Kombëtarja spanjolle e futbollit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Spanja national football team)
Spain
ShoqataReal Federación Española de Fútbol (RFEF)
KonfederataUEFA (Evropë)
TrajneriRobert Moreno
KapiteniSergio Ramos
Më shumë ndeshjeSergio Ramos (170)[1]
Më shumë golaDavid Villa (59)
StadiumiVarious
Kodi I FIFAsESP
E para ngjyrë
E dyta ngjyrë
Rënditja e FIFAs
Aktual7 Rise 2 (14 qershor 2019)
Më i lartë1 (korrik 2008 – qershor 2009, tetor 2009 – mars 2010, korrik 2010 – korrik 2011, tetor 2011 – korrik 2014)
Më i ulët25 (mars 1998)
E para ndërkombëtare
 Spanja 1–0 Danimarka 
(Bruksel, Belgjikë; 28 gusht 1920)
Fitorja më e madhe
 Spanja 14–0 Malta 
(Madrid, Spanjë; 22 gusht 1933)
Humbja më e madhe
 Spanja 1–7 Italia 
(Amsterdam, Holandë; 4 qershor 1928)
 Anglia 7–1 Spanja 
(Londër, Angli; 9 dhjetor 1931)
Kupa e Botës
Paraqitjet15 (E para 1934)
Rezultati më i mirëKampionë (2010)
Kampionati Evropian
Paraqitjet10 (E para në 1964)
Rezultati më i mirëKampionë (1964, 2008, 2012)
FIFA Kupa e Konfederatave
Paraqitjet2 (E para në 2009)
Rezultati më i mirëFinalist, 2013
Medal record
Regjistri i Medaljeve Olimpike
Futboll
Agjendi Antwerp 1920
Ari Barcelonë 1992 [2]
Agjendi Sidnej 2000 Ekipi[2]

Kombëtarja spanjolle e futbollit (Spanjisht: Selección de fútbol de España) përfaqson Spanjënshoqatën e futbollit ndërkombëtarë dhe është e kontrolluar nga Federata Mbretërore Spanjolle e Futbollit, organi qeveritës i futbollit në Spanjë. Trajneri momental i kombëtares është Vicente del Bosque. Kombëtarja spanjolle njihet edhe si La Roja [Të kuqtë], La Furia Roja [Furia e kuqe], La Furia Española [Furia Spanjolle] ose thjesht La Furia [Furia].[4][5] Spanja u bë një pjestare e FIFA-s në vitin 1904 pavarësisht se Federata Spanjolle u krijua në vitin 1909. Kombëtarja spanjolle debutoi në vitin 1920. Që nga ajo kohë ata kanë marrë pjesë në 14 nga 20 edicionet e Kupës së Botës dhe në 9 nga 14 edicionet e Kampionatit Europian të Futbollit.

Spanja është një nga tetë kombëtaret që është kukorzuar si kampione FIFA Kupës së Botës, duke fituar turnamentin e edicionit të vitit 2010Afrikën e Jugut, duke mposhtur Hollandën me rezultatin 1–0 për tu bërë skuadra e parë europiane që e fiton titullin jashtë kontinentit. Ata janë kampionët Europian në fuqi të, duke fituar rresht dy titujt e Euro 2008 dhe Euro 2012, duke mposhtur respektivisht Gjermaninë dhe Italinë. Duke fituar këto tre tituj madhor rresht Spanja u bë kombëtarja e parë dhe e vetme deri tani që ka fituar tre tituj madhor rresht. Nga viti 2008 e deri në vitin 2013 (6 vite), kombëtarja ka fituar çmimin FIFA Skuadra e Vitit.[6] Nga nëntori i vitit 2006 e deri në qershor 2009, Spanja qëndroi 35 ndeshje pa pësuar gol duke barazuar rekordin e vendosur nga Brazili; rekodi i Spanjës u thye nga Shtetet e Bashkuara.[6] Arritjet e tyre kanë bërë që shumë gazetarë, komentator, analalistë futbolli dhe ish lojtarë ta konsiderojnë Spanjën e viteve 2010 dhe 2012 si kombëtaren më të mirë të të gjitha kohërave në futbollin ndërkombëtarë.[7][8][9][10][11]

Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Kombëtarja spanjolle e futbollit u krijua në vitin 1920, me objektivin kryesor për të gjetur një skuadër të për përfaqsuar SpanjënLojërat olimpike verore që u mbajt në Belgjikë në të njëjtin vit. Spanja bëri debutimin në turnament më 28 gusht 1920 kundër kombëtares së Danimarkës (finalist në dy edicionet e fundit). Kombëtarja spanjolle arriti të fitojë ndeshjen me rezultatin 1–0. Spanja arriti të fitojë medaljen e argjendë në Lojërat olimpike dhe medaljen e parë ndërkombëtare të një turnamenti.

