Ciro Immobile

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Ciro Immobile

Immobile në vitin 2015
Të dhënat vetjake
Emri i plotëCiro Immobile
Datëlindja (1990-02-20) 20 shkurt 1990 (34 vjeç)
VendlindjaTorre Annunziata, Itali
Gjatësia1.85 m (6 ft 1 in)[1]
PozicioniSulmues
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
Lazio
Numri17
Karriera me të rinjtë
2002–2008Sorrento
2008–2009Juventus
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2007Sorrento0(0)
2009–2012Juventus3(0)
2010–2011→ Siena (huazim)4(1)
2011→ Grosseto (loan)16(1)
2011–2012→ Pescara (loan)37(28)
2012–2013Genoa33(5)
2013–2014Torino33(22)
2014–2016Borussia Dortmund24(3)
2015–2016→ Sevilla (huazim)8(2)
2016Sevilla0(0)
2016→ Torino (huazim)14(5)
2016–Lazio253(166)
Karriera ndërkombëtare‡
2009–2010Italia U206(0)
2009–2013Italia U2114(10)
2014–Italia57(17)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 9 dhjetor 2023
‡ Ndeshjet dhe golat me ekipin kombëtar të redaktuar më 9 shtator 2023

Ciro Immobile (Italisht: [ˈtʃiro imˈmɔbile]; lindur më 20 shkurt 1990) është një futbollist profesionist italian i cili luan si sulmues për klubin italian Lazio dhe kombëtaren italiane.

Immobile e nisi karrierën e tij si futbollist te Sorrento në vitin 2002 para se të kalonte te akademia e Juventusit në vitin 2008. Pas një viti ai u bë pjesë e ekipit të parë ku u aktivizua pak para se të huazohej në tre klube të ndryshme në Serie B në tre vitet e ardhshme. Në vitin 2012, ai u transferua te Genoa, duke luajtur për një sezon para se të kalonte te Torino, klubi rival i Juventusit. Immobile shkëlqeu në sezonin e tij të parë te Torino, duke fituar çmimin e golashënuesit më të mirë të Serie A para se të shitej në Gjermani te Borussia Dortmund për 18 milion €. Pas një sezoni pa shkëlqim, Immobile e shpenzoi sezonin 2015–16 fillimisht si i huazuar te Sevilja në La Liga dhe më pas te Torino, duke u rikthyer. Në korrik 2016, ai u transferua te Lazio ku shënoi 26 gola në sezonin e parë. Në sezonin e dytë, ai fitoi çmimin Capocannoniere si golashënuesi më i mirë në Serie A për herë të dytë pasi regjistroi 29 gola në 33 ndeshje.

Në nivel ndërkombëtar, Immobile luajti me ekipet nën-20 dhe -21 te të rinjtë para se të debutonte me ekipin e parë në vitin 2014. Ai ka përfaqsuar Italinë në FIFA Kupën e Botës 2014 dhe UEFA Euro 2016.

Karriera me klube[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Vitet e hershme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lindur në Torre Annunziata, Itali, Immobile filloi karrierën e tij të hershme me Sorrenton, ku në sezonin 2007–08 shënoi 30 gola, duke ndezur interesin e gjigandit italian Juventus.[2]

Në 2008, në moshën 18 vjeçare, ai u ble për 80 mijë € nga Juventus, nën rekomandimin e Ciro Ferraras. Ai u vendos për të luajtur me Primaverën.[3][4] Më 23 shkurt 2009, ai kontriboi në fitoren e Turnamentit Viareggio 2009 duke shënuar dy gola në finale kundër Sampdorias.[5]

Juventus[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ai bëri debutimin e tij në Serie A në të njëjtin vit më 14 mars në fitoren 4–1 kundër Bolonjës, duke u aktivizuar në momentet e fundit të ndeshjes në vend të sulmuesit Alessandro Del Piero.[6] Më 25 nëntor 2009, ai bëri debutimin e tij në Ligën e Kampioneve në humbjen 2–0 kundër francezëve të Bordeaux.[7] Në shkurt 2010, ai shënoi një tregolësh kundër Empolit në finalen e Torneo di Viareggio 2010 duke i dhuruar Juventusit titullin e dytë rresht.[8]

Pas Torneo di Viareggio, Immobile kaloi në skuadrën e parë duke lënë sektorin e të rinjëve. Më 1 korrik, Immobile sëbashku me shokun e tij Luca Marrone u huazuan te Siena në Serie B.[9] Në shkëmbim të dy huazimeve, Juventus mori Niccolò Giannetti, Leonardo Spinazzola dhe mesfushorin austriak Marcel Büchel.[10] Megjithatë, ai nuk la mbresa te Siena, duke u larguar në janar 2011 pas vetëm katër ndeshjesh dhe një goli.[11] Pas largimit nga Siena, ai u huazua sërisht nga Juventusi te klubi tjetër i Serie B, Grosseto, për pjesën e mbetur të sezonit 2010–11[12] Immobile bëri debutimin e tij me Grosseton më 29 janar 2011 në fitoren 1–0 në transfertë kundër Vicenzës.[13] Ai e përfundoi sezonin me 16 paraqitje përpara se të rikthehej te Juventus më 30 qershor 2011.

Pescara[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 17 gusht 2011, u njoftua se Immobile do të bashkohej me klubin e Serie B Pescara për një sezon të plotë në huazim nga Juventus.[14] Ai shënoi golin e tij të parë më 26 gusht gjatë debutimit të tij me klubin në ndeshjen e parë të sezonit në ligë kundër Hellas Verona. Deri në pjesën e parë të sezonit, Immobile kishte shënuar plot 14 gola. Më 30 janar 2012, Genoa kishin paguar katër milion € për gjysmën e kartonit të lojtarit nga Juventus, pas performancave të tij të mira në Serie B.

Immobile e kompletoi sezonin e tij me Pescarën në divizionin e dytë italian, duke ndihmuar klubin të ngjitej në Serie A. Ai gjithashtu u bë golashënuesi më i mirë në atë sezon me plot 28 gola,[15] shtatë më shumë se vendi i dytë që mbahej nga Marco Sau i Juve Stabias.[16] Immobile gjithashtu u emërua Lojtari i Vitit i Serie B. Më 20 qershor, u rinovua bashkpronësia midis Juventusit dhe Genoas, me Kuqeblutë që e regjistruan si lojtarin e tyre italianin për sezonin 2012–13. Pas mori katër milion € nga Genoa, Juventus mori gjithashtu edhe gjysmën e kartonit të Richmond Boakye në korrik 2012.

Genoa[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Immobile më në fund u bë lojtari i Genoas më 1 korrik 2012 pas mbarimit të huazimit te Pescara.[17] Më 26 gusht, ai shënoi golin e parë në Serie A në fitoren 2–0 në shtëpi kundër Cagliarit.[18] Ai shënoi edhe golin e dytë më 16 shtator në humbjen 1–3 kundër klubit të tij Juventus në Stadio Luigi Ferraris. Ai gjitashtu shënoi gola edhe kundër Napolit dhe Sampdorias respektivisht më 11 dhe 18 nëntor, me Genoan që dështoi të fitonte ndeshjet.

Immobile e përfundoi sezonin me pesë gola në 33 ndeshje në Serie A, 21 prej të cilave si titullar. Të gjithë golat e tij erdhën në pjesën e parë të sezonit. Genoa u rendit në vendin e 17të, vetëm një pozicion më lartë nga pozicionet e rënjes. Më 19 qershor 2013, Genoa dhe Juventus rinovuan bashkpronësitë e Immobiles dhe Boakye.[19]

Torino[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Immobile me Torinon.

