Muçi Zade

Muçi Zade (i biri i Muçit nga gjuha otomane-perse) është autori i poemës me të vjetër shqiptare shkruar në alfabetin arab që i përket epokës së bejteve. Për të s'dihet gjë tjetër përveç poemës së tij "Imzot, mos më lerë pa kahve" (Imzot, mos më lër pa kafe) dhe që ishte në një moshë të shkuar në kohën kur e shkroi.

Poema është e marrë nga një dorëshkrim zbuluar në Korçë i cili daton në vitin 1724 ose 1725. Në këtë poemë të shkruar me vargje tetërrokëshe me një rimë AAAB, autori vajton mos pasjen e kafesë me të cilën ta thyejë agjërimin e tij në perëndim gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit. Poema është teksti më i vjetër shqiptar shkruar me alfabetin arab që ka arritur të mbijetojë. Gjithashtu është dhe vargu më i vjetër i shkruar në dialektin toskë.

Studimi më i hershëm i poemës është bërë nga Osman Myderrizi në 1955, publikuar në Buletinin e Shkencave Shoqërore me titullin "Letërsia Shqipe në Alfabetin Arab".