbjen 1–0 në transfertë kundër Obolon Kyiv, duke luajtur si titullar për 62 minuta.[31] Nëntë ditë më pas, Mkhitaryan luajti ndeshjen e tij të parë në Donbass Arena në fitoren 4–1 me përmbysje kundër Tavriya Simferopol, duke shënuar edhe golin e parë me klubin.[32] Më 22 shtator, Mkhitaryan shënoi në fitoren 6–0 kundër Kryvbas në kupë, duke luajtur ndeshjen e tij të parë në këtë kompeticion si lojtar i Shakhtarit.[33] Më 28 shtator, Mkhitaryan luajti ndeshjen e tij të parë në UEFA Ligën e Kampioneve në fitoren 3–0 kundër Bragës në fazën e grupeve.[34] Sezoni i tij i parë me Shakhtarin ishte më shumë i suksesshëm, me klubin që i fitoi të tre trofet vendor (kampionat, kupë[35] dhe superkupë), duke arritur një tripletë historike; Mkhitaryan shënoi 4 gola në 27 ndeshje në të gjitha kompeticionet.[36]

Shakhtari e fitoi sërisht kampionatin dhe kupën në sezonin 2011–12.[37] Në ndeshjen e parë të kampionatit, Mkhitaryan shënoi një nga katër golat e fitores kundër Obolon Kyiv.[38] Më 11 prill 2012, Mkhitaryan shënoi golin e vetëm të fitores kundër Metalurh Zaporizhya në çerek-finalen e kupës, duke kualifikuar ekipin e tij në gjysëm-finale.[39] Pesë ditë më pas, ai shënoi dopietën e parë në Ukrainë në fitoren 5–1 kundër Zorya Luhansk.[40] Më 6 maj, Mkhitaryan luajti 62 minuta si titullar në fitoren 2–1 kundër ish klubit të tij Metalurh Donetsk në finalen e Kupës së Ukrainës.[41] Në një sondazh online të kryer në uebfaqen zyrtare të Shakhtarit, Mkhitaryan u votua si lojtari më i mirë i ekipit për sezonin 2011–12 me 38% të votave.[42] Ai shënoi 11 gola në 37 ndeshje, përfshirë 10 gola në kampionat, duke ndihmuar Shakhtarin t'a fitonte titullin sërisht.[37]

2012–2013: Rekordi i golave jë kampionat dhe largimi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan në aksion me Shakhtarin, 21 gusht 2011.

Mkhitaryan e nisi sezonin e ri duke fituar Superkupën e Ukrainës 2012 kundër Metalurh Donetsk.[43] Në ndeshjen hapëse të kampionatit, ai shënoi dy gola dhe dy asiste në fitoren tenistike 6–0 kundër Arsenal Kyiv.[44] Ai më pas shënoi një tregolësh në fitoren kundër Chornomorets Odesa,[45] duke arritur në kuotën e 10 golave në kampionat në vetëm 6 ndeshje. Më 19 shtator, Mkhitaryan shënoi dy gola në fitoren 2–0 kundër klubit danez Nordsjælland në ndeshjen e parë të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve.[46] Këto ishin golat e tij të parë në këtë kompeticion dhe ai gjithashtu u shpall edhe lojtari më i mirë i ndeshjes dhe ishte pjesë e ekipit të javës.[47][48][49] Më 16 mars 2013, Mkhitaryan luajti ndeshjen e tij të 100të në Premier Ligën Ukrainase kundër Chornomorets Odesa.[50][51]

Më 11 maj 2013, Mkhitaryan shënoi golin e tij të 23të dhe 24të në triumfin 5–0 kundër Tavrias në kampionat. Me këto gola ai vendosi një rekord të ri në kampionat.[52][53] Ai e mbylli sezonin me 25 gola në kampionat duke luajtur si mesfushor-sulmues.[54]

Borussia Dortmund[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Transferimi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 15 qershor 2013, Borussia Dortmund ofroi 23 milion € për kartonin e Mkhitaryan,[55] por oferta u klubit gjerman u refuzua nga Shakhtari, që e vlerësonte lojtarin 30 milion €.[56] Disa ditë më vonë, Dortmundi konfirmoi se negociatat me Shakhtarin kishin përfunduar me sukses dhe se lojtari do të udhëtonte në Gjermani për të kryer vizitat mjekësore.[57][58] Më 8 korrik, Dortmundi zyrtarizoi transferimin e Mkhitaryan për 25 milion €;[59] lojtari firmosi një kontratë katër-vjeçare.[60][61] Megjithatë, shifra zyrtare e transferimit ishte 27.5 milion €,[4][62] e cila e bëri Mkhitaryan transferimin më të kushtueshëm në historinë e klubit.[63]

2013–2014: Sezoni debutues në Gjermani[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan debutoi më 10 korrik 2013 në ndeshjen miqësore para-sezonale kundër klubit zviceran Basel,[64] duke asistuar golin e Marco Reus në minutën e 11të si dhe duke shënuar vetë pesë minuta më vonë; Dortmundi fitoi 3–1 në St. Jakob-Park.[65][66] Ai nuk ishte pjesë e ekipit për ndeshjen e Superkupës së Gjermanisë për shkak të një dëmtimi të pësuar në një ndeshje miqësore. Mkhitaryan u rikthye nga dëmtimi dhe bëri debutimin e tij kompetitiv në raundin e dytë të kupës kundër Eintracht Braunschweig në Signal Iduna Park.[67] Dy golat e tij të parë të sezonit erdhën në fitoren 2–1 kundër Eintracht Frankfurt, një fitore që e mbajti Dortmundin në vendin e parë në renditje.[68] Ai shënoi golin e parë në Ligën e Kampioneve për Dortmundin në fitoren 2–1 në Emirates Stadium kundër Arsenalit në fazën e grupeve.[69]

Mkhitaryan e mbylli sezonin e parë në Gjermani me nëntë gola dhe dhjetë asiste në kampionat, duke u përfshirë në Ekipin e Sezonit të Bundesligës të WhoScored.[70][71] Dortmundi e mbylli kampionatin në vendin e dytë si dhe shkoi në finalen e kupës, duke u mposhtur nga Bayern München.[72]

2014–2016: Trofeu i parë dhe asistuesi më i mirë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan fitoi trofeun e parë me Dortmundin, Superkupën e Gjermanisë, pasi ekipi mposhti Bayern München 2–0 më 13 gusht 2014.[73] Në shtator 2014, ai pësoi një dëmtim që e mbajti jashtë fushave për një muaj.[74] Ai u rikthye në aksion, por në dhjetor pësoi një tjetër dëmtim.[75] Mkhitaryan shënoi golin e parë të sezonit 2014–15 më 28 shkurt 2015 në fitoren 3–0 kundër Schalke 04 në Revierderby.[76]

Më 6 gusht 2015, Mkhitaryan shënoi një tregolësh në fitoren 5–0 kundër Wolfsberger AC në raundin e dytë kualifikues të Ligës së Evropës. Kjo ishte gjithashtu ndeshja e parë e Thomas Tuchel si trajneri i ri i ekipit.[77] Tre ditë më vonë, ai shënoi në fitoren 2–0 kundër Chemnitzer FC në ndeshjen e vlefshme për raundin e parë të kupës.[78] Mkhitaryan vazhdoi formën e tij pozitive duke shënuar dy gola të tjerë në fitoren 4–0 kundër Borussia Mönchengladbach në ndeshjen hapëse të Bundesligës.[79] Pesë ditë më vonë, Mkhitaryan u bë sërisht protagonist, duke shënuar me kokë kundër Odds BK në ndeshjen e parë të raundit play-off të Ligës së Evropës; Dortmundi fitoi 4–3 me përmbysje pasi ishte në disavantazh të tre golave.[80]

Më 28 tetor, Mkhitaryan shënoi golin e fundit të fitores 7–1 kundër Paderbornit në raundin e dytë të kupës.[81] Tetë ditë më pas, goli i tij vulosi fitoren 4–0 kundër klubit azer Gabala FK, duke kualifikuar ekipin në fazën me eliminim direkt të Ligës së Evropës.[82] Mkhitaryan shënoi një nga tre golat e fitores kundër Hertha BSC në gjysëm-finalen e kupës në prill 2016; Dortmundi arriti finalen e tretë të kupës në tre sezone rresht, duke u mposhtur për herë të tretë.[83][84]

Mkhitaryan u nderua me çmimin Lojtari i Sezoni i Bundesligës i Lojtarëve në përfundim të sezonit.[85][86] Ai e përfundoi kampionatin si asistuesi më i mirë me 15 asiste.[87][88]

Manchester United[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan duke festuar një gol me Manchester United në vitin 2016.