Më 12 korrik 2013, Juventus bleu pjesën e të drejtave të Genoas për Immobilen për 2.75 milion €.[20] Në të njëjtën ditë, ai u shit te rivalët e qytetit Torino në formën e bashkpronësisë për 2.75 milion €.[21] Immobile bëri debutimin e tij me Torinon gjatë raundit të parë të Kupës së Italisë kundër ish klubit të tij Pescara, ku arriti të shënojë golin e parë të sezonit.[22] Ai dhuroi një asist në debutimin e tij me Torinon në Serie A, dhe shënoi golin e parë për sezonin 2013–14 në barazimin 2–2 kundër Sampdorias më 7 tetor.[23] Ky ishte goli i tij i parë në Serie A që nga dhjetori i vitit 2012.[23] Ky ishte fillimi i një forme fantastike për sulmuesin italian, i cili regjistroi 12 gola në 15 ndeshjet e rradhës,[24] përfshirë edhe dopietën e tij të parë kundër Chievo Veronës.

Më 22 mars 2014, Immbile shënoi tregolshin e parë në Serie A në fitoren 3–1 kundër Livornos.[25] Tre ditë më vonë, ai shënoi një gol spektakolar me këmbën të majtë kundër Romës në Stadio Olimpico.[26] Më 6 prill, ai shënoi golin e fitores kundër Catanias në fitoren 2–1.[27]

Më 13 prill, gjatë ndeshjes kundër ish klubit të tij Genoa, Immobile shënoi golin e barazimit të përkohshëm në kohën shtesë e cila u pasua nga një gol i Alessio Cercit disa momente më pas për ti dhënë Torinos një fitore 2–1 me përmbysje.[28][29] Ai shënoi sërisht në ndeshjen tjetër në barazimin 3–3 në transfertë kundër Lazios.[30] Më 27 prill, ai shënoi për të gjashtën ndeshje rresht në fitoren 2–0 kundër Udineses.[31] Ky ishte goli i 21të në sezonin 2013–14 për të,[32] duke barazuar numrin e golave të shënuar në një sezon nga një lojtar i Torinos, një rekord i mbajtur nga Paolo Pulici dhe Francesco Graziani.[33][34]

Më 11 maj, Immobile shënoi në ndeshjen e fundit të tij të sezonit 2013–14 kundër Parmës. Në atë ndeshje, ai u përjashtua me karton të kuq duke humbur ndeshjen e fundit të kampionatit kundër Fiorentinës.[35] Ai e mbylli sezonin me 23 gola në 33 ndeshje, përfshirë një gol të shënuar në Kupën e Italisë.[36] Ai u bë lojtari i parë i Torinos që fiton çmimin Capocannoniere që nga Ciccio Graziani në sezonin 1976–77.[37]

Borussia Dortmund[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Immobile duke luajtur me Borussia Dortmund, 27 korrik 2014.

Më 2 qershor 2014, klubi gjerman i Bundesligës Borussia Dortmund njoftoi blerjen e Immobiles, pavarësisht se marrëveshja e bashkpronësisë midis Torinos dhe Juventusit nuk u zgjidh.[38][39] Më 10 maj 2014, presidenti i Torinos, Urbano Cairo, akuzoi Dortmundin dhe Juventusin se kishin shkelur rregulloren e FIFA-s në lidhje me këtë transferim, kurse FIGC deklaroi se këto lloje transferimesh duhet të kenë një konsensus midis klubeve bashkpronare.[40] Cairo gjithshtu synonte ta mbante Immobilen edhe për një sezon për arsye sportive dhe për përfitime. Më 18 qershor 2014, Juventus shiti 50% të kartonit të sulmuesit te Torino për 8 milion €.[41]

Më 13 gusht 2014, Immobile bëri debutimin e tij zyrtar duke luajtur si titullar për 90 minuta në suksesin 2–0 kundër rivalëve të Bayern München në ndeshjen e DFL-Supercup, gjë që i solli Dortmundit trofeun e parë të sezonit.[42] Dhjetë ditë më pas, Immobile startoi në ndeshjen e parë të sezonit 2014–15 në Bundesligë; Dortmundi u mund 2–0 nga Bayer Leverkusen në shtëpi. Në debutimin e tij në Ligën e Kampioneve më 17 shtator, Immobile shënoi golin e parë të skuadrës së tij që mposhti me rezultatin 2–0 Arsenalin në Signal Iduna Park.[43]

Sevilla[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Immobile me Seviljen në gusht 2015, para nisjes së ndeshjes së UEFA Super Kupës.

Më 12 korrik 2015, Immobile u huazua për një sezon në La Liga te Sevilja pas vetëm një sezoni me Dortmundin në Gjermani.[44] Klubi spanjoll gjithashtu kishte të drejtën e blerjes në përfundim të sezonit. Më 31 korrik, duke luajtur në një ndeshje miqësore kundër Watfordit në Vicarage Road, Immobile u nxorr nga fusha me barrelë duke pasur një maskë oksigjeni dhe një mbajtës qafe pas një përplasje të rëndë me një lojtar kundërshtar.[45] Ai u dërgua menjëherë në spital për të kryer teste.[46] Më vonë u përcaktua se ai kishte dëmtuar septumin e tij hundor, i cili dukej si një dëmtim i madh, por doli të ishte një dëntim i vogël.[47]

Immobile u rikthye nga ky dëmtim dhe bëri debutimin e tij zyrtar me ekipin më 11 gusht në ndeshjen e UEFA Super Kupës kundër Barcelonës, duke zëvëndësuar sulmuesin francez Kevin Gameiro në minutën e 80të. Ai asistoi golin e barazimit të përkohëshëm të shënuar Yevhen Konoplyanka që e dërgoi ndeshjen në kohën shtesë, ku Sevilja u mposht me rezultatin 5–4.[48]

Më 8 nëntor, Immobile regjistroi golin e parë me Seviljen në fitoren 3–2 në shtëpi kundër Real Madridit në La Liga.[49][50] Po nëntor, pasi Immobile zhvilloi paraqitjen e tij të pestë në kampionat, Sevilja ushtroi të drejtën e blerjes së kartonit të tij, duke i paguar Dortmundit 11 milion € plus 3 milion € për huazimin.[51]

Huazimi te Torino[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 14 janar 2016, Immobile u rikthye te Torino në formë huazimi deri në përfundim të sezonit 2015–16.[52][53] Dy ditë pas rikthimit të tij në Torino, Immobile shënoi një nga golat e fitores 4–2 kundër Frosinones.[54] Më 14 shkurt, ai shënoi një dopietë në fitoren 3–1 në transfertë kundër Palermos.[55] Më 22 mars, Immobile pësoi një dëmtim muskular në pjesën e parë të derbit të Torinos kundër Juventusit, duke u detyruar të qëndrojë jashtë fushave për rreth një muaj.[56]

Lazio[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2016–2019: Debutimi dhe trofetë e para[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Immobile në aksion për Lazion gjatë ndeshjes së Ligës së Evropës kundër Salzburgut, 12 prill 2018.

