Vorea Ujko
Vorea Ujko ose Domenico Bellizzi ishte një shkrimtar arbëresh nga Kalabria e Italisë.
Jeta dhe vepra[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Vorea Ujko lindi si Domenico Bellizzi (ose Domeniko Beliçi në burime shqipe) në fshatin Frasnita, Frascineto, Kalabri, Itali më 1918 (ka shkrime ku thuhet se ka lindur edhe më 1931); vdiq në një aksidenti automobilistik më 26 janar 1989.
Vorea Ujko është pseudonimi i Domeniko Beliçit. Vorea, pos që ka qënë prift ai ka studiuar edhe për letërsi dhe si i tillë ka punuar mësues i letërsisë në Firmo.
Ai, ashtu si edhe poetët e rinj arbëreshë, bëjnë përpjekje që, pos kultivimit të gjuhës së tyre shqipe, që e kanë ruajtë brez pas bresi, e që paraqet një brum të mirë studimi të gjuhëtarëve, t'i afrohen gjuhës së sotme shqipe. Kjo mundësi tashmë është mundësuar, sepse ekziston liria e lëvizjës, por edhe kanë qasje në programe të ndryshme të mediave elektronike, por edhe të gazetave.
Në krijimtarinë e Ujkos vihet re ndjenja e fortë e lidhjes së tij me kulturën dhe paraardhësit. Krijimet e Ujkos janë publikuar në antologji dhe publikime në Itali, Shqipëri dhe Kosovë.
Tituj të veprave[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- Zgjimet e gjakut, Castrovillari (1971) [1]
- Kosovë,[1] Cosenza (1973)
- Mote moderne[1], Schiavonea (1976)
- Ankth[1], Prishtinë (1978)
- Stinët e mia[1], Corigliano Calabro Stazione (1980)
- Këngë arbëreshe, Tiranë, (1982)
- Burimi, Tiranë, (1985)
- Hapma derën, zonja mëmë, Tiranë, (1990).
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ a b c d e Gjovalin Shkurtaj dhe Enver Hysa : Gjuha Shqipe për të huajt dhe shqiptarët jashtë atdheut
|
Ky artikull nga Letërsia është një faqe cung. Mund të ndihmoni Wikipedian duke e përmirësuar. |