Më 2 korrik 2016, shefi ekzekutiv i Dortmundit, Hans-Joachim Watzke, konfirmoi se shitja e Mkhitaryan te Manchester United ishte e pashmangshme pasi lojtari ishte pranë skandencës së kontratës dhe nëse do të qëndronte edhe një vit do të largohej falas.[89] Katër ditë më pas, Mkhitaryan firmosi një kontratë katër-vjeçare me mundësi rinovimi edhe për një vit me klubin anglez për 27 milion £.[6][90] Ai u bë armeni i parë që do të luante me një klub të Premier Ligës.[91]

Mkhitaryan luajti ndeshjen e parë për Manchesterin në miqësoren kundër Wigan Athletic më 15 korrik 2016.[92] Ndeshja e tij e parë zyrtare erdhi më 7 gusht në fitoren 2–1 kundër Leicester City në FA Community Shield 2016, duke u aktivizuar si zëvëndësues në minutat e fundit; ky kshte trofeu i tij i parë me United.[93] Më 14 gusht, Mkhitaryan luajti 15 minuta në fitoren 3–1 kundër AFC Bournemouth, duke u bërë armeni i parë që aktizohet në një ndeshje të Premier Ligës.[94][95] Ai luajti ndeshjen e parë si titullar në Derbin e Manchesterit kundër Manchester Cityt më 10 shtator.[96]

Mkhitaryan gati për të ekzekutuar një goditje të lirë në ndeshjen kundër West Ham United në kampionatin e sezonit 2017–18.

Më 8 dhjetor, Mkhitaryan shënoi golin e parë për Manchesterin në transfertën e Zorya Luhansk në ndeshjen e fundit të fazës së grupeve të Ligës së Evropës.[97] Tre ditë më pas, ai shënoi golin e parë në Premier Ligës në suksesin minimal kundër Tottenham Hotspur; megjithatë, ai u largua i dëmtuar nga ndeshja në pjesën e dytë pas një ndërhyrje të rrezikshme nga Danny Rose.[98] Ai u rikthye në aksion pas dy javësh, duke u aktivizuar si zëvëndësues në ndeshjen kundër Sunderlandit, të cilit i shënoi me një gjuajtje akrobatike, e cilësuar në media si "gjuajtja e akrepit"; ai e konsideroi këtë gol si më të bukurin e karrierës së tij.[99] Megjithatë, përsëritja e golit tregoi se Mkhitaryan ishte në pozicion jashtë lojë kur mori topin.[100] Më 22 shkurt 2017, Mkhitaryan shënoi golin e vetëm të ndeshjes së raundit të 32-tave të Ligës së Evropës kundër klubit francez Saint-Étienne, por pësoi një tjetër dëmtim gjatë ndeshjes.[101] Si pasojë e këtij dëmtimi, ai humbi finalen e Kupës EFL, të cilën United e fitoi 3–2 kundër Southamptonit.[102] Mkhitaryan shënoi një nga golat e fitores 2–0 kundër klubit holandez Ajax në finalen e Ligës së Evropës 2017, duke ndihmuar Manchesterin të fitonte trofeun për herë të parë;[103] ai u bë gjithashtu armeni i parë që fiton një trofe evropian.[104]

Mkhitaryan e nisi sezonin 2017–18 duke asistuar pesë gola në tre ndeshjet e para, duke barazuar rekordin e të gjitha kohërave në Premier Ligë.[105] Goli i tij i parë erdhi në fitoren 4–0 kundër Evertonit në javën e katërt.[106] Më 27 shtator, Mkhitaryan shënoi golin e tij të parë në Ligën e Kampioneve si lojtar i Manchesterit në fitoren 4–1 kundër PFC CSKA Moskës në fazën e grupeve.[107] Pavarësisht nisjes së shkëlqyer të sezonit, performancat e Mkhitaryan dhe forma e tij pësuan rënje, duke bërë që ai të humbiste vendin e tij në formacionin titullar.

Arsenal[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan (djathas) me Alex Iwobin duke luajtur me Arsenalin në vitin 2018.

Më 28 janar 2018, Arsenali njoftoi transferimin e Mkhitaryan si pjesë e marrëveshjes që pa Alexis Sánchez të shkonte te Manchesteri.[108] Mkhitaryan luajti ndeshjen e parë si lojtar i Arsenalit në fitoren 5–1 kundër Evertonit, duke regjistruar tre asiste.[109] Më 28 prill, në ndeshjen kundër ish klubit të tij Manchester United, Mkhitaryan u rikthye nga një dëmtim dhe shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në një humbje 2–1 në Old Trafford, duke refuzuar të festojë në shenjë respekti.[110]

Mkhitaryan e nisi sezonin 2018–19 duke shënuar dhe asistuar në humbjen 3–2 kundër ekipit rival Çelsi në javën e dytë të Premier Ligës.[111] Më 8 nëntor, Mkhitaryan shënoi një dopietë në një tjetër humbje 3–2, këtë herë kundër Southampton,[112] kurse në ndeshjen e rradhës kundër kundër Tottenhamit në Kupën e Ligës pësoi një frakturë në kockën metarale.[113][114] Pas rikthimit nga dëmtimi, Mkhitaryan shënoi dy gola dhe tre asiste në fitoret 2–0 dhe 5–1 respektivisht kundër Southampton and Bournemouth.[115][116]

Mkhitaryan ishte në qëndër të polemikave para finales së UEFA Ligës së Evropës 2017 në Baku midis Arsenalit dhe Çelsit; Armenia dhe Azerbajxhani nuk kanë marrëdhënje bilaterale dhe qytetarët armen janë të ndaluar të hyjnë në Azerbajxhan pa autorizim.[117] Ai mori autorizimin nga qeveria për të hyrë në shtet por refuzoi për shkak të frikës rreth sigurisë së tij.[118][119] Mkhitaryan dhe Arsenali përfundimisht vendosën që ai të mos udhëtonte me skuadrën për ndeshjen finale, pasi ai më parë kishte vendosur të mos udhëtonte në dy raste në Azerbajxhan; e para ishte në vitin 2015 kundër Gadytës, kurse e dyta ishte në vitin 2018 kundër Qarabağut.[120]

Roma[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 2 shtator 2019, Mkhitaryan u huazua te Roma për një sezon për 3 milion € plus 100,000 € bonuse të ndryshme.[121] Trembëdhjetë ditë më vonë, ai shënoi në fitoren 5–2 kundër Sassuolos në debutimin e tij me klubin kryeqytetas.[122] Në fund të muajit shtator, Mkhitaryan pësoi një dëmtim në muskulin aduktor në fitoren 1–0 kundër Lecces; pavarësisht se koha e rikuperimit u mendua të ishte tre javë, ai u rikthye në stërvitje në ditët e fundit të nëntorit.[123][124] Në ndeshjen e tij të parë pas rikthimit, Mkhitaryan shënoi në një fitore 3–1 kundër Hellas Veronës.[125] Pas kësaj, ai shënoi dopietën e parë në Itali në fitoren kundër SPAL më 12 dhjetor, duke e dërguar Romën në vendin e 4të në Serie A.[126]

Në janar 2020, Mkhitaryan pësoi një dëmtim në kofshë, i dyti sezonal, duke qëndruar një tjetër muaj jashtë fushe.[127] Ai shënoi sërisht në rikthimin e tij nga dëmtimi, këtë herë në një humbje 3–2 kundër Bolonjës.[128] Pas kësaj, Mkhitaryan shënoi në ndeshjet kundër Lecces dhe Cagliarit, të dyja të mbyllura me fitore.[129][130] Ai e mbylli sezonin e parë në Serie A me 9 gola në 22 ndeshje.[131]

Më 30 gusht 2020, kontrata e Mkhitaryan me Arsenalin skadoi dhe ai u bë pjesë e Romës si lojtar i lirë, duke u transferuar përfundimisht.[132] Më 5 nëntor, Mkhitaryan shënoi në sekondën e 57të të ndeshjes kundër CFR Cluj, duke regjistruar golin më të shpejtë të Romës në këtë kompeticion.[133] Tre ditë më vonë, ai shënoi tregolëshin e parë si lojtar i Romës në fitoren 3–1 kundër Genoas në kampionat.[134]

Më 22 maj, Mkhitaryan luajti në finalen e UEFA Ligës së Konferencave kundër Feyenoordit në Air Albania Stadium në Tiranë; ai pësoi një dëmtim në minutat e para të ndeshjes dhe u zëvendësua nga Sérgio Oliveira.[135] Roma fitoi 1–0 falë golit të Nicolò Zaniolos, duke triumfuar në edicionin e parë të këtij kompeticioni.[136][137]

Internazionale[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan (djathtas) në aksion në ndeshjen miqësore kundër Red Bull Salzburgut, 9 gusht 2023.