Më 27 korrik 2016, Immobile u ble nga Lazio për 8.75 milion € (plus 700,000 € komision për agjentët).[57][58] Ai bëri debutimin e tij më 21 gusht në ndeshjen hapëse të Serie A kundër Atalantës, duke shënuar një nga golat e fitores 4–3 në transfertë.[59] Më 1 tetor, ai regjistroi dopietën e parë sezonale në fitoren 3–0 në transfertë kundër Udineses.[60] Më 1 mars 2017, Immobile shënoi golin e tij të parë në Derby della Capitale kundër Romës, duke ndihmuar Lazion të fitonte 2–0 në ndeshjen e vlefshme për gjysëm-finalen e Kupës së Italisë.[61] Ai luajti në ndeshjen finale më 17 maj kundër Juventusit, ku Lazio u mposht me rezultatin 2–0.[62] Immobile e mbylli sezonin e tij të parë në kryeqytet me 23 gola në 36 ndeshje në kampionat, duke kaluar shifrën që regjistroi në sezonin 2013–14 ku fitoi çmimin Capocannoniere, por në këtë sezon ai e humbi çmimin ndaj sulmuesit boshnjak të Romës Edin Džeko, i cili shënoi 29 gola.[63]

Më 13 gusht 2017, Immobile e nisi sezonin e ri duke i shënuar një dopietë Juventusit në ndeshjen e Superkupës së Italisë. Lazio fitoi ndeshjen me rezultatin 3–2 duke fituar trofeun e parë të sezonit; ky ishte edhe trofeu i parë i Immobiles me klubin.[64][65] Më 10 shtator, në ndeshjen e javës së tretë të Serie A, Immobile shënoi tregolëshin e parë me Lazion në fitoren 4–1 në shtëpi kundër Milanit,[66] ku ai asistoi edhe golin e katërt të shënuar nga Luis Alberto.[67] Më 21 tetor, Immobile firmosi një kontratë të re me Lazion deri në vitin 2022.[68] Në Ligën e Evropës ku Lazio ishte vendosur në Grupin K, Immobile shënoi dy gola dhe ndihmoi ekipin ta mbyllte grupin në vendin e parë.[69][70]

Ai e nisi vitin e ri 2018 duke shënuar katër gola në fitoren në fitoren 5–2 në transfertë kundër SPAL-it;[71] ai u bë lojtari i parë i Lazios në 16 vitet e fundit që shënon tre ose më shumë gola në ndeshje të ndryshme.[72] Më 22 shkurt, Immobile shënoi tregolëshin e parë në kompeticionet evropiane në ndeshjen e kthimit të raundit të 32-tave të Ligës së Evropës kundër Steaua Bucureștit, duke i dhënë Lazios fitoren 5–1 dhe kualifikimin në raundin tjetër pas humbjes 1–0 në ndeshjen e parë.[73] Me këto gola, ai hyri në listën e dhjetë golashënuesve më të mirë të të gjitha kohrave të Lazios. Më 31 mars, Immobile shënoi dy herë në fitoren tenistike 6–2 kundër Beneventos, duke regjistruar golin e 36të në të gjitha kompeticionet për këtë sezon; me këto gola, ai they rekordin e Giorgio Chinaglias për numrin e golave të shënuar në një sezon të vetëm për Lazion.[74]

Më 20 maj, me përfundimin e kampionatit, Immobile u shpall golashënuesi më i mirë sëbashku me Mauro Icardin e Interit me 29 gola në 33 ndeshje.[75] Ai u bë lojtari i tretë pas Zlatan Ibrahimović dhe Luca Tonit që fiton Capocannonieren me dy ekipe të ndryshme.[76] Në Ligën e Evropës, ai u shpall sërisht golashënuesi më i mirë sëbashku me spanjollin Aritz Aduriz, duke regjistruar 8 gola në 9 ndeshje.[77] Immobile e mbylli sezonin 2017–18 me 41 gola në 47 ndeshje në të gjitha kompeticionet, duke vendosur një rekord personal.

Më 25 tetor 2018, Immobile luajti ndeshjen e tij të 100të me Lazion në të gjitha kompeticionet në fitoren 3–1 në transfertë kundër klubit francez Olympique de Marseille.[78] Sezoni 2018–19 nuk ishte në pritshmëritë e Immobiles pasi ai shënoi vetëm 19 gola në 46 ndeshje në të gjitha kompeticionet. Megjithatë, ai fitoi trofeun e dytë me Lazion, Kupën e Italisë, duke luajtur 66 minuta në finalen e fituar 2–0 kundër Atalantës më 15 maj 2019.[79]

Në ndeshjen e parë të sezonit 2019–20, i katërti i tij në Romë, më 25 gusht, Immobile shënoi dy gola kundër Sampdorias për të arritur në shifrën 100 gola në Serie A.[80] Më 3 nëntor, ai shënoi golin e parë të fitores 2–1 kundër Milanit në San Siro, duke arritur edhe golin e 100të me fanellën e Lazios;[81] ai u bë lojtari i gjashtë në historinë e klubit që shënon 100 ose më shumë gola. Më 22 dhjetor, ai luajti 82 minuta në ndeshjen e Superkupës së Italisë 2019 kundër Juventusit, ku Lazio fitoi me rezultatin 3–1; ky ishte trofeu i tretë i Immobiles me Bardhekaltrit.[82]

2019–2021: Këpuca e Artë Evropiane, rekordi i golave dhe rinovimi i kontratës[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 26 korrik 2020, Immobile shënoi një tregolësh në fitoren 5–1 kundër Veronës, duke rimarrë sërisht kreun e renditjes së golashënuesve; me këto tre gola, ai barazoi polakun Robert Lewandowski në garën për Këpucën e Artë Evropiane.[83][84] Gjashtë ditë më pas, në ndeshjen e fundit të kampionatit, Immobile shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në distafën 3–1 kundër Napolit, duke arritur në shifrën e 36 golave. Ai barazoi rekordin e të gjitha kohërave për numrin e golave të shënuar në një sezon të Serie A të vendosur nga Gonzalo Higuaín.[85] Me 36 gola në 37 ndeshje, Immobile fitoi Këpucën e Artë Evropiane për herë të parë në karrierë,[86] duke u bërë lojtari i parë nga Serie A që e fiton këtë çmim që nga Francesco Totti në viti 2007, si dhe çmimin Capocannoniere për herë të tretë.[87] Për më tepër, ai vendosi një rekord për numrin e golave nga penalltia në një sezon në Serie A (14).[88] Lazio e mbylli sezonin në vendin e 4të dhe siguroi rikthimin në Ligën e Kampioneve pas 13 vitesh.

Më 31 gusht 2020, Immobile firmosi një kontratë të re pesë-vjeçare me klubin.[89] Më 20 tetor, ai bëri debutimin e tij në Ligën e Kampioneve me Lazion në fitoren 3–1 kundër ish klubit të tij Dortmund në fazën e grupeve.[90] Më 12 maj 2021, ai shënoi golin e vetëm të ndeshjes kundër Parmës, duke arritur në kuotën e 150 golave në të gjitha kompeticionet me Lazion;[91] ky gol bëri që ai të kalonte legjendën e klubit Silvio Piola si golashënuesi më i mirë i Lazios në kompeticionet zyrtare.[92][93]

2021–vazhdon: Shiriti i kapitenit dhe rekorde të tjera[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Immobile duke luajtur si kapiten në një ndeshje kundër klubit rumun CFR Cluj, 24 shkurt 2023.