Lufta civile spanjolle dhe Lufta e Dytë Botërore e larguan Spanjën nga çdo kompedicion futbollistik duke filluar nga Kupa e Botës 1934 e deri te kualifikueset e Kupës së Botës 1950. Gjatë luftës civile, vetëm zona e kontrolluar nga nacionaliteti mund të përdorej për të zhvilluar ndeshje miqësore. Në finalet e turnamentit në Brazil, ata kaluan grupin për të shkuar në raundin final. Spanja e mbylli turnamentin në vendin e katërt. Deri në vitin 2010, ky ishte rezultati më i mirë i arritur nga kombëtarja spanjolle në finalet e një Kupe Bote, gjë që i dha pseudonimin "underachievers".

Spanja fitoi titullin e parë madhor ndërkombëtar pas triumfit në Kampionatin Europian të vitit 1964. Spanja u ndesh në finale kundër Bashkimit Sovjetik ku fitoi me rezultatin 2–1. Ky do të ishte titulli i vetëm madhor i Spanjës edhe në 44 vitet e ardhshme.

Spanja u zgjodh si vendi mikpritës i Kupës së Botës 1982. Pritshmëritë për Spanjën ishin të larta si vendi mikpritës dhe nën drejtimin e trajnerit José Santamaría. Spanja avancoi në raundin e dytë, por ata u eleminuan, dhe kjo solli shkarkimin e Santamarías. Spanja më pas u kualifikua në Kupën e Botës 1986 dhe kaloi raundin e parë. Raundi i dytë përballi me Spanjën me Danimarkën, ku ata fituan me rezultatin 5–1, por në çerek-finale, pas barazimit 1–1 në kohën e rregullt dhe në shtesë kundër Belgjikës, Spanja humbi me rezultatin 5–4 nga penalltitë duke u eleminuar nga turnamenti.

Javier Clemente u vendos trajneri i ri i Spanjës në vitin 1992, dhe kualifikimi për në Kupën e Botës 1994 u arrit. Spanja barazoi me Korenë e Jugut 2–2 dhe me Gjermaninë 1–1, përpara se të kualifikohej për në raundin e dytë pas fitores 3–1 kundër Bolivisë. Spanja vazhdoi formën e mirë edhe në raundin e dytë, duke mposhtur Zvicrën me rezultatin 3–0, por u eleminua në çerek–finale pas humbjes 2–1 kundër Italisë.

Kupën e Botës 2002, Spanja i fitoi të tre ndeshjet e fazës së grupeve. Spanja mundi Republikën e Irlandës në raundin e dytë nga gjuajtjet e penalltive, dhe më pas u ndesh kundër njërës nga vendeve mikrpitës, Koresë së Jugut, në çerek–finale. Spanja u eleminua në fund nga gjuajtjet e penalltive pavarësisht se kjo gjuatje ishte shumë e diskutuar për shkak të gabimeve arbitrale gjatë kohës së rregullt dhe asaj shtesë.[12]

Në Euro 2008, Spanja i fitoi të tre ndeshjet në Grupin D. Italia ishte kundërshtari i Spanjës në çerek–finale që u mbyll me gjuajtjet e penalltive, ku Spanja fitoi me rezultatin 4–2. Spanja u ndesh kundër Rusisë sërisht në gjysëm-finale, ku i mposhti ata me rezultatin 3–0.[13]finale, Spanja mposhti Gjermaninë me rezultatin 1–0, me Fernando Torres që shënoi golin e vetëm të ndeshjes.[14] Ky ishte titulli i parë madhor i Spanjës që nga Kampionati Europian i vitit 1964. Xavi u shpall lojtari i turnamentit.

Parada e kampionëve të Kupës së Botës, duke festuar në pranë godinës së forcave ajërore në Madrid.