Mkhitaryan u bë lojtar i lirë pas përfundimit të sezonit pasi vendosi të mos rinovonte me Romën.[138] Më 2 korrik, ai firmosi një kontratë dy-vjeçare me klubin tjetër të Serie A, Inter, duke marrë fanellën me numrin 22.[139] Mkhitaryan debutoi me Interin në Serie A në fitoren 2–1 kundër Lecces në transfertë në ndeshjen hapëse të sezonit.[140] Më 22 tetor, Mkhitaryan shënoi golin e parë me Interin kundër Fiorentinës në Stadio Artemio Franchi; goli i tij në minutën e 95të i dha ekipit fitoren 4–3.[141][142] Katër ditë më vonë, ai shënoi në fitoren 4–0 kundër ekipit çek Viktoria Plzeň në ndeshjen e fundit të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve, e cila siguroi kualifikimin e ekipit në fazën me eliminim direkt.[143]

Më 18 janar 2023, Mkhitaryan luajti 90 minuta të plota në fitoren 3–0 kundër ekipit rival Milan në Superkupën e Italisë 2022, duke fituar trofeun e parë me Interin.[144] Pas kësaj, Mkhitaryan i shënoi Milanit në ndeshjen e parë gjysëm-finale të Ligës së Kampioneve, duke ndihmuar ekipin të fitonte 2–0.[145] Interi u kualifikua në finale me rezultatin e përgjithshëm 3–0 pasi fitoi edhe ndeshjen e kthimit,[146] duke arritur finalen e parë në këtë kompeticion që nga viti 2010.[147]

Më 10 qershor, Mkhitaryan u bë armeni i parë që luan në një finale të Ligës së Kampioneve; ai u aktivizua si zëvëndësues në minutën e 84të, me Interin që u mposht 1–0 nga Manchester City.[148]

Karriera ndërkombëtare[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan është golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Armenisë me 32 gola.

Mkhitaryan bëri debutimin e tij me kombëtaren armene më 14 janar 2007 në një ndeshje miqësore kundër Panamasë.[149] Në kualifikueset e Euro 2012, Mkhitaryan shënoi gjashtë gola, duke qënë golashënuesi më i mirë në grupin e Armenisë.[150] Pavarësisht se Armenia nuk u kualifikua në turnament, ai u përfshi në ekipin më të mirë të fazës kualifikuese. Më 10 shtator 2013, në mungesë të kapitenit Roman Berezovsky, Mkhitaryan luajti ndeshjen e parë si kapiten i ekipit kombëtar; Armenia u mposht minimalisht nga Danimarka në shtëpi në ndeshjen e vlefshme për kualifikueset e Kupës së Botës 2014.[151]

Më 15 tetor 2013, Mkhitaryan shënoi kundër Italisë në një tjetër ndeshje kualifikuese; ky ishte goli i tij i 12të me ekipin kombëtar, gjë që e bëri atë golashënuesin më të mirë të Armenisë, duke kaluar Artur Petrosyan i cili ka shënuar 11 gola.[152] Disa muaj më pas, më 27 maj 2014, ai shënoi një dopietë në fitoren 4–3 kundër Emirateve të Bashkuara Arabe,[153] kurse dy vite e një ditë më vonë shënoi tregolëshin e parë në historinë e ekipit kombëtar në ndeshjen miqësore kundër Guatemalës.[154]

Në mars 2022, Mkhitaryan njoftoi tërheqjen nga futbolli ndërkombëtar.[155] Ai luajti ndeshjen e tij të fundit më 14 nëntor 2021 kundër Gjermanisë në kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2022, duke shënuar golin e vetëm të Armenisë në një humbje 4–1 në Yerevan.[156]

Profili i lojtarit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan luan kryesisht si mesfushor-sulmues, por ai mund të luaj edhe si sulmues i dytë dhe anësor. Megjithatë, ai luan më mirë në qëndër mbrapa sulmuesve, duke kombiniar me shokët e ekipit brënda dhe jashtë zone. Mkhitaryan njihet për aftësinë e tij për tërhequr mbrojtësit kundërshtar, duke krijuar hapsira për shokët e tij dhe mundësi shënimi, kjo falë vizionit, teknikës dhe lëvizjeve të tij.[157] Mkhitaryan është vlerësuar gjithashtu për pasimet, driblimet dhe angazhimin në lojë dhe asistet. Këto aftësi e lejojnë atë të fitojë duele një-kundër-një kundër mbrojtësve kundërshtar. Për më tepër, ai zotëron një gjuajtje të saktë.[158]

Tom Jones, i cili ishte ndihmës-trajner i kombëtares armene, e konsideroi Mkhitaryan si një "lojtar të denjë për të luajtur në Premier Ligë", duke shtuar se ai është "një lojtar krijues, i cili shënon gola, është puntor dhe ka sjellje të mirë."[159] Në sezonin 2012–13, ish lojtari skocez Pat Nevin, i pyetur për Mkhitaryan, deklaroi: "Njëmbëdhjetë gola në tetë ndeshje në kampionat është fantastike, por kur mendon se ai është mesfushor, është fenomenale. Ju mund të mos keni dëgjuar ende për të, edhe nëse të gjithë skautët në klubet më të mira evropiane e kanë dëgjuar, por së shpejti do dëgjoni. Ai ka ritëm, aftësi, një gjuajtje raketë dhe aftësi për të mbërritur në zonë si Frank Lampard. E gjithë kjo e veçon atë si një lojtar që duhet parë ose më e rëndësishmja të shënohet."[160]

Jeta personale[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan është një person poliglot,[161] i cili flet tetë gjuhë: armenisht, frëngjisht, portugalisht, rusisht, ukrainisht, anglisht, italisht dhe gjermanisht. Ai j'a atribuon njohuritë e tij të gjuhës ruse gjyshes së tij nga nëna, e cila ishte me origjinë ruse.[10][162] Ai i mësoi tre gjuhet e para në fëmijëri, kurse katër të tjerat i mësoi duke luajtur futboll në Ukrainë, Angli, Itali dhe Gjermani.[104] Donbass Arena i Shakhtarit ka një traditë të luajë muzikë sa herë që lojtarët e ekipit shënojnë gola, me një këngë që korrespondon me kombësinë e lojtarit që shënon. "Sabre Dance" nga kompozitori armen Aram Khachaturian luhej sa herë që Mkhitaryan shënonte. Kjo këngë u bë shumë e njohur në Donetsk për shkak të golave të shpeshtë të Mkhitaryan.[13][163]

Martesa[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në qershor 2019, Mkhitaryan u martua me Betty Vardanyan në manastirin e San Lazzaro degli Armeni, afër Venecias, Itali.[164] Ajo është mbesa e Hrant Vardanyan, themeluesit të Grand Holding, prodhuesi kryesor i cigareve dhe ëmbëlsirave në Armeni.[165] Tenori i famshëm italian Al Bano bëri një paraqitje surprizë në martesën e tij.[166] Më 4 mars 2020, ai u bë prind për herë të parë pas ardhjes në jetë të djalit të tij, Hamlet Mkhitaryan.[167]

Pseudonimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Një poster i Mkhitaryan në një ballkon në Yerevan, Armeni.

Mkhitaryanit i është vënë pseudonimi Heno (Հենո), shkurt për Henrikh, nga tifozët e tij në Armeni; ai e vlerëson këtë pseudonim.[168]

Pasi transferua te Dortmundi, Mkhitaryan filloi të thirrej Micki nga tifozët e klubit.[169] Ky pseudonim nuk i pëlqeu Mkhitaryanit, i cili personalisht i kërkoi tifozëve të respektonin mbiemrin armen të familjes së tij, duke deklaruar: "Unë kam ardhur në një shtet të huaj dhe i respektoj rregullat dhe traditat, por dua që dhe ata të respektojnë dashurinë time për atdheun dhe rrënjet e mia. Nuk do përshtatem dhe nuk do ndryshoj asgjë. Unë do vazhdoj të shënojë gola dhe ata padiskutim do ta kujtojnë emrin tim."[170][171] Ai deklaroi në një intervistë se ishte trajneri Jürgen Klopp ai që j'a vendosi këtë pseudonim pasi mbiemri i tij ishte shumë i gjatë për t'u shqiptuar; Mkhitaryan më pas shtoi se ishte në rregull me përdorimin e këtij pseudonimi.[172] Profili i tij zyrtar në Instagram ka emrin micki_taryan.[173]

Çmimet shtetërore[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 2012, me vendim të Këshillit Bashkiak të Yerevanit, dhe në lidhje me 2794 vjetorin e qytetit, Mkhitaryan iu dha titulli "Qytetar Nderi i Jerevanit", për suksesin e tij të madh në futboll dhe arritjet e tij të shkëlqyera në sport.[174]

Mkhitaryan ka vizituar Republikën e Artsakh tre herë në vizita bamirësie. Në dhjetor 2011, Mkhitaryan vizitoi Stepanakertin, kryeqytetin e territorit të diskutueshëm dhe dhuroi dhurata për familjet e ushtarëve të rënë. Më pas atij iu dha medalja e Kryeministrit të NKR.[175] Në shtator 2020, në mes të luftës së Nagorno-Karabakut, Mkhitaryan bëri thirrje për veprim ndërkombëtar për të ndaluar Azerbajxhanin nga bombardimi i zonave civile të Artsakhut dhe i kërkoi komunitetit ndërkombëtar të njohë pavarësinë e Artsakhut.[176]