Gjatë fazës përgatitore në verën e vitit 2021, Immobile u bë kapiteni i ri i ekipit pas largimit të kapitenit Senad Lulić dhe zëvëndësuesit të tij Marco Parolo.[94] Më 30 tetor, ai shënoi golin e 159të me klubin në fitoren 2–1 kundër Atalantës, duke barazuar rekordin e të gjitha kohërave të Piolës.[95] Ai e theu rekordin pesë ditë më vonë kundër Marsejës në fazën e grupeve të Ligës së Evropës.[96] Me këtë gol, ai u bë gjithashtu golashënuesi më i mirë i klubit në Ligën e Evropës me 11 gola, duke kaluar ish sulmuesin Pierluigi Casiraghi, i cili kishte shënuar 10 gola.[97] Më 7 nëntor, Immobile shënoi një nga tre golat e fitores kundër Salernitanës për t'u bërë lojtari i parë në historinë e Lazios që shënon 10 ose më shumë gola në gjashtë sezone rresht në Serie A.[98]

Më 6 janar 2022, Immobile shënoi në barazimin 3–3 kundër Empolit, duke u bërë lojtari i katërt në historinë e Serie A që shënon 15 ose më shumë gola në shtatë sezone të ndryshme.[99] Pas kësaj, ai luajti ndeshjen e 200të me Lazion në Serie A në fitoren 3–0 kundër Cagliarit në transfertë, duke shënuar me penallti.[100] Me këtë gol ai barazoi Silvio Piolën si golashënuesi më i mirë i Lazios në Serie A (143) si dhe u bë lojtari i tretë në histori që shënon 20 ose më shumë gola në gjashtë sezone në Serie A.[101]

Më 16 prill, Immobile shënoi në minutat shtesë të barazimit 1–1 kundër Torinos, duke regjistruar golin e tij të 180të në Serie A, gjë që e bëri golashënuesin e 13të më të të mirë të të gjitha kohrave të ligës pasi barazoi veteranin Fabio Quagliarella. Përveç kësaj, ai u bë lojtari i parë në historinë e Serie A që shënon 25 ose më gola në tre sezone të ndryshme si dhe arriti në kuotën e 30 golave për herë të tretë në karrierë.[102] Tetë ditë më pas, ai shënoi në suksesin 2–1 kundër Milanit, duke u bërë lojtari i katërt, pas Robert Lewandowskit, Lionel Messit, dhe Cristiano Ronaldos që shënon 25 gola në kampionat në tre sezone të ndryshme në një nga pesë ligat e mëdhaja të Evropës që nga sezoni 2016–17.[103] Immobile e mbylli sezonin me 27 gola në kampionat, duke fituar çmimin Capocannoniere për herë të katërt në karrierë, gjë që e bëri atë italianin e parë që e fiton këtë çmim katër herë;[104] falë performancave të tij, ai u nderua me çmimin "Sulmuesi më i mirë".[105]

Më 13 tetor 2022, Immobile shënoi në barazimin 2–2 kundër Sturm Gaz në fazën e grupeve të Ligës së Evropës, duke kaluar Simone Inzaghin si golashënuesi më i mirë i klubit në kompeticionet evropiane.[106] Lazio nuk e kaloi grupin e Ligës së Evropës, duke rënë në UEFA Ligën e Konferencave; më 16 shkurt 2023, Immobile shënoi golin e parë të Lazios në këtë kompeticion në fitoren minimale 1–0 kundër CFR Cluj në ndeshjen e parë në fazën me eliminim direkt.[107] Tre ditë më pas, ai shënoi një dopietë në fitoren 2–0 kundër Salernitanës në transfertë, duke kaluar suedezin Kurt Hamrin si golashënuesi i 8të më i mirë i Serie A.[108] Më 14 prill, Immobile shënoi me penallti në fitoren 3–0 kundër Spezias për t'u bërë lojtari i tretë, pas Francesco Tottit dhe Antonio Di Natales që shënon 10 ose më shumë gola në shtatë sezone me të njëjtin ekip.[109]

Më 2 shtator 2023, Immobile luajti ndeshjen e tij të 300të në të gjitha kompeticionet me Lazion në fitoren 2–1 kundër Napolit në javën e 3të të Serie A.[110] Në fitoren 1–0 kundër Feyenoordit në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve, Immobile shënoi golin e tij të 200të me Lazion.[111] Më 25 nëntor, ai shënoi me penallti kundër Salernitanës, duke u bërë lojtari i parë në historinë e Serie A që shënon 100 gola në ndeshjet në transfertë.[112]

Karriera ndërkombëtare[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Immobile në aksion me Italinë në një ndeshje miqësore kundër Portugalisë në vitin 2015.

Immobile bëri debutimin e tij me kombëtaren nën-19 në kualifikueset e Kampionatit Evropian të Futbollit 2009 në tetor 2008, por Italia dështoi të arrinte në play-off. Më 25 mars 2009, ai bëri debutimin e tij me ekipin nën-21 në një ndeshje miqësore kundër Austrisë.[113] Ai shënoi golin e parë më 25 prill 2012 në ndeshjen e rradhës miqësore kundër Skocisë, duke ndihmuar Italinë të fitonte 4–1. Ai gjithashtu shënoi edhe kundër Holandës pasi dribloi tre mbrojtës dhe portierin. Immobile ishte një nga 23 lojtarët e thirrur për Kampionatin Evropian 2013 në Izrael.[114]

Më 2 mars 2014, ai mori thirrjen e parë në kombëtaren e parë nga trajneri Cesare Prandelli, për miqësore kundër Spanjës tre ditë më vonë.[115] Ai bëri debutimin e tij si zëvëndësim në humbjen 1–0.[116]

Më 13 maj 2014, Immobile ishte në listën paraprake me 30 lojtarë për Kupën e Botës 2014,[117] kurse më 1 qershor u përfshi në listën përfundimtare me 23 lojtarë.[118] Shtatë ditë më pas, Immobile shënoi një tregolësh në ndeshjen e fundit përgatitore të Italisë para fillimit të turnamentit, në një fitore 5–3 kundër klubit brazilian Fluminenses. Ai bëri debutimin e tij në një Kupë Bote në ndeshjen e parë të fazës së grupeve kundër Anglisë më 14 qershor, duke u aktivizuar në vend të sulmuesit Mario Balotelli i cili kishte shënuar golin e fitores.[119]

Më 31 maj 2016, Immobile ishte pjesë e listës së 23 lojtarëve të përzgjedhur nga Antonio Conte për UEFA Euro 2016.[120] Ai u aktivizua në ndeshjet e fazës së grupeve kundër Belgjikës dhe Republikës së Irlandës.[121][122]

Në qershor 2021, Immobile u ftua nga trajneri Roberto Mancini për të luajtur në UEFA Euro 2020.[123] Në ndeshjen hapëse të grupit, ai shënoi dhe asistoi në fitoren 3–0 kundër Turqisë.[124] Immobile shënoi edhe në ndeshjen e dytë të grupit kundër Zvicrës, me Italinë që fitoi, duke siguruar kualifimin në fazën me eliminim direkt.[125] Në ndeshjen gjysëm-finale kundër Spanjës më 6 korrik, Immobile asistoi golin e Federico Chiesës, para se të zëvëndësohej nga Domenico Berardi; koha e rregullt dhe shtesa u mbyllën në barazim 1–1, por Italia avancoi në finale pasi fitoi me penallti 4–2.[126] Në finalen e madhe më 11 korrik, Immobile e nisi ndeshjen kundër Anglisë si titullar, por u zëvëndësua sërisht në pjesën e dytë nga Berardi; Italia u shpall kampione evrope pasi fitoi 3–1 nga gjuajtjet e penalltive.[127][128]