Në Kupën e Botës 2010, Spanja avancoi në fazën me eleminim direkt dhe mposhti Portugalinë me rezultatin 1–0, duke shkuar në çerek-finale, ku ata mposhtën Paraguajin, duke arritur në gjysmë-finale për herë të parë që nga edicioni i vitit 1950. Ata më pas në finale për herë të parë në histori pasi mposhtën Gjermaninë me rezultatin 1–0. Në finalen kundër Hollandës, Andrés Iniesta shënoi, duke i dhuruar Spanjës trofeun e parë të Kupës së Botës në histori. Spanja u bë kombëtarja e tretë që fiton Kupën e Botës jashtë kontinentit të saj, dhe kombëtarja e parë europiane që fiton trofeun e parë jashtë kompedicionit. Portieri Iker Casillas fitoi dorezën e artë për shkak se pësoi vetëm dy gola gjatë turnamentit, kurse David Villa fitoi topin e bronztë dhe këpucën e argjendë, duke që golashënuesi më i mirë i turnamentit sëbashku me dy lojtarë të tjerë.

Spanja u kualfikua si kryesuesja e Grupit Ikualfifikueset e UEFA Euro 2012 me një rekord perfekt 100%. Spanja mposhti Republikën Çeke, Skocinë, Lituaninë dhe Lihteshtajnin duke avancuar në finalet e turnamanentit, ku ata u bënë skuadra e parë që mbrojti në mënyrë të suksesshme titullin.

Në ndeshjen finale, Spanja fitoi turnamentin duke mposhtur Italinë me rezultatin 4–0.[15] Spanja mori kontrollin e shpejtë të lojës që në pjesën e parë, duke shënuar Golin e parë që në minutën e 14 me mesfushorin David Silva, dhe më pas golin e dytë në minutën e 41të me mbrojtësit Jordi Alba.[15] Spanja vendosi fitoren e saj 4–0 në pjesën e dytë, me Gola nga Fernando Torres në minutën e 84të dhe katër minuta më vonë nga Juan Mata, duke ndihmuar Spanjën të fitonte titullin e dytë rresht të Kampionatit Europian dhe titullin e tretë rresht madhor (Euro 2008 dhe Kupa e Botës 2010.[15] Fernando Torres u shpall golashënuesi më i mirë i turnamentit me tre gola.[15] Shumë futbollistë spanjoll morën çmime, Andrés Iniesta u shpall lojtari i turnamentit,[16] kurse dhjetë lojtarë ishin në formacionin e turnamentit.[17]

Kupën e Botës 2014, Spanja humbi dy ndeshjet e para të Grupit B kundër Hollandës 1–5 dhe Kilit 0–2, përpara se në ndeshjen e fundit të mposhtnin Australinë me rezultatin 3–0. Spanja e përfundoi grupin në vendin e tretë, duke u eleminuar përfundimisht nga turnamenti.

Imazhi i skuadrës[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ngjyrat[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Tiki-taka[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stadiumi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mbulimi mediatik në Spanjë[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stafi i drejtimit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lojtarët[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Skuadra momentale[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

23 Lojtaret e thirrur nga Kombëtarja Spanjolle për të luajtur në Kupen e Konfederatave Golat dhe Ndeshjet jane reduktuar me 26 Mars 2013.

Nr. Pozita Lojtari Mosha Ndeshje Gola Klubi
1 GK Iker Casillas Kapiten (1981-05-20) 20 maj 1981 (42 vjeç) 143 0 Portugalia Porto
23 GK Pepe Reina (1982-08-31) 31 gusht 1982 (41 vjeç) 26 0 Anglia Liverpool
2 DF Raúl Albiol (1985-09-04) 4 shtator 1985 (38 vjeç) 38 0 Spanja Real Madrid
3 DF Gerard Piqué (1987-02-02) 2 shkurt 1987 (37 vjeç) 51 4 Spanja Barcelona
5 DF César Azpilicueta (1989-08-28) 28 gusht 1989 (34 vjeç) 1 0 Anglia Chelsea
15 DF Sergio Ramos (1986-03-30) 30 mars 1986 (37 vjeç) 101 9 Spanja Real Madrid
17 DF Álvaro Arbeloa (1983-01-17) 17 janar 1983 (41 vjeç) 47 0 Spanja Real Madrid
18 DF Jordi Alba (1989-03-21) 21 mars 1989 (34 vjeç) 17 2 Spanja Barcelona
19 DF Nacho Monreal (1986-02-26) 26 shkurt 1986 (38 vjeç) 11 0 Anglia Arsenal
4 MF Javi Martínez (1988-09-02) 2 shtator 1988 (35 vjeç) 9 0 Gjermania Bayern Munich
10 MF Cesc Fàbregas (1987-05-04) 4 maj 1987 (36 vjeç) 78 12 Spanja Barcelona
13 MF Juan Mata (1988-04-28) 28 prill 1988 (35 vjeç) 23 6 Anglia Chelsea
16 MF Sergio Busquets (1988-07-16) 16 korrik 1988 (35 vjeç) 54 0 Spanja Barcelona
20 MF Santi Cazorla (1984-12-13) 13 dhjetor 1984 (39 vjeç) 52 8 Anglia Arsenal
21 MF David Silva (1986-01-08) 8 janar 1986 (38 vjeç) 70 18 Anglia Manchester City
22 MF Jesús Navas (1985-11-21) 21 nëntor 1985 (38 vjeç) 23 2 Anglia Manchester City
7 FW Álvaro Morata (1992-10-23) 23 tetor 1992 (31 vjeç) 27 13 Anglia Chelsea
9 FW Fernando Torres (1984-03-20) 20 mars 1984 (39 vjeç) 101 31 Anglia Chelsea
11 FW Pedro Rodríguez (1987-07-28) 28 korrik 1987 (36 vjeç) 26 12 Spanja Barcelona
14 FW Roberto Soldado (1985-05-27) 27 maj 1985 (38 vjeç) 7 4 Spanja Valencia