Statistikat e karrierës[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klube[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Redaktuar më 27 shtator 2023[177][178]
Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Kupa e Ligës Evropa Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Pyunik 2006 Premier Liga Armene 12 1 0 0 — — — 12 1
2007 Premier Liga Armene 24 12 0 0 — 4[a] 0 — 28 12
2008 Premier Liga Armene 24 6 5 3 — 2[a] 0 — 31 9
2009 Premier Liga Armene 10 11 6 2 — — — 16 13
Gjithsej 70 30 11 5 — 6 0 — 87 35
Metalurh Donetsk 2009–10 Premier Liga Ukrainase 29 9 2 1 — 6[b] 4 — 37 14
2010–11 Premier Liga Ukrainase 8 3 0 0 — — — 8 3
Gjithsej 37 12 2 1 — 6 4 — 45 17
Shakhtar Donetsk 2010–11 Premier Liga Ukrainase 17 3 3 1 — 7[a] 0 — 27 4
2011–12 Premier Liga Ukrainase 26 10 4 1 — 6[a] 0 1[c] 0 37 11
2012–13 Premier Liga Ukrainase 29 25 4 2 — 8[a] 2 1[c] 0 42 29
Gjithsej 72 38 11 4 — 21 2 2 0 106 44
Borussia Dortmund 2013–14 Bundesliga 31 9 5 2 — 10[a] 2 0 0 46 13
2014–15 Bundesliga 28 3 6 1 — 7[a] 0 1[d] 1 42 5
2015–16 Bundesliga 31 11 6 5 — 15[b] 7 — 52 23
Gjithsej 90 23 17 8 — 32 9 1 1 140 41
Manchester United 2016–17 Premier League 24 4 3 1 2 0 11[b] 6 1[e] 0 41 11
2017–18 Premier League 15 1 1 0 1 0 4[a] 1 1[f] 0 22 2
Gjjthsej 39 5 4 1 3 0 15 7 2 0 63 13
Arsenal 2017–18 Premier League 11 2 — — 6[b] 1 — 17 3
2018–19 Premier League 25 6 0 0 3 0 11[b] 0 — 38 6
2019–20 Premier League 3 0 — — — — 3 0
Gjithsej 39 8 0 0 3 0 17 1 — 59 9
Roma (huazim) 2019–20 Serie A 22 9 0 0 — 5[b] 0 — 27 9
Roma 2020–21 Serie A 34 13 1 1 — 11[b] 1 — 46 15
2021–22 Serie A 31 5 2 0 — 11[g] 0 — 44 5
Gjithsej 87 27 3 1 — 27 1 — 117 29
Internazionale 2022–23 Serie A 31 3 4 0 — 13[a] 2 1[h] 0 49 5
2023–24 Serie A 6 2 0 0 — 1 0 0 0 7 2
Gjithsej 37 5 4 0 — 14 2 1 0 56 7
Gjithsej karriera 471 148 52 19 6 0 138 26 6 1 673 194
  1. ^ a b c d e f g h i Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  2. ^ a b c d e f g Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Evropës
  3. ^ a b Ndeshje në Superkupën e Ukrainës
  4. ^ Appearance in DFL-Supercup
  5. ^ Ndeshje në FA Community Shield
  6. ^ Ndeshje në UEFA Super Kupë
  7. ^ Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Konferencave
  8. ^ Ndeshje në Supercoppa Italiana

Kombëtarja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Burimi: [179]

Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Armenia 2007 2 0
2008 5 0
2009 7 1
2010 5 3
2011 8 4
2012 8 2
2013 8 2
2014 7 4
2015 6 0
2016 5 3
2017 9 6
2018 10 1
2019 6 3
2020 2 1
2021 7 2
Gjithsej 95 32

Trofe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mkhitaryan në një stampë të Armenisë, 2019.

Klube[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pyunik[177]
Shakhtar Donetsk[177]
Borussia Dortmund[177]
Manchester United[177]
Roma[177]
Internazionale[177]

