Flamuri i Polonisë

Flamuri kombëtar i Polonisë përbëhet nga dy vija horizontale të barabarta, e larta e bardhë kurse e ulëta e kuqe. Këto dy ngjyra definohen nga kushtetuta e Polonisë si ngjyrat kombëtare. Një variant i këtij flamuri me stemën kombëtare në mes të vijës së bardhë është e rezervuar me ligj për përdorim zyrtar jashtë vendit dhe në det. Një flamur i ngjashëm me shtimin e një shqiponje të bardhë përdoret si flamuri detar i Polonisë.

E bardha dhe e kuqja u miratuan zyrtarisht si ngjyra kombëtare në vitin 1831, megjithëse këto ishin të lidhura me Poloninë që nga Mesjeta dhe u theksuan në parulla mbretërore. Ato janë me prejardhje heraldike dhe rrjedhin nga tinkturat (ngjyrat) e stemave të dy kombeve përbërëse të Komonuelthit Polako-Lituanez (d.m.th., Shqiponja e Bardhë e Polonisë dhe Ndjekësi i Dukatit të Madh të Lituanisë, një kalorës i bardhë hipur mbi një kalë të bardhë), të dy në një mburojë të kuqe.

Deri në vitin 1831, ushtarët polakë mbanin kokada me kombinime të ndryshme ngjyrash. Flamuri kombëtar u miratua zyrtarisht në vitin 1919. Që nga viti 2004, Dita e Flamurit Polak festohet më 2 maj.

Dy ngjyrat horizontale të bardhë dhe të kuqe duke qenë një dizajn relativisht i përhapur, disa flamuj janë të ngjashëm, por pa lidhje me atë polak. Dy flamuj kombëtarë (Indonezia dhe Monako) kanë shiritin e kuq mbi atë të bardhë. Në Poloni, shumë flamuj të bazuar në dizajnin kombëtar shfaqin gjithashtu ngjyrat kombëtare.

Është një nga pesë flamujt që përdorin 5:8 ratio. Katër flamujt e tjerë përfshijnë ato të Argjentinës, Guatemalës, Palaut dhe Suedisë.

Përdorimi

E drejta dhe detyrimi për të mbajtur flamurin

Sipas Aktit të Stemës, të gjithë mund të përdorin flamurin polak, veçanërisht gjatë ngjarjeve kombëtare dhe kulturore, përderisa kjo bëhet me respekt.^[1] Kjo liri në përdorimin e ngjyrave kombëtare është një risi relative. Deri në vitin 2004, qytetarët polakë lejoheshin të mbanin flamurin polak vetëm në festat kombëtare. Përdorimi i të dy varianteve ishte i kufizuar, por vetëm valimi i flamurit me stemë ishte, nga viti 1955 deri në 1985, i dënueshëm me gjobë ose arrest deri në një vit. Pas vitit 1985, përdorimi i paautorizuar i ndonjë simboli kombëtar ishte një shkelje. Një shpjegim i mundshëm i masave të tilla të ashpra ishte fakti se festa e promovuar zyrtarisht e 1 majit ishte e ndarë vetëm me një ditë nga festa kombëtare e paraluftës (dhe aktuale) e Polonisë, përvjetori i nënshkrimit të Kushtetutës së 3 majit 1791. Ndërsa ngritja e një flamuri më 1 maj ishte e pranueshme, jo më vonë se të nesërmen ai duhej të hiqej.^[2]

Ai kufizim dhe lloj monopoli shtetëror në përdorimin e simboleve kombëtare gjatë regjimit komunist e bëri valimin e flamurit polak një simbol të rezistencës kundër qeverisë. U bë zakon, siç është ende, që punëtorët të ngrinin flamujt polakë në ndërtesat e uzinës kur bënin grevë. Kjo është arsyeja pse flamuri polak, si simbol i patriotizmit dhe rezistencës kundër sundimit komunist, është pjesë e logos së sindikatës së Solidaritetit.