Profili i lojtarit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Edhe pse pozicioni i tij parësor është qëndër-sulmues, Immobile mund të luajë pa problem në çdo repart të sulmit. Ai është një sulmues i shpejtë, i njohur për lëvizjet e tij pa top, si dhe aftësitë për të kryer inkursione drejt sulmit dhe të shfrytëzojë hapsirat.[129] Karakteristikat e tij kryesore janë instikti për gol dhe finalizimi i saktë me të dyja këmbët, si dhe fiziku u tij; ai gjithashtu zotëron një teknik të mirë, dhe është i aftë në duelet ajërore.[129][130][131] Përveç aftësive në sulm dhe golave të shumtë, Immobile është një lojtar me intensitet të lartë pune, i njohur për vullnetin e tij për të ndjekur topin dhe për të bërë presion për ta fituar atë;[129] ai gjithashtu di të kombinohet me shokët e tij,[132] qjë që e lejon të dhurojë asiste për ta.[133]

Jeta personale[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në maj 2014, Immobile u martua me të dashurën e tij Jessica Melena.[134] Ata sëbashku kanë katër femijë.[135]

Më 16 prill 2023, Immobile, i shoqëruar nga dy vajzat e tij, u përfshi në një aksident automobilistik pasi makina e tij u godit nga një tramvaj në Romë, duke pësuar dëmtime në shpinë dhe në brinjë.[136][137]

Statistikat e karrierës[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klube[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Redaktuar më 1 gusht 2020[138]
Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Evropa Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Juventus 2008–09 Serie A 1 0 0 0 0 0 — 1 0
2009–10 2 0 1 0 1[a] 0 — 4 0
Gjithsej 3 0 1 0 1 0 0 0 5 0
Siena (huazim) 2010–11 Serie B 4 1 2 1 — — 6 2
Grosseto (huazim) 2010–11 Serie B 16 1 0 0 — — 16 1
Pescara (huazim) 2011–12 Serie B 37 28 0 0 — — 37 28
Genoa 2012–13 Serie A 33 5 1 0 — — 34 5
Torino 2013–14 Serie A 33 22 1 1 — — 34 23
Borussia Dortmund 2014–15 Bundesliga 24 3 3 3 6[a] 4 1[b] 0 34 10
Sevilla (huazim) 2015–16 La Liga 8 2 3 2 3[a] 0 1[c] 0 15 4
Torino (huazim) 2015–16 Serie A 14 5 0 0 — — 14 5
Lazio 2016–17 Serie A 36 23 5 3 — — 41 26
2017–18 33 29 4 2 9[d] 8 1[e] 2 47 41
2018–19 36 15 5 3 5[d] 1 — 46 19
2019–20 37 36 2 1 4[d] 2 1[e] 0 44 39
Gjithsej 142 103 16 9 18 11 2 2 178 125
Gjithsej karriera 313 167 27 16 28 15 4 2 373 203
  1. ^ a b c All appearances in UEFA Champions League
  2. ^ Appearance in DFL-Supercup
  3. ^ Appearance in UEFA Super Cup
  4. ^ a b c All appearances in UEFA Europa League
  5. ^ a b Appearance in Supercoppa Italiana

Kombëtarja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Redaktuar më 18 nëntor 2019[139][140]
Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Italia
2014 9 1
2015 3 0
2016 8 4
2017 10 2
2018 5 0
2019 4 3
Gjithsej 39 10

Trofe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klube[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pescara[141]
Borussia Dortmund[141]
Lazio[141]