Personale[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Çmime
Urdhëra
  • Medalja e Klasit të Parë për Shërbimet ndaj Atdheut: 2017[196]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "Squads for 2016/17 Premier League confirmed" (në anglisht). Premier League. 1 shtator 2016. Arkivuar nga origjinali më 27 gusht 2020. Marrë më 11 shtator 2016.
  2. ^ "Henrikh Mkhitaryan: Overview" (në anglisht). Premier League. Arkivuar nga origjinali më 9 janar 2021. Marrë më 4 tetor 2018.
  3. ^ "Henrikh Mkhitaryan" (në anglisht). A.S. Roma. Arkivuar nga origjinali më 18 shkurt 2020. Marrë më 3 korrik 2019.
  4. ^ a b "Henrikh Mkhitaryan disappoints Liverpool by joining Borussia". The Guardian (në anglisht). 9 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 27 shkurt 2017. Marrë më 10 korrik 2013.
  5. ^ "2015/16: Top ten players with the most assists" (në anglisht). TalkSport. 25 prill 2013. Arkivuar nga origjinali më 6 prill 2018. Marrë më 6 prill 2018.
  6. ^ a b "Manchester United complete signing of Henrikh Mkhitaryan on four-year deal". The Guardian (në anglisht). 6 korrik 2016. Arkivuar nga origjinali më 12 nëntor 2020. Marrë më 10 gusht 2016.
  7. ^ "Henrikh Mkhitaryan – CIS player of the year". FFA.am (në anglisht). Federata Armene e Futbollit. 10 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 23 shtator 2020. Marrë më 3 mars 2013.
  8. ^ Мхитарян стал лучшим футболистом 2013 года в странах СНГ и Балтии. sports.ru (në rusisht). 5 mars 2014. Arkivuar nga origjinali më 4 tetor 2020. Marrë më 5 mars 2014.
  9. ^ "Հենրիխ Մխիթարյան. Գնահատում եմ նույնիսկ իմ թշնամիներին, որոնք ինձ ավելի ուժեղ են դարձնում". Tert.am (në armenisht). 14 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 23 qershor 2011. Marrë më 14 qershor 2012.
  10. ^ a b "To Russia with love for Man Utd's Mkhitaryan" (në anglisht). 26 shtator 2017. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2020. Marrë më 10 tetor 2017.
  11. ^ ""I believe he sees me…". Henrikh Mkhitaryan". Armenpress (në anglisht). 7 shkurt 2013. Arkivuar nga origjinali më 18 tetor 2021. Marrë më 1 mars 2013.
  12. ^ "Henrikh Mkhitaryan sees connection between his success and his paternal genes". Armenpress (në anglisht). 11 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 25 tetor 2014. Marrë më 3 mars 2013.
  13. ^ a b "Sabre Dance by Henrikh Mkhitaryan" (në anglisht). Ukrainian Football 1894. 16 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 11 tetor 2017. Marrë më 22 gusht 2012.
  14. ^ "Henrik Mkhitaryan orchestrates Shakhtar Donetsk's great leap forward" (në anglisht). The Guardian. 22 tetor 2012. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2014. Marrë më 1 mars 2013.
  15. ^ Michael Yokhin (2 tetor 2012). "Juve been warned: Henrikh Mkhitaryan is Europe's most in-form player". Goal.com (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 22 shtator 2020. Marrë më 1 mars 2013.
  16. ^ "Henrikh Mkhitaryan: I never take the praise, if I know that I played badly". panorama.am (në anglisht). 27 shkurt 2013. Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2015. Marrë më 3 mars 2013.
  17. ^ "Henrikh Mkhitaryan" (në anglisht). Borussia Dortmund. Arkivuar nga origjinali më 5 dhjetor 2013. Marrë më 26 mars 2015.
  18. ^ "Armenia's got talent". shakhtar.com (në anglisht). FC Shakhtar Donetsk. 9 dhjetor 2012. Arkivuar nga origjinali më 17 gusht 2016. Marrë më 1 mars 2013.
  19. ^ Հենրիխ Մխիթարյան. Հատկապես ուրախ եմ եղել 15 տարեկանում "Փյունիկում" ստացած առաջին աշխատավարձիս. sport.news.am (në armenisht). 11 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 14 gusht 2016. Marrë më 1 mars 2013.
  20. ^ Khachik Chakhoyan (22 maj 2009). "Mkhitaryan worthy of a higher calling" (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali më 11 nëntor 2019. Marrë më 1 mars 2013.
  21. ^ "Mkhitaryan earning a place among the elite" (në anglisht). FIFA. 29 shtator 2012. Arkivuar nga origjinali më 2 tetor 2015. Marrë më 1 tetor 2017.
  22. ^ "Metalurh vs. Partizan Minsk 3 – 0" (në anglisht). Soccerway. 16 korrik 2009. Arkivuar nga origjinali më 21 dhjetor 2019. Marrë më 20 shtator 2012.
  23. ^ "Metalurh vs Dnipro 0 – 0" (në anglisht). Soccerway. 19 korrik 2009. Arkivuar nga origjinali më 18 prill 2013. Marrë më 20 shtator 2012.
  24. ^ "Karpaty vs Metalurh 2 – 2" (në anglisht). Soccerway. 26 korrik 2009. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 20 shtator 2012.
  25. ^ "Interblock vs Metalurh 0 – 3" (në anglisht). Soccerway. 6 gusht 2009. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 20 shtator 2012.
  26. ^ Antranig Dereyan (29 janar 2011). "Henrikh Mkhitaryan: 'The Maestro' of Armenian Soccer". armenianweekly.com (në e). Arkivuar nga origjinali më 12 shkurt 2021. Marrë më 22 gusht 2012.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)
  27. ^ "Metalurh vs Obolon 3 – 0" (në anglisht). Soccerway. 16 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 20 shtator 2012.
  28. ^ "Dnipro vs Metalurh 1 – 2" (në anglisht). Soccerway. 30 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 20 shtator 2012.
  29. ^ "Henrikh Mkhitaryan seals FC Shakhtar switch". shakhtar.com (në anglisht). FC Shakhtar Donetsk. 30 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 4 mars 2016. Marrë më 20 shtator 2012.
  30. ^ "Henrikh Mkhitaryan was rejected by Mes in 2010". fartakvarzeshi.ir (në anglisht). 10 shtator 2016. Arkivuar nga origjinali më 2 shkurt 2017. Marrë më 5 shtator 2016.
  31. ^ "Obolon vs Shakhtar 1 – 0" (në anglisht). Soccerway. 10 shtator 2010. Arkivuar nga origjinali më 4 korrik 2018. Marrë më 18 shtator 2012.
  32. ^ "Shakhtar vs Tavriya 4 – 1" (në anglisht). Soccerway. 19 shtator 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 18 shtator 2012.
  33. ^ "Shakhtar vs Kryvbas 6 – 0" (në anglisht). Soccerway. 22 shtator 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 18 shtator 2012.
  34. ^ "Henrik Mkhitaryan: Braga level is not our concern". shakhtar.com (në anglisht). FC Shakhtar Donetsk. 3 dhjetor 2010. Arkivuar nga origjinali më 17 gusht 2016. Marrë më 14 qershor 2012.
  35. ^ "Dynamo vs Shakhtar 0 – 2" (në anglisht). Soccerway. 25 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 18 shtator 2012.
  36. ^ Fedya Fussball (12 dhjetor 2011). "Ukraine 2010/11". RSSSF (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 29 korrik 2022. Marrë më 21 korrik 2013.
  37. ^ a b Fedya Fussball (20 shtator 2012). "Ukraine 2011/12". RSSSF (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 13 korrik 2022. Marrë më 21 korrik 2013.
  38. ^ "Shakhtar Donetsk vs Obolon 4 – 0" (në anglisht). Soccerway. 10 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 15 shtator 2012.
  39. ^ "Metalurh Zaporizhya vs Shakhtar Donetsk 0 – 1" (në anglisht). Soccerway. 11 prill 2012. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 15 shtator 2012.
  40. ^ "Zorya vs. Shakhtar Donetsk 1 – 5" (në anglisht). Soccerway. 16 prill 2012. Marrë më 23 shtator 2023.
  41. ^ "Metalurh Donetsk vs Shakhtar Donetsk 1 – 2" (në anglisht). Soccerway. 6 maj 2012. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 15 shtator 2012.
  42. ^ Лучший игрок "Шахтера" в Премьер-лиге – 2011/12. shakhtar.com (në rusisht). FC Shakhtar Donetsk. Arkivuar nga origjinali më 14 tetor 2013. Marrë më 16 maj 2012.
  43. ^ "Metalurh vs Shakhtar 0 – 2" (në anglisht). Soccerway. 10 korrik 2012. Arkivuar nga origjinali më 31 maj 2022. Marrë më 13 shtator 2012.
  44. ^ "Shakhtar Donetsk vs Arsenal Kyiv 6 – 0" (në anglisht). Soccerway. 15 korrik 2012. Arkivuar nga origjinali më 22 prill 2022. Marrë më 13 shtator 2012.
  45. ^ "Chornomorets vs Shakhtar 1 – 5" (në anglisht). Soccerway. 19 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 10 prill 2022. Marrë më 13 shtator 2012.
  46. ^ "Shakhtar vs Nordsjælland 2 – 0" (në anglisht). Soccerway. 19 shtator 2012. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 20 shtator 2012.
  47. ^ "Mkhitaryan named the Man of the Match". shakhtar.com (në anglisht). FC Shakhtar Donetsk. 20 shtator 2012. Arkivuar nga origjinali më 5 gusht 2016. Marrë më 21 korrik 2013.
  48. ^ "Mkhitaryan named in the Team of the Week". shakhtar.com (në anglisht). FC Shakhtar Donetsk. 21 shtator 2012. Arkivuar nga origjinali më 5 gusht 2016. Marrë më 21 korrik 2013.
  49. ^ "Прем'єр-ліга - Офіційний сайт" Чемпіонат ПЛ. fpl.ua (në ukrainisht). Arkivuar nga origjinali më 29 korrik 2010. Marrë më 4 mars 2013.
  50. ^ "Henrikh Mkhitaryan playing 100th match in Ukrainian championship". sport.news.am (në anglisht). 16 mars 2013. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 27 korrik 2018.