Flamuri pa stemë

Institucionet e mëposhtme janë të detyruara me ligj që të valojnë flamurin kombëtar pa stemë, mbi ose përpara ndërtesave të tyre zyrtare:

Sejm (dhoma e ulët e parlamentit);
Senati (dhoma e lartë e parlamentit);
Presidenti i Republikës;
Këshilli i Ministrave (kabineti) dhe Presidenti i Këshillit të Ministrave (Kryeministri);
Voivodeship sejmik (legjislaturat krahinore);
organet e tjera shtetërore dhe vendore.

Përveç kësaj, flamuri kombëtar pa stemë përdoret si flamur për lundrimin në brendësi.

Flamuri me stemë

Ndërkohë që ndalimi i përdorimit të flamurit pa stemë është hequr, përdorimi i flamurit kombëtar me stemë është ende i kufizuar ligjërisht dhe duhet të valëvitet vetëm:

në ose përballë ambasadave, konsullatave dhe zyrave dhe misioneve të tjera përfaqësuese polake jashtë vendit, si dhe nga ambasadorët dhe konsujt polakë në rezidencat dhe automjetet e tyre;
në aeroportet civile dhe heliportet (flamurat civile ajrore);
në aeroplanët civilë - vetëm gjatë fluturimeve ndërkombëtare;
mbi ndërtesat e autoriteteve portuale;
si flamurtar tregtar (civil).^[1]

Megjithatë, në praktikë, kufizimi shpesh shpërfillet dhe dy flamujt, me dhe pa stemën, trajtohen si të këmbyeshëm. Varianti me stemën, edhe pse përdorimi i gabuar i tij, përdoret shpesh nga Polonia, ose mërgata polake jashtë Polonisë, veçanërisht në Shtetet e Bashkuara.

Ditët e ngritjes së flamurit

Organet shtetërore dhe të qeverisjes vendore kërkohen ligjërisht, dhe institucionet dhe organizatat e tjera, si dhe të gjithë qytetarët inkurajohen të mbajnë flamurin polak në ditët në vijim:

1 maj - Festa Shtetërore (Dita e majit, dikur Dita e Punës);
2 maj - Dita e Flamurit Kombëtar të Polonisë;
3 maj - Dita e Kushtetutës (së bashku me Ditën e Flamurit Kombëtar të Polonisë);
11 nëntor – Dita e Pavarësisë.

Praktikë e zakonshme e flamurit

Flamuri shpesh valohet gjerësisht gjatë ngjarjeve të rëndësishme sportive, të tilla si FIFA Kupa e Botës, nëse marrin pjesë atletë polakë; dhe gjatë një vizite zyrtare të një personi veçanërisht të rëndësishëm, veçanërisht një pape, në Poloni. Gjatë vizitës së një pape, flamuri kombëtar zakonisht valëvitet së bashku me flamujt e Kishës verdhë dhe bardhë, dhe flamuj mëriane të bardhë dhe të kaltërt. Është e pazakontë të valosh flamurin kombëtar në raste personale, të tilla si ditëlindje apo dasma.

Sipas sondazheve, rreth një në tre polakë thonë se zotërojnë një flamur polak dhe rreth një në katër e mbajnë atë në festat kombëtare. Një shfaqje e tillë publike e patriotizmit është shumë më e zakonshme në Poloninë perëndimore, veçanërisht në Poloninë e Madhe, sesa në pjesë të tjera të vendit.

Referime

^ ^a ^b Ustawa o godle... (1980, with amendments)
^ various authors; Renata Brzezińska; etj. (2007). Polska pełna uroku (në polonisht). Warsaw: Petit Fute. fq. 716. ISBN 978-83-60496-85-5.

[act-1] Ustawa o godle... (1980, with amendments)

[urok-2] various authors; Renata Brzezińska; etj. (2007). Polska pełna uroku (në polonisht). Warsaw: Petit Fute. fq. 716. ISBN 978-83-60496-85-5.

[1]

[2]