Personale[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Çmime
Performanca

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "S.S.Lazio - Tesserati - Prima Squadra" [S.S. Lazio - Ekipi i parë]. sslazio.it (në italisht). S.S. Lazio. Arkivuar nga origjinali më 23 janar 2020. Marrë më 1 tetor 2018.
  2. ^ "Esclusiva spaziojuve: un giorno con Ciro Immobile" (në italisht). Spazio Milan. Marrë më 1 qershor 2014.
  3. ^ ""Quando l'Inter scartò Immobile per Balotelli..."" (në italisht). Sport Panorama. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2014. Marrë më 1 qershor 2014.
  4. ^ "Danilo Pagni: "Ecco come la Juve soffiò Immobile all'Inter"" (në italisht). Tutto Mercato Web. Marrë më 1 qershor 2014.
  5. ^ "Juventus 4-1 Sampdoria". Offside Pisa (në italisht). 23 shkurt 2009. Marrë më 9 qershor 2014.
  6. ^ "Juve - Bologna 4-1: Giovinco scatenato, nella ripresa bianconeri travolgenti" (në italisht). Calcio Blog. Arkivuar nga origjinali më 3 shkurt 2014. Marrë më 1 qershor 2014.
  7. ^ "Video gol Bordeaux-Juventus 2-0 Champions league" (në italisht). Sport Live. Arkivuar nga origjinali më 5 qershor 2014. Marrë më 1 qershor 2014.
  8. ^ ""Ciro Immobile turns 20 in a perfect week!"" (në anglisht). Juventus F.C. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2012. Marrë më 1 qershor 2014.
  9. ^ "Ufficiale: Scambio Juventus-Siena, Immobile e Marrone in Toscana" (në italisht). TuttoMercatoWeb.com. 1 korrik 2010. Marrë më 2 shkurt 2015.
  10. ^ "Immobile e Marrone al Siena, Giannetti, Buchel e Spinazzola alla Juventus" (në italisht). A.C. Siena. 1 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 18 shkurt 2013. Marrë më 13 korrik 2013.
  11. ^ "Immobile via da Siena: tre pretendenti" (në italisht). TuttoMercatoWeb.com. 17 nëntor 2010. Marrë më 2 shkurt 2015.
  12. ^ "Ufficiale: Ciro Immobile al Grosseto". Biancorossi.it (në italisht). 24 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 25 prill 2011. Marrë më 24 janar 2011.
  13. ^ "Vicenza 0-1 Grosseto" (në italisht). Lega Serie B. 29 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 14 mars 2014. Marrë më 21 qershor 2014.
  14. ^ "Speciale Calciomercato: Immobile in biancazzurro" (në italisht). Delfino Pescara 1936. 17 gusht 2011. Arkivuar nga origjinali më 4 janar 2014. Marrë më 13 korrik 2013.
  15. ^ a b "Ciro Immobile » Serie B 2011/2012" (në anglisht). World Football. Marrë më 9 qershor 2020.
  16. ^ "Italy » Serie B 2011/2012 » Top Scorer" [Italy » Serie B 2011/2012 » Golashënuesi më i mirë] (në anglisht). World Football. Marrë më 9 qershor 2020.
  17. ^ "Partecipazioni" (PDF) (në italisht). Lega Serie A. 18 qershor 2012. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 26 qershor 2013. Marrë më 8 nëntor 2014.
  18. ^ "Genoa 2-0 Cagliari" (në italisht). Lega Serie A. 26 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 2 shkurt 2015. Marrë më 19 prill 2014.
  19. ^ "Youth transfer operations" (në anglisht). Juventus F.C. 19 qershor 2013. Marrë më 13 korrik 2013.
  20. ^ "Official: Immobile to Torino" [Zyrtare: Immobile te Torino] (në anglisht). Football Italia. Marrë më 1 qershor 2014.
  21. ^ "Agreements about the player Ciro Immobile" [Marrëveshje mbi lojtarit Ciro Immobile] (PDF) (në anglisht). Juventus F.C. 12 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 10 qershor 2015. Marrë më 13 korrik 2013.
  22. ^ "Torino vs Pescara" (në anglisht). Soccerway. 17 gusht 2013. Marrë më 1 qershor 2014.
  23. ^ a b "Immobile" (në anglisht). Transfermarket. Arkivuar nga origjinali më 4 nëntor 2013. Marrë më 1 qershor 2014.
  24. ^ "Ciro Immobile" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 1 qershor 2014.
  25. ^ "TORINO LIVORNO 3–1" (në italisht). Lega Serie A. Arkivuar nga origjinali më 22 mars 2014. Marrë më 23 mars 2014.
  26. ^ "Ciro Immobile Scores Amazing Volley for Torino vs. Roma in Serie A" [Ciro Immobile shënon një gjuajtje vollej të mrekullueshëm për Torinon kundër Romës në Serie A] (në anglisht). Bleacher Report. Marrë më 7 prill 2014.
  27. ^ "Catania vs. Torino 1 – 2" (në anglisht). Soccerway. 6 prill 2014. Marrë më 7 prill 2014.
  28. ^ "Torino 2–1 Genoa: Immobile And Cerci Leave It Late" [Torino 2–1 Genoa: Immobile dhe Cerci e lejnë në fund] (në anglisht). Forza Italian Football. Marrë më 14 prill 2014.
  29. ^ "Torino trainer ruptures achilles tendon celebrating goal" [Trajneri i Torinos këput tendinat e akilit duke festuar golin] (në anglisht). Eurosport. Marrë më 14 prill 2014.
  30. ^ "Lazio vs. Torino 3 – 3" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 27 prill 2014.
  31. ^ "Immobile: Joining two legends makes me proud" [Immobile: Ti bashkohesh dy legjendave më bën krenar] (në anglisht). Inside Italian Football. 27 prill 2014. Arkivuar nga origjinali më 19 maj 2014. Marrë më 19 maj 2014.
  32. ^ "Torino vs. Udinese 2 – 0" (në anglisht). Soccerway. 27 prill 2014. Marrë më 27 prill 2014.
  33. ^ "Serie A Toro, Udinese ko. Immobile in stile Pulici" [Serie A Toro, Udinese ko. Immobile në stilin Pulici] (në anglisht). Tutto Sport. Arkivuar nga origjinali më 27 prill 2014. Marrë më 27 prill 2014.
  34. ^ "Immobile: "Orgoglioso di aver raggiunto due miti come Pulici e Graziani"" [Immobile: "Krenar që kam arritur dy mite si Pulici dhe Graziani"] (në italisht). Tutto Mercato Web. Marrë më 27 prill 2014.
  35. ^ "Torino vs. Parma 1 – 1" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 11 maj 2014.
  36. ^ a b "Ciro Immobile » Serie A 2013/2014" (në anglisht). World Football. Marrë më 9 qershor 2020.
  37. ^ "Serie A Week 38: Did You Know?" [Serie A Java 38të? A e dini?] (në anglisht). Football Italia. 19 maj 2014. Marrë më 19 maj 2014.
  38. ^ "Immobile konfirmon transferimin në Dortmund". Gazeta Express. 1 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali më 8 qershor 2020. Marrë më 8 qershor 2020.
  39. ^ "Immobile në Borussia Dortmund". Lajmi.net. 30 maj 2014. Marrë më 8 qershor 2020.
  40. ^ "Torino accuse BVB over Immobile" [Torino akuzon BVB në lidhje me Immobilen] (në anglisht). Football Italia. 10 maj 2014. Marrë më 18 qershor 2014.
  41. ^ "Agreement with Torino FC for the termination of the sharing agreement of the player Ciro Immobile" [Marrëveshje me Torinon për ndërprerjen e marrëveshjes së ndarë të lojtarit Ciro Immobile] (PDF) (në anglisht). Juventus F.C. 18 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 10 janar 2019. Marrë më 18 qershor 2014.
  42. ^ "Bajerni mposhtet 2-0, triumfon Dortmundi". Panorama Sport. 14 gusht 2014. Marrë më 14 gusht 2014.
  43. ^ "Eshtë Super-Borusia, "balsamos" Arsenalin". Panorama Sport. 17 shtator 2014. Marrë më 18 shtator 2014.
  44. ^ Ergi Lubani (12 korrik 2015). "Zyrtare / Immobile huazohet te Sevilla". Telesport.al. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  45. ^ "Dëmtim i rëndë për Ciro Immobile, dërgohet urgjent në spital (foto)". Lapsi.al. 31 korrik 2015. Marrë më 9 qershor 2020.
  46. ^ "Immobile dëmtohet rëndë, përfundon në spital". Sport.albeu.com. 1 gusht 2015. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  47. ^ "Frikë për Immobile, u përplas dhunshëm në miqësore". City News Albania. 1 gusht 2015. Arkivuar nga origjinali më 25 gusht 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  48. ^ "Barcelona fiton Superkupën e Europës. Mposht Sevillan 5-4". Top-Channel.tv. 11 gusht 2015. Marrë më 9 qershor 2020.