  51. ^ Հենրիխ Մխիթարյանի հերթական գոլը. sport.news.am (në armenisht). 16 mars 2013. Arkivuar nga origjinali më 20 shtator 2020. Marrë më 17 mars 2013.
  52. ^ "Shakhtar vs Tavriya: Mkhitaryan set the record". shakhtar.com (në anglisht). FC Shakhtar Donetsk. 11 maj 2013. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2016. Marrë më 9 qershor 2013.
  53. ^ "Super Heno!: Armenian soccer player sets new goal-scoring record for Ukrainian championship". armenianow.com (në anglisht). 13 maj 2013. Arkivuar nga origjinali më 15 gusht 2020. Marrë më 21 korrik 2013.
  54. ^ Символическая сборная УПЛ сезона-2012/2013. Тур за туром. ua-football.com (në rusisht). 27 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 23 tetor 2014. Marrë më 19 korrik 2013.
  55. ^ Sam Lee (26 qershor 2013). "Borussia Dortmund launch €23 million bid for Mkhitaryan" (në anglisht). Goal.com. Arkivuar nga origjinali më 22 shtator 2020. Marrë më 27 qershor 2013.
  56. ^ "Borussia Dortmund have bid for Henrikh Mkhitaryan" (në anglisht). Sky Sports. 26 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 12 nëntor 2020. Marrë më 26 qershor 2013.
  57. ^ Phil McNulty (5 korrik 2013). "Henrikh Mkhitaryan: Liverpool target set for Borussia Dortmund" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 23 tetor 2013. Marrë më 6 korrik 2013.
  58. ^ David Anderson (6 korrik 2013). "Liverpool set to miss out on Henrikh Mkhitaryan who is Borussia Dortmund bound after Shakhtar Donetsk accept £21.5m bid". Daily Mirror (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2022. Marrë më 6 korrik 2013.
  59. ^ Craig Turnbull (8 korrik 2013). "Dortmund confirm Mkhitaryan transfer". Goal.com (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 12 nëntor 2020. Marrë më 8 korrik 2013.
  60. ^ Marcus Christenson (5 korrik 2013). "Liverpool set to miss out on No1 summer target Henrikh Mkhitaryan". The Guardian (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 12 nëntor 2020. Marrë më 8 korrik 2013.
  61. ^ "Dortmund win race for Shakhtar's Mkhitaryan" (në anglisht). UEFA. 8 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 6 dhjetor 2019. Marrë më 8 korrik 2013.
  62. ^ "Shakhtar parted with Mkhitaryan". shakhtar.com (në anglisht). FC Shakhtar Donetsk. 9 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 13 shtator 2016. Marrë më 8 korrik 2013.
  63. ^ "Henrikh Mkhitaryan's transfer – most expensive in Borussia's history". armenpress.com (në anglisht). 9 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2013. Marrë më 10 korrik 2013.
  64. ^ Stephan Uersfeld (11 korrik 2013). "Mkhitaryan dazzles on debut" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 29 mars 2023. Marrë më 13 korrik 2013.
  65. ^ "Basel 1–3 Borussia Dortmund: Mkhitaryan shines in impressive debut". Goal.com (në anglisht). 10 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 22 shtator 2020. Marrë më 13 korrik 2013.
  66. ^ Jack Fox (11 korrik 2013). "Dortmund star Henrikh Mkhitaryan gives Liverpool boss Brendon Rodgers a taste of what might have been: Video". Metro (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 7 gusht 2020. Marrë më 13 korrik 2013.
  67. ^ "Mkhitaryan happy that Borussia won". sport.news.am (në anglisht). 19 gusht 2013. Arkivuar nga origjinali më 2 prill 2015. Marrë më 19 gusht 2013.
  68. ^ "2–1: Mkhitaryan seals fourth BVB win with two goals". bvb.de (në anglisht). Borussia Dortmund. 1 shtator 2013. Arkivuar nga origjinali më 21 shtator 2020. Marrë më 8 shtator 2013.
  69. ^ "Arsenal vs. Dortmund 1 – 2" (në anglisht). Soccerway. 22 tetor 2013. Marrë më 24 shtator 2023.
  70. ^ Мхитарян попал в символическую сборную чемпионата Германии по версии официального сайта Бундеслиги. sports.ru (në rusisht). 20 maj 2014. Arkivuar nga origjinali më 22 shtator 2020. Marrë më 21 maj 2014.
  71. ^ Andy Brassell (12 maj 2014). "League Focus: Bundesliga 2013/14 Season Review". whoscored.com (në anglisht). WhoScored. Arkivuar nga origjinali më 25 shtator 2020. Marrë më 21 maj 2014.
  72. ^ "Bayern leave it late to win Double" (në anglisht). ESPN FC. 17 maj 2014. Marrë më 21 maj 2014.
  73. ^ "Borussia Dortmund beat Bayern Munich to win German Supercup again" (në anglisht). The Guardian. 13 gusht 2014. Arkivuar nga origjinali më 2 prill 2019. Marrë më 20 nëntor 2014.
  74. ^ "Мхитарян выбыл на месяц из-за травмы голеностопа". sports.ru (në rusisht). 21 shtator 2014. Arkivuar nga origjinali më 22 shtator 2020. Marrë më 26 dhjetor 2014.
  75. ^ "Мхитарян не выйдет на поле до конца 2014 года". sports.ru (në rusisht). 14 dhjetor 2014. Arkivuar nga origjinali më 26 dhjetor 2014. Marrë më 26 dhjetor 2014.
  76. ^ "Borussia Dortmund continue revival with three-goal spree to beat Schalke" (në anglisht). The Guardian. 28 shkurt 2015. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2020. Marrë më 20 gusht 2015.
  77. ^ "Borussia Dortmund 5 Wolfsberger 0 (6–0 agg): Mkhitaryan lights up Tuchel home bow" (në anglisht). FourFourTwo. 6 gusht 2015. Arkivuar nga origjinali më 7 gusht 2020. Marrë më 7 gusht 2015.
  78. ^ "Chemnitzer 0–2 Borussia Dortmund: Aubameyang & Mkhitaryan see BVB through" (në anglisht). Goal.com. 9 gusht 2015. Arkivuar nga origjinali më 23 korrik 2016. Marrë më 14 gusht 2015.
  79. ^ "Bor Dortmd 4–0 Borussia Monchengladbach" (në anglisht). BBC Sport. 15 gusht 2015. Arkivuar nga origjinali më 3 tetor 2015. Marrë më 15 gusht 2015.
  80. ^ "Odd 3 Dortmund 4: Mkhitaryan seals remarkable comeback" (në anglisht). FourFourTwo. 20 gusht 2015. Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2015. Marrë më 20 gusht 2015.
  81. ^ "Bor Dortmd 7–1 SC Paderborn 07" (në anglisht). BBC Sport. 28 tetor 2015. Arkivuar nga origjinali më 1 nëntor 2015. Marrë më 28 tetor 2015.
  82. ^ Stefan Buczko (6 nëntor 2015). "Henrikh Mkhitaryan stars for Borussia Dortmund in Europa League win" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 10 shtator 2019. Marrë më 8 nëntor 2015.
  83. ^ "Marco Reus drives Borussia Dortmund past Hertha Berlin to German Cup final" (në anglisht). Deutsche Welle. 20 prill 2016. Arkivuar nga origjinali më 9 gusht 2020. Marrë më 21 prill 2016.
  84. ^ "Bayern Munich 0-0 B Dortmund (pens 4-3)" (në anglisht). BBC Sport. 21 maj 2016. Marrë më 21 maj 2016.
  85. ^ a b "Henrikh Mkhitaryan Voted Bundesliga's Player of the Season". asbarez.com (në anglisht). 25 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 17 gusht 2020. Marrë më 30 maj 2016.
  86. ^ a b "Mkhitaryan: Truly honored to be voted Best Player of the Season!". sport.news.am (në anglisht). 25 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 8 gusht 2020. Marrë më 30 maj 2016.
  87. ^ "2015–16 Bundesliga Player Standard Stats by Assists". FOX Soccer (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 28 tetor 2019. Marrë më 30 maj 2016.
  88. ^ "Bundesliga 2015/2016 – Assists". worldfootball.net (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 25 dhjetor 2020. Marrë më 30 maj 2016.
  89. ^ "Henrikh Mkhitaryan: Man Utd sign forward, say Borussia Dortmund" (në anglisht). BBC Sport. 2 korrik 2016. Arkivuar nga origjinali më 4 qershor 2022. Marrë më 2 korrik 2016.
  90. ^ Ben Burrows (20 korrik 2016). "Manchester United new boy Henrikh Mkhitaryan sets sights on title success" (në anglisht). Daily Mirror. Arkivuar nga origjinali më 4 qershor 2022. Marrë më 9 gusht 2016.
  91. ^ Sean Kearns (6 korrik 2016). "Henrikh Mkhitaryan set to become first Armenian to play in the Premier League after joining Manchester United" (në anglisht). Metro. Arkivuar nga origjinali më 14 gusht 2020. Marrë më 26 dhjetor 2016.
  92. ^ "Manchester United beat Wigan 2–0 in José Mourinho's first game in charge" (në anglisht). The Guardian. 16 korrik 2016. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2020. Marrë më 16 korrik 2016.
  93. ^ "Leicester City 1–2 Manchester United" (në anglisht). BBC Sport. 7 gusht 2016. Arkivuar nga origjinali më 12 qershor 2018. Marrë më 24 gusht 2016.
  94. ^ Siranush Ghazanchyan (6 korrik 2016). "Henrikh Mkhitaryan: Honored to be the first Armenian in the Premier League – Video" (në anglisht). Public Radio of Armenia. Arkivuar nga origjinali më 18 shtator 2017. Marrë më 6 korrik 2016.
  95. ^ "Man Utd signing Mkhitaryan first Armenian and 112th nationality in Premier League" (në anglisht). Tribal Football. 15 gusht 2016. Arkivuar nga origjinali më 26 shtator 2020. Marrë më 24 gusht 2016.
  96. ^ Daniel Taylor (11 shtator 2016). "José Mourinho criticises players and Mark Clattenburg after derby loss" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2020. Marrë më 11 shtator 2016.