Thirrjet e fundit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ndeshjet dhe rezultatet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Rekordet dhe statistikat[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Sergio Ramos mban rekordin si lojtari me më shumë ndeshje në historinë e ekipit kombëtar, duke zhvilluar 170 paraqitje. Ai ndiqet nga Iker Casillas (167) dhe Xavi (133).[18]

David Villa është golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Spanjës, duke shënuar 59 gola në periudhën 2005–2017, ku zhvilloi 98 ndeshje. Raúl është golashënuesi i dytë më i mirë me 44 gola në 102 ndeshje gjatë periudhës 1996–2006.

Gjatë periudhës nëntor 2006-qershor 2009, Spanja ishte e pamposhtur për plot 35 ndeshje, duke barazuar rekordin e të gjitha kohërave të vendosur nga Brazili.[19] Rekordi i tyre mori fund kur ata u mposhtën nga Shtetet e Bashkuara në Kupën e Konfederatave 2009.[20] Gjatë kësaj kohe, Spanja gjithashtu fitoi 15 ndeshje rresht. Në FIFA Kupën e Botës 2010, Spanja u bë ekipi i parë evropian që fiton trofeun jashtë Evrope; sëbashku me Brazilin, Gjermaninë dhe Argjentinën, Spanja është një nga katër kombëtaret që kanë fituar një Kupë Bote jashtë kontinentit të tyre.

Lojtarët me më shumë ndeshje[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Sergio Ramos mban rekordin për numrin e ndeshjeve të luajtura me kombëtaren spanjolle (170).

Redaktuar më 18 nëntor 2019. Lojtarët me të trasha janë ende aktiv me ekipin kombëtar.[1][21]

Nr. Lojtari Periudha Ndsh Gola
1 Sergio Ramos 2005– 170 21
2 Iker Casillas 2000–2016 167 0
3 Xavi 2000–2014 133 13
4 Andrés Iniesta 2006–2018 131 13
5 Andoni Zubizarreta 1985–1998 126 0
6 David Silva 2006–2018 125 35
7 Sergio Busquets 2009– 116 2
8 Xabi Alonso 2003–2014 114 16
9 Cesc Fàbregas 2006–2016 110 15
Fernando Torres 2003–2014 110 38

Lojtarët me më shumë gola[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

David Villa është golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Spanjës me 59 gola.

Redaktuar më 18 nëntor 2019. Lojtarët me të trasha janë ende aktiv me ekipin kombëtar.[22][23]

Nr. Lojtari Periudha Gola Ndsh Mesatarja
1 David Villa (lista) 2005–2017 59 98 0.6
2 Raúl (lista) 1996–2006 44 102 0.43
3 Fernando Torres (lista) 2003–2014 38 110 0.35
4 David Silva 2006–2018 35 125 0.28
5 Fernando Hierro 1989–2002 29 89 0.33
6 Fernando Morientes 1998–2007 27 47 0.57
7 Emilio Butragueño 1984–1992 26 69 0.38
8 Alfredo Di Stefano 1957–1961 23 31 0.74
9 Julio Salinas 1986–1996 22 56 0.39
10 Míchel 1985–1992 21 66 0.32
Sergio Ramos (lista) 2005– 21 170 0.12

Rekordet në kompedicione[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

FIFA Kupa e Botës[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

FIFA Kupa e Konfederatave[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

UEFA Kampionati Europian[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lojërat Olimpike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lojërat Mediterranean[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Trofe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Spanja, 2013
Kjo eshte lista e trofeve te fituar nga Spanja