  49. ^ Ergi Lubani (8 nëntor 2015). "Sevilla e kthen Realin me këmbë në tokë..." Telesport.al. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  50. ^ "Reali zhgënjen, mposhtet 3-2 nga Sevilla, kreu i Primeras për Barcelonën". Ikub.al. 8 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 25 gusht 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  51. ^ "Sevilla to buy Immobile" [Sevilla do të blejë Immobilen] (në anglisht). Football Italia. 12 nëntor 2015. Marrë më 27 korrik 2016.
  52. ^ "Immobile huazohet te Torino". Koha.net. 14 janar 2016. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  53. ^ "Zyrtare: Immobile rikthehet në Serie A". Gazeta Tribuna. 13 janar 2016. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  54. ^ "Immobile inspires Torino revival" [Immobile frymëzon ringjalljen e Torinos] (në anglisht). Football Italia. 16 janar 2016. Marrë më 17 janar 2016.
  55. ^ "Palermo vs. Torino 1 – 3" (në anglisht). Soccerway. 14 shkurt 2016. Marrë më 9 qershor 2020.
  56. ^ "Immobile out for a month" [Immobile jashtë për një muaj] (në anglisht). Football Italia. 22 mars 2016. Marrë më 22 mars 2016.
  57. ^ "Tare transferon sulmuesin italian te Lazio". Telegrafi.com. 23 korrik 2016. Marrë më 8 qershor 2020.
  58. ^ "Zyrtare: Lazio transferon Immobilen". Koha.net. 27 korrik 2016. Arkivuar nga origjinali më 8 qershor 2020. Marrë më 8 qershor 2020.
  59. ^ Federico Sala (21 gusht 2016). "Atalanta-Lazio 3-4: difese in vacanza, la spuntano i biancocelesti" [Atalanta-Lazio 3-4: mbrojtjet me pushime, por bardhekaltrit shfaqen] (në italisht). Repubblica.it. Marrë më 8 qershor 2020.
  60. ^ "Udinese vs. Lazio 0 – 3" (në anglisht). Soccerway. 1 tetor 2016. Marrë më 9 qershor 2020.
  61. ^ "Lazio fiton derbin në Kupë, mposht 2-0 Romën". Top-Channel.tv. 1 mars 2017. Marrë më 8 qershor 2020.
  62. ^ "Juventus fiton Kupën e Italisë, Strakosha i pafat". Top-Channel.tv. 17 maj 2017. Marrë më 9 qershor 2020.
  63. ^ Denis Hakanaj (29 maj 2017). "Raporti gola/minuta, Mertens më i miri i Serie A". Telesport.al. Arkivuar nga origjinali më 8 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  64. ^ "Ndeshje drithëruese në Olimpico, Lazio mund Juven dhe fiton SuperKupën e Italisë". BalkanWeb.com. 13 gusht 2017. Marrë më 9 qershor 2020.
  65. ^ "Superkupa është e Lazio-s, zhgënjen Juventus". Gazeta Shqip. 13 gusht 2017. Arkivuar nga origjinali më 8 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  66. ^ "Milan i ri, "avaz" i vjetër, Lacio shkërrmoq "Kuqezinjtë"". Top-Channel.tv. 10 shtator 2017. Marrë më 9 qershor 2020.
  67. ^ "Lazio 4-1 Milan: Notat e lojtarëve, maksimale për Immobilen (Foto)". Telegrafi.com. 10 shtator 2017. Marrë më 9 qershor 2020.
  68. ^ "Zyrtare: Strakosha e Immobile vazhdojnë me Lazion". Koha.net. 21 tetor 2017. Marrë më 9 qershor 2020.
  69. ^ "Vitesse vs. Lazio 2 – 3" (në anglisht). Soccerway. 14 shtator 2017. Marrë më 9 qershor 2020.
  70. ^ "Lazio vs. Zulte-Waregem 2 – 0" (në anglisht). Soccerway. 28 shtator 2017. Marrë më 9 qershor 2020.
  71. ^ "SPAL vs . Lazio 2 – 5" (në anglisht). Soccerway. 6 janar 2018. Marrë më 9 qershor 2020.
  72. ^ "Immobile rewrites Lazio's record book with 1st half hat-trick" [Immobile rishkruan librin e rekordeve të Lazios me tregolëshin në pjesën e parë] (në anglisht). Calcio Mercato. 6 janar 2018. Marrë më 9 qershor 2020.
  73. ^ "Europa League /Lazio "shkatërron" Steaua-n, kualifikohet Atletiko, eliminohen Napoli dhe AEK". tvt.al. 22 shkurt 2018. Arkivuar nga origjinali më 9 qershor 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  74. ^ "#LazioBenevento | Immobile supera Chinaglia" [#LazioBenevento | Immobile kalon Chinaglian]. sslazio.it (në italisht). S.S. Lazio. 1 prill 2018. Arkivuar nga origjinali më 2 gusht 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  75. ^ a b "Ciro Immobile » Serie A 2017/2018" (në anglisht). World Football. Marrë më 9 qershor 2020.
  76. ^ "Serie A – Ibrahimovic come Immobile e Toni" [Serie A – Ibrahimovic si Immobile dhe Toni]. milanlive.it (në anglisht). 26 maj 2020. Marrë më 9 qershor 2020.
  77. ^ a b "Ciro Immobile » Europa League 2017/2018" [Ciro Immobile » Liga e Evropës 2017/2018] (në anglisht). World Football. Marrë më 9 qershor 2020.
  78. ^ "Olympique Marseille vs. Lazio 1 –3" (në anglisht). Soccerway. 25 tetor 2018. Marrë më 10 qershor 2020.
  79. ^ "Lazio fiton Kupën e Italisë". Koha.net. 15 maj 2019. Marrë më 10 qershor 2020.
  80. ^ Marco Gaetani (25 gusht 2019). "Sampdoria-Lazio 0-3, Immobile sfonda il muro dei 100 gol" [Sampdoria-Lazio 0-3, Immobile thyen murin e 100 golave] (në italisht). Repubblica.it. Marrë më 10 qershor 2020.
  81. ^ "Immobile celebrates Lazio Century" [Immobile feston 100 gola me Lazion] (në anglisht). Football Italia. 3 nëntor 2019. Marrë më 10 qershor 2020.
  82. ^ "Lazio e Thomas Strakoshës mposht Juventusin dhe fiton Superkupën e Italisë". Telegrafi.com. 22 dhjetor 2019. Marrë më 10 qershor 2020.
  83. ^ "VIDEO / Rindizet Lacio, Imobile arrin Levandovskin në garën për "Këpucën e Artë"". VIPSport.al. 26 korrik 2020. Arkivuar nga origjinali më 25 gusht 2020. Marrë më 2 gusht 2020.
  84. ^ "Këpuca e Artë Evropiane është larg vetëm dy xhiro – gara e ngushtë mes tre lojtarëve". Telegrafi.com. 28 korrik 2020. Marrë më 2 gusht 2020.
  85. ^ "Immobile barazon rekordin e Higuainit për më shumë gola brenda një sezoni në Serie A". Telegrafi.com. 1 gusht 2020. Marrë më 2 gusht 2020.
  86. ^ a b "Immobile fiton "Këpucën e Artë" të Evropës". Koha.net. 1 gusht 2020. Marrë më 2 gusht 2020.
  87. ^ "Ciro Immobile matches Serie A scoring record with 36th goal" (në anglisht). sportsnet.ca. 1 gusht 2020.
  88. ^ "Calcio - Ciro Immobile da record: è il giocatore con il maggior numero di rigori realizzati in una sola stagione" (në italisht). Media News 24. 27 korrik 2020. Marrë më 6 shtator 2020.
  89. ^ "Official: Immobile signs five-year deal with Lazio" (në anglisht). Football Italia. 31 gusht 2020.
  90. ^ "Lazio 3–1 Borussia Dortmund" (në anglisht). BBC Sport. 20 tetor 2020.
  91. ^ "Immobile, il signor gol: numeri da record con la Lazio" (në italisht). Il Corriere dello Sport. 13 maj 2021. Marrë më 5 qershor 2021.
  92. ^ Simone Pace (2 maj 2021). "Lazio: Immobile miglior bomber di sempre, raggiunto Piola a quota 149 gol" (në italisht). Eurosport.
  93. ^ "Immobile, il signor gol: numeri da record con la Lazio" (në italisht). Corriere dello Sport. 13 maj 2021.
  94. ^ "Lazio, Immobile nuovo capitano: è ufficiale" (në italisht). Corriere dello Sport. 1 korrik 2021.