  97. ^ "Zorya Luhansk vs Manchester United" (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali më 6 dhjetor 2019. Marrë më 9 dhjetor 2016.
  98. ^ "Manchester United vs Tottenham Hotspur 1–0". manutd.com (në anglisht). Manchester United F.C. Arkivuar nga origjinali më 12 maj 2018. Marrë më 11 dhjetor 2016.
  99. ^ Mark Froggatt (27 dhjetor 2016). "Mkhitaryan: It's My Best Goal Ever". manutd.com (në anglisht). Manchester United F.C. Arkivuar nga origjinali më 18 shtator 2017. Marrë më 27 dhjetor 2016.
  100. ^ "Manchester United 3-1 Sunderland" (në anglisht). BBC Sport. 26 dhjetor 2016. Arkivuar nga origjinali më 26 maj 2022. Marrë më 26 maj 2022.
  101. ^ "Saint-Etienne 0-1 Manchester United" (në anglisht). BBC Sport. 22 shkurt 2017. Marrë më 20 qershor 2023.
  102. ^ "United's Mkhitaryan and Carrick set to miss Wembley after St-Étienne victory" (në anglisht). The Guardian. 22 shkurt 2017. Marrë më 20 qershor 2023.
  103. ^ Adam Higgins (25 maj 2017). "United are Europa League Winners". manutd.com (në anglisht). Manchester United F.C. Arkivuar nga origjinali më 1 qershor 2018. Marrë më 25 maj 2017.
  104. ^ a b Smith, Rory (24 maj 2017). "Manchester United's Henrikh Mkhitaryan Brings Armenia With Him" (në anglisht). The New York Times. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2020. Marrë më 26 maj 2017.
  105. ^ Robin Bairner (26 gusht 2017). "Mkhitaryan Equals Premier League Record with Rashford Assist" (në anglisht). Goal.com. Arkivuar nga origjinali më 22 shtator 2020. Marrë më 11 shtator 2017.
  106. ^ "Manchester United 4-0 Everton" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 4 qershor 2022. Marrë më 1 korrik 2020.
  107. ^ "CSKA 1-4 Man United". Evening Standard (në anglisht). 27 shtator 2017. Arkivuar nga origjinali më 4 qershor 2022. Marrë më 1 korrik 2020.
  108. ^ Robin Bairner (22 janar 2018). "Henrikh Mkhitaryan signs as Alexis leaves club". arsenal.com (në anglisht). Arsenal F.C. Arkivuar nga origjinali më 24 janar 2018. Marrë më 22 janar 2018.
  109. ^ "Arsenal 5-1 Everton" (në anglisht). BBC Sport. 3 shkurt 2018. Arkivuar nga origjinali më 12 shkurt 2018. Marrë më 12 shkurt 2018.
  110. ^ Caroline Chapman (29 prill 2018). "Manchester United 2-1 Arsenal" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2019. Marrë më 4 maj 2019.
  111. ^ "Chelsea 3-2 Arsenal: Marcos Alonso scores late to give Chelsea victory" (në anglisht). BBC Sport. 18 gusht 2018. Arkivuar nga origjinali më 26 qershor 2020. Marrë më 2 korrik 2020.
  112. ^ "Austin winner ends Arsenal's unbeaten run" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 8 nëntor 2020. Marrë më 2 korrik 2020.
  113. ^ "Henrikh Mkhitaryan Injury: Manchester United Star Stretchered Off vs. Tottenham". Bleacher Report (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 8 gusht 2020. Marrë më 2 shtator 2020.
  114. ^ "Arsenal star Henrikh Mkhitaryan out for six weeks with injury caused by Tottenham star" (në anglisht). Metro. Arkivuar nga origjinali më 3 korrik 2020. Marrë më 2 korrik 2020.
  115. ^ "Dominant Arsenal move back into top four" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 6 korrik 2020. Marrë më 2 korrik 2020.
  116. ^ "Arsenal 5-1 Bournemouth: Gunners score five to stay in top four" (në anglisht). BBC Sport. 28 shkurt 2019. Arkivuar nga origjinali më 7 nëntor 2020. Marrë më 2 korrik 2020.
  117. ^ "Azerbaijan indicates Mkhitaryan can play in Europa final". The Washington Post (në anglisht). Associated Press. 10 maj 2019. Arkivuar nga origjinali më 17 maj 2019. Marrë më 17 maj 2019.
  118. ^ James Ellingworth (28 maj 2019). "Arsenal hopes to win Europa League for missing Mkhitaryan" (në anglisht). Chicago Daily Herald. Arkivuar nga origjinali më 28 maj 2019. Marrë më 28 maj 2019.
  119. ^ Amy Lawrence; Sean Ingle (21 maj 2019). "Arsenal's Henrikh Mkhitaryan to miss Europa League final over safety fears" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 8 nëntor 2020. Marrë më 4 dhjetor 2020.
  120. ^ "Arsenal's Henrikh Mkhitaryan to miss Europa League final against Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. 21 maj 2019. Arkivuar nga origjinali më 21 maj 2019. Marrë më 21 maj 2019.
  121. ^ "Mkhitaryan completes loan move" (në anglisht). A.S. Roma. 2 shtator 2019. Arkivuar nga origjinali më 2 shtator 2019. Marrë më 2 shtator 2019.
  122. ^ "Roma-Sassuolo 4-2". sport.sky.it (në italisht). Arkivuar nga origjinali më 3 korrik 2020. Marrë më 1 korrik 2020.
  123. ^ Matt Dorman (tetor 2019). "Roma loanee Mkhitaryan out for three weeks with thigh injury". Sportstar (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 3 korrik 2020. Marrë më 1 korrik 2020.
  124. ^ "Henrikh Mkhitaryan finally hints at injury comeback around a month later than planned". OneFootball (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 3 korrik 2020. Marrë më 1 korrik 2020.
  125. ^ "Hellas Verona 1–3 AS Roma" (në anglisht). ESPN FC. 1 dhjetor 2019. Arkivuar nga origjinali më 1 gusht 2020. Marrë më 30 gusht 2020.
  126. ^ "Roma go fourth with comeback win over bottom club SPAL" (në anglisht). ESPN FC. 12 dhjetor 2019. Arkivuar nga origjinali më 16 janar 2020. Marrë më 30 gusht 2020.
  127. ^ "Mkhitaryan suffers thigh injury, will miss Juventus clash". Calcio Mercato (në anglisht). 8 janar 2020. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2021. Marrë më 30 gusht 2020.
  128. ^ "Roma 2–3 Bologna" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 18 gusht 2020. Marrë më 30 gusht 2020.
  129. ^ "Roman 4–0 Lecce". Repubblica (në italisht). 23 shkurt 2020. Arkivuar nga origjinali më 1 gusht 2020. Marrë më 30 gusht 2020.
  130. ^ "Roma Win a Wild Seven-Goal Match Against Cagliari". SB Nation (në anglisht). 1 mars 2020. Arkivuar nga origjinali më 1 gusht 2020. Marrë më 30 gusht 2020.
  131. ^ "Henrikh Mkhitaryan » Serie A 2019/2020" (në anglisht). World Football. Marrë më 26 shtator 2023.
  132. ^ "Henrikh Mkhitaryan joins Roma from Arsenal on permanent deal". Sky Sports (në anglisht). 31 gusht 2020. Arkivuar nga origjinali më 12 shtator 2020. Marrë më 31 gusht 2020.
  133. ^ "Henrikh Mkhitaryan scores Roma's fastest UEL goal in 5-0 win against CFR Cluj". Radio Publike e Armenisë (në anglisht). 6 nëntor 2020. Arkivuar nga origjinali më 7 nëntor 2020. Marrë më 8 nëntor 2020.
  134. ^ "Genoa 1-3 AS Roma" (në anglisht). ESPN FC. 8 nëntor 2020. Arkivuar nga origjinali më 9 nëntor 2020. Marrë më 8 nëntor 2020.
  135. ^ "Mkhitaryan suffers flexor injury relapse in Conference League Final" (në anglisht). Football Italia. 25 maj 2022. Marrë më 26 shtator 2023.
  136. ^ "Roma 1 Feyenoord 0" (në anglisht). BBC Sport. 25 maj 2022. Marrë më 15 qershor 2022.
  137. ^ "Roma 1–0 Feyenoord: Zaniolo strike wins the first Europa Conference League final" (në anglisht). UEFA. 25 maj 2022. Marrë më 25 maj 2022.
  138. ^ "Mkhitaryan: "Ho dato tutto per la Roma". Arriva la risposta del club" (në italisht). Corriere dello Sport. 2 korrik 2022. Marrë më 2 korrik 2022.
  139. ^ "Henrikh Mkhitaryan signs for Inter". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. 2 korrik 2022. Arkivuar nga origjinali më 2 korrik 2022. Marrë më 2 korrik 2022.
  140. ^ "FINALE Lecce-Inter 1-2: Dumfries regala i tre punti a Inzaghi, gol al 95'!" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 13 gusht 2022.
  141. ^ "Inter, pazzesco 4-3 a Firenze! Decide Mkhitaryan al 95'" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 22 tetor 2022. Marrë më 23 tetor 2022.
  142. ^ "Mkhitaryan, il primo gol è da urlo: "Ero stanco, ma avevo tanta voglia di vincere"". inter.it (në italisht). F.C. Internazionale Milano. 22 tetor 2022. Marrë më 23 tetor 2022.
  143. ^ "WATCH: Barca staring down the barrel! Mkhitaryan & Dzeko give Inter comfortable lead in crucial Viktoria Plzen clash" (në anglisht). Goal.com. 26 tetor 2022.
  144. ^ "Festa Inter in Supercoppa: Milan travolto 3-0 con le magie di Dzeko e Lautaro!" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 18 janar 2023.
  145. ^ "AC Milan 0–2 Inter Milan" (në anglisht). BBC Sport. 10 maj 2023.
  146. ^ "Lautaro Martínez finishes off Milan to put Inter in Champions League final" (në anglisht). The Guardian. 16 maj 2023.
  147. ^ "Inter stroll past Milan to reach 1st Champions League final since 2010". thescore.com (në anglisht). 16 maj 2023. Marrë më 26 shtator 2023.
  148. ^ "Henrikh Mkhitaryan makes history as first Armenian in Campions League final". Radio Publike e Armenisë (në anglisht). Marrë më 21 korrik 2023.
  149. ^ Phil McNulty (18 qershor 2013). "Liverpool want Armenian midfielder" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 4 shkurt 2017. Marrë më 12 tetor 2013.