Fifa World Cup

  • Fitues (1): 2010
  • Vendi i katert (1): 1950

UEFA Euro

Kupa e Konfederatave

  • Vendi i trete (1): 2009

Lojerat Olimpike te Futbollit

Çmime të tjera[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shiko gjithashtu[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ a b "Statistics – Most-capped players" [Statistikat – Lojtarët me më shumë ndeshje]. EU-Football.info (në anglisht). Marrë më 9 janar 2016.
  2. ^ a b Pas vitit 1992, në lojërat olimpike verore nuk mund të marrin pjesë më shumë se tre lojtarë mbi moshën 23 vjeç, dhe këto ndeshje nuk llogariten si të ekipit kombëtar, kështu që ndeshjet nuk i quhen lojtarëve.
  3. ^ ""La Roja"" (në spanjisht). 17 qershor 2010. Marrë më 30 qershor 2010.
  4. ^ "La red social de aficionados de la Selección Española" (në spanjisht). Juegalaroja.com. Arkivuar nga origjinali më 9 shkurt 2014. Marrë më 24 qershor 2012.
  5. ^ "Otro junio de ilusión: todos con la Roja". Notas de fútbol. 8 qershor 2009. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2012. Marrë më 4 janar 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  6. ^ a b "Spain win again to extend unbeaten streak" [Spanja fiton sërisht sërisht për të zgjatur rekordin si e pamposhtur]. CNN. Marrë më 20 qershor 2009. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  7. ^ Pitt-Brooke, Jack (3 korrik 2012). "The greatest team of all time: Brazil 1970 v Spain 2012". The Independent. Londër. Arkivuar nga origjinali më 14 dhjetor 2013. Marrë më 1 korrik 2013. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  8. ^ "Euro 2012: Are Spain the best team of all time?". BBC Sport. BBC. Marrë më 14 korrik 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  9. ^ Klinsmann, Jurgen. "Klinsmann: Spain win over Italy would make them team of century". BBC. Marrë më 14 korrik 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ Carlisle, Jeff. "Why this Spain side is all-time best". ESPN. Marrë më 14 korrik 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  11. ^ "Spain vs. Italy: Euro 2012 Final Not Enough to Crown Spain Best Ever". Bleacher Report. Marrë më 30 qershor 2013. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  12. ^ Hayward, Paul (23 qershor 2002). "Korean miracle spoilt by refereeing farce". Telegraph. Londër. Marrë më 24 qershor 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  13. ^ "Euro 2008 Final Preview: Germany vs Spain". Euro 2008. 29 qershor 2008. Arkivuar nga origjinali më 29 dhjetor 2011. Marrë më 13 janar 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  14. ^ McNulty, Phil (29 qershor 2008). "Germany 0–1 Spain". BBC Sport. Londër. Marrë më 20 gusht 2009. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  15. ^ a b c d "Spain claim historic win". ESPN Soccernet. ESPN. 1 korrik 2012. Arkivuar nga origjinali më 5 korrik 2012. Marrë më 1 korrik 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  16. ^ Lyttleton, Ben. "Spain earns the big prize, but here are my Euro 2012 tourney awards". Sports Illustrated. Marrë më 7 janar 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  17. ^ "UEFA EURO 2012 Team of the Tournament". uefa.com. Marrë më 2 korrik 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  18. ^ "Rankings (individuals)" [Renditjet (individuale)] (në anglisht). BD Futbol. Arkivuar nga origjinali më 20 qershor 2018. Marrë më 19 mars 2020.
  19. ^ "Spain's 35 match unbeaten run" [Rekordi i Spanjës me 35 ndeshje pa humbje] (në anglisht). Reuters. 20 qershor 2009. Marrë më 19 mars 2020.
  20. ^ Donald Wine II (11 tetor 2018). "Throwback Thursday: USA ends Spain's 35-match unbeaten streak in 2009 Confederations Cup" [Kthim në kohë: Shba i jep fund rekordit të Spanjës me 35 ndeshje pa humbje në Kupën e Konfederatave 2009] (në anglisht). Stars and Stripes FC. Marrë më 19 mars 2020.
  21. ^ "Ranking – Played Matches" [Renditja – Ndeshje të luajtura] (në anglisht). BD Futbol. Marrë më 28 dhjetor 2015.
  22. ^ "Spain national football team goal scorers" [Golashënuesit e kombëtares spanjolle të futbollit]. EU-Football.info (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 9 shkurt 2016. Marrë më 9 janar 2016.
  23. ^ "Ranking – Goals" [Renditja – Golat] (në anglisht). BD Futbol. Marrë më 28 dhjetor 2015.

Lidhje të jashtëme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]