  95. ^ Apollo Heyes (30 tetor 2021). "Ciro Immobile Draws Level With Silvio Piola as Lazio's All-Time Top Goalscorer". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  96. ^ Steven Moore (4 nëntor 2021). "Ciro Immobile Make History With 160th Lazio Goal in Match Against Marseille". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  97. ^ Apollo Heyes (6 nëntor 2021). "Immobile Is Now Lazio's All-Time Top Scorer in Europa League/UEFA Cup". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  98. ^ Apollo Heyes (8 nëntor 2021). "Immobile Is The First Lazio Player To Score 10+ Goals In Six Consecutive Seasons". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  99. ^ Apollo Heyes (12 dhjetor 2021). "Star Striker Immobile Can Break Another Personal Record for Lazio vs Sassuolo". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  100. ^ Apollo Heyes (4 mars 2022). "Immobile Closing in on a Number of Important Lazio & Serie A Records". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  101. ^ Apollo Heyes (6 mars 2022). "Lazio Star Immobile Matches Multiple Historic Serie A Records". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  102. ^ Apollo Heyes (17 prill 2022). "Lazio Star Immobile Continues to Write His Name Into the History Books". The Laziali (në anglisht). Marrë më 20 prill 2022.
  103. ^ Apollo Heyes (27 prill 2022). "Immobile Joins Lewandowski, Messi & Ronaldo In Exclusive Goalscorer Club". The Laziali (në anglisht). Marrë më 27 prill 2022.
  104. ^ "Lazio, Immobile capocannoniere per la quarta volta". fantacalcio.it (në italisht). 22 maj 2022.
  105. ^ "The MVPs of the Serie A 2021/2022" (në anglisht). Serie A. 20 maj 2022. Arkivuar nga origjinali më 21 maj 2022. Marrë më 20 maj 2022.
  106. ^ "Lazio-Sturm Graz 2-2: Biancocelesti raggiunti due volte" (në italisht). UEFA. 13 tetor 2022.
  107. ^ Nicola Berardino (16 shkurt 2023). "Immobile, che capolavoro. Così la Lazio in dieci piega il Cluj e vede gli ottavi" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  108. ^ "È tornato Immobile: segna una doppietta e la Lazio sbanca Salerno" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 19 shkurt 2023. Marrë më 19 shkurt 2023.
  109. ^ Anish Anand (16 prill 2023). "Messi equals Ronaldo at 495, Haaland's record 32, Mbappe's all-time 139: Stats" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 26 dhjetor 2023.
  110. ^ "Altro traguardo per Immobile: 300 presenze con la Lazio". Lazio News (në italisht). 3 shtator 2023.
  111. ^ "Lazio, Immobile e il record dei 200 gol: l'emozione è in Champions" (në italisht). Corriere dello Sport. 7 nëntor 2023.
  112. ^ Giuseppe Vignola (25 nëntor 2023). "Lazio, 100 gol in trasferta per Immobile: nessuno come lui" (në italisht). Pazzi di Fanta.
  113. ^ "Ariaudo, poi Paloschi - Quest'Italia sa lottare" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 26 mars 2009. Marrë më 24 dhjetor 2013.
  114. ^ "Europeo U21, Spagna-Italia 4-2: Furie Rosse troppo forti per gli azzurri" (në italisht). La Repubblica. 18 qershor 2013.
  115. ^ "FRIENDLY WITH SPAIN: FIRST CALL FOR BUILDING AND SCOOP" (në italisht). Federazione Italiana Giuoco Calcio. Arkivuar nga origjinali më 10 prill 2014. Marrë më 3 mars 2014.
  116. ^ "International friendly: Spain see off resilient Italy with a 1-0 win in Madrid" (në anglisht). Sky Sport. 5 mars 2017. Marrë më 1 qershor 2017.
  117. ^ "World Cup 2014: Striker Giuseppe Rossi in Italy's provisional squad" [Kupa e Botës 2014: Giuseppe Rossi në ekipin paraprak të Italisë] (në anglisht). BBC Sport. 13 maj 2014. Marrë më 15 maj 2014.
  118. ^ "World Cup 2014: Italy omit Giuseppe Rossi from final squad" [Kupa e Botës 2014: Italia përjashton Giuseppe Rossi nga ekipi final] (në anglisht). BBC Sport. 1 qershor 2014. Marrë më 3 qershor 2014.
  119. ^ "Italia mposht Anglinë, vulos Mario Baloteli". Gazeta Panorama. 15 qershor 2014. Marrë më 8 qershor 2020.
  120. ^ "Conte zgjedh ekipin e Italisë për "Euro 2016"". Telegrafi.com. 31 maj 2016. Marrë më 13 qershor 2020.
  121. ^ "Euro 2016, Belgio-Italia 0-2: Giaccherini e Pellè, gol, Conte in testa al girone" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 13 qershor 2016. Marrë më 6 shtator 2016.
  122. ^ "Euro 2016, Italia-Irlanda 0-1: decide Brady, anche i verdi agli ottavi" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 22 qershor 2016. Marrë më 6 shtator 2016.
  123. ^ "Mancini names uncapped striker Raspadori in final Italy Euro 2020 squad" (në anglisht). Reuters. 1 qershor 2021. Marrë më 5 qershor 2021.
  124. ^ Susy Campanale (11 qershor 2021). "Turkey 0-3 Italy: Azzurri dominate Euro 2020 debut" (në anglisht). Football Italia. Marrë më 12 qershor 2021.
  125. ^ "Manuel Locatelli dazzles as Italy dominate Switzerland" (në anglisht). The Independent. 16 qershor 2021. Marrë më 17 qershor 2021.
  126. ^ "Italy beat Spain on penalties to reach final" (në anglisht). BBC Sport. 6 korrik 2021. Marrë më 7 korrik 2021.
  127. ^ Phil McNulty (11 korrik 2021). "England lose shootout in Euro 2020 final" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 korrik 2021.
  128. ^ "Caught on camera: Ciro Immobile loses his pants during Italy's celebrations" (në anglisht). Tribuna. 11 korrik 2021.
  129. ^ a b c James Horncastle (30 maj 2014). "World Cup 2014: Ciro Immobile is primed and ready to be Italy's new Toto Schillaci" [Kupa e Botës 2014: Ciro Immobile është gati të bëhet Toto Schillaci i ri i Italisë] (në anglisht). The Telegraph. Marrë më 4 janar 2016.
  130. ^ "Ciro Immobile capocannoniere della Serie B: dalla Juventus al Pescara per imporsi con Zeman" [Ciro Immobile golashënuesi më i mirë i Serisë B: nga Juventus në Pescara për të imponuar veten me Zeman] (në italisht). Torino Today. 31 gusht 2011. Marrë më 14 tetor 2014.
  131. ^ "Generazione di Fenomeni – Ciro Immobile, l'ultimo goleador esploso con Zeman: mamma Juventus lo aspetta, il Genoa lo brama, a Pescara sperano di trattenerlo" [Gjenerat e Fenomenëve – Ciro Immobile, goleadori i fundit shpërtheu me Zeman: nëna Juventus po e pret atë, Xhenova dëshiron për të, në Pescara ata shpresojnë ta mbajnë atë] (në italisht). Goal.com. 17 janar 2012. Marrë më 14 tetor 2014.
  132. ^ Greg Murray (9 tetor 2017). "Immobile's new lease of life" [Qiraja e re e jetës së Immobiles] (në anglisht). Football Italia. Marrë më 24 nëntor 2018.
  133. ^ "La Lazio vola, Immobile svetta: primo per goal e assist in A" [Lazio fluturon, Immobile qëndron jashtë: së pari për gola dhe më pas asistime në A] (në italisht). Goal.com. 29 tetor 2017. Marrë më 24 nëntor 2018.
  134. ^ "Ciro Immobile Wife - Jessica Melena". ohmyfootball.com (në anglisht). 2 gusht 2020. Marrë më 5 korrik 2021.
  135. ^ Emma Mariani (25 qershor 2022). "Jessica Melena: età, altezza, origini, figli e lavoro". QuiQuotidiano (në italisht). Marrë më 24 janar 2023.
  136. ^ Harry Sherlock (16 prill 2023). "Ciro Immobile suffers fractured rib and spinal injury after car collides with tram, Lazio confirm" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 17 prill 2023.
  137. ^ "Lazio's Immobile suffers rib and back injuries in car crash, says club" (në anglisht). Reuters. 16 prill 2023. Marrë më 16 prill 2023.
  138. ^ "Ciro Immobile" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 1 qershor 2014.
  139. ^ "Ciro Immobile" (në anglisht). EU-Football.info. Marrë më 4 gusht 2020.
  140. ^ Benjamin Strack-Zimmermann. "Ciro Immobile" (në anglisht). National Football Teams. Marrë më 4 gusht 2020.
  141. ^ a b c "Ciro Immobile" (në anglisht). Transfermarkt. Marrë më 8 qershor 2020.

Lidhje të jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Ciro_Immobile&oldid=2631459"