  150. ^ "EC Qualification" (në anglisht). Soccerway. Arkivuar nga origjinali më 27 mars 2013. Marrë më 3 mars 2013.
  151. ^ Peter Bruun (10 shtator 2013). "Agger on the spot as Denmark down Armenia" (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali më 23 janar 2018. Marrë më 26 prill 2015.
  152. ^ Генрих Мхитарян стал лучшим бомбардиром в истории сборной Армении. rg.ru (në rusisht). 16 tetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 8 gusht 2020. Marrë më 8 shtator 2014.
  153. ^ Siranush Ghazanchyan (27 maj 2014). "Armenia beats UAE 4–3" (në anglisht). Radio Publike e Armenisë. Arkivuar nga origjinali më 8 tetor 2018. Marrë më 26 prill 2015.
  154. ^ "Armenia beat Guatemala 7–1: Mkhitaryan nets hattrick" (në anglisht). Radio Publike e Armenisë. 29 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 8 tetor 2018. Marrë më 29 maj 2016.
  155. ^ "Henrikh Mkhitaryan retiring from Armenian national team". panarmenian.net (në anglisht). 3 mars 2022. Arkivuar nga origjinali më 3 mars 2022. Marrë më 3 mars 2022.
  156. ^ "Flick extends winning start as Germany beats Armenia" (në anglisht). Associated Press. 15 nëntor 2021. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2022. Marrë më 30 tetor 2022.
  157. ^ "UEFA Champions League: 4 players to keep an eye out for". tikitakastyle.wordpress.com (në anglisht). 18 shtator 2012. Arkivuar nga origjinali më 22 tetor 2013. Marrë më 3 mars 2013.
  158. ^ "Mkhitaryan is one of the best footballers of the Ukraine cup: Buryak" (në anglisht). Lurer.com. 14 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 22 tetor 2013. Marrë më 3 mars 2013.
  159. ^ Paul Doyle (11 tetor 2011). "Republic of Ireland's record under threat from attacking Armenians" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 26 tetor 2022.
  160. ^ Pat Nevin (11 shtator 2012). "PAT NEVIN: GROUP TASK". chelseafc.com (në anglisht). Chelsea F.C. Arkivuar nga origjinali më 21 shtator 2012. Marrë më 3 mars 2013.
  161. ^ Siranush Ghazanchyan (27 shkurt 2013). "Henrikh Mkhitaryan: A classy player, an outstanding personality, a well-educated polyglot…" (në anglisht). Radio Publike e Armenisë. Arkivuar nga origjinali më 18 tetor 2018. Marrë më 24 dhjetor 2014.
  162. ^ "Генрих Мхитарян: "Каждый получает свой шанс"". Golos Armenii (në rusisht). 13 shkurt 2017. Arkivuar nga origjinali më 27 shtator 2020. Marrë më 28 maj 2017.
  163. ^ Jonathan Wilson (22 tetor 2012). "Henrik Mkhitaryan orchestrates Shakhtar Donetsk's great leap forward" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2014. Marrë më 9 qershor 2013.
  164. ^ Վենետիկում այսօր Հենրիխ Մխիթարյանի և Բեթի Վարդանյանի հարսանիքն է. Tert.am (në armenisht). 17 qershor 2019. Arkivuar nga origjinali më 17 qershor 2019. Marrë më 17 qershor 2019.
  165. ^ ".@HenrikhMkh is getting married to..." emil_sanamyan (në anglisht). Twitter. 13 maj 2019.
  166. ^ "Mkhitaryan alla Roma, la benedizione di Al Bano: "È un ragazzo semplice"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 2019. Marrë më 10 shtator 2023.
  167. ^ "The Mkhitaryan family gets Presidential-level congrats on first child's birth". Armenpress (në anglisht). 5 mars 2020. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2020. Marrë më 8 nëntor 2020.
  168. ^ Yekaterina Poghosyan (18 janar 2012). "Հենրիխ Մխիթարյան. "Ամենակարեւորն այն է, որ երեխադ լավ մարդ մեծանա"". mediamax.am (në armenisht). Arkivuar nga origjinali më 9 gusht 2020. Marrë më 26 maj 2017.
  169. ^ "Dortmund-Neuzugang Mücke heißt jetzt Micki". Bild.de (në gjermanisht). 15 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2015. Marrë më 15 korrik 2013.
  170. ^ Nikita Krylov (22 gusht 2013). "Генрих Мхитарян: Я не собираюсь менять свое имя" (në rusisht). Sovetskiy Sport. Arkivuar nga origjinali më 29 mars 2023. Marrë më 22 gusht 2013.
  171. ^ "Henrikh Mkhitaryan: Respect my name". sport.news.am (në anglisht). 22 gusht 2013. Arkivuar nga origjinali më 22 gusht 2013. Marrë më 22 gusht 2013.
  172. ^ Samuel Luckhurst (15 shkurt 2017). "Manchester United player Henrikh Mkhitaryan explains his nickname" (në anglisht). Manchester Evening News. Arkivuar nga origjinali më 14 nëntor 2020. Marrë më 26 maj 2017.
  173. ^ "micki_taryan" (në anglisht). instagram.com. Arkivuar nga origjinali më 23 shkurt 2017. Marrë më 26 maj 2017.
  174. ^ Հենրիխ Մխիթարյանը` Երեւանի պատվավոր քաղաքացի. sport.news.am (në armenisht). 13 tetor 2012. Arkivuar nga origjinali më 7 gusht 2020. Marrë më 1 mars 2013.
  175. ^ "Henrikh Mkhitaryan presented gifts to the families of fallen soldiers". armenianow.com (në anglisht). 15 dhjetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 19 prill 2012. Marrë më 16 gusht 2013.
  176. ^ "Henrikh Mkhitaryan calls for international action to help stop military actions in the region" (në anglisht). Radio Publike e Armenisë. 27 shtator 2020. Arkivuar nga origjinali më 11 tetor 2020. Marrë më 24 nëntor 2020.
  177. ^ a b c d e f g "Henrikh Mkhitaryan". Soccerway (në anglisht). 13 shtator 2015. Arkivuar nga origjinali më 14 mars 2022. Marrë më 23 shtator 2015.
  178. ^ "Henrikh Mkhitaryan". World Football (në anglisht). Marrë më 29 shtator 2023.
  179. ^ "Henrikh Mkhitaryan". eu-football.info (në anglisht). European Football. Arkivuar nga origjinali më 7 tetor 2020. Marrë më 26 prill 2015.
  180. ^ Հենրիխ Մխիթարյանը՝ Հայաստանի 2011թ. լավագույն ֆուտբոլիստ. Tert.am (në armenisht). 15 dhjetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 26 dhjetor 2013. Marrë më 9 gusht 2012.
  181. ^ "Shakhtar's Mkhitaryan collects Armenia award again". UEFA.com (në anglisht). UEFA. 31 dhjetor 2012. Arkivuar nga origjinali më 3 dhjetor 2019. Marrë më 7 mars 2013.
  182. ^ "Soccer: Mkhitaryan best player, Minasyan best coach in 2013". ArmeniaNow (në anglisht). 25 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 15 gusht 2020. Marrë më 26 dhjetor 2013.
  183. ^ "Mkhitaryan named Armenian Footballer of the Year" (në anglisht). Bundesliga. Arkivuar nga origjinali më 30 dhjetor 2014. Marrë më 30 dhjetor 2014.
  184. ^ "Генрих Мхитарян лучший футболист СНГ 2012 года". Sports.ru (në rusisht). 10 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2020. Marrë më 13 korrik 2017.
  185. ^ "Мхитарян стал лучшим футболистом 2013 года в странах СНГ и Балтии". Sports.ru (në rusisht). 5 mars 2014. Arkivuar nga origjinali më 4 tetor 2020. Marrë më 13 korrik 2017.
  186. ^ "Players Who Took Part In The Matches(Premier League Championship. Season 2012/2013)(Top scorer section)" (në ukrainisht). Premier Liga Ukrainase. 19 korrik 2012. Arkivuar nga origjinali më 13 nëntor 2012. Marrë më 2 dhjetor 2012.
  187. ^ "Мхитарян назван лучшим футболистом украинской Премьер-лиги". nbnews.com.ua (në rusisht). 28 dhjetor 2012. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2016. Marrë më 15 qershor 2016.
  188. ^ "April Player of the Month: Henrikh Mkhitaryan". Bundesliga (në anglisht). Deutsche Fußball Liga. 3 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 26 nëntor 2020. Marrë më 15 qershor 2016.
  189. ^ "Team of the Season 1516 Results" (në anglisht). Bundesliga. Arkivuar nga origjinali më 15 korrik 2016. Marrë më 15 qershor 2016.
  190. ^ "Scorer" (në gjermanisht). DFL. Arkivuar nga origjinali më 6 qershor 2017. Marrë më 15 qershor 2016.
  191. ^ "DFB-Pokal 2015/2016 » Scorers" (në anglisht). World Football. Arkivuar nga origjinali më 25 prill 2019. Marrë më 12 nëntor 2017.
  192. ^ Liam Prenderville (13 janar 2017). "Henrikh Mkhitaryan wins Premier League goal of the month for stunning scorpion kick against Sunderland" (në anglisht). Daily Mirror. Arkivuar nga origjinali më 14 janar 2017. Marrë më 13 janar 2017.
  193. ^ "League Cup 2016/2017 » Assists" (në anglisht). World Football. Arkivuar nga origjinali më 19 tetor 2020. Marrë më 22 tetor 2017.
  194. ^ "Manchester United Goal of the Season revealed: Red Devils' star wins award". express.co.uk (në anglisht). 18 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 7 gusht 2020. Marrë më 18 maj 2017.
  195. ^ "UEFA Europa League Squad of the Season". UEFA.com (në anglisht). UEFA. 25 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 28 mars 2019. Marrë më 25 maj 2017.
  196. ^ "ՀՀ Նախագահը Հենրիխ Մխիթարյանին պարգևատրել է "Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար" 1ին աստիճանի շքանշանով" (në armenisht). Armenpress. 28 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 20 gusht 2020. Marrë më 3 qershor 2017.

Lidhje të jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]


Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Henrikh_Mkhitaryan&oldid=